Πήγα κάτω στο χωριό για το μνημόσυνο της μανούλας μου.
Με την ευκαιρία, ο πατέρας μου θυμήθηκε τα νιάτα του και ένα νεαρό τότε τριανταπεντάχρονο αψύ και οργίλο τύπο, που έβγαινε κάθε τόσο στην πλατεία του χωριού, κοίταγε προκλητικά προς τον Ουρανό και φώναζε με άφατη κακία:
- ΡΕ Θεέ!
Είσαι ανύπαρκτος!
Δεν υπάρχεις, ΡΕ!
Αν υπάρχεις, ΡΕ, δείξε μου τη δύναμή Σου, και βγάλε μου τα δυο μάτια!
Τον ακούγανε οι γύρω, τον άκουγε και ο πατέρας μου, όλωνών, η τρίχα τους σηκωνότανε κάγκελο!
Λοιπόν,φίλε μου, δεν πέρασε πολύς καιρός απο την κολασμένη ύβρη του Καραφωτιά-έτσι τον λέγανε, όνομα και πράμα ο μακαρίτης- ξυπνάει, ο έρμος, ένα πρωί, και ήτανε τυφλός και απο τα δύο του μάτια!
Ένα μήνα μετά την τύφλωση, -κανείς δεν έμαθε απο τι- ξαφνικά, πέθανε!
Την έλεγε την ιστορία ο πατέρας μου, σταυροκοπιόταν και δάκρυζε...
Ευανθία η Σαλογραία
Αυτός ήταν εντελώς βλάκας.Δεν υπήρχαν τότε οι εξυπνόβλακες οικουμενιστές. Προσευχές λιτανείες και αλληλούια, για τον ένα θεό "με τις πολλές εκφράσεις".Οι "εκκλησίες" των κλάδων έμαθαν και δεν είναι χαζές σαν τον Καραφωτιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε το σχόλιο!
Πονηρέψανε πια και οι δαιμόνοι, Κυπριανέ μου.
Μαθαίνουνε και αυτοί όπως μαθαίνουμε και μεις, απο την εμπειρία τους...μόνο που μαθαίνουν τα προς απώλειαν και όχι τα προς σωτηρίαν...
Το χειρότερο από το επινοημένο περιστατικό που γράφεις στην ανάρτηση είναι ότι ο "κακός" απευθύνεται σε κάποιον άλλον με την προσφώνηση "ΡΕ"! Το γράφεις και κεφαλαίο για να φανεί το μέγεθος της ανεβλαύειάς του. Είναι και το μόνο σημαντικό στην επινοημένη ιστορία σου. Μπορώ να σου αναφέρω χιλιάδες περιπτώσεων ευλαβών χριστινών ή μουσουλμάνων ή βουδιστών, που τυφλώθηκαν για βιολογικούς λόγους (γλαύκωμα, καταρράκτης, μολύνσεις κ.ά.) και κανείς προστάτης θεός δεν τους βοήθησε, αλλά είναι περιττά αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προτιμούσα να εξετάσεις την περίπτωση, ο κακός θεός που περιγράφεις, ο οποίος τύφλωσε τον υβριστή του -όπως ο περιπτεράς δέρνει τον μικροκλέφτη του μαγαζιού, έτσι τον φαντάζεσαι τον θεό σου- θα έλεγα λοιπόν να σκεφτείς, γιατί ο θεός σου δεν εμφανίζεται μια φορά καλός, δίνοντας αρτιμέλεια σε ανάπηρους, από ατυχήματα ή πολεμικές επιχειρήσεις ή ιατρικές επεμβάσεις. Αφού ελέγχει τη βιολογία των ανθρώπων -τι παντοδύναμος και πάνσοφος θα ήταν;- να δώσει χέρια, πόδια, δόντια κτλ. σε κάποιους που τα θυσίασαν ή τα έχασαν... Κι αν δεν θέλει, τι πανάγαθος θα ήταν, αφού και στις ιερές γραφές αναφέρεται ότι "όποιος ικετεύει για κάτι τον Κύριο, αυτός αμείβεται".
Μόνο για κακό φαίνεται να επεμβαίνει ο θεούλης, ποτέ για καλό. Και οι θεραπείες που θρυλούνται από γειτόνισσες και ιδιοτελείς παπάδες, όλες αναπόδεικτες είναι και αφανείς, τίποτα εμφανές, π.χ. να βγάλει ο φαφούτης δόντια, ο φαλακρός μαλλιά, ο κουτσός ένα πόδι, ο κουλός ένα χέρι...
Άντε, σου έδωσα υλικό για σκέψη, μελέτησε το θέμα της "θεοδικίας" και θα καταλάβεις πόσους αιώνες σε κοροϊδεύουν!
Αγαπητέ κ.s.frang.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ζόρικα μου την είπες τη βαριά κουβέντα και με πλήγωσες και δε θα το γλυτώσεις θα τη χορέψω τη ζειμπεκιά για το χατίρι σου, σε λιγάκι.
Για πες μου, εσύ, που είσαι τόσο σοφός και ο νους σου κατεβάζει, πόθεν τεκμαίρει τούτο, το ότι δηλαδή το περιστατικό που αναφέρω, είναι ψεύτικο;
Με ΞΕΡΕΙΣ φίλτατε;
ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ;
Βόσκαμε μαζί κάπου γουρούνια και δεν το γνωρίζω, η έρμη;
Νομίζω πως ΟΧΙ.
Επομένως;
Επομένως ΠΩΣ με κατηγορείς έτσι εική και ως έτυχε; Μήπως, χρυσούλι μου, ήθελες να γίνεις εισαγγελέας και σε καταπίεσαν οι γονείς να γίνεις πυρηνικός επιστήμονας και τσιτώθηκε το νευρικό σου το σύστημα, σε σημείο που να πετάς...μύδρους στις ήρεμες κεφαλές των γραιών της ηλικίας μου;
Για Όνομα!
Παρότι δεν είμαι υποχρεωμένη να απολογηθώ θα σου δηλώσω ευθέως ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ, γι αυτό δεν μπορώ καν να γράψω ένα μυθιστόρημα, που ΠΟΛΥ θα μου άρεσε να το γράψω.
Δυστυχώς είμαι ικανή να περιγράψω ΜΟΝΟ ό,τι έχω ΒΙΩΣΕΙ και εδώ μέσα σε αυτό το μπλογκάκι γράφω ΜΟΝΟ ότι έχει καταγράψει η συνείδησή μου, ως ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΙ ΜΟΥ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ...
Εφόσον, λοιπόν, δε βόσκαμε μαζί γουρούνια και επομένως δεν γνωριζόμαστε από πουθενά αλλού, έχεις δικαίωμα να αμφισβητείς τα λεγόμενά μου,αλλά όχι και να τοποθετήσαι μετά βεβαιότητος λες και έχεις τεκμήρια!
Διαμαρτύρομαι εντόνως γι αυτή σου την ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ τοποθέτηση.
Θα ήταν πιο κοντά στην επιστημονική στάση που υποτίθεται ότι σε χαρακτηρίζει να πεις:
-Μανδάμ Σαλογραία, λωλή ολότελα μου φαίνεσαι και φαντασιόπληκτη, αλλά δεν είμαι και βέβαιος για το πόσο τρελή είσαι και ούτε έχει και για τη ζωή μου καμιά σημασία.
Τέλος πάντων.
Ας είσαι συχωρεμένος.
Θα επανέλθω όταν ...χορέψω τη ζειμπεκιά που λέγαμε, darling!
Προς s.frang.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=e0GqPT5Ajo4&feature=related
Ακου αυτό το παραδοσιακό κυπριακό τραγουδάκι...
Λέει μια ιστορία που είναι ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΗ από το να φυτρώσει ένα χέρι, ή μαλλιά( με την επιστήμη τώρα φυτρώνουν και μαλλιά και..αυτιά...)αλλά η επιστήμη ποτέ δεν θα καταφέρει στον αιώνα τον άπαντα αυτό που κατάφερε ο Χριστούλης λίγες μέρες πριν τα Αγια Πάθη Του.
Πολλά θα μπορούσα ακόμη να πώ, αλλά δεν έχει νόημα να μιλάει κανείς σε θυμωμένους και προκατειλημμένους.
Φιλάκιααα!
Τελικά δεν γράφεις τίποτα συγκεκριμένο! Φαντασιόπληκτη είσαι, έμπλεξες παιδιά, γουρούνια, απωθημένα σου και άλλα πολλά. Κι αν είχα την ελάχιστη αμφιβολία ότι πρόκειται για τελείως επινοημένο περιστατικό, καταλήγω από την ακατάσχετη πολυλογία σου ότι έχω δίκιο. Ίσως να στο διηγήθηκαν στο κατηχητικό και να το αποταμίευσες, απλά πρόσθεσες ένα ΡΕ. Έτσι μιλάς! Δημιουργείς καταστάσεις με το μυαλό σου και τις προβάλλεις. Καλό είναι αυτό, μπορεί να γίνεις συγγραφέας, αν προσπαθήσεις, αλλά όχι να πείσεις ότι περιγράφεις γεγονότα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας όμως τίποτα και σε καταλαβαίνω!
s.frang
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου αρέσει να τσακώνεσαι ε;
Κάνει μπαμ μια ώρα δρόμο!
Θα ήθελα να σου πώ, χρυσούλι μου, ότι δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να σε πείσω για τη συνέχεια αν δεν πείθεσαι για την αρχή.
Εφόσον με θεωρείς αναξιόπιστο πρόσωπο εξαρχής, τι νόημα έχει να σου φέρω γεγονότα που εμένα με συγκινούν και με πείθουν και με το παραπάνω;
Δεν ήρθε η ώρα σου ακόμα...
Και να ξέρεις οι άνθρωποι ποτέ δεν πείθονται από έναν άλλον άνθρωπο.
Πείθονται όταν αγγίξει την καρδιά τους η Χάρη, και αφήσουν λίγο στην άκρη, τις τρομακτικές και σκληρές άμυνές τους.
Λοιπόν...δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω για τίποτα.
Είναι και ώρα να φεύγω από το σπίτι...
Να έχεις υγεία και αν νοιάζεσαι για την αλήθεια όσο και εγώ, να είσαι βέβαιος, κάποτε θα την συναντήσεις και θα την αγαπήσεις μέχρι θανάτου!
Συγγνώμη έκανα λάθος, ξεχάστε αυτό που σας έγραψα στο Ζωντανό Ιστολόγιο, δεν είναι τελικά απαραίτητο το URL.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα ο Θεός, αύριο τα λέμε.
Καληνύχτα εν Κυρίω .
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλήφθη το μήνυμα από ανώνυμο περιστεράκι, ευχαριστώ όβερ!
έψαξα να βρω το παραδοσιακό τραγούδι που γράφετε παραπάνω αλλά έχει αφαιρεθεί. Θα ήθελα να το δω και να το ακούσω. Γεωργία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ εκ των προτέρων
A! Γεωργία μου
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
επρόκειτο για ένα παραδοσιακό Κυπριακό τραγούδι για την Ανάσταση του φίλου του Χριστού Λαζάρου.
Το έψαξα και γω κάποτε άργότερα και δεν μπόρεσα να το ξαναβρώ...