Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
Στο θείο Χαρίλαο, αφανή ήρωα του 1940
Οι διαστάσεις του νεκρού στρατιώτη
Δος μου το χέρι σου ν'ανέβω στη γη.
Θέλω να ιδώ τον ουρανό χαμηλότερα,
τα ουράνια φαινόμενα
γύρω απ'τα πόδια μου.
Θέλω
να συλλάβω το ύψος μου και να μάθεις κ'εσύ
πόση έκταση έπιανα, εγώ, που σκοτώθηκα,
χτες βράδυ, στο μέτωπο.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του θείου σου Χαρίλαου καλή μου Σαλογραία Και σε όλους τους αφανείς απανταχού της Γης Έλληνες Ήρωες αιωνία η μνήμη . ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ναι, ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θείος Χαρίλαος στο Αλβανικό Μέτωπο έπαθε κρυοπαγήματα και όταν τον έφεραν στην Πρέβεζα με γάγγραινα, τού έκοψαν και τα δυο πόδια από τους μηρούς.
Μέχρι να συμβεί αυτό, έστελνε -στα ενδιάμεσα των μαχών- γράμματα στους οικείους, γεμάτα πίστη στο Θεό, ενθουσιασμό και αγάπη για την πατρίδα.
Η μητέρα μου(και αδελφή του θείου Χαρίλαου) τότε,στην Πρέβεζα, υπηρετούσε ως αδελφή νοσοκόμος του Ερυθρού Σταυρού.
Ξεψύχησε στην αγκαλιά της...
Ω ακουσμένη εις την ανδρεία, καταστήστε ένα σταυρό και φωνάξτε με μια: Βασιλείς κοιτάξτε εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημείο που προσκυνάτε είναι τούτο, και γιαυτό μας ματωμένους μας κοιτάτε στον αγώνα τον σκληρό.
Στιχ. Διονύσιος Σολωμός Ύμνος εις την ελευθερία.
Να είσαι περήφανη για τον θείο σου Σαλογραία ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
Σ'ευχαριστώ για τους στίχους ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμησες την γιαγιά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφή(http://cummulus4.blogspot.com/2009/05/blog-post_08.html), που μέχρι τον θάνατο της, έλεγε για τον παππού τον Γιώργο, πόσο ήθελε να επέστρεφε από τον πόλεμο έστω και χωρίς πόδια, έστω και χωρίς χέρια, να τον έχει να τον περιποιείται... Με συγκίνησες Σαλογραία μου΅
@ ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ Ευχαριστώ και γω για τους στίχους, και ντρέπομαι για την άγνοια μου. Θα κάτσω να διαβάσω ολόκληρο τον ύμνο.
Cummulus
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γιαγιά σου, ήταν πολύ σπουδαία γυναίκα αφού είχε τέτοια αγάπη...
Ο θείος Χαρίλαος δεν είχε γνωρίσει γυναίκα.
Ήταν ακόμα παρθένος, σεβαστικός που λέγανε παλιά και ντροπαλός σαν μη μου άπτου.
Κοκκίνιζε άμα του μίλαγε μεγαλύτερος.
Η μάνα του ήταν βέβαιη, ότι πήγε στα άγια η αγνή ψυχή του...
"σεβαστικός", δεν τον ήξερα αυτόν τον όρο. Μακάρι να βλέπει πρόσωπο Θεού!
ΑπάντησηΔιαγραφήCummulus
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη λέξη σεβαστικός, οι λαικοί άνθρωποι στην Πελοπόννησο, δηλώνουν τον άνθρωπο που δείχνει σεβασμό στους άλλους ανθρώπους.
:-)Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Καλησπέρα Σαλογραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί νομίζεις ότι πήραμε τον πόλεμο με τους Ιταλούς.
Από κάτι παλληκάρια με ψυχή γίγαντα και συμπεριφορά ντροπαλού κοριτσιού.
Ετσι ήτανε κι ο Μάρκος Μπότσαρης.
Ψυχές ευγενικές και λεπτές γεμάτες φλόγα από Θεό και πατρίδα.
Και ο άγιος Ιωάννης ο ευαγγελιστής έτσι ήτανε.
Και μη μου πείς ότι σώζωνται τα γράμματα του θείου Χαρίλαου;
Διονύσης Κ.
Αγαπημένε μου Διονύση
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ερώτησή σου για τα γράμματα του θείου Χαρίλαου, πιστεύω ότι θα μπορούσε να έχει μια απάντηση ο πρώτος μου εξάδελφος ο Χαρίλαος.
Σε πρώτη ευκαιρία θα τον ρωτήσω...