«Ό,τι είναι κακό στον άνθρωπο είναι συμπτωματικό.
Να μην περιφρονείτε κανέναν, ακόμη κι αν βλέπετε
πόσο ανήθικοι, μέθυσοι και βλάσφημοι είναι.
Η Εικόνα του Θεού υπάρχει και σ’αυτούς κάπου,
χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούν.
Είναι φυσιολογικό ο εχθρός
να θέλει να λερώσει αυτήν την Εικόνα.
Δεν είναι καθόλου εύκολο
να βλέπεις την εικόνα του Θεού
σ' εκείνους που σε ονειδίζουν
και σου συμπεριφέρονται σαν θηρία.
Αυτούς όμως πρέπει να τους λυπάσαι
ακόμη πιο πολύ
επειδή η ψυχή τους έχει παραμορφωθεί,
χωρίς ίσως να μπορεί να επανορθωθεί ποτέ,
καταδικάζοντας την ύπαρξή τους
σε αιώνια βάσανα…
Πόσο δύσκολο είναι αυτό:
Ν’αγαπήσει κάποιος τους εχθρούς του! "
(Γέροντας Γαβριήλ της Γεωργίας, ο δια Χριστόν Σαλός)
Πηγή:Τρελογιάννης
...............................................................................................
...............................................................................................
Είναι πραγματικά ένας ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ. Δε δίστασε να κάψει πανό με τη μορφή Λένιν σε συγκέντρωση οπαδών του και να υποστεί φυσικά τις- φρικτές για αυτόν -συνέπειες της πράξης του ....(όπως εγκλεισμό σε ψυχιατρικό κατάστημα καθότι το καθεστώς τον έβγαλε τρελό .... Είχε βέβαια την αγία τρέλα...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλ. Ανων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρουμε σήμερα:
Εκείνο τον καιρό στα ψυχιατρεία κλείνονταν και πολλοί άγιοι με προορατικό χάρισμα.
(Θυμάμαι ακόμη κάτι περιγραφές του Μανόλη Μελινού στα ΑΝΘΗ της ΑΓΙΑΣ ΡΩΣΙΑΣ)
Και έβλεπαν τις δαιμονικές οντότητες που βασάνιζαν νοερά τους χαρακτηριζόμενους ως "ψυχασθενείς" από το αθεϊστικό καθεστώς.
Οι δια Χριστόν Σαλοί είχαν την άγια Τρέλα της Πίστεως, της Ελπίδας και της εν Κυρίω Αγάπης.
Είθε να πρεσβεύει και για μας όλους να βρούμε την Οδό, της Μετανοίας...
Αξιώθηκα να προσκυνήσω στόν τάφο του. Σε λιγες λέξεις συμπυκνώνει τήν ουσία της πνευματικής ζωής .Τό ακατάκριτο (που αμα το πετυχει κανεις μπορει να ελπιζει βάσιμα κατα τό αψευδές στόμα του Κυρίου ότι δεν θα κατακριθει εν ημερα της Κρίσεως-Αγάπης Του ) και τής Αγάπης του εχθρού . Εδώ μας θέλω πουλάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.Κ.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήζηλεύουμεε!
;-)
Και γω αξιώθηκα και προσκύνησα τους άφθορους ασκητές της Περτσέσκαγια Λαύρας στο Κίεβο, και της Μονής Ποτσάεφ, τότε, τον Αύγουστο του 2010 που αξιώθηκα και πήγα για προσκύνημα...
Κρίμα που δεν ήσουν τότε στην καλή μας παρέα με τον νυν Σεβασμιώτατο Κυπριανό, το Θεοφ. Αμβρόσιο και λοιπούς εκλεκτούς πατέρες και μητέρες που μας ακολούθησαν.
Ναι όλο το στοίχημα, όλα τα λεφτά, είναι στην αγάπη του "Εχθρού"με τους όρους που ο Κύριος έθεσε.
Ποιος το έχει πετύχει; όποιος κάτι κατόρθωσε παρακαλώ να σηκώσει το χεράκι του, να μας πει την εμπειρία του να εμψυχώσει και μας, τους ταλαίπωρους.
Προσωπικά, το ομολογώ...από τους "εχθρούς" μέχρι σήμερα μονάχα τα πεθερικά μου κατάφερα κάπως να αγαπήσω!
;-)
Τους άλλους ακόμη τους βασανίζω μέσα μου!
Τους ξεμαλλιάζω, τους ξεδοντιάζω, τα μύρια λεκτικά βασανιστήρια, χαχα!
("Μωρή τρελόγρια, αύριο κλαίνε...αύριο θα σου κοπούνε ούλα τα χάχανα, μαχαίρι!")
Η παρέα και τό προσκύνημα εκεινο ήταν όλα τα λεφτά.Εχω γευτεί παρόμοια και καταλαβαίνω τί έχασα. Τά άλλα βέβαια τα "ιεραποστολικά " με τον Θ.Μ είναι σαν τα ιδιαίτερα φροντιστήρια με τόν Μπελεζινη ας πουμε για τους παλιούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την πρός τούς εχθρούς αγάπη , κατά την Πατρική συμβουλή που κάποτε έλαβα και τήρησα ξεκινάει με την προσευχή γι αυτούς , και δή στις πιο ιερές στιγμές της Θ.Λ . έ που θα πάει , λέγε λέγε ( το καλό θελει την πίεση ενω τό κακό αφήνεσαι να γλιστρήσεις και τσουλάς ) αρχίζει σιγά σιγά μέσα κάτι ν' αλλάζει . Εχει αναβαθμούς το πραγμα , ο θυμός εντιον τους μαλακώνει , το μίσος υποχωρει , διαβαζουμε πού και πού το ευλόγησε κυριε τους εχθρούς μου ( το ξυστρί του εγωισμού μας ) και έχει ο Θεός . Καποια στιγμή ποιός ξ'ερει μπορει να τους δουμε ως ευεργέτες . Αλλά αυτό δεν ειναι ανθρώπινο επίτευγμα , διότι το πληγωμένο και τσαλακωμένο Εγώ ( όταν δε η λογική επεξεργασία σου δίνει δικαιο , και οι άλλοι επίσης συνηγορούν ) επιζητει τη δίκαιωση ( το "δικαιούν εαυτόν " ,αμαρτία κατά τους πατέρες ) την αποκατάσταση και εκ φυσικού ενστίκτου αυτοσυντηρήσεως αντιδρά. Όταν στην ψυχή σταλάξει θεία παρηγορία έλεος και αγάπη και η ύπαρξη συναντάται ερωτικά με τό νυμφίο της Χριστό τότε αρχίζει η πικρία να στριμώχνεται και τό μίσος να σβήνει . Ώ γλυκύτατε μας Ιησού γλύκανε μας εκ της πικρίας των παθών ! Εύσπλαχνε Ιατρέ μας κάθαρον ημας εκ του βορβόρου τών έργων ! Ταπεινέ μας Σωτήρα τό Υπερήφανο φρόνημα δωσε τρόπους και ευκαιριες να καμφθει . Τρυφερέ και στοργικέ Πατέρα μας , Φίλε και Αδελφέ κανε να αφεθούμε στην αγκάλη σου .
Φ.Κ.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφέ, εκτός από τα κοινά μας πνευματικά μονοπάτια, πήγαινες και συ στο Φροντιστήριο του Μπελεζίνη; Δεν το πιστεύω! Τι μικρός που είναι ο κόσμος!
;-)
Με όλα τα θεωρητικά που αναφέρεις συμφωνούμε.
Το δύσκολο πάντα είναι η ΠΡΑΞΗ για τον καθένα.
Και αν κάποιος έχει κερδίσει κάποιες μάχες στη ζωή του να ΜΗΝ επαναπαύεται διότι πάντα τον περιμένει μεγαλύτερος πόλεμος...καθώς οδεύει προς της ζωής του το τέλος...
"Αν Κύριος δεν οικοδομήσει οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες και Κύριος δεν φυλάξει πόλιν εις μάτην ηγρύπνησεν ο φυλάσσων..."