Εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό
όπως το φίδι το παλιό του δέρμα.
Πήρε τη μορφή του Αγγέλου
όπως το σκουλήκι τη μορφή της πεταλούδας.
Γέννησε την αγάπη όπως
η έγκυος το παιδί της.
Κατέβηκε μέσα του η Αγία Ταπείνωση
όπως το γάλα στους μαστούς της λεχώνας.
Δεν μπόρεσε να ξεφύγει
απ' την Αλήθεια.
Τελέστηκε μέσα του ο αγιασμός.
Τον καταδίωξε το έλεος
και τον ανάγκασε να γίνει όλος φως.
Νικήτας Καυκιός
Πηγή:Τρελογιάνης
Τέλειο. Διδακτικό Κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε και μένα αγαπημένο μου των 3:28,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου δεν προλαβαίνω να ανεβάσω ανάρτηση και αμέσως με εμψυχώνεις με μια ευγενική σου λέξη...
Είσαι πάνω από τον υπολογιστή σε εικοσιτετράωρη βάση άραγε;
:-)
Κοντά Έπεσες.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως εργάζεσαι σε υπηρεσία με ...τηλεγράφηματα;
Η τελείωση είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου ...Έτσι πλάστηκε και εκεί πρέπει να επιστρέψει .Όλα τα άλλα είναι παρα φυσιν...Όπως ψάλλουμε και στην ακολουθία του εσπερινού ..."Τὸ ἔλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου"...Αμην .
ΑπάντησηΔιαγραφήχμ, εμένα πάλι, γιατί μου φαίνεται λίγο "εγωιστικό";
ΑπάντησηΔιαγραφήνα με συγχωρήσετε...
Παναγιώτης
Αγαπημένε Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι υποχρεωτικό απέναντι στο ίδιο ερέθισμα, να έχουμε όλοι τις παρόμοιες σκέψεις και συναισθήματα...
Έχεις όλο το δικαίωμα να το δεις το κείμενο, όπως νομίζεις...δεν επιθυμώ να αναλύσω τους λόγους.
Εσύ μόνο θα μπορούσες να το κάνεις για σένα, αν σε ενδιέφερε ιδιαίτερα...
"εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό"
ΑπάντησηΔιαγραφήόλη η ομορφιά του ποιήματος είναι εδώ
όλα τα άλλα του τα έδωσε ο Κύριος.
κατά την φτωχή μου γνώμη έπρεπε να φαίνεται στους στίχους ότι ο Κύριος τον αγάπησε πριν ο ίδιος βρεί τον Κύριο. (Η παραδοχή αυτή είναι στην πράξη ευχαριστία).
Το Έλεος του Κυρίου δεν έχει μέτρο. Αυτό τα κάνει όλα. (...με λίγα λόγια το πρόβλημά μου είναι οι ρηματικοί τύποι "πήρε", "γέννησε", "κατέβηκε" "τελέστηκε" αν και το τελευταίο το χρησιμοποιεί ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)
και πάλι να με συγχωρείτε
Παναγιώτης
Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσει ο σεμνός και λεπτός τρόπος με τον οποίο μας βάζεις στη δική σου οπτική...πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί...ευχαριστώ!
Ελπίζω να διαβάσει την κριτικη σου ο ποιητής...
:-)
Από το όνομά του, μου φαίνεται ότι είναι κύπριος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να ...μην με διαβάσει. Υπάρχει πιθανότητα να του κακοφανούν αυτά που γράφω οπότε θα ζημιωθούμε και οι δύο...
Παναγιώτης
Παναγιώτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο προσωπικά, αλλά είδα ότι ασκεί επάγγελμα ψυχολόγου...
Όταν ένας ψυχολόγος είναι και πιστός στο Θεό και είναι και ποιητής, μάλλον διαθέτει μεγάλα όρια ανεκτικότητας για την όποια...στενοκεφαλιά-ας πούμε-των κριτών της τέχνης του...
Στείλε μας και κάτι δικό σου, αφού ΓΡΑΦΕΙΣ...
;-)
χμ, δεν γράφω ποιήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς να γράψω άλλωστε αφού δεν μπορώ να πλησιάσω καν, σε κάτι όπως το παρακάτω:
"Χέρσον αβυσσοτόκον πέδον ήλιος επεπόλευσε ποτέ
(Σε χέρσο πεδίο που γεννά αβύσσους φώτισε κάποτε ο ήλιος)
ωσεί τείχος γαρ επάγη εκατέρωθεν ύδωρ
(σαν τείχος στερεώθηκε το νερό στα άκρα του πεδίου)
λαώ πεζοποντοπορούντι και θεαρέστως μέλπωντι.
(στον λαό που πεζός διαπερνούσε την θάλασσα και τραγουδούσε θεάρεστα).
Άσωμεν τω Κυρίω, ενδόξως γαρ δεδόξασται.
(Ας τραγουδήσουμε στον Κύριο. Δοξάστηκε με μεγάλη δόξα.)
(Καταβασίες της Υπαπαντής. Ήχος γ΄)
Τι να πω; Μένω άφωνος.
Παναγιώτης
Και γω έμεινα άφωνη με το υπέροχο που μας έστειλες, περιστεράκι μου :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρακατω κειμενο του Νικητα Καυκιου ειναι ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Επεφάνη ο Σωτήρ
η χάρις
η αλήθεια"
Ακολ. Φώτων
Η Αλήθεια στην Εκκλησία δεν είναι έννοια ή θεωρητική διατύπωση, δεν είναι αίσθημα, βίωμα ή εμπειρία αλλά το ίδιο το πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. "Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή". (Ιωάν. ΙΔ΄ 6). "Γιατί Αυτός είναι η ενυπόστατη και απόλυτη αλήθεια. Και χωρίς αυτή την Αλήθεια είναι αδύνατο να γνωρίσει κανείς την αλήθεια ή να επιτύχει τη σωτηρία". Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος (1). "Ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι η αλήθεια, όχι ως λέξη ούτε ως διδασκαλία ούτε ως συγκεκριμένη ενέργεια, αλλ' ως υπερτέλεια και αιωνίως ζωντανή Θεανθρώπινη Υπόσταση". Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς (1).
Ακολουθώντας την αποφατική οδό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Αλήθεια της Εκκλησίας δεν είναι τίποτε από όλα όσα μπορούμε να υποθέσουμε με τις ανθρώπινες αντιληπτικές, νοητικές ή φαντασιακές μας δυνατότητες.
Δεν είναι ούτε αντικειμενική ούτε υποκειμενική ούτε απόλυτη ούτε σχετική ούτε προσωπική ούτε υπερπροσωπική.
Δεν είναι ούτε κοσμοθεωρία ούτε θεωρία ούτε νόμος ούτε κανόνας ούτε υπόθεση ούτε συμπέρασμα ούτε μέτρηση ούτε διαπίστωση ούτε στατιστική πιθανότητα.
Η Αλήθεια της Εκκλησίας δεν χαρακτηρίζεται από συνέπεια, συγκρότηση, συνοχή, ευκρίνεια, ακρίβεια, λειτουργικότητα ή χρησιμότητα.
Δεν προκύπτει ούτε από έρευνα ούτε από αναζήτηση ούτε από συλλογισμό ούτε από διαλογισμό ούτε από ανάλυση ούτε από σύνθεση ούτε από παρατήρηση ούτε από πείραμα.
Δεν είναι αποτέλεσμα ελπίδας η φόβου, παρόρμησης ή ανάγκης, φαντασίας ή μηχανισμού άμυνας.
Η Αλήθεια στην Εκκλησία δεν είναι ούτε λόγος ούτε σιωπή ούτε διδασκαλία ούτε υπακοή.
Ούτε ρητή είναι ούτε άρρητη ούτε μυστική ούτε λογική.
Ούτε ταπείνωση είναι ούτε αγάπη, ούτε αγνότητα ούτε προσευχή ούτε αξία ούτε αρετή.Ούτε παράσταση είναι ούτε πεποίθηση ούτε συγκίνηση ούτε έκσταση ούτε φώτιση.
Δεν είναι ιδιότητα, διαδικασία, μέθοδος, έννοια, ουσία, φαινόμενο, διάσταση, άποψη ή εντύπωση.
Δεν είναι ούτε νόημα ούτε ιδεολογία ούτε δόγμα ούτε βεβαιότητα ούτε αβεβαιότητα ούτε στοιχείο ούτε ηθική ούτε πράξη ούτε αίσθημα ούτε γεγονός.
.......................
Ιωαννης
Ω Δέσποτα Παντοκράτορ, Εσύ που είσαι η αρχή όλων των ορατών και των νοητών! Αρχή Σου είναι το άναρχο, άκτιστε• ορισμός Σου το αόριστο, άπειρε• φύση Σου το υπερφυσικό, απερίληπτε•ουσία Σου το υπερούσιο, αγέννητε• μορφή Σου το άμορφο, αόρατε• ιδιότητά Σου η αιδιότητα, άφθαρτε• σχήμα Σου το ασχημάτιστο, ανεξιχνίαστε• τόπος Σου το χωρίς όρια, απεριόριστε• κατάληψή Σου το ακατάληπτο, ανεξερεύνητε• γνώση Σου και θεωρία το αθέατο και άγνωστο, απρόσιτε και απερινόητε• λόγος το άρρητο ανέκφραστε• ερμηνεία το ανερμήνευτο, ανείπωτε• νόησή Σου το ακατανόητο, αδιανόητε• και γενικά η θέση Σου είναι η αφαίρεση από όλα υπέρθεε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάλλιστος Αγγελικούδης, Φιλ Ε' Περί της Ενώσεως με το Θεό, 89.
Ιωάννη και γω σε σκεφτόμουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να γίνεται εκείνη η αγαθή ψυχή έλεγα...και να σαι!
Ευχαριστούμε για το ενθουσιώδες κείμενο.
Εύχομαι να έχεις σθένος εν παντί...
Καλή Σαρακοστή!
Υπέροχο! Μεστό! Δυνατό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ποιητής είναι μεγάλος επειδή δεν γράφει θεωρητικά, αλλά ο ίδιος "πάσχει" εμπειρικά μέσα από τα βιώματα αυτά και φαίνεται ο πόνος στις ουλές του. Αυτό επικοινωνεί και έχει αξία και δύναμη.
Τον εκτιμώ απεριόριστα και τα γραπτά του.
Καλό βράδυ σου
Τατιάνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή χρονιά με υγεία και κάθε ευλογία να σου ευχηθώ και από αυτές τις σελίδες.
Εξαιρετικός, πράγματι, ο ποιητής.
Απίστευτες οι εικόνες του.
Χαίρομαι που άρεσε, και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού στο δικό του μήκος κύματος, η ψυχή σου απλώνεται;
Σε φιλώ!
Σάς κατακλέψαμε καί τά καταφχαριστηθήκαμε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαί ύστατη χαρά τού κλέφτη νά τό μάθουν τά θύματά του,
ποιανού πέσανε θύματα,
δηλαδή...
τώρα πού τό καλοσκέφτομαι,
εκειό του τό «Εγχειρίδιον τού καλού κλέφτη» τού Ηλία Πετρόπουλου,
σά νά τή θέλει τή Σούλα του, μιάν αναθεωρισούλα
νά πούμε,
μέ τή βοήθεια τού Θεού!...
Ευλογημένοι νά 'στε κι έτσι ευλογημένα νά 'ναι καί τά έργα σας
απαξαπάντων,
εδώ μέσα -κι εκεί έξω, δηλαδή!
Φίλε ανων.3:57
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εννοείς ΑΚΡΙΒΩΣ ;
Ότι καταγοητεύτηκα σάν σάς σύντυχα,
ΑπάντησηΔιαγραφήψάχνοντας «απλώς» στό διαδίκτυο μιά νεοελληνικήν απόδοση τού
«Χέρσον αβυσσοτόκον πέδον ήλιος επεπόλευσε ποτέ»
πού μνημόνευσε ό ημέτερος έν Ανιχνεύσεσιν
Χρίστος μας
κι ακόμη ότι
η προσκομισθείσα υπό τού
Παναγιώτη σας
απόδοση τού ύπερθεν τής Υμνολογίας μας,
εκτός που ξελάσπωσε εμένα,
κινητοποίησε καί τόν ημέτερον
Smith
συμπληρωματικώς
κι ότι έν τέλει
γευθέντές ημείς εδώ τι έξ υμών,
ψάχνω νά 'βρω τρόπο νά πώ ευχαριστώ, αγαπητή
Σαλογραία,
Ευαν. Παναγοπούλου-Κουτσούκου!
http://salograia.blogspot.gr/2009/09/blog-post_19.html
;-) Αααααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ σύ! Τώωωρα το κατάλαβαααα!
Μία τα γεράματα, δύο η βλακεία μου...εντάξει ...δικαιολογούμαι περιστεράκι μου...
Σε ευχαριστούμε για την αγάπη...
Σιγά,
Διαγραφήμήν άφηνα τό συμπλήρωμα, δηλαδή:
http://www.anixneuseis.gr/?p=86156&cpage=1#comment-165309
Σήμερα διάβασα το σχόλιο του Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφή""εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό"
όλη η ομορφιά του ποιήματος είναι εδώ
όλα τα άλλα του τα έδωσε ο Κύριος.
κατά την φτωχή μου γνώμη έπρεπε να φαίνεται στους στίχους ότι ο Κύριος τον αγάπησε πριν ο ίδιος βρεί τον Κύριο. (Η παραδοχή αυτή είναι στην πράξη ευχαριστία).
Το Έλεος του Κυρίου δεν έχει μέτρο. Αυτό τα κάνει όλα. (...με λίγα λόγια το πρόβλημά μου είναι οι ρηματικοί τύποι "πήρε", "γέννησε", "κατέβηκε" "τελέστηκε" αν και το τελευταίο το χρησιμοποιεί ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)"
Και το βρισκω πολύ εύστοχο
Ευχαριστώ!
Και μεις ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας Νικήτα Καυκιέ, για την τιμή της επίσκεψης.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Καλή Ανάσταση να δώσει σε όλους μας ο Κύριος!