Με περονιάζει η διαβρωτική υποψία...

Ω ξεπουπουλιασμένο μου,
από πολλούς αμφισβητίες  δαιμόνους,

με περονιάζει  η διαβρωτική  υποψία  πως  η αίρεση στις μέρες μας κραταιούται, εκτός των άλλων, και επειδή σιγά σιγά, γιγαντώθηκε  μέσα μας, η  επίγνωση της βαθύτατης υποκειμενικότητάς μας καθώς βρισκόμαστε -έκαστος- εγκλωβισμένοι, στο περίκλειστο δωμάτιο της προσωπικής εμπειρίας,  φρίττοντες ή επιχαίροντες βλακωδώς, ενοπτριζόμενοι διαρκώς, στους  παραμορφωτικούς καθρέφτες των αενάως πλανεμένων αξιολογήσεών  μας.

Έχοντας υποστεί "ανεπαισθήτως" και σε βάθος πολλών δεκαετιών, αυτές τις συνειδησιακές αλλοιώσεις,  το να παραμείνουμε  αμετακίνητοι στην Οδό των Αγίων Πατέρων της Ορθόδοξης Πίστης  πραγματικά συνιστά στις μέρες μας, άθλο τρισμέγιστο, ειδικά όταν ο πάσα ένας, φοίτησε και μερικές τάξεις στα συνήθη κουτσοσχολεία  και φαντάστηκε- τούτου ένεκεν- ότι έπιασε την επιστημονική αλήθεια και την ουσία της ύπαρξης, από τα κύρια σημεία του σώματός της, ερμηνεύοντας σωστά- δήθεν- το σύμπαν και τα της Ορθόδοξης Εκκλησίας , ενώ στην πραγματικότητα, αξιολογεί εαυτόν και αλλήλους, μέσ' από το βλέμμα των παραπλανητικών υποβολών που προκαλεί  η εμπειρία της σύγχρονης Παγκόσμιας θέασης.

-Αμάν, μωρή βάβω, νυχτιάτικα... καλοκαιριάτικα! Επομένως;

-Επομένως, πιασ' το αβγό και κούρευ' το, 
κοινώς ...ΙΛΕΩΣ άς γίνει,  ο Κύριος!

Ευανθία η Σαλογραία
................................................................................
................................................................................