Σάββατο 13 Μαρτίου 2010
Τα γεγονότα και οι ερμηνείες τους...
Με αφορμή κουβέντα μας, αγαπημένο μου
θέλω να θυμίσω σύντομα (και για παιδάκια που μας διαβάζουν από σχολείο) ότι πάντα υπάρχουν δύο τινά.
-Από τη μία τα γεγονότα.
Από την άλλη οι ερμηνείες τους.
Εμένα αυτή την απλή αλήθεια, οι δασκάλοι δεν μου την έμαθαν , ούτε οι γονείς μου
(το ήξεραν άραγε; μου το κρύβανε σκόπιμα;να φτιάξω ιστορίες συνωμοσίας και μικρής παράνοιας να γελάσει το παρδαλό κατσικάκι, ή να το αφήσω για άλλοτε;ας το αφήσω για άλλοτε!)
και έφαγα τα μούτρα μου πολλές φορές μέχρι να το πάρω χαμπάρι.
Εσύ, περιστεράκι μου τα γνωρίζεις άριστα εκ νεότητος αφού είσαι τετραπέρατο και παίζεις στα δάχτυλα τα κομπιουτερικά σου μαθήματα.
Παρά την ενασχόληση με την επιστημονική έρευνα, ωστόσο, πάμπολλοι ερευνητές, προβαίνουν σε υπεργενικεύσεις και σε διάβασμα της σκέψης του πλησίον
(ένεκεν αυτού του αυθαίρετου διαβάσματος της σκέψης του πλησίον προκύπτουν και τα μύρια διαζύγια) αποφαινόμενοι από καθέδρας- περί των βαθυτέρων κινήτρων των συνομιλητών τους-στοιχείο που στην ο υ σ ί α του, παραμένει κεκρυμμένο και παντελώς άγνωστο!
-Ποιος γνωρίζει τα των προθέσεων του ανθρώπου;
-Μόνο η ίδια η ψυχή του ανθρώπου που κατοικεί μέσα στο σώμα του, και συχνά- με βάση ό,τι μας πληροφορούν οι ειδήμονες- ούτε καν ο ίδιος ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τί του γίνεται- λόγω της υποκειμενικότητας μέσα στην οποία απαξάπαντες κολυμπάμε -και μέσα στην οποία οι περισσότεροί μας, πνιγόμαστε.
(Εν τέλει-δεν θα κουραστώ να το γράφω, χάριν εμπέδωσης- Μόνος ο Δημιουργός, διαθέτει άπασα την άσφαλτη πληροφορία για τον καθένα μας.Γι αυτό και μόνο Εκείνος, δικαιούται να κρίνει και θα κρίνει τον καθένα μας στο τέλος του Χρόνου μας, τότε που θα γίνει και η κανονικοποίηση ό λ ω ν των παραμέτρων).
Επανερχόμενοι στη συγκεκριμένη φωτό της ανάρτησης, π.χ. βλέπει ο καθένας ότι υπάρχουν δυο αντικείμενα.
Μισό πράσινο λεμόνι σε ένα ποτήρι με υγρό.
Αυτό συνιστά το γεγονός, με το οποίο αμέσως θα συμφωνήσουμε οι ορώντες.
Τώρα, ανάλογα - αν αρέσουν ή όχι τα λεμόνια, και ανάλογα με τη δημιουργική φαντασία και τις προβολές του καθένα μας, θα μπορούσαμε να ξοδευόμαστε σε ατέλειωτες υποθέσεις πάνω στο διατί το λεμόνι βρίσκεται μέσα στην κούπα, και όχι επάνω, ή δίπλα, ή απέξω, αν μας αρέσει ή όχι να βρίσκεται εκεί και σε τι ωφελεί, και ποιοί οι βαθύτεροι λόγοι του σχετικού σερβιρίσματος, ή της φωτογράφησης οι μυστικές συνυποδηλώσεις.
Βιβλίο ολόκληρο, θα μπορούσαμε να γράψουμε με υποθέσεις κινήτρων και αντικινήτρων -αν είχαμε όρεξη-ευτυχώς που δεν έχουμε- με αφορμή και μόνο αυτή την εικόνα...
Στην πραγματικότητα, αυτά που επιστάμεθα για την Π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α τόσο της φωτογράφισης, όσο και της επιλογής του συγκεκριμένου θέματος είναι μηδαμινά έως ελάχιστα.
-Επομένως;
-Επομένως αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό θα ηρεμήσουμε πάραυτα, και θα καταλάβουμε ότι όλα έχουν να κάνουν με το δικό μας εσωτερικό καί όχι με το τι συμβαίνει απέξω μας.
Σκέφτηκα αυτά τα λίγα μετά το σχόλιό σου, ότι κάποιοι λένε τις εμπειρίες τους, για...επίδειξη...
-Επίδειξη;
Οι Ανώνυμοι;
Έχεις γι αυτό, την τετράγωνη, αποδείξιμη επιστημονική βεβαιότητα;
Αν ναι, το θέμα θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής ανακοίνωσης σε συνέδριο.
Αν όχι...μην είναι η κρίση σου, προβολή... υμετέρα;
-Αχ!
Όλοι-φοβούμαι- με τις προβολές μας, με τις δικές μας εμπάθειες, πρωτίστως, παλεύουμε.
Μετά με αυτές του πλησίον...
Γι αυτό σέβομαι βαθύτατα, τον Ακύλα με την ακράδαντη βεβαιότητα, που κάθε τόσο δηλώνει:
-Επιθυμώ να βλέπω ΜΟΝΟ στην επιφάνεια των λέξεων και των καταστάσεων, για τις ψυχές, και τα κίνητρα των ανθρώπων, ΔΕΝ ξέρω, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Όποιος νομίζει ότι -όντως- γνωρίζει, πλανάται!
Πλανάται απερίγραπτα!
Για τον Ακύλα, μόνο ο Θεός και η ψυχή του, υπάρχουν στο Σύμπαν.
Για τούτο και νιώθει τόσο ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς, ε ι ρ η ν ι κ ό ς και ωφελείται πάντα πνευματικά κι από ένα ζητιάνο, από ένα μερμήγκι...
ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Έχετε δίκιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φαινόμενα παρουσιάζονται μπροστά μας στον προσωπικό δρόμο της ελευθερίας μας. Κινούμαστε από το δικό μας παρελθόν σε κάποιο μέλλον με βάση τις επιθυμίες, τις ορμές, τα σχέδια μας. Η συνείδηση σαν χρόνος, σαν αδιάστατο παρόν, μετατρέπει τα φαινόμενα σε παρελθόν. Τα μετατρέπει σε πιθανότητες-εκδοχές μελλοντικών γεγονότων. Εκδοχές που θα αποτελέσουν την βάση της επόμενης επιλογής καθώς ο χρόνος προχωράει μια μονάδα παρακάτω. Εκδοχές που εκδηλώνονται σαν αγωνία για το τι θα γίνει στο μέλλον. Ο δρόμος από το παρελθόν, στο φαινόμενο και από κει στο μέλλον είναι απόλυτα προσωπικός. Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε γιατί. Η συνείδηση πιστοποιεί τα φαινόμενα του κόσμου γιατί είναι διαφορετική από τον κόσμο. Σαν απόλυτη υποκειμενικότητα έχει τον κόσμο σαν αντικείμενο. Αυτό όμως θολώνει την αυτογνωσία γιατί η απόλυτη υποκειμενικότητα αλλοιώνει τον εαυτό της όταν τον κάνει γνωστικό αντικείμενο. Η ασύμμετρη θεώρηση του κόσμου σε υποκείμενο και αντικείμενο σημαίνεται από τον γλωσσικό ορισμό της συνείδησης στην Δύση ως συνείδηση από κάτι τι (conscience de quelque chose), υπονοώντας κάτι οντικό, χειροπιαστό. Η ασυμμετρία αυτή οδηγεί στον υφέρποντα μονισμό του υποκειμένου εδώ στην Δύση που εμφανίζει τον άνθρωπο να υπάρχει γιατί εκείνος το θέλει.
Τα ρωμαίικα κατάλοιπα που μου μένουν επαναστατούν. Η συν-είδηση μπορεί να οριστεί και σαν χώρος υποδοχής λόγου. Λόγου μεθεκτού. Και λόγος δεν είναι το ratio αλλά αναφορά, συγκρότηση εσωτερικών σχέσεων και αιτία συνάμα. Θα Τον παρακαλέσω να με βοηθήσει να σταματήσω μπροστά στο κάλλος του λεμονιού και πίσω από αυτό να μου αποκαλύψει τον Λόγο Του. Τον Λόγο που είναι πίσω από κάθε φαινόμενο, πίσω από το άμετρο κάλλος της κτίσης Του. Ο δρόμος της ελευθερίας από αχαλίνωτο ζικ-ζακ γίνεται τότε πομπή ευχαριστιακή.
Emmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήO άντρας μου ...ξεράθηκε από την τοποθέτησή σου!
Για να τον...συνεφέρω θα του πάω ένα νερό με λεμόνι και θα επανέλθω!
Σ'Ευχαριστώ!
:-))
Είπε και ο Ελιοτ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος ο παρών και ο παρελθὠν χρόνος, είναι ίσα και οι δυο παρόντες στο μέλλοντα χρόνο...
Μεγάλο το μυστήριο της ύπαρξης και της συνείδησης...
Και μεις το προσεγγίζουμε χωρίς το απαιτούμενο δέος...
ίσως και να ξεχάσαμε πια τούτη τη λέξη, τι μπορεί να σημαίνει...
Σαλογραία αγαπητή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έλειψε το βαρύ πυροβολικό της Σαλής απόψε. Δεν κατέχω την τέχνη καθότι νήπιος. Έγινα μεσόκοπος για να μπορέσω να σταθώ μπροστά σε ένα λουλούδι. Είχαμε επίσκεψη από έναν παλιό φίλο που στα γεράματα έγινε άθεος γιατί ο Θεός δεν καίει τον Bush για το κακό που έχει κάμει. Μόνο εσείς θα μας σώζατε.
Καλή και ευλογημένη Κυριακή εν Κυρίω, σ όλους σας αδελφοί και ειδικά βέβαια στην αγαπημένη μας Σαλογραία, που κάποιος συνομιλητής-ουχί συνταξιδιώτης βέβαια-και αγαπητός σα συνάνθρωπος κατά τα άλλα, καλή μου σε αποκαλούσε, Σαλόγρια. Επειδή ήξερα πως εσύ δε θα υπερασπιζόσουν τον εαυτό σου, είχα ετοιμάσει ένα μικρό κειμενάκι να του στείλω για να σε υπερασπιστώ, ορμώμενος εκ του γνωστού "τον εαυτό σου άστον, υπερασπίσου μέχρι θανάτου τον άλλον." Αλλά δε μου "κάθησε", το έβρισκα υπερβολικό, αισθανόμενος πως δεν έχεις ανάγκη απο υπεράσπιση εσύ. Συγχώρα με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, τα κίνητρά του δεν τα ξέρουμε, παρά μόνον ο Θεός, ωστόσο δείχνει άνθρωπος που στα λόγια επιδιώκει την ειρήνη, μεταξύ και των διαφωνούνταν ακόμη.
Λοιπόν, βοήθειά μας σήμερα κι αυτός ο Άγιος ο παραστατικότατος, με την ωραία Κλίμακά του.
Emmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγκινούν οι άνθρωποι με το ευγενικό χιούμορ...
:-))
@777ευγενικέ φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήάπαξ και έχω προσδιορίσει τον εαυτό μου ως γηραλέο τι σημασία έχει αν με αποκαλέσει κάποιος γριά ή γραία; :-)
Το ίδιο δεν είναι;
Σημασία έχει η π ρ ό θ ε σ η της προσφώνησης και πάλι ΟΧΙ για μένα βέβαια, αλλά για κείνον τον ίδιο, που προσφωνεί.
Μη μου στενοχωριέσαι, λοιπόν, για τέτοιες
μ η δ α μ ι ν ό τ η τ ε ς.
Ουδείς άνθρωπος μπορεί επί της ουσίας να μειώσει ή να επιβραβεύσει κανέναν.
Όλοι θα ζήσουμε!
Και οι νιές και οι γριές σε τούτο το μάταιο κόσμο!
:-)
Να είσαι πάντα ευλογημένος!
Το ίδιο εύχομαι και για σένα ευλογημένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Εmmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήO φίλος σας που έγινε άθεος στα γεράματα, δεν έγινε επειδή του φταίει ο Bush.
Άλλα του φταίνε.
Ο Βush είναι η πρόφαση.
Προφανώς, κουράστηκε από ελλειψη αγάπης, η καρδιά του.
Όμως...όσο ζεί ο καθένας μας, τίποτα π ο τ έ δεν τελειώνει και οι ζυμώσεις είναι αέναες στο εσωτερικό μας.
Ο Θεός συνέκλεισεν τους πάντας εις απείθειαν ίνα τους πάντας ελεήσει, διάβαζα πριν λίγο στον Απόστολο Παύλο.
Και σημασία έχει σε τι κατάσταση θα μας βρεί ο Κύριος, όταν έρθει...
Σαλογραία αγαπητή
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναφορά σας στον Παύλο ιαματική.
Η απείθεια είναι η εκδρομή στην κόλαση με τέρμα την συντριβή στον τοίχο του μη-είναι. Εκεί, στην ύστατη ταπείνωση, ίσως δεχτείς το είναι, το έλεος.
Αγαπημενη Σαλογραια,
ΑπάντησηΔιαγραφήυποκλινομαι στο πρωτο σχολιο του emmanouil κιη ψυχη μου ανασανε...
Αλλα και πιο βαθια υποκλινομαι στον Αλλο Ε ΜΜΑΝΟΥΗΛ που εκ του μη οντος εις το ειναι ημας παραγει,ημας και τα συντριμια της διάνοιάς μας!
ΣΤΕΛΑ
Kαλησπερα Σαλογραια μου και στο ακροατηριο σου θα ηθελα να πω και εγω λιγο περι ταπεινωσης μιας και ειμαι ασθενης υπερηφανη αλλα για να εμπεδωσω ,να καταλαβω εψαξα πολυ καιρο σε πατερικα -Αββαδες-ευαγγελιο κ.λ.π—
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαπεινωση ειναι σαν αρχη να πιστεψεις οτι εισαι χωμα πηλος τιποτα--στη συνεχεια ταπεινωση ειναι οτι εισαι γηινος και αρα εχεις φυσικη φθορα ---κατοπιν ταπεινωση ειναι ολα τα βασανα,οι θλιψεις,οι στενοχωριες και ο θανατος ---ακομα ταπεινωση ειναι οι πειρασμοι και οι πονηροι λογισμοι διοτι αν κανεις αγωνα και σου χαλαει αυτον τον αγωνα ενας κακος λογισμος που επιμενει σε ταπεινωνει οτι δεν εισαι και ο ραμπο της ορθοδοξιας ας πουμε--ταπεινωση ειναι η υπακοη του μοναχου στον γεροντα του,του κοσμικου στον πνευματικο του,του παιδιου στους γονεις καιτου εργατη στο αφεντικο---τελος ταπεινωση ειναι να σε συκοφαντουν και να ταπεινωνεσαι με υπομονη αλλα εκεινο που εχει κατ εμε κοπο για να αποκτηθει δυσκολα ειναι να σε βριζουν και προσεξε η καρδια σου να μην φερνει αντιρρηση οχι επειδη εχεις ασκηθει σε πολλες τετοιου ειδους ταπεινωσεις ,αλλα επειδη δεχεσαι ευχαριστως αυτο που σου λενε οι αλλοι επειδη το παραδεχεσαι οτι εισαι τετοιος....και φυσικα πεθαινει κανεις και το ποσο ταπεινος ειναι δεν το ξερει.ακομα πρεπει να ασκηθει κανεις οπως σε ολες τις αρετες με τηνταπεινωση να την εργαζεται στην αρχη χωρις να νιωθει οτι την εργαζεται
Δηλαδη ενα παραδειγμα υπακοη στον πατερα ''πηγαινε εδω και φερε εκεινο παιδι μου''αμεσως να τρεχει κανοντας το για να εργαστει την ταπεινωση στην αρχη [καλλιεργεια αρετων] και μετα απο καιρο δημιουργειται μια εξις[συνηθεια]που γινεται μια δευτερα ΦΥΣΙς και μετεπειτα εργαζεσαι αυτη την αρετη χωρις να σου φαινεται οτι την εργαζεσαι ετσι φυσικα...
Ειναι παρα πολυ δυσκολη αυτη η αρετη και καθε αρετη θελει προσευχη εξομολογηση θ.κοινωνια και βοηθεια απο τον κυριο.
Κανεις δεν μπορει να πει πως ειναι ταπεινος αφου μεχρι στο τελος της ζωης του αυτη η αρετη αφηνει λιγη ριζουλα...ελεγε ο Αγιος Νικοδημος ο Αγιορητης και μπορει λεγει να παλευει χρονια με αυτην την αρετη και να νομιζει οτι ειναι ταπεινος και τα φερνει ετσι ο κυριος που του δινει μια μικρη οργη ξαφνικα στα γεραματα και ανακαλυπτει ποσο ατελης ειναι τελικα ο ανθρωπος.
Αραγε τι θα πουμε ''δεν κανω αγωνα αφου μεχρι το τελος δεν θα ειμαι ταπεινος;''ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΚΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ---ΝΑ ΛΙΩΣΩ ΤΑ ΑΡΒΥΛΑ ΜΟΥ ...ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ''Ας ΠΟΥΜΕ......ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΝΟΜΙΖΩ ΕΞΑΝΤΛΗΣΑ ΑΣ ΠΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΡΕΤΗΣ......
Πηνελόποη
Αγαπημένη μου Στέλα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο έχω νιώσει και γω αμέτρητες φορές, εκεί που όλα μου φαίνονται μαύρα και μάταια:
Από κάπου, από κάποιον-ό,τι ΕΥΔΟΚΕΙ κάθε φορά ο Ζωοδότης Κύριος- έρχεται μια μεταμορφωτική μουσική, μια ολόφωτη φράση, και λειτουργεί σαν μεταφυσικό σωσίβιο- για άνθρωπο που το κεφάλι του, το είχαν σκεπάσει τα νερά της μοναξιάς και της απόγνωσης,καταπνίγοντάς τον, με τούτο τον ανατριχιαστικό ήχο:
-Πάντες εξέκλιναν άμα ηχρειώθησαν, ουκ έστιν ποιών χρηστότητα, ουκ έτσιν έως ενός!
Και όμως...εις πείσμα ό λ ω ν των δαιμόνων:
-ΕΣΤΙΝ Ο ΠΟΙΩΝ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΑ!
Και δεν πειράζει που παραμένει αόρατη η παρουσία του.
Σαν δροσερό αεράκι την ανασαίνουμε!
Πηνελόπη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Τι να πούμε για την Ταπείνωση;
ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ, ΙΣΩΣ...
Στέλλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ υποκλίνομαι στον συμπυκνωμένο και ποιητικό σας λόγο, λόγο της ελληνικής Ανατολής. Εδώ στη Δύση θα θέλαμε μια μικρή διατριβή για να πούμε τα ίδια αν τα καταφέρναμε. Αντίστοιχη εντύπωση μου έκανε το σχόλιο σας στην προηγούμενη ανάρτηση της Σαλογραίας.
Νάστε καλά!
Emmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω για τα καλα σας λογια και ντρεπομαι λιγο ...
Εδω,σ'αυτη τη φιλοξενη αυλη της Σαλογραιας, ημουν περαστικη τις προαλλες και ειδα φως και μπηκα. Με συνεπηραν τ'αρωματα του κηπου της κι ενιωσα την καρδια μου να ξαποσταινει. Με κερασε ζεστο ψωμι και με κερδισε.
Χαιρομαι να σας γνωριζω και να σας συναντω ολους σ'αυτη την αυλη. Νιωθω το Αορατο Νημα που μας συνδεει, αναθαρρευω και συνεχιζω το ταξειδι...
Να ειστε ολοι καλα !
Συγνωμη, η ΣΤΕΛΑ ημουν στο προηγουμενο σχολιο και ξεχασα να υπογραψω.Ειμαι και γκαου ειμαι και στουπος στα ιντερνετικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλα σε καταλάβαμε, σε καταλάβαμε!
Σαλογραία μου αφού ζητήσω συγνώμη γιατί δεν έκατσα να διαβάσω όλα τα σχόλια αλλά τα περασα κάπως γρήγορα, θα ήθελα να καταθέσω κι εγω μια απλή ιστορία που δείχνει το πόσο ο άνθρωπος δεν κατανοεί τις πράξεις του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ιστορία την θυμάμαι στο περίπου γι αυτό θα μου συγχωρήσετε όσοι την γνωρίζετε τυχόν λαθάκια....
Ηταν λοιπόν ένας προσκυνητής ο οποίος για μεγάλο διάστημα αναζητούσε μια απάντηση από τον Θεό για τις αδικίες που θεωρούσε ότι γίνονται σε αυτην την ζωή και για την ερμηνεία των πράξεων του Θεού.
Κάποια μέρα πλησιάζοντας σε μια πηγή για να πιεί νερό του παρουσιάστηκε Αγγελος Κυρίου και του είπε: "Εφθασε η στιγμή να δείς πόσο άγνωστη είναι η ερμηνεία των πραξεων του Θεού στους ανθρώπους."
Κατόπιν τον προέτρεψε να κρυφτεί κοντα στην πηγή και να περιμένει χωρίς να επέμβει σε ότι κι αν δεί.
Ο προσκυνητης πραγματικά υπακούωντας κρύφτηκε και περίμενε όπως του είπε ο Αγγελος.
Λιγα λεπτά μετά εμφανίστηκε ένας καβαλάρης που από την εμφάνισή του φαινόταν πλούσιος και ισχυρός άνθρωπος. Αυτός κατέβηκε από το άλογο και έσκυψε να πιεί νερό στην πηγή. Την ώρα όμως που έπινε του έπεσε από τον κόρφο ένα πουγκί γεμάτο κέρματα. Ο άνδρας δεν το αντελήφθεί και αφού καβάλησε παλι το άλογο του έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Λίγα λεπτα αργότερα έφθασε στην πηγή ένας άλλος διαβάτης που φαινόταν φτωχός και κακόμοιρος. Εσκυψε να πιεί νερό και είδε ξαφινκά το πουγκί. Οταν το κοιταξε μέσα χάρηκε το έβαλε στον κόρφο του κι εφυγε χαρούμενος δοξολογώντας τον Θεό για την τύχη του.
Μετά από λίγο έφθασε στην πηγή ένας σεβάσμιος γέροντας με μαγκούρα και σταματησε να πιεί νερό. Εκεί που έπινε εμφανίστηκε ο πρωτος καβαλάρης που ήρθς τρε΄χοντας θυμωμένος κι άρχισε να χτυπάει τον γέροντα λεγοντάς του ότι ειναι κλέφτης και του έχει πάρει το πουγκί με τα χρήματα!!
Ο γέροντας του είπε ότι ήταν αθώος αλλά εκείνος δεν ακουγε τίποτα και στο τελος τραβώντας το ξίφος του τον σκότωσε.......
Μετα τον έψαξε και βλέποντας ότι ο γέροντας δεν είχε πάνω του το πουγκί έφυγε στεναχωρεμένος.
Μετά από όλα αυτά ο Αγγελος γύρισε στον προσκυνητή που ήταν έκπληκτος και του είπε: Αφού τα είδες όλα αυτά για πές μου τι καταλαβες;
Τότε ο προσκυνητης του είπε: Αυτό που είδα ήταν μια μεγάλη αδικία. Αλλος έκλεψε το πουγκί του άρχοντα κι ένας αθώος γέροντας έχασε την ζωή του.
Τότε λοιπόν ο Αγγελος του είπε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα θα σου εξηγήσω αυτά που είδες για να καταλάβεις (όσο είναι δυνατόν) πως σκέπτεται κι ενεργεί ο Θεός και είναι ακαταληπτος από το μάτι του ανθρώπου.
Ο πρωτος άρχοντας καβαλαρης ήταν ένας άδικος και κακός άνθρωπος και με τέχνασμα (πουλώντας ψέματα) είχε πάρει τα λεφτά του άτυχου χωρικού που ήρθε να πιεί νερό δεύτερος. Ετσι όταν ο δεύτερος βρήκε το πουγκί με τα νομίσματα, το γνώρισε αφου ήταν δικό του και ευχαρίστησε τον Θεό που αποκατέστησε την αδικία. Κι από τότε στη ζωή του είχε ακόμα μεγαλύτερη πίστη.
Ο τρίτος, ο σεβάσμιος γέροντας, στην νεανική του ζωή είχε διαπραξει ένα μεγάλο έγκλημα κι είχε σκοτώσει άνθρωπο. Φυσικά μετάνοιωσε και στην υπόλοιπη ζωή του έζησε σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού και πάντα παρακαλούσε τον Θεό να τελειώσει την επίγεια ζωή του με τον ίδιο τρόπο που εκείνος είχε αφαιρεσει την ζωή του συνανθρωπου του. Ο Θεός λοιπόν αφού είδε τους πνευματικούς του καρπους αποφάσισε να τον πάρει κοντά του και μάλιστα με τον τρόπο που ο ίδιος επιθυμούσε, ξεπλένοντας μια για πάντα τον φόνο που είχε διαπράξει.
Τώρα όσον αφορά τον πρώτο τον άδικο και κακό πλούσιο, όταν αυτός διαπίστωσε ότι ο άνθρωπος που είχε σκοτώσει ήταν ένας αθώος γέροντας ήρθε σε συναίσθηση και μετάνοιωσε πικρα για τις άδικες πράξεις του. Αλλαξε την ζωή του και τελικά σώθηκε κι αυτός χάρη στην επιείκεια του Θεού.
Ετσι λοιπόν, κατέληξε ο Αγγελος, μέσα από την "άδικη" όπως σου φάνηκε πράξη ο Θεός έσωσε 3 ψυχές.........
Ο Θεός πάνω από όλα φροντίζει για την αιώνια σωτηρία του ανθρώπου κι όχι για την απόδοση δικαιοσύνης με τα ανθρώπινα πρότυπα...
Κι ο προσκυνητής (όπως όλοι μας) θαύμασε και καταλαβε ότι είναι τις περισσότερες φορές ανημπορος ο άνθρωπος να κατανοήσει τις ενεργειες του Θεού.
Ελπίζω να μην σε κούρασα........
Θάνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπρώτη φορά καταλαβαίνω τι εννοεί αυτή η ιστορία παρότι τη συνάντησα στη ζωή μου δυο τρεις φορές...
Σ'ευχαριστώ.
Αφού την κατάλαβα αυτή τη φορά, εμψυχώθηκα ότι δεν έρχεται δα και καλπάζοντας το Αλτσχάιμερ!
Μου έδωσες πολύ θάρρος! :-)
Ένας καθηγητής μας στη φιλοσοφία, κάποτε, μας τόνιζε μετ'εμφάσεως, ότι ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ, εμείς όμως που έχουμε δει πολύ σινεμά στη ζωή μας, είμαστε αιχμάλωτοι των στερεοτύπων με τα οποία μας ξεπλύθηκαν τα μυαλά και απλωθήκαν στα κάγκελαα!
:-(
Μακάριος όποιος εκ νεότητος μπορεί να κατανοήσει ότι ΠΟΤΕ, κανένας άνθρωπος δεν διαθέτει ΌΛΗ την πληροφορία, άρα ΠΟΤΕ καμία ανθρώπινη κρίση δεν μπορεί να είναι άσφαλτη ή όντως δίκαιη...
Ανακάλυψα χτες εντελώς τυχαία ότι κάποιοι άγνωστοι(ἀνθρωποι;μηχανές;)μπαίνουν στο email μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλαξα το pass αλλά ξαναμπήκαν.
Ξέρει κάποιος να μου πεί τι μπορώ να κάνω γι αυτό;
Το βρίσκω αγενές και ενοχλητικό.
Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει και επικίνδυνο.
Ποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για μια τρελόγρια;
Τίποτα...καθαρίστριες; :-)
kαλημερα Σαλογραια μου ποΛυ ομορφα ειναι αυτα που ειπες στον θανο πραγματι και ολες τις επιστημες του κοσμου να ξερει κανεις θα ερθει το τελος της ζωης του και ακομη πολλα δεν θα εχει μαθει--ετσι νομιζε ο Αδαμ οτι θα γινει θεος αλλα θεος δεν γινεται κανεις επειδη ο θεος ειναι υπερτελειος.Εμεις γινομαστε κατα χαριν θεοι...ετσι η γνωση μοιραζεται αναμεσα στους ανθρωπους η οποια γνωση παλι ατελης ειναι----γι αυτο η πιστη ειναι ανωτερη της γνωσης ....της οποισδηποτε γνωσης----γι αυτο εμεις πρεπει να εστιασουμε στην πιστη περισσοτερο απο την γνωση της δημιουργιας αλλα και στην γνωση του θεου που να ενισχυσει την πιστη διοτι πως θα πιστεψω εαν δεν ακουσω;-----ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ (άγνωστέ μου) Θάνο, σ' ευχαριστώ για την εξαιρετικά χαριτωμένη (= πλήρη Χάριτος και Σοφίας Πνεύματος Αγίου) ιστορία που κατέθεσες στο φιλόξενο μπλογκάκι της Σαλογραίας. Μου κέντρισε την καρδιά. Είναι ένα χαστούκι σε όλους εμάς (και σε μένα ιδιαίτερα) καθώς πολύ εύκολα επικαλούμαστε την Κόλαση για τους αμαρτωλούς (τους άλλους ασφαλώς, μια και εμείς όλο και νιώθουμε στο απυρόβλητο της «ευσέβειάς» μας).
Κάθε φορά που η άκαρδη καρδιά μου νιώθει πως «αυτουνού του χρειάζεται Κόλαση», κάθε φορά που χαίρομαι γιατί υπάρχει Κόλαση κι εκεί θα μπουν όλοι όσοι με αδικούν, με σκανδαλίζουν, ή απλώς μου σπάνε τα νεύρα, ΤΟΤΕ ΜΕ ΚΟΠΟ ΘΥΜΑΜΑΙ το Ευαγγέλιο της Κρίσεως (Ματθ. 25:31-46), που διαβάζεται στη Λειτουργία της Κυριακής των Απόκρεω. Σ’ αυτή την ευαγγελική περικοπή λέει περιληπτικά τα εξής:
«Ο Υιός του ανθρώπου θα καθίσει την ημέρα της Κρίσεως στον θρόνο της δόξας Του και θα ξεχωρίσει τα πρόβατα από τα κατσίκια. Και τα μεν πρόβατα (τους ευλογημένους από τον Πατέρα) θα τα βάλει στα δεξιά Του, τα δε κατσίκια (τους καταραμένους αυτής και της άλλης ζωής) στα αριστερά Του (στο πυρ το αιώνιο που ετοιμάστηκε για τον Διάβολο και τους ομοίους του). Ο λόγος αυτού του διαχωρισμού ο ίδιος! Πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, ασθενής και με επισκεφθήκατε, στη φυλακή και ήρθατε κοντά μου. ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ απόρησαν πότε τα έκαναν όλα αυτά στον Χριστό, και ΤΑ ΚΑΤΣΙΚΙΑ πότε Τον είδαν και ΔΕΝ τα έκαναν! Και ο Χριστός απαντάει ότι, εφόσον τα έκαναν (ή δεν τα έκαναν) στους αδελφούς Του τους ελαχίστους, τότε τα έκαναν (ή δεν τα έκαναν) για Εκείνον τον Ίδιο».
ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ότι την αποστροφή «πείνασα κ.λπ.» την επαναλαμβάνει σ’ αυτούς τους λίγους στίχους της Περικοπής του Κατά Ματθαίον ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟΥΣΙΑ!
Έχω ακούσει πολλά κηρύγματα πάνω σ’ αυτό το Ευαγγέλιο. Δυστυχώς όλα (όσα εγώ έχω ακούσει) αναλίσκονται στη στομφώδη περιγραφή του Παραδείσου για τους δίκαιους και της Κολάσεως για τους άδικους και αμαρτωλούς.
Προσωπικά με συγκλονίζει το γεγονός ότι ο Χριστός, δίκαιους και καταραμένους τους τοποθετεί ΔΕΞΙΑ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ Του, δηλαδή ΔΙΠΛΑ Του! Γιατί στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ! Η μόνη διαφορά είναι ότι οι δίκαιοι μπορούν να Τον βλέπουν και να Τον νιώθουν, ενώ οι καταραμένοι αδυνατούν παντελώς. Με άλλα λόγια, η Κόλαση και ο Παράδεισος δεν είναι κάτι που θα έρθει, αλλά κάτι που ζούμε ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ! Τι πιο κολασμένο από το να μην μπορείς να δεις τον ΔΙΠΛΑΝΟ σου (τον ΠΛΗΣΙΟΝ), τι πιο κολασμένο βίωμα να μην μπορείς να νιώσεις τον Χριστό στο πρόσωπο του άλλου, τι πιο κολασμένο να μην μπορείς να νιώθεις τον Χριστό που είναι ΔΙΠΛΑ σου, και σ’ αυτήν τη ζωή και στην άλλη;
ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, δαγκώνω τα χείλη κάθε φορά που σκέφτομαι πως «αυτουνού του χρειάζεται Κόλαση»…
ΝΙΚΟΣ ΑΓΝΑΝΤΟΣ
@ΝΙΚΟ ΑΓΝΑΝΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την οικειότητα που μου δίνει η παλαιότερη γνωριμία μας, θα ήθελα να πέσω στον ώμο σου, να κλάψω
(μπουχουχουυύ!)
με αυτά τα ευαισθητητοποιημένα που έγραψες.
Και επειδή ο Χριστούλης ταυτίζεται(στην εν λόγω κουβέντα) με τον καθένα μας, μάλλον στου Χριστούλη την αγκαλίτσα -ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ- θα ζητήσω αυτή την παρηγορία.
Ευχαριστώ για το Έλεος!
Και σήμερα με κεράσατε δροσερή λεμονάδα,ακόμα και ζωογόνο ύδωρ, αδελφοί εν Κυρίω!
;-)
Γειά σου Πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήλεβεντοκόριτσο!
Να ευχηθούμε τα καλύτερα και για τη Μαρίνα που μπήκε στο μήνα της.
Να ελευθερωθεί με έναν πόνο που λέγανε οι γιαγιές κάποτε...:-)
Βρε σαλογραία μου δεν ξέρεις ότι οι εγκυμονούσες είναι ευαισθητες; Καθε φορά που γράφεις τόσο γλυκά παρηγορητικά λόγια με πιάνουν τα κλάματα και απορεί και καημένος ο άντρας μου τι έπαθα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου, σ'έυχαριστώ!
Μαρίνα
Εκπλήττομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι...οι εγκυμονούσες είναι υπερευαίσθητες, το είχα ξεχάσει περιστεράκι μου!
Ήταν και η μάνα μου συνταξιουχα μαία και μου κράταγε το χέρι στις γέννες...απλά μου κράταγε το χέρι.
Είναι απερίγραπτο το τι κουράγιο έπαιρνα από κείνο και μ ό ν ο το κράτημα του χεριού!
Το έβλεπα στο σινεμά αλλά δεν πίστευα πως μπορεί να συμβαίνει στ'αλήθεια.
Τόοοσο στούπος η κοπέλα, που λέει και το Στελάκι!
:-)
Δεν είσαι στούπος γραία μου, είσαι γλυκια γλυκιά και μενα με παίρνουν τα σιρόπια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερη να έχεις μάνα μαια.
Επι του θέματος νομίζω όσο πιο καθαρμένος και φωτισμένος είναι κάποιος τόσο πιο σωστα ερμηνεύει τα γεγονότα.
Θυμάμαι κάποιον γέροντα που έλεγε ότι όσες φορές οι άγιοι κάναν λάθη είναι γιατί ξέχασαν να προσευχηθούν , να επικαλεστούν τη βοήθεια του Θεού και την πάτησαν.
Γιατί οι άνθρώπινες κρίσεις πάντα λαθεύουν. Ερμήνευσαν συμφωνα με την ανθρώπινη κρίση τα γεγονότα έσφαλαν.
Αυτο γίνεται φυσικά και για την ταπείνωση τους. Γι αυτό ας μην κρίνουμε τα γεγονότα,τους ανθρώπους τον Θεό, ειδικά όσοι είμαστε αρχάριοι στα πνευματικά γιατί δεν έχουμε ακόμα σωστα κριτήρια.
Και όταν πρέπι να το κάνουμε, για να πάρουμε μια απόφαση, λόγω θέσης κ.τ.λ. ας μην ξεχνάμε να προσευχηθούμε για λίγο φωτισμό.
+ Κάποιος φίλος που ασχολείται με υπολογιστες, μου έχει προτεινει που και που να αλλάζω το e-mail μου, γιατί μετα από μακροχρόνια χρήση ειναι εύκολο να στο παραβιάσουν.
Μαρίνα
Μαρίνα μου σ'ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου.
Η προσευχή, πριν το όποιο έργο ή λόγο, θέτει τον εγκέφαλό μας, σε άλλη κατάσταση δεκτικότητας και καλής λειτουργίας, και τα λάθη γίνονται λιγότερα.
Βοηθάει και η προσευχή και η συμβουλή απο πνευματικό πρόσωπο...έστω και λαικό...έστω και μικρό παιδί, έστω και γύφτο...
Κάποτε το θέλημα του Θεού ακούστηκε και μέσα από το στόμα της ονου του Βαλαάμ...
.............
Να αλλάζω όλο το email ή το passward?
@ΜΑΡΙΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες,τυχερη να έχεις μάνα μαια.
Κατα μια εννοια ολες οι μαμαδες μας ειναι και μαιες γιατι βοηθανε τα παιδακια τους να εξελιξουν τη ζωη τους, ακομα και με τα λαθη τους, κυριως μ'αυτα.Εκει θα ειναι λοιπον και στην καλη σου ωρα μαζι με την αλλη ΜΑΝΑ.
Και Μαρινα λενε την τελευταια μου κορη,εξ'ου καιτο feeling που αναδυθηκε...
Φιλια καισε σενα Σαλογραια μου!
ΣΤΕΛΑ
όλο το e-mail. και ενημέρωσε τους φίλους σου για την αλλαγη. Θα ρωτήσω και θα μάθω λεπτομέρειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως άλλο πράγμα τα γεγονότα και άλλο η ερμηνεία τους μια που κανείς μας δεν μπορεί να δει την καρδιά του άλλου εκτός εάν είναι στη φώτιση του Αγίου Πνεύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αδάμ στον Παράδεισο έβλεπε κάθετί όπως ήταν και για αυτό άλλωστε έδωσε και ονόματα στα ζώα.
Η κρίση του ήταν σωστή.
Βέβαια εμείς σήμερα έχουμε τη πεποίθηση του Αδάμ δίχως να έχουμε τη καθαρότητά του και ως εκ τούτου συχνά κάνουμε λάθος.
Σωστό αυτό. Σίγουρα υπάρχουν προβολές και η επίδραση του εσωτερικού μας αλλά πιστεύω ότι αυτή δεν είναι η μοναδική παράμετρος αλλά μία από όσες υπάρχουν.
Ο Μ. της Νέας Εποχής που τον αναφέρει και ο D. έλεγε όσα βλέπεις έξω υπάρχουν μέσα, μέσα στη φαντασία σου για την οποία ο κόσμος των θνητών δεν είναι παρά μια σκιά.
Αυτός αναφέρει κάτι σωστό αλλά πιστεύω είναι λάθος αν πούμε ότι είναι η μοναδική οπτική.
Μπορεί να μην μπορούμε να δούμε τη καρδιά - πρόθεση του άλλου αλλά αυτό δεν αποκλείει να είναι σωστή μια ερμηνεία μας για κάποιο γεγονός. Μπορεί να είναι και σωστή! Σαφώς δεν το βλέπουμε και ως εκ τούτου είναι πιθανό να κάνουμε λάθος αλλά συγχρόνως δεν αποκλείεται να κάνουμε και το σωστό!
Αλέξανδρος
ΕΓΩ ΠΑΛΙ εχω ενα θεμα με την κριτικη
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οσια Μαρια η Αιγυπτια ηταν πορνη πριν γινει Αγια ετσι; (να τωρα εκρινα το πριν καλυπτοντας το μετα ...ειπα ηταν πορνη αλλα τωρα δεν ειναι ομως ετσι;)
Αν πω ''Λοιπον η ταδε ειναι πορνη βρε παιδι αυτη ειναι η δουλεια της αλλα εχει ολα τα εφοδια να γινει Αγια...τι γινεται δηλαδη δεν εκρινα το τωρα;η αυτο που ειπα τωρα δεν κρινει την πρωτινη της ζωη...στην πολη τελικα ειναι αδυνατον να μην κρινει κανεις διοτι εχει προχειρο πειρασμο---αν παω στο βουνο ας πουμε τι θα κρινω τον καμπο κατω;τα βουνα;τα αστερια; εδω πας μεχρι την πλατεια και βλεπεις τον αλλον κατω μεσα στα ναρκωτικα και ειναι αδυνατον να μην πει ο λογισμος σου ''κοιτα χαλι βρε παιδι μου το παλικαρι...''και αν εχεις ξεπερασει αυτο το σταδιο και δεν κρινεις απο μεσα σου τον αλλον ερχεται ο διαβολος και σου ψελλιζει ''αγαπητη μου εγινες Αγια μπραβο που δεν εκρινες...''----ειναι μερικοι που πας να πεις τον πονο σου και σου λενε ''στοπ.....στοπ....δεν θελω να κρινω τηρω σιωπη και σιγη για ασκηση---βρε ευλογημενη που τηρεις σιωπη στο βουνο;εχεις φτασει σε τετοια μετρα πνευματικα που βλεπεις εδω στην πολη το κακο,το πονηρο,το βρομικο και δεν το κρινεις εστω μεσα σου; η η αδιαλειπτη προσευχη σου εχει γινει αυτοενεργουμενη που δεν κοιτας τιποτα παρα μονον το φως της θειας χαρης---και νομιζεις οτι εισαι οσια ποιος αγιασε στην πολη απο μονος του και χωρις την παιδαγωγια του θεου ;τηρω σιγη [λεγει] τι σιγη τηρεις που μεσα σου εχεις κρίνει ολη την οικουμενη;κοροιδευεις τον εαυτον σου;ανθρωποι ειμαστε ελεος...εδω διαβαζα στον Αββα κασσιανο που πηγε με τον πατέρα Γερμανο και κατεγραψε ολους τους Αββαδες της ερημου και εκανε ενα βιβλιο ΄΄ξερω λεγει καποιον μοναχο που τον κατελαβε ακηδια και ηθελε να φυγει απο το μοναστηρι γιατι νομιζε οτι αυτο το μοναστηρι που ζει δεν τον εχει ανεβασει πνευματικα αμα θελετε λεγει να σας πω και το ονομα του....''ηθελε να πει το ονομα του...μην τρελλαθουμε δηλαδη ο κυριος ειπε μην κρινετε ινα μη κριθητε αλλα ολο και κατι θα σου ξεφυγει αρα ολοι θα κριθουμε --το ζητημα ειναι να φτασεις σε ενα μετρο που να βλεπεις τον αλλον ανωτερο απο σενα [επειδη ενω ειναι αμαρτωλος μπορει να ανεβει δυο-δυο τα σκαλια της πνευματικης ζωης ενω εσυ εχεις μεινει στασιμος]λιγες σκεψεις ανοητες απο την...
πηνελοπη
Πηνελοπάκι αγαπημένο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θέμα με την κριτική που θίγεις είναι τεράστιο και μένα με βασάνισε για πολλά χρόνια...μέχρι να καταλάβω ότι ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΨΥΧΗΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Α Π Α Θ Ω Σ ΜΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΣΕΙ Η ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ τον όποιο πλησίον.
Κάποια στιγμή θα ανεβάσω κάποια ανάρτηση για το θέμα, σε ευχαριστώ που με βάζεις σε σκέψεις.
Εύχου για Μετάνοια όλων...