(Αναδημοσίευση κειμένου από το http://anastasiosk.blogspot.com)
Στο Συναξάρι της 6 Νοεμβρίου, μαζί με τους αγίους που γιορτάζουν εκείνη την ημέρα, αναφέρεται «Τη αυτή ημέρα μνήμη της μετά φιλανθρωπίας κατενεχθείσης κόνεως η της πεσούσης στάχτης, επί Λέοντος του μεγάλου».
Στους στίχους του Συναξαρίου γράφει «Μας απειλείς να μας κάψεις αλλ’ όμως δεν μας καις, αφού ανακάτεψες την οργή σου με την μακροθυμία σου, Λόγε Χριστέ». Και εξηγεί το κείμενο της 6ης Νοεμβρίου στο μηναίο: «Το 18ο έτος της αυτοκρατορίας του Λέοντος του Μεγάλου(δηλ. το 472 μ.Χ.) στις 5 Νοεμβρίου, στις μεσημεριανές ώρες, όλος ο ουρανός (της Κωνσταντινουπόλεως) γέμισε όχι με τα συνήθη μαύρα σύννεφα, αλλά με σύννεφα κόκκινα σαν φωτιά. Απόρησαν όλοι και φοβήθηκαν ότι θα πέσει φωτιά και φλόγες, που θα τους κατακαύσουν σαν τα Σόδομα. Έτρεξε ο λαός με κλάματα και θρήνους στις εκκλησίες.
Μα ο φιλάνθρωπος Θεός μετρίασε την τιμωρία του με την αγάπη του και το απόγευμα άρχισε να βρέχει μέχρι τα μεσάνυχτα. Η βροχή κατέβασε χώμα, σκόνη που ήταν μαύρη σαν στάχτη και σκέπασε τη γη και τα σπίτια, παραπάνω από μια ανδρική σπιθαμή. Στη γη έκαψε όλα τα φυτά και τα χόρτα. Δεν ήταν εύκολο να ξεκολλήσει αυτή η σκόνη με νερό και φανέρωσε έτσι την αγανάκτηση του Θεού στις αμαρτίες μας.
Τις επόμενες ημέρες έπεσαν πολλές και ραγδαίες βροχές και ξεπλύθηκε η σκόνη. Αυτός σημαίνει ότι οι αμαρτίες μας είναι σαν κόκκινη και μαύρη σκόνη πάνω μας που κατατρώει κάθε αρετή μας και χρειάζονται πολλά δάκρυα και πολύ μετάνοια για να ξεπλύνουμε την καυτερή στάχτη των αμαρτιών μας, ώστε να ξεφύγουμε την τιμωρία της κολάσεως που θα κάψει και τα σώματα και τις ψυχές μας και για να κερδίσουμε τη βασιλεία των ουρανών.
Αυτό λοιπόν το γεγονός, ένα ασυνήθιστο καιρικό φαινόμενο που ο χρονογράφος ιστορικός Προκόπιος και τα Συναξάρια το παρουσιάζουν με τόσο φοβερά χρώματα, έκαμαν το λαό να το ερμηνεύσει σαν οργή του Θεού για τις αμαρτίες των ανθρώπων. Μια δίκαιη οργή ήταν να πέση φωτιά και να κάψει τα πάντα, όμως τελικά η φιλανθρωπία του Θεού, η μακροθυμία του Χριστού και η αγάπη του μετέβαλε τη φωτιά σε ζεστή στάχτη που τελικά ξεπλύθηκε κι έφυγε.
Πρέπει να ήταν τόσο φοβερό το συμβάν που η Εκκλησία έκτοτε το γιόρταζε κάθε χρόνο. Και όρισε να διαβάζεται την Κυριακή από 30 Οκτωβρίου μέχρι 5 Νοεμβρίου αυτή η περικοπή του πλουσίου και του Λαζάρου που μιλάει για την άλλη ζωή, για να μετανοήσουμε, για το φοβερό πυρ της κολάσεως και την τιμωρία των αμαρτωλών. Από ένα δηλαδή ιστορικό, μετεωρολογικό γεγονός, η Εκκλησία υπενθυμίζει στους πιστούς την σωτηρία μας».
Ήταν η έκρηξη του Βεζούβιου στις 6 Νοεμβρίου 472 από την οποία τα σύννεφα μετέφεραν αυθημερόν τη ζεστή στάχτη ως την Κωνσταντινούπολη δημιουργώντας αυτό το φοβερό συμβάν που περιγράφεται στο Μηναίο του Νοεμβρίου, παραπέμποντας στη σχέση των πνευματικών νόμων με τους φυσικούς, έτσι όπως τους θέσπισε ο Θεός και τους διαχειρίζεται ο άνθρωπος
+ Ο Αλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ
Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 3:29 μ.μ. 4 σχόλια
ΑΧ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΚΥΡΑ ΜΑΣ ΣΑΛΟΓΡΕΑ.ΚΑΘΑΡΙΖΩ ...ΚΑΘΑΡΙΖΩ...ΣΚΟΥΠΙΖΩ...ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΕΤΡΑΧΙΛΙ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΟ ΕΧΕΙ.ΕΙΜΑΙ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑ ΧΑΖΑ;ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΟΝΗΡΑ;ΔΕΝ ΑΦΗΣΑ ΤΟΝ ΟΦΗ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΛΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΟΥΣ;ΔΕΝ ΕΚΡΙΝΑ ΑΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ;ΔΕΝ ΖΗΛΕΨΑ ΤΟΝ ΟΝΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΜΟΥ;[ΑΜΑΞΙ] ΔΕΝ ...ΔΕΝ..ΔΕΝ...ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΥ...ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ ..ΟΥ ΟΥ..ΜΑ ΤΟΝ ΦΟΝΕΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΘΑΡΘΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ...ΓΥΝΑΙΚΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος και αν είσαι...το σχόλιο το λάτρεψα...
ΑπάντησηΔιαγραφή....Πόσο τυχεροί είμαστε οι χριστιανοί που με το μυστήριο της εξομολόγησης μπορούμε και σβήνουμε τα όποια κρίματα μας μας αφήνει ο εγωισμός μας και η ειλικρινή μετάνοια να πούμε μπροστά στον ιερέα!!!Πόση ευσπλαχνία ακόμη να δείξει για τη σωτηρία μας!!! Είναι καθαρά στο χέρι του καθένος η ΘΕΛΗΣΗ για την σωτηρία της ψυχής του!!!Ο Κύριος μακροθυμεί και περιμένει την ταπεινωμένη καρδιά μας ,άλλωστε όπως λέει κι ο πατέρας Ν'ικων απ τη Νέα Σκήτη ''η εξομολόγηση και η συντριβή είναι το μόνο πράγμα που δεν κάνει ο διάβολος''.Καλή απολογία σε όλους μας....Σωτηρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτηρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά και ευλογημένα
για την Ακυλίνα σου!
Εόρταζαν σήμερα στην Πορταριά την άλλη Ακυλίνα!...όσο για το μυστήριο της εξομολόγησης, μόνο με Χάρη Θεού, μπορεί κάποιος να φωτιστεί και να καταλάβει την ανεκτίμητη αξία του.
Αν θες, ρίξε ματιά στην ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΠΟΥΓΑΔΑ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ που έχει γράψει η σαλογραία, παλιότερα...
Ευχαριστώ αγαπημένη σαλογραία,ο Θεός να την φυλάει και να την προστατεύει!Η δική μας προστασία είναι σίγουρα ανεπαρκής.....τη βρηκα την ''ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΠΟΥΓΆΔΑ'' σου....τί να πώ; ν'αγιάσει το στόμα σου, με κάλυψες πλήρως!!!Δεν είμαστε λοιπόν τυχεροί;;;;(παρεπιπτόντως στην πανέμορφη Πορταριά έχει κάποιο μοναστήρι;το Ακυλινιώ μου γιόρταζε και στις 7/4 .Η μοναχή Ακυλίνα μάλλον γιόρταζε με το παλιό σήμερα ε;)Σωτηρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτηρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Ακυλινιώ σου, με παράπεμψε στον Παπαδιαμάντη :-)
Και το Μοναστήρι της Πορταριάς του Βόλου, ακολουθεί το πάτριο εορτολόγιο.
Έχουν πνευματικό τον γ. Εφραίμ που έχει ιδρύσει πολλά Μοναστήρια στην Αμερική εσχάτως.
Με το πάτριο εορτολόγιο είναι και το Μοναστήρι του Ταξιάρχη στη Θάσο.
Και αυτοί εκεί έχουν γέροντα τον Εφραίμ καθόσον γνωρίζω.
Και ναι, είμαστε πολύ ευλογημένοι που διαθέτουμε το μέγα μυστήριο της Εξομολογησης, το θεραπευτικό ψυχών και σωμάτων.
Πριν λίγα χρόνια ένα παλικαράκι γνωστό μου, που κάπνιζε τρία πακέτα τσιγάρα τη μέρα, έβριζε χυδαία, ήταν μέσα στις ατέλειωτες γκόμενες- τις πρώην και τις επόμενες που λέει και το λαϊκό άσμα-βρήκε πεταμένο στο δρόμο, ένα βιβλιαράκι με την παράκληση της Παναγίας και τους Χαιρετισμούς.
Σκέφτηκε ότι ίσως έπρεπει να τους διαβάσει
(εδώ κρύβεται το μυστήριο, της αγαθής προαίρεσης. Κάποιος άλλος, θα εύρισκε το ίδιο βιβλιαράκι, θα το κλώτσαγε και θα προσπερνούσε αδιάφορος).
Διαβάζοντας, ένιωσε να ελαφρώνει μέσα του το άγχος και ο ψυχικός πόνος.
Τυχαία, εκείνες τις μέρες, έμαθε για ένα καλόν πνευματικό στο ναό του Οσίου Λουκά, στην Πάτρα, τον παπα Νίκο το Φαναριώτη.
Πήγε για εξομολόγηση.
Ο παπα Νίκος τον εισήγαγε στη θεραπευτική της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Σε ενάμιση μήνα,ο μανιώδης καπνιστής, είχε κόψει και τα τρία πακέτα τσιγάρα, είχε ηρεμήσει απολύτως, είχε διώξει τις πρώην και τις επόμενες που του ζάλιζαν το κεφάλι χωρίς νόημα, και εδώ και εφτά χρόνια που το γνωρίζω, είναι το πιο χαρούμενο και ευγενικό παλικάρι που τυχαίνει να συναντάω κάθε τόσο στους δρόμους.
Μεγάλη η Ελευθερία που δωρίζει το Πνεύμα το Αγιο σε όποιον ακούσει τις αρμονίες Του...
Ακουσα σημερα στο συναξάρι του αγίου Ιανουαρίου, ότι μετά απο περιφορά του λειψάνου του σταμάτησε ο Βεζούβιος, που ήταν έτομος να εκραγεί. Οι άγιοι μας σταματάνε τις εκρηξεις εξωτερικές και εσωτερικές. Και ο Χριστός μας καθαρίζει τις στάχτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα
Ο/Η πηνελοπη άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Σχόλιο με αφορμή την ηφαιστειακή τέφρα":
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλογραια μου
πολυ ομορφο το κειμενο σου καλημερα κιολας και χριστος Ανεστη
το τελευταιο για το παλικαρι.
Ο θΕΟς εχει σπειρει τον θειο νομο μεσα στις καρδιες των ανθρωπων απο τον πρωτοπλαστο στην συνεχεια εδωσε τον Μωσαικο γραπτο νομο προς βοηθεια επειτα εστειλε τον Υιον του τον αγαπητο να κηρύξει το ''αγαπατε αλληλους''και να σωσει με το αιμα του τον ανθρωπο --και ο ανθρωπος εξακολουθει να αμαρτανει συνεχως Τι ειναι αυτο που συγκινει μια καρδια που εχει βυθιστει στην αμαρτια;
διαβαζα πως η ψυχη ειναι τοσο λεπτη οπως το πουπουλο ενω βαραινει οταν αμαρτανει.
Ειναι φανερο πως το Αγιον Πνευμα οπως ειπες διδει παρα πολλες ευκαιριες αφυπνισης της ψυχης ,ποτε με καποιο θανατο αγαπημενου προσωπου,ποτε με την παραινεση καποιου φιλου,ποτε με μια ψαλμωδια που ακουσε περνωντας απο καποια εκκλησια,ποτε με την εξαθλιωση την οικονομικη κ.λ.π ετσι λοιπον η ψυχη λενε οι πατερες της ορθοδοξιας συστελλεται και διαστελλεται κατα τον σωτηριωδη τροπο που ο θεος γνωριζει...
Μιλαμε για ανεξαντλητες συγκαταβασεις του Θεου προς το πλασμα που λεγεται ανθρωπος επειδη γνωριζει την ατελεια του ,την αδυναμια του και την ροπη του προς το κακο ...και αυτο ειναι το μεγαλειο του θεου επειδη η δικαιοσυνη του ειναι και η μεγαλυτερη του αγαπη!-------ευχεστε!!!
Μαρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη
σας ευχαριστώ!
"Σκέφτομαι άρα υπάρχω". Ιδιο-τέλειας ζενίθ. Σταυροφορία της νεωτερικότητας που εισβάλει στην Ανατολή τεμαχίζοντας κοινωνίες παραδοσιακές σε άτομα ακοινώνητα. Η σχολαστική λογική απαιτεί: ο κόσμος είναι κάτι άλλο από εμένα. Αλλιώς δεν θα τον αντιλαμβανόμουν. Αφού εγώ υπάρχω εκείνος δεν υπάρχει όπως εγώ, είναι. Α-διάφορος, ά-λογος, απαθής, χωρίς παρελθόν και μέλλον, χωρίς αιτία και σκοπό. Απλώς είναι. Ορυχείο πρώτης ύλης, πηγή ενέργειας. Και η ομορφιά του; Αντικείμενο αγοραίας ηδονής, βορά στο αμέθεκτο μάτι του οργανωμένου τουρίστα. Μόνη του ιδιότητα η αντιξοότητα, ανεξήγητη αντίσταση στην υποταγή. Ο χρόνος και η απόσταση είναι οι παράμετροι με τους οποίους μετράει η νεωτερικότητα την πρόοδο στην εκστρατεία κατά του κόσμου. Σύμβολο νίκης το διεθνές αεροδρόμιο. Ταξίδια που κάποτε απαιτούσαν μέρες, γίνονται σε ώρες. Η διαδρομή με τα δάση, τις λίμνες, τις λιακάδες και τις καταιγίδες, τα σταυροδρόμια, τα ξωκλήσια, γίνεται αριθμός. Αριθμός αεροδιαδρόμου. Ο χρόνος μετράει την αποτελεσματικότητα σαν καθυστέρηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ηφαίστειο εκρήγνυται. Η τέφρα ακινητοποιεί τα αεροπλάνα για χρόνο άγνωστο. Η απόσταση γίνεται αγεφύρωτη, η καθυστέρηση αμέτρητη. Η αντιξοότητα γρανιτένια. Ο χρόνος δεν είναι πλέον μέτρο αποτελεσματικότητας αλλά σχέσης, σχέσης με τον άλλον που είναι δίπλα μου και τον αγνοούσα βυθισμένος στα σχέδια μου που δεν θα πραγματοποιηθούν. Ευκαιρία να σκεφτώ την ζωή μου, ευκαιρία μετάνοιας. Η απόσταση γίνεται από-σταση, μέτρο αποξένωσης από ένα κόσμο που δεν μπορώ πλέον να τον υποτάξω. Η αντιξοότητα γίνεται μήνυμα, μήνυμα ενός κόσμου που περιμένει τον άνθρωπο σαν κοινωνό και όχι σαν χρήστη. Ενός κόσμου που περιμένει να αναφερθεί στον Κτίστη του, να καθαγιαστεί.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
Σε παρακαλώ Εμμανουήλ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή