Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Αγρίμια κι αγριμάκια-Τζίμης Πανούσης





image (c) protothema.gr

© Παρέχεται από: PROTO THEMA S.A. image (c) protothema.gr


Ο Τζίμης Πανούσης και η Εκκλησία, δύο «έννοιες» που θα μπορούσαν να θεωρηθούν και εκ διαμέτρου αντίθετες. Στα σατιρικά έργα του μεγάλου καλλιτέχνη που πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 64 ετών από ανακοπή καρδιάς, η εκκλησία και οι εκπρόσωποί της είχαν πάντα «κεντρικό» ρόλο. Ήταν άλλωστε και το ίδιο το παρουσιαστικό του Τζίμη Πανούση που «παρέπεμπε» σε... ιερωμένο - όπως λέει ο ίδιος, δεν ήταν σπάνιο να τον χαιρετούν στο δρόμο ως ιερέα. Το σπινθηροβόλο βλέμμα του όμως, το οποίο μπορεί να μετέδιδε στον συνομιλητή του όλα τα συναισθήματα αλλά μάλλον όχι την πραότητα «έβαζε τα πράγματα στην θέση τους».
Κι όμως, η σχέση του Τζίμη Πανούση με την Εκκλησία δεν περιοριζόταν μόνο «επί σκηνής». Ο καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια επισκεπτόταν συχνά την Άνδρο, όπου διατηρούσε σπίτι και όπως περιγράφει η ιστοσελίδα enandro.gr, ήταν πολλές οι φορές που είχε επισκεφθεί το μοναστήρι της Παναχράντου και είχε συνομιλήσει με τους μοναχούς που ζουν εκεί.
«Τελικά μερικά πράγματα συμβαίνουν γιατί... πρέπει να συμβούν». Αυτό ήταν το τελικό συμπέρασμα του Τζίμη Πανούση στο μεταπασχαλινό γεύμα στην Πανάχραντο, περιγράφει η ιστοσελίδα για το Πάσχα του 2015.
Εκείνη η συζήτηση του Τζίμη Πανούση με τους μοναχούς Ευδόκιμο, Αέτιο και Φιλάρετο τα είχε όλα. Ενατένιση στα ανθρώπινα, μνήμες του Τζιμη και του Αέτιου από την ελληνική ροκ σκηνή της δεκαετίας του '90 και την έλευση των Iron Maiden στην Ελλάδα (!) και αναμνήσεις από την αντιδικτατορικη δράση της δεκαετίας του '70 με δύο παλιόφιλους του που τώρα κάνουν πολιτική καριέρα.
Οι λεπτομέρειες της συζήτησης κατά την διάρκεια του γεύματος πολλές. Δύσκολο να περιγραφούν. Όπως και οι απότομες στροφές των θεμάτων. Η χαλαρή συζήτηση πήγαινε προς το τέλος όταν έγινε ένα απροσδόκητο συμβάν. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της μικρής τραπεζαρίας και μπαίνει μια κυρία με τον σύζυγο της. Χαιρετούν την ομήγυρη γελαστοί. Τους αντιχαιρετούν όλοι και η κυρία ασπάζεται το χέρι του Ευδόκιμου, που είναι στην μια κεφαλή του τραπεζιού. Μετά γυρίζει πηγαίνει προς Τζίμη, που είναι στην άλλη κεφαλή. Ο Τζίμης δίνει ευγενικά το χέρι του για χαιρετισμό. Όμως η κυρία σκύβει και ...το φιλάει! Χαμογελάμε όλοι που πέρασε τον γενειοφόρο Τζίμη για παπά και κάποιος της εξηγεί πως είναι ο κ. Πανούσης!
Ο Τζίμης σχολιάζει: «Προσοχή όχι ο υπουργός!» και συνεχίζει ατάραχος: «Δεν πειράζει, κοντεύω να το συνηθίσω! Με τόσους ρόλους παπάδων που έχω παίξει σχεδόν βρίσκω... φυσιολογικο να μου φιλάνε το χέρι! Τώρα ετοιμάζομαι για να παίξω και τον ρόλο ενός μοναχού! Άλλωστε είναι αρκετοί αυτοί που με χαιρετούν στον δρόμο νομίζοντας με παπά! Δεν τους απογοητεύω: Τους αντιχαιρετώ και συνεχίζω! Αν το σκεφτείς η δουλειά που κάνω μοιάζει με του παπά. Μαζεύω από τον κόσμο αυτά που θέλει να πει, αυτά για τα οποία θέλει να ξεσπάσει. Τον "εξομολογώ" δηλαδή. Και μετά του τα ξαναδίνω πίσω για να γελάσει. Βοηθώ να εκτονωθούν. Άρα είμαι εξομολόγος του κοινού μου»!
[....]Φωτογραφίες και πληροφορίες από το enandro.gr
πηγή: https://www.msn.com/el-gr/entertainment/music/%CE%BF-
.....................................................................................
......................................................................................

2 σχόλια:

  1. Θεολόγια δέν κανείς μέ σάτυρα. Εν ού παικτοίς δέν παίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυπριανούλη μου!
    Λατρεμένο Τους!
    ;-)
    Χρόνια πολλά κι ευ-λογημένα!

    Καλό οικονομικόν έτος 2018...Με υγεία!
    ;-)
    Το σχολιάκι σου εκ πρώτης όψεως σωστόν...
    εκ δευτέρας όψεως...πολλά θα μπορούσε κάποιος να αντείπει.
    .............
    Ας πάει στη Συχώρεση, ο Τζίμης Πανούσης, ο χαρωπός (κατά το φαινόμενο) άνθρωπος.

    Για να "φύγει" από καρδιά σημαίνει μάλλον, ότι είχε στενοχωρηθεί πολύυυ στη ζωή του.

    Τα Μουλάρια Δεν πεθαίνουν από καρδιά.
    Ούτε από καρκίνο. Γιατρός είσαι, από μένα τα ξέρεις καλύτερα...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή