Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Χρέωση- ποίηση- Ν.Βρεττάκου, αφιερωμένη στη μνήμη του πατέρα μου


(Στη φωτό ο πατέρας μου, Γεώργιος του Μιχαήλ -  στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, κάποτε...)

Αν θες, διάβασε και τρεις, θαυμαστές εμπειρίες του:

1)Η φανέρωση του Αϊ Γιώργη στη ζωή του πατέρα μου
2)Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος της Εύβοιας, ακούει!
3)Ο ζωντανός Αρχάγγελος Μιχαήλ στο Μανταμάδο της Λέσβου
.................................................................................................................

                                     ΧΡΕΩΣΗ


Το βλέμμα σου πέρασε σαν αστραπή ,
βυθίστηκε μέσα μου, διακλαδώθηκε,
διέτρεξε τα υπόγεια μου στρώματα,
τις στοές, όπου έχουν αποτεθεί,
πότε δεν ξέρω, πώς κι από ποιον, 
πολύτιμα μέταλλα , όπως:Χρυσός,
τρυφερότητα, χρώματα, αγάπη.


Κι αν κοιτώ κάθε τόσο τους δείχτες 
του ήλιου , μετρώ τον καιρό, είναι γιατί


μου χρειάζονται μέρες και μέρες ,


χαρτιά και χαρτιά, ν'αποσβέσω

αυτή την ουράνια μου χρέωση.

Νικηφόρος Βρεττάκος 
.............................................................................


(και σ'αυτή τη φωτό, η Σαλογραία του Γεωργίου- στη Μελβούρνη της Αυστραλίας- κάποτε...)




36 σχόλια:

  1. "La Solitude"

    Όταν ακούω τόσο όμορφα, και συγκινητικά, τραγούδια, θυμάμαι πάντα τον πρόγονό μου τον Οδυσσέα. Δέθηκε στο κατάρτι για να ακούσει με ξεβούλωτα αυτιά το τραγούδι των Σειρήνων.

    Δένομαι κι εγώ, διαφορετικά την "πατάμε", κατά το λεγόμενον, αγαπητή Σαλογραία.

    Και επί τούτοις, η μοναξιά δεν είναι για τις γυναίκες. Όταν πλάστηκαν είδαν ότι υπήρχε κι ένας άλλος. Δεν ήταν μόνες.

    Κατάλαβες τίποτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-)Κατάλαβα ότι πρέπει να βγάλω το συγκινητικό άσμα. Να βρω να βάλω κάποιο πιο χαρούμενο!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι, ασ΄ το. Μόνο πες στους επισκέπτες σου να είναι δεμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ;-)
    Οι επισκέπτες μου, καλέ,είναι παιδιά τζιμάνια, δεν είναι χαΪβάνια.
    Ξέρουνε!

    Μα καλά! Τι ώρα είναι, κύριέ μου;
    Εγώ ξενύχτησα γιατί έφτιαχνα τα σχετικά για αύριο. Εσείς γρήγορα τώρα στα κρεββατάκια σας!

    Καλό βράδυ!
    ;-0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :-)
    Τελικά, οι διάλογοι των γέρων σε αυτό το μπλογκ έχουν την πλάκα τους, φίλε Αγαμέμνοναααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γρηγόρης Ζαγοραίος8 Δεκεμβρίου 2011 στις 12:13 μ.μ.

    Kρίμα που δεν μπορώ ν`ακούσω το άσμα...
    Αλλά θα σχολιάσω ελληνικά με... Βρεττάκο:
    "Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς
    θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει.
    Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους,
    θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες,
    Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ;-)
    Καλημέρα φίλε Γρηγόρη Ζαγοραίε από τη λεβεντογέννα!
    Καλύτερα που δεν άκουσες το τραγούδι.

    Εγώ που το άκουγα μέχρι που ξημέρωσε δεν έκανα και πολύ καλά νομίζω...

    Πάντα υπέροχοι οι στίχοι του ποιητή. Ευχαριστώ εκ καρδίας.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το καλύτερο που μπορεί κάποιος να προσφέρει στους γονείς του (ζώντες κ κοιμόμενους) και σε όλη την κοινωνία είναι τον εξαγιασμένο εαυτό του.

    Αν αυτό δεν το πετύχει, τότε στην ουσία δεν πρόσφερε τίποτα.

    Αυτό είναι το χρέος μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ιωάννη
    αδερφέ, είσαι μακάριος που αυτό το κατάλαβες τόσο νέος!
    Πες μου, αν ξέρεις, γιατί καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμοι υπήρξαν για μας κάποιοι άνθρωποι, τι φοβερά μαθήματα ζωής μάς έδωσαν, μόνον όταν από τούτη τη ζωή τους χάσουμε; Γιατί δεν συνειδητοποιούμε, νωρίτερα; τι φταίει; τι μας εμποδίζει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χα χα.
    Σαλογραία από μικρή γυάλιζε το μάτι σου και προδήλωνε το έξηχον του χαρακτήρος σου. Το γήρας just το επέτεινε επενδύοντάς το και με την συνήθη γεροντική άνοια. Τουλάχιστον παραμένεις το ίδιο όμορφη ή σου έμεινε μόνον η σαλότης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γυάλιζε το μάτι μου, ανων. των 11:58?
    Γιατί εγώ δεν το βλέπω;
    ;-) Το "έξηχον" είχα χρόνια να το ακούσω από ζωντανό άνθρωπο.
    Ευχαριστώ για το δωράκι, αγαπημένο μου!
    Και εννοείται ότι τώρα μες στο βαθύ μου γήρας, μου έμεινε μόνον η σαλότης!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Απο αχαριστία καλή μου αδερφή και η απεχθέστερη αχαριστία είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς.

    Η δε αχαριστία είναι κόρη της υπερηφάνειας.

    Οταν τους χάσουμε πονάμε και ταπεινωνόμαστε, έτσι έρχεται το Φώς και βλέπουμε τα χαλια μας.

    Πάσχουμε για να ταπεινωθούμε και ταπεινωνόμαστε για να αγαπήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ιωάννη
    ΝΑΙ.
    Και το θέμα είναι τεράστιο.
    Προς το παρόν ας πάμε για ύπνο...
    Σήμερα πάντως, που έκλεισε τα δυο χρόνια από τη Χριστιανική κοίμησή του, ο πατέρας μου, νομίζω ότι έκλαψα ΠΙΟ ΠΟΛΥ από τη μέρα της κηδείας του.

    Ο Θεός ας με ΣΥΧΩΡΕΣΕΙ που τόσο πολύ τον ΚΑΤΕΚΡΙΝΑ για τις ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ αμαρτίες του, όσο ζούσε.

    ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ...

    Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ.

    ΟΥΔΕΙΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΕ, ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ, ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΖΗΝ.

    ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ.

    ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΙΟ ΑΔΕΡΦΕ, ΙΩΑΝΝΗ...

    ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ.

    ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γρηγόρης Ζαγοραίος9 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:39 μ.μ.

    Ε!!! Ευαισθητούλα! είπαμε να βρέξει... μα όχι και να χιονίσει!
    Αν θές να κλαίς, να κλαίς για τις αμαρτίες σου.
    Πάντως σαν κοριτσάκι ήσουν πολύ χαριτωμένη..."μωρό" όπως θάλεγε και κανείς μοσχόμαγκας και καθόλου "μωρή"...
    Την σαλότητα την επιποθείς αλλά -συγνώμην που σου το λέω- δεν σου ανήκει!
    Ίσως ονομάζεις τρέλα το γυναικείο σου ταμπεραμέντο, το οποίο ομολογώ είναι άκρως εκρηκτικό, πλην όμως πόρρω απέχει από την "έξηχον βιωτή"...
    Βοήθειά μας η Αγία Άννα σήμερα και ο Αγιορείτης Άγιος Άνθιμος ο Βούλγαρος ο δια ΧΝ Σαλός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γρηγόρη, οσιολογιώτατέ μου

    ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΝΑ ΠΑΝΕ.

    ΑΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ Μ Η ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ.

    ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

    ΤΗΣ Ε Μ Π Ι Σ Τ Ο Σ Υ Ν Η Σ ΠΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ Π.Χ.

    ΑΝ ΧΑΘΕΙ, ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ,
    Δ Ε Ν
    ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΧΑΡΑΚΙΡΙ (ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ)

    ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ.

    ΓΙ ΑΥΤΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΆΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΟΟΟΟΟΟΛΥ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ!!!!

    ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ...

    ΕΊΔΕΣ ΕΓΩ; ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΣΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΝ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΟΥ ΤΡΟΠΟ, ΠΑΕΙ! ΧΆΘΗΚΕ!

    ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ Ο ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΦΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗ
    Ι Δ Ι Α
    ιδια με γαλάζιο Α Τ Σ Α Λ Α Κ Ω Τ Ο πουκάμισο, ΔΙΑΘΕΣΗ.

    ;-)

    Άργησα και αυτό ποοοοοολύ να το καταλάβω.

    ΜΙΛΑΜΕ ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΟΤΗΤΟΣ, ΜΕΓΙΣΤΗΣ...ΆΣΤΑ...

    Μιλάμε...
    ΜΕΓΑΛΟ ΟΡΝΙΟ , η καλτάααααακα!

    Τώρα τα περί μωρίας εν ΧΡιστώ, δεν θα συζητήσω.

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ.

    ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΜΠΛΟΓΚΑΚΙ...

    ΣΕ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΜΕ ΧΑΡΑ (ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΚΥΡΙΩ) ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
    ΕΚ ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑΤΟΣ ΦΙΛΟ-ΞΕΝΟΥ ΚΑΡΔΙΑΣ.

    ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΑΡΟΙ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γρηγόρης Ζαγοραίος9 Δεκεμβρίου 2011 στις 2:21 μ.μ.

    Η ευθιξία αδελφή μου, είναι κρυφός εγωϊσμός κακής ποιότητας, γιατί υπάρχει και καλής ποιότητας εγωϊσμός...ενέχει δε και συμπλέγματα μειονεξίας και επιφέρει ...μύρια κακά στις ανθρώπινες σχέσεις!
    Γι`αυτό καλό είναι να εξηγείται κανείς "σπαθί" κι αν ο άλλος επιμένει στο δικό του, παραιτού και εύχου "ίνα αγνήν είναι την καρδίαν σου μετα πάντων!" (όρα την αμμά Σάρρα την εν τω Γεροντικώ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γρηγόρη

    το δέχομαι αυτό που λές, για τη δική ΜΟΥ ψυχή, για τις ψυχές των άλλων ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ.

    ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΙΔΙΟΣ, ο κάτοικος του σώματος!

    (μου αρέσει να σκέφτομαι το σώμα σαν σπιτάκι όπου κατοικεί η ψυχούλα μας )

    ;-)

    Ο ηγούμενος του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο που είναι και πολύ φιλοπαραδοσιακός, έλεγε σε μια συνάδελφό μου, συμβουλευτικά:

    "Αμα σε πληγώνει ο άλλος με τη συμπεριφορά του, θα του ΛΕΣ οτι σε πλήγωσε, ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΡΑΣ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΑΛΟ ΤΡΟΠΟ. ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ.
    ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΝ σχιζοφρενή, σεληνιασμένο κλπ.

    ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΕΝΙΩΣΕΣ ΕΣΥ.

    ΘΑ ΤΟΝ "ΣΤΑΥΡΩΝΕΙΣ" όμως, ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ και σχεδόν αμέσως, μήπως και ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ, ΚΑΙ ΛΗΞΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ.

    ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΝΑ ΤΟ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ , ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΜΑΣΑΣ ΚΛΠ... και να του πεις μετά απο μια βδομάδα, ενα μήνα ενα χρόνο, γιατι ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΘΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕ, ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΙΑΣΟΥΝ.

    ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΤΡΟΠΟ, ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ, ΘΑ ΤΟ ΒΓΑΖΕΙΣ το παράπονο ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΕ Ε Ν Δ Ι Α Φ Ε Ρ Ε Ι Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΩΣ..."

    Η φίλη τότε, είχε παράπονα με κακίες που της έλεγε η πεθερά της.

    ΑΚΡΩΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, ΝΟΜΙΖΩ, ΤΗΣ ΕΔΩΣΕ..

    Προσωπικά με τα πεθερικά ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΑ.
    Και είπα ΓΛΥΚΑ το παράπονό μου.
    ΕΝΤΑΞΕΙ.

    ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙΡΟ, ΕΚΑΝΑ ΤΗ ΧΑΖΗ, ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΜΟΥΝ Α Ψ Ο Γ Α.

    ΑΥΤΟΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΜΟΥΝ ΑΨΟΓΑ(έτσι είναι. αν ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ ο ΑΠΕΝΑΝΤΙ , δεν πα να του κατεβάσεις τον ουρανό και τα άστρα στη γη, ΘΑ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΑ ΧΕΙΡΙΣΤΑ...

    ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Α Κ Ρ Ω Σ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

    ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΜΙΣΟΥΝ ΘΑ ΜΑΣ ΘΑΒΟΥΝ.

    ΟΣΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΙΝΕΥΟΥΝ.

    ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
    ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Μ Ο Ν Ο Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

    ΕΓΩ, ΠΆΝΤΩΣ,ΚΡΑΤΑΓΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΤΣΙ..."ΓΡΑΜΜΕΝΗ" Μ Π Ο Ρ Ο Υ Σ Α ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΤΗΝ "ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ"

    ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ Γ Ε Μ Α Τ Ο Σ ΕΙΡΗΝΗ,
    Μ Π Ο Ρ Ε Ι Σ ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ
    ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΑ, ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟ ΕΡΓΟ...

    ;-)
    Ο Αγαμέμνων εν κατακλείδι, "άριστα απηλογήθη", που λέει και το δημοτικόν άσμα...

    Εσύ πότε θα μας γράψεις μια φίνα μαντινάδα, Γρηγοράκη μου;
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γρηγόρης Ζαγοραίος9 Δεκεμβρίου 2011 στις 3:11 μ.μ.

    Αχ μωρέ σαλογραία μου δεν φείδεσαι να γράφεις και να επεξηγείς ...τα δυσεξήγητα!
    Ο καλός Θεός να σου δίδει πάντοτε χαρά και την εν Χώ "αδιαφορία" να περάσεις και σύ το μέγα πέλαγος ετούτου του πολύαχθου βίου!
    Kι αφού μου το ζητάς σου αφιερώνω το παρακάτω:
    "O ξένος κι άν σε χαίρεται
    γρήγορα σ`απαρνάται
    μα ο φίλος σου ο μπιστικός
    στα εύγορα κοιμάται"
    εύγορα= μέρος που έχει ορατότητα (για να σε παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή μη σου συμβεί τίποτε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γρηγοράκη μου
    τέλειοοοοοοο!
    Δεν θα αναλύσω τίποτα.
    Αντε...να κάνουμε και καμια δουλειά που ΕΠΕΙΓΕΙ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Περιμένοντας τους Βαρβάρους

    -Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
    Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

    -Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
    Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

    -Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
    Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
    Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

    -Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
    και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
    στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

    -Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
    Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
    τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
    για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
    τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

    -Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
    σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
    γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
    και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
    γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
    μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

    Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
    και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.

    -Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
    να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

    Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
    κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

    -Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
    κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
    Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
    κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

    Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
    Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
    και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.



    Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
    Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.



    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. (:-) ΚΑΤΆΛΑΒΑ, ΚΑΤΆΛΑΒΑ...ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙΣ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΜΑΙ...ΒΑΡΒΑΡΗ, Ή ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΈΝΩ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ...
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. oxi,den katalaves..
    sto afierono giati panta psaxneis varvarous..skepsou to.
    an mpo alli mera tha exigiso.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αυτό το "κάποτε", είναι πάντα το : "τώρα", έστω και μόνον γιατί έχει τόση ενέργεια αυτό το "κάποτε", τόση όση χρειαζόταν για να μείνουν αιώνιες οι φωτογραφίες και να αποτυπωθούν οι Στιγμές της. Μ αρέσει το Βλέμμα σου αλλά και το δικό του. Πατέρας και κόρη είναι η Θεμελιώδης η Σχέση και καθορίζει μέχρι και την Αιωνιότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ρεγγίνα λατρεμένη
    :-0
    πώς γίνεται ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ και το σχόλιό σου, εκφράζει ΜΥΧΙΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ, με τέτοια ποιητική μοναδικότητα;

    Συνήθως ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι με καταλαβαίνουν άνθρωποι, και όταν πάνε να με...ψυχαναλύσουν, πιασμένοι από ΓΡΑΠΤΕΣ φράσεις μου, μιλούν εκτός θέματος.

    Εσύ πώς τα καταφέρνεις και κάνεις τέτοιες βυθίσεις;
    ;-)
    Σίγουρα βοηθάν και οι σπουδές σου, δε γίνεται!
    Δεν ξέρω τι να υποθέσω.
    Δεν είναι μόνο ενόραση κι αγάπη.
    Είναι και οι σπουδές, υποθέτω, χαχα...
    Να είσαι πάντα καλά!
    Με αναπαύεις.
    Εδώ που τα λέμε, τη χρειαζόμουν αυτή τη μικρή ανάπαυση δυο μέρες τώρα που έχω αναστήσει τον πεθαμένο, και τον σεργιανάω, θέλει δε θέλει, στα νοτισμένα περιβόλια της μνήμης...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μουρλόγρια, έχω την εντύπωση (κι ας λές ότι σου απέμεινε μόνον η σαλότης) οτι από την παιδική σου φωτογραφία θα σε αναγνώριζα και τώρα κι ας μη σε ξέρω. Μόνο από τα μάτια και το βλέμμα.
    Εντελώς αποκαλυπτικό της προσωπικότητάς σου. Ίδιο με το βλέμμα του παιδιού που κοσμεί την επικεφαλίδα του ιστολογίου σου. Ωσαν το κοίταγμα των εικονιζομένων στα πορτραίτα fayum (υποθέτω ότι σε συγκινούν και σε συναρπάζουν τα πορτραίτα αυτά, σαν να βλέπεις και να αναγνωρίζεις σε αυτά άγνωστους, παλαιούς οικείους).
    Ίδιο και με το βλέμμα του συχωρεμένου του πατέρα σου. Εκτός από το ότι του μοιάζεις φυσιογνωμικά, μάλλον του μοιάζεις και στον χαρακτήρα. Μόνο συγκεκριμένου τύπου καρδιές μπορούν να εκπέμπουν τέτοιο βλέμμα βαθύ...
    Παλιοί άνθρωποι που ως κι οι αμαρτίες τους ήταν σχεδόν αθώες.
    Θεός σχωρές τον γονιό σου (και την μάνα σου). Νάχεις την ευχή τους.

    Ο χθεσινός ανώνυμος των 11.58

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Χτεσινέ ανώνυμε
    ακτινογραφία κανονική είδα, μου έκανες, χαχα!
    ;-)
    Όταν θα έχω καιρό θα εξηγήσω γιατί διάλεξα αυτή τη μορφή του πίνακα της Εύας Μελά, που απεικονίζει αυτό το κοριτσάκι με το βλέμμα το έντονο και με το σπουργίτι στο κεφάλι του.

    Υπάρχει και δω ένα μικρό, αληθινό, συγκινητικό σκηνικό για μένα. Το κατέγραψα πριν χρόνια σε μέιλ, προς πνευματικό οδηγό, αν το βρω, θα το μοιραστώ μαζί σου, κάποια στιγμή.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χρἐωση

    η ψιλή είναι λάθος ή σημαίνει κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ;-)
    Είναι λάθος το πνεύμα πάνω στο ε, αγαπημένο μου.
    Το είδα αλλά ξεχάστηκα να το αλλάξω.

    Θα το κάνω τώρα(ελπίζω) ευχαριστώ που μου το λές.
    Φιλάκια

    Υ.Γ.
    Διάβασα πριν λίγο περπατώντας στους δρόμους της Πάτρας...

    (με κίνδυνο να με κλαδέψει κάνα μηχανάκι-Χριστέ μου φύλαγε!- χαχα...χρόνια είχα να κάνω τέτοιο αμάρτημα βαδίσματος μές στην ωραία λιακάδα, αναγιγνώσκοντας βιβλίο)

    ...το αφήγημα του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΟΞΙΑΔΗ, με τίτλο: "ΒΙΟΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ".

    Λοιπόν, ΑΞΙΖΕΙ, ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ!

    Με αφορμή ένα περιστατικό μοιχείας, ο σύζυγος γίνεται φημισμένος,μεγάλος ασκητής καλόγερος και η σύζυγος καταντάει σιγά σιγά σε κάτι σαν πόρνη.

    Το ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΓΛΩΣΣΑ ο συγγραφέας,αλλά...στο φινάλε του έργου,βρίσκεται όλος ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ!

    ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΠΑΣΤΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΓΟΥΝΤΑΝ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ.

    Νομίζω ότι θα το εκτιμήσεις.
    Είναι μικρό σε όγκο.
    Θα το διαβάσεις πολύ σύντομα...

    Σε ασπάζομαι πάντα εν αγάπη Κυρίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ;-)
    Εντάξει.
    Το λέω για κάποιον άλλον που μπορεί να τον ενδιαφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ποιες εκδόσεις εκδίδουν το βιβλίο 'Βίος Παράλληλος' ; Για να ξέρω πως θα το ζητήσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή