Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Πόσο χάρηκα με το τραγουδάκι αυτό, μου θυμίζει ομορφιές, παραλίες, χαρά, χαρά, χαρά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ, ΠΟΙΗΣΙΝ ΔΕ ΧΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΑΝΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟ ΣΤΕΡΕΕΕΩΩΜΑΑΑΑ!
καλό κι ευλογημένο βράδυ THANK YOU!
Χ.
Αγαπημενος Bryan Adams....
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοκας της εποχής μας ή λιγο μετα...
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαθος ανωνυμος βγηκα φίλη μου Σαλογραια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ειμαι ο παλιος ροκας....
ΘΑΝΟ ΜΟΥ ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕ ΒΓΗΚΕΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ...ΚΑΤΙ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ..Η ΚΑΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΣΤΟ ΚΟΠΥΠΑΣΤΩΜΑ...
ΟΛΟΙ ΟΙ ΡΟΚΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ....:-)
πολύ ωραιό το τραγουδάκι σου. Να χαίρεσαι τον Πέτρο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα
Μαρίνα μου ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τον εορτάζω σήμερα τον άγιο Πέτρο, αλλά οι ευχές είναι πάντα ευπρόσδεκτες!
:-)