Το θαύμα της ύλης σε επανάληψη-αν επιθυμείς, ρίξε ματίτσα.
Μη μουρμουρίσει κάποιος:
-Τι τις θες τις επαναλήψεις, μωρή Σαλογραία;
-Α! Ποτέ μια ανάγνωση κειμένου, δεν είναι η αυτή, με την ακριβώς προηγούμενη ανάγνωση, πάλι του ίδιου κειμένου.
Το διακήρυξε εξάλλου, και ο μακαριτάκος, ο μέγας Ηράκλειτος :
-Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι!
............................................................
Μακάρι με το νέον οικονομικόν έτος 2012, περιστέρι μου, να αποδώσουμε στην ύλη τη θέση που της αξίζει!
(Ποια είναι η θέση που της αξίζει; Τα εξήγησε με λεπτομέρεια, ο Κύριος!)
Σαλογραία
Σαλογραία αγαπητή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από πολύ καιρό αφήνω ένα χαιρετισμό στο ιστολόγιο σας.
Η Ηρακλείτεια ρήση που παραθέσατε επισημαίνει την ανεπανάληπτη μοναδικότητα της κάθε στιγμής του χωροχρόνου, μοναδικότητα που δίνει την θέση της σε άλλη μοναδικότητα καθώς «τα πάντα ρει». Η μοναδικότητα, η ετερότητα, που φανερώνεται και χάνεται στην ροή του χρόνου σώζεται από την λήθη, γίνεται α-λήθεια, μόνο αν κοινωνηθεί. <>. Το αληθεύειν γίνεται κοινωνικό γεγονώς. Η έλλειψη κοινωνίας, ο εγκλεισμός στα ιδιωτικά, αφήνει τα πάντα να χάνονται να γλιστρούν στην λήθη, τον κόσμο να φαίνεται σαν σκηνή θεάτρου όπου παίζεται για λίγη ώρα ένα κακογραμμένο κομμάτι. Μακάρι η συντριβή του σκηνικού να φανερώσει την σημερινή κρίση σαν κρίση αλήθειας, δηλαδή σαν ευκαιρία επιστροφής στην αυθεντικότητα του κοινοτικού και ενοριακού βίου, και όχι σαν αποτυχία στην τεχνική του σκηνικού.
Εύχομαι από καρδιάς καλή και ευλογημένη χρονιά σε εσάς και στους σχολιαστές σας.
Emmanouil
Πολύ επανάληψη πέφτει, κυρία. Θα γράψουμε διαγώνισμα; Ναι, επανάληψη μήτηρ μαθήσεως. Γεγονός. Αλλά η εμπέδωση για τον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετικό χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά προτιμώ τα νέα.Βέβαια πόσα νέα πράγματα να πει ένας άνθρωπος; Μήπως όσα αναλύπτει ο ίδιος για τον εαυτό του; Ή κι αυτά είναι τόσο δικά μας που δεν μπορούν να εκφράσουν άλλους. Κι αν ναι, σε τι εύρος;
Το ερώτημα είναι αυτό:πόσο ίδιοι αλλά και πόσο διαφορετικοί είμαστε όλοι. Δεν είναι εκπληκτικό; Πόση πολυπλοκότητα και πόση ποικιλία στην ίδια ανθρώπινη φύση με τις τόσες ίδιες ανάγκες!!
;-)
Καλή χρονιά γεμάτη εσωτερικές ισορροπίες σε ένα τόσο ανισόρροπο κόσμο και σε μια τόσο περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Εμμανουήλ με άφησες πάλι άναυδη!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ευχαριστώ εκ καρδίας για ευχές και αντεύχομαι ειρήνη ψυχής, σθένος και φώτιση εν παντί...
Πολυ χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω μετά από κάμποσο καιρό...Να είστε όλοι καλά, να τα λέμε!
...............
ανων. των 6:54
:-)
Το διαγώνισμα δεν το είχα σκεφτεί, αλλά δεν το κρίνω απαραίτητο, χαχα...είστε ολοι αστέρια...
Μου έχω δώσει...άδεια από το γράψιμο...γιατί υπάρχουν ΑΛΛΕΣ υποχρεώσεις...
ΥΠΟΜΟΝΗ...
ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΝ ΕΤΟΣ 2012 ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ...
Φιλιάαα!
http://vimeo.com/27352449
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά.Το 2012 να σου φέρει ό,τι επιθυμείς.
ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΘΕΝΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΕΟ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Κ Ο ΕΤΟΣ 2012.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ένα όμορφο και ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟ παιδάκι που κάτι με ρώτησε σχετικά, θα απαντήσω, ότι το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ
ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ...
ΤΟΤΕ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ, ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΜΟΥ.
Τον άγιο Βασίλειο τον Μέγα και την Περιτομή του Κυρίου, βεβαίως και οι ακολουθούντες το ΠΑΤΡΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ, θα το εορτάσουν ΜΕΤΑ ΑΠΟ 13 ΜΕΡΕΣ.
Φιλάκια!
;-)
Kαλή χρονιά με υγεία,δύναμη,επιμονή και υπομονή...και εύχομαι να αντέξομε να αποδώσουμε στην ύλη τη θέση που της αξίζει...Με αγάπη Μινωίτισσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΝΩΙΤΙΣΣΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήτι είπες σοφή μου! "εύχομαι να αντέξομε να αποδώσουμε στην ύλη τη θέση που της αξίζει"
πωπω!
ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ.
ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.
"ΠΑΝΤΑ ΙΣΧΥΩ ΕΝ ΤΩ ΕΝΔΥΝΑΜΟΥΝΤΙ ΜΕ ΧΡΙΣΤΩ" γράφει ο μέγας Απόστολος.
Και οι μεγαλοκερατάδες, κι αν όλα τα υλικά μάς τα πάρουν, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ,
Τ Ι Π Ο Τ Α ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ!
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ Ο ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ.
Και τώρα που λέμε αυτά, θυμήθηκα μια συνέντευξη που είδα κάπου του επισκόπου Νικολάου Χατζηνικολάου. Στάθηκα σε μια φράση του: " δεν μπορουμε πια ΠΟΥΘΕΝΑ να νιώσουμε ασφαλείς"(εννοούσε εν τω κόσμω και τα του κόσμου)ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ, ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΕ ΜΟΥ.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΟΣΟ ΖΕΙ.Γιατί το είπατε με τόση έκπληξη λες και ανακαλύψατε τώρα τον τροχό;
ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ Δ Ι Ω Γ Μ Ο Ν ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΤΙΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ. ΤΟ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ.
Εκαστος καλείται να σώσει αυτή την ψυχή, όπως η μάνα τρέχει να σώνει από πυρκαγιά το βρέφος της, κατά την έξοχη εικόνα του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου.
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
Σ΄ευχαριστώ,αγαπητή Σαλογραία για τη μεστή απάντησή σου....με ενδυναμώνεις με τα λόγια του Αποστόλου που δυστυχώς ξεχνάω στην απελπισία μου...ο Θεός είναι άχρονος και απαντάει στις προσευχές μας όταν και όποτε πρέπει...γι αυτό οι καλλίτερες ευχές για τους ολιγόπιστους είναι υγεία,ψυχική κυρίως,σθένος,φώτιση...τότε θα έχουμε όλοι,πρώτη και καλλίτερη εγώ,ψυχική ηρεμία,ασιοδοξία,χαρά.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη και ευγενέστατη Μινωίτισσα
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσει να ψάχνω και να βρίσκω ανθρώπους με εμπειρία πνευματική (το κατα δύναμη) και να την ακούω.
Αυτό που δυναμώνει κάθε ψυχή στο έπακρο είναι
η ε μ π ε ι ρ ί α, είτε η προσωπική μας, είτε άλλων ΑΞΙΟΠΙΣΤΩΝ μαρτύρων και προσώπων(το πώς ορίζεται Ο ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ μάρτυρας, είναι ένα θέμα που θα ήθελα εδώ κάποια στιγμή να το συζητήσουμε)
Παρήγορα και τα λόγια των βιβλίων,δρουν και αυτά με θετικό τρόπο, αλλά κυριότατη ωφέλεια, μόνον εκ της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ συνάγεται.
Μόνον η ΕΜΠΕΙΡΙΑ η πνευματική μπορεί να στερεώσει την ψυχή, σε ώρα μεγάλης,ή χρόνιας δοκιμασίας.
Ο Πανταχού Παρών και τα πάντα Πληρών Παράκλητος, το Πνεύμα της Αλήθειας, βρίσκει μύριους τρόπους, την ΚΑΘΕ ΑΓΑΘΗ και ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ψυχή, να την ενδυναμώσει...
Προς ανων. που κάτι ρωτάει να πω ότι δεν είμαι το κατάλληλο πρόσωπο για τέτοιου είδους ερωτήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡώτα τους θεολόγους, αγαπημένο μου.
Εμένα όλα καλά μου φάνηκαν αυτά που είδα.
Δεν κατάλαβα τίποτε παράξενο.
Σε φιλώ
lpap
ΑπάντησηΔιαγραφήέλαμψε η ανάρτησή σου ΥΠΕΡ ΤΟΝ ήλιον, στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΝΟΗ!
Πάλι προσπάθησα να αφήσω σχόλιο, ΔΕΝ το έπαιρνε.
Αντί για γράμματα, έβγαιναν μικρά τετραγωνάκια, δεν μπορώ να καταλάβω ΓΙΑΤΙ.
Το σχόλιο σου το διαβάζω πάντα φρέσκο....όμως δεν ήξερα αρχικά πως να συνεχίσω,διότι συμφωνώ με τα γραφόμενά σου.Πιστεύω πως η προσωπική εμπειρία πάνω απ΄όλα ενδυναμώνει όχι μόνο την αγαθή και καλοπροαίρετη ψυχή,αλλά και την αμαρτωλή ψυχή,την οποία ο Θεός δε θέλει να χαθεί.Εχω πολλές προσωπικές εμπειρίες που ενώ βρίσκομαι στην άκρη του γκρεμού από ολιγοπιστία ή και αμφιβολίες,ανακαλύπτω το Θεό και την πρόνοια του....μου δίνει ο Θεός ένα σημάδι που λέμε ,για να ξυπνήσω από το λήθαργο της ακηδίας μου,να δω την ευεργεσία Του και να ανακαλύψω την παρουσία Του....και τότε λέω πως τέλειωσε η δοκιμασία μου κι ευχαριστώ που με αξίωσε και την άντεξα.....Χίλια ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνεις και επικοινωνώ μαζί σου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜινωίτισσα έγραψες:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πιστεύω πως η προσωπική εμπειρία πάνω απ΄όλα ενδυναμώνει όχι μόνο την αγαθή και καλοπροαίρετη ψυχή,αλλά και την ΑΜΑΡΤΩΛΗ ψυχή,την οποία ο Θεός δε θέλει να χαθεί".
....Αυτήν ακριβώς τη σκέψη είχα εκφράσει γραπτά και γω κάποτε, στο Θεοφιλέστατο Αμβρόσιο της ανδρικής Ιεράς Μονής Κυπριανού, στη Φυλή, και μου είχε απαντήσει ότι κατεξοχήν στους καλοπροαίρετους αμαρτωλούς και σκοτισμένους ο Θεός δίνει σημεία και αποκαλύψεις της Παρουσίας Του, τέτοια, ώστε να τους αφυπνίζει και να τους σώζει.
Θυμάμαι πάντα μια φοβερή σκηνή από μια ταινία με τον Ρόμπιν Ουίλιαμς.
Εκεί υποδυόταν ένα νεαρό γιατρό που είχε κάποιο όραμα αλλά που οι περιστάσεις σε κείνη την περίοδο τον είχαν σφυροκοπήσει με σκέψεις απελπισίας.
Αποφάσισε να αυτοκτονήσει και πήγε στην άκρη ενός γκρεμού, αποφασισμένος να πηδήσει μέσα, να γίνει κομμάτια.
Εκείνη την ώρα που ακροζυγιαζόταν στην άκρη του χάους, και κοίταγε για τελευταία φορά γύρω του τον ήλιο και την πλάση, έγινε ξαφνικά το απροσδόκητο:
Μια πανέμορφη μεγάλη πεταλούδα ήρθε και στάθηκε πάνω στο χέρι του. Ο άνθρωπος ξαφνικά, σαν να ξύπνησε.
Σαν να πλημμύρισε η ψυχή του, με ελπίδα και Φως άλλου κόσμου.
Όλα τα ζοφερά συναισθήματα της αυτοκαταστροφής, διαλύθηκαν.
Χαμόγελασε στη ζωή, χαμογέλασε στον εαυτόν του, έκανε μεταβολή, και επέστρεψε στην καθημερινότητα που τον περίμενε.
Έβαλε ένα νέο πρόγραμμα.
Συντόνισε τις ενέργειές του, προς την επίτευξη των στόχων και των ονείρων του και ...σε ένα βάθος, όχι μακρινού χρόνου, τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ, να φτιάξει το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ.
Και όλη του η ζωή, μπήκε σε μια άλλη φάση χαράς και δημιουργίας.
Πραγματικά, κάτι τέτοιες ταινίες με αυτοβιογραφικά στοιχεία ΑΛΗΘΙΝΩΝ ανθρώπων, με συγκινούν βαθύτατα.
Δεν θυμάμαι δυστυχώς τον τίτλο της ταινίας.
Νομίζω είχε σαν τίτλο μια λέξη κάτι σαν "πατς"γραμμένο αγγλικά, μια λέξη που παραπέμπει σε πολύχρωμα μπάλωμα με το οποίο φτιάχνονται κάποια παπλώματα.
Αν θες, στείλε μου το προσωπικό σου μέιλ, κάτι να σου ταχυδρομήσω...
Εύχομαι σθένος και φώτιση την ημέρα σου, περιστεράκι μου.