Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής εκκλησίας, από το Σχίσμα του 1054 μέχρι και σήμερα, βρίσκεται στο διαφορετικό τρόπο σύλληψης του Ευαγγελίου του Χριστού.
Η Δύση, εκείνη την εποχή αλλά και προ αυτής, άρχισε να λαμβάνει το Ευαγγέλιο ως θεωρία
και ύστερα, ως μία από τις πολλές θ ε ω ρ ί ε ς περί του κόσμου και της ζωής,
ενώ η Ανατολή κατεννόησε το Ευαγγέλιο
ως ά σ κ η σ η και π ρ ά ξ η.
Συνακόλουθα η Δογματική στη Δύση έγινε καθαρή θεωρητική Επιστήμη,
δηλαδή μία από τις πολλές φιλοσοφίες, ενώ στην Ανατολή,
ήταν και παρέμεινε μέχρι σήμερα μια επιστήμη της πράξης.
Η Δογματική είναι πρακτική επιστήμη.
Αυτό είναι κάτι το οποίο οι αιρετικοί θεολόγοι είτε δεν το γνώριζαν είτε το λησμόνησαν.
Η Δογματική ήταν εξ αρχής μια πρακτική επιστήμη, πράγμα που εγνώριζαν οι Απόστολοι,
οι Άγιοι και οι ασκητές της Ανατολικής Εκκλησίας και γι αυτό αγωνίζονταν
ώστε κάθε δόγμα να το πραγματώσουν επάνω τους, στη ζωή τους.
Το Δόγμα της Αγίας Τριάδος για παράδειγμα περί του ενός Τριαδικού Θεού, φαινόταν σε πολλούς λαικούς, ακόμη και θεολόγους των αιρετικών, ως το πιο αφηρημένο απ' όλα τα Δόγματα.
Όμως, στο Μηναίο της Ορθόδοξης Εκκλησίας γίνεται λόγος για πολλούς Αγίους οι οποίοι
δια της ασκήσεως μετέβαλαν τον εαυτό τους σε "κατοικητήριον της Αγίας Τριάδος".
Αυτοί εθέωσαν το νού, την καρδιά και το θέλημά τους, τούτα τα τρία, σαν συγκοινωνούντα δοχεία τα επλήρωσαν με Πνεύμα Άγιον κατά την παραβολήν του Κυρίου περί ζύμης
(Λουκ.13 μ 21)
Όλα τα μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και πολλές ακολουθίες
αρχίζουν με την προσευχή προς το Άγιο Πνεύμα:
"Βασιλεύ Ουράνιε , το Πνεύμα της Αληθείας...ελθέ και σκήνωσον εν ημίν."
Προσευχόμαστε , λοιπόν, να έλθει το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει μέσα μας.
Αυτό δε γίνεται αμέσως αλλά μετά από μακρά άσκηση στην προσευχή, τη νηστεία, την ελεημοσύνη και τον κόπο.
Και αφού με όλα τούτα και με συχνά δάκρυα και αναστεναγμούς καθαρίσει η καρδία ,
τότε το Αγιο Πνεύμα σκηνώνει μέσα της για να θεώσει και την καρδιά και τη διάνοια και τη θέληση.
Τότε ο Ύψιστος Θεός κατοικεί στον άνθρωπο και ενεργεί τα πάντα εντός του.
Νους, καρδιά και θέλημα συνιστούν τον Τριαδικό άνθρωπο.
Στην αμαρτωλή και εμπαθή ψυχή, τούτα τα τρία
δεν βρίσκονται σε ενότητα και θεϊκή αρμονία
αλλά είναι διηρημένα και δυσπροσάρμοστα.
Σε τέτοια περίπτωση ο άνθρωπος μοιάζει με σπίτι που είναι διχασμένο,
δεν μπορεί να κρατηθεί και πέφτει.
Ένα τέτοιο οίκο της ψυχής, τίποτα δεν μπορεί να τον σώσει,
εκτός από τη μετάνοια και την πίστη στο Ευαγγέλιο.
Μόλις πάλι, γνωρίσει ο άνθρωπος την αλήθεια, δηλαδή τον αληθινό του Κύριο και Σωτήρα,
τον Μεσσία του κόσμου και Ουράνιο Άγγελο, αρχίζει να παραδίδεται ολόκληρος σε Εκείνον
και ανοίγει την καρδιά του, για να δεχτεί εντός του Εκείνον, μαζί με τον Πατέρα και το Πνεύμα.
Τότε η διδαχή του Χριστού παύει να είναι γι αυτόν θεωρία ή φιλοσοφία,
και γίνεται πρακτικό καθεστώς θεραπείας , λουτρό παλιγγενεσίας και μέθοδος θεώσεως.
Όλα είναι πραγματικά σαν το Αίμα του Σταυρού,
όλα είναι απαραίτητα σαν το ψωμί και το νερό,
όλα πρακτικά σαν το χτίσιμο ενός καινούργιου σπιτιού.
Να έχουν συχωρεθεί οι αμαρτίες σου και να είσαι καθαρός από τα πάθη,
να αποδεσμευτείς από τον κόσμο και εξ ολοκλήρου να αναχθείς προς το Θεό,
να έχεις καρδιά καθαρή, ανοιχτή και γεμάτη αγάπη προς το Θεό
και δίψα για άμεση επαφή μαζί του,
αυτό σημαίνει να είσαι προετοιμασμένος για να δεχτείς το Θεό εντός σου.
Όταν ο Θεός κατά την ανέκφραστη πρόνοιά Του και την ασύλληπτη αγάπη Του,
ενοικήσει σε έναν τέτοιο άνθρωπο, τότε,
γίνεται ο Θεός το υποκείμενο και ο άνθρωπος το αντικείμενο.
Ω ζοφερή γνωσιολογία των μεγάλων φιλοσόφων πόσο σκοτεινή είσαι!
Είναι ξεκάθαρο ότι η φιλοσοφία διόλου δεν αρμόζει σε βαπτισμένους ανθρώπους.
Σ' όσους έχει δοθεί το Ευαγγέλιο, δε μπορεί να δοθεί φιλοσοφία.
Από όσους περιφρονούν τα μεγαλύτερα δώρα του Θεού αφαιρούνται και τα μικρότερα.
Έτσι οι βαπτισμένοι φιλόσοφοι δεν μπορούν με τίποτα να επιλύσουν το ζήτημα του υποκειμένου και του αντικειμένου όπως άλλωστε δεν κατάφεραν να το επιλύσουν μήτε και οι φιλόσοφοι των παγανιστών.
Το σκότος της φιλοσοφικής γνωσιολογίας, αρχαίας και σύγχρονης,
έμεινε για πάντα ένα αφώτιστο σκοτάδι.
Τούτο το ζήτημα το έχουν επιλύσει οι Άγιοι του Χριστιανισμού
και μάλιστα πρακτικά, επάνω τους.
Ο Θεός ενοίκησε μέσα τους και κατέστη το υποκείμενο.
Απο-εγωποίησαν τον εαυτόν τους και άφησαν το Θεό να σκέφτεται για λογαριασμό τους,
να αγαπά και να ενεργεί γι αυτούς και μέσω αυτών.
Από πού, λοιπόν, η γνώση της αλήθειας σ' αυτούς;
Από το Θεό.
Από πού τέτοιος πύρινος λόγος, τέτοια φλογερή γλώσσα;
Από το Θεό.
Από πού τόσο μεγάλη διορατικότητα και διάκριση;
Από το Θεό.
Όλα από το Θεό, όλα του Θεού,
αφού ο Θεός είναι το υποκείμενο και εκείνοι το αντικείμενο.
(Από το βιβλίο "Εμπνευσμένα κείμενα Ορθοδόξου πνευματικότητος" του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις Ορθοδόξου Κυψέλης)
Αγαπητή μου Σαλογραία. Το κείμενο είναι καταπληκτικό και δείχνει ότι ολόκληρο το βιβλίο θα είναι μια συλλογή διαμαντιών της Πίστης μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα μονο τούτο να πώ πάνω στην "ούτως ή άλλως" δύσκολη ανάπτυξη του θέματος της Αγίας Τριάδος.
Επειδή με την χάρη του Θεού ειμαι εδώ και αρκετά χρόνια κατηχητής πολλές φορές συμβαίνει να πιάνουμε ένα θέμα ελευθερο με τα παιδιά (να πω ότι εδώ και 15 χρονια εχω ανωτερο) και να το αναλύουμε, να το συζητάμε ξεφεύγοντας από το καθιερωμενο μάθημα κατηχητικού που έτσι κι αλλοιώς στα παιδια του Λυκείου είναι δύσκολο να παραδίδεις...
Σε ερώτηση παιδιού λοιπόν για το τι είναι η Αγία Τριάδα, και πως γίνεται να είναι ένας ο Θεός και τρείς η υποστάσεις Του;
Σκέφτηκα κι εδωσα την πρώτη απάντηση που πολλές φορές μου φέρνει στο νου το ίδιο το Αγιο Πνεύμα.
(Βλέπεις είναι πεποίθησή μου ότι όταν διδάσκεις και διδάσκεσαι ταυτόχρονα από τα ίδια τα παιδιά, και επικοινωνείς για χάρη του Κυρίου, αυτός είναι πάντα Παρών και μέσω Του Αγιου Πνεύματος μυστικά ενεργώντας σου φέρνει πολλές φορές απαντήσεις απο εκεί που δεν το περιμένεις....)
Μου ήρθε λοιπόν στο μυαλό η απεικόνιση του Θεού πάνω στον ίδιο τον άνθρωπο. Μέσα λοιπόν απο το "Κατ' εικόνα" τα παιδιά γνώρισαν και κατάλαβαν το ακατάλυπτο (όσο είναι δυνατόν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους είπα ας δούμε τον ίδιο τον άνθρωπο. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ανθρώπου μπορούμε να πούμε ότι απεικονίζει Τον ίδιο Τον Πατέρα. Τον Θεό. Το μυαλό (η σκέψη) που κρύβουμε μέσα μας και με την οποία ενεργούμε τα πάντα γύρω μας εικονίζει Το Αγιο Πνεύμα Του Θεού. Και ο λόγος μας (αυτό που εξέρχεται από το στόμα μας) το οποίο καθορίζει και δείχνει ποιοί πραγματικά είμαστε και το οποίο βγαίνει από μέσα μας και προέρχεται από την θέλησή μας, είναι γέννημά μας λοιπόν είναι ο Υιος και Λόγος Του Θεού. Ο Χριστός το 2ο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.
Οπως λοιπόν ο άνθρωπος είναι ένας αλλά περιέχει και τις άλλες δύο υποστάσεις, πνεύμα και λόγο έτσι περίπου είναι κι ο Θεός.
Ετσι με το απλοϊκό αυτό παράδειγμα τα παιδιά κατάλαβαν την απεικόνιση του Θεού πάνω στο τελειότερο δημιούργημά Του. Μάλιστα κάποια από αυτά προχώρησαν ακόμα παραπέρα και είπαν ότι πράγματι το μοναδικό ον του πλανήτη και πιθανότατα του Συμπαντος που παρουσιαζει την απεικόνιση αυτή είναι ο Ανθρωπος. Ο μοναδικός πο έχει σκέψη (ελεύθερη μάλιστα βούληση) και λόγο.
Φανταστείτε τώρα παιδια, τους είπα, πόσο μεγάλο μυστήριο συντελέστει όταν ο Λόγος Του Θεού έγινε Ανθρωπος!!!!κι έζησε αναμεσα μας.
Αυτά αισθάνθηκα την αναγκη να πώ.
Ευχαριστώ
Αγαπητέ μου Θάνο
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι πάρα πολύ κάθε φορά που ακούω ότι ένας άνθρωπος ωφελείται από το Λόγο του Κυρίου μας.
Πραγματικά, το συγκεκριμένο βιβλιαράκι με βοήθησε και μένα να ξεμπερδέψω ζητήματα στοιχειώδους κατήχησης, κάπως, στο μυαλό μου.
Μπράβο που μπορείς και επικοινωνείς με τα νέα παιδιά.
Προσωπικά, μια φορά, όταν ήμουν κοπέλα με πίεσε ένα ιερέας και έκανα κατηχητικό για ένα χρόνο- από υπακοή- αλλά μετά...δεν άντεξα και το άφησα.
Μου ήταν αδύνατον, κάθε Κυριακή -ας πούμε 11-12- να πατάω το κουμπάκι και να λέω κάτι αγιωτικό, επειδή τη συγκεκριμένη ώρα μπορεί να είχα καθόλου όρεξη να μιλήσω σε κανέναν και τίποτα...και φοβούμουν ότι αν μιλούσα καταναγκαστικά, ότι μπορεί να έκανα περισσότερο κακό παρά καλό στους ανθρώπους.
Δεν είναι του καθενός το χάρισμα της διδασκαλίας και της κατήχησης...
Ου παντός, πλείν ες Κόρινθον...:-)
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς κατά τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς είναι ισάξιος ή δεύτερος στο ανάστημα με τον άγιο Σάββα το Σέρβο που έκτισε το Χιλανδάρι.
Είναι ευτύχημα που άρχισαν να μεταφράζονται στα ελληνικά, τα έργα του.
Όπου τα βρίσκω, τα αγοράζω.
Όταν ανέγνωσα αυτά τα τελευταία- και το πώς μέσα στους Αγίους, ο Θεός γίνεται πια υποκείμενο,ενώ ο πιστός άνθρωπος μεταβάλλεται σε..αντικείμενο- ο τρόπος αυτός της διατύπωσης, με έκανε το Νικόλαο Βελιμίροβιτς να τον ...λατρέψω!
Να έχεις πάντα δύναμη και φώτιση στο έργο που ο Κύριος σε κατευθύνει...
Καλή χρονιά και ευλογημένη για όλη την οικογένειά σου...
Y.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘάνο
Οι γνωρίζοντες τα θεολογικά, συνιστούν ως εξαιρετικό βοήθημα σε θέματα κατήχησης το ΈΚΘΕΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, του Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού(εκεί είδα επιχειρήματα περί Αγίας Τριάδος, παρόμοια με του Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Οι Ρώσοι της Διασποράς, ήξερα ότι συστήνουν στους νεοφώτιστους, το έργο του Κάλλιστου Wear : ΟΡΘΟΔΟΞη ΕΚΚΛΗΣΙΑ(ORΤΗODOX CHURCH)
Η Γαλλίδα ψυχαναλύτρια Φρανσουάζ Ντολτό, κάπου έγραφε ότι το σχήμα της ζωής και του κόσμου, προάγεται Τριαδικά: πατέρας, μητέρα, παιδί.
Και βέβαια, η σφραγίδα της Μοναδικότητας του ενός Θεού, βρίσκεται στη μ ο ν α δ ι κ ό τ η τ α του
κ ά θ ε κτίσματος, το επιβεβαιώνουν αυτό και τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια στις μέρες μας.
Κανένα πλάσμα δεν είναι απολύτως ίδιο με ένα άλλο....
Υπάρχουν πάντοτε διαφορές που το καθιστούν
μ ο ν α δ ι κ ό.
"Ο Θεός ούτε Τριάς είναι, ούτε μονάς είναι, γιατί μεταξύ κτιστού και ακτίστου ουδεμία ομοιότης υπάρχει"
ΑπάντησηΔιαγραφήπ. Ιωάννης Ρωμανίδης.
..............................................
Οι Άγιοι έγραψαν για Αγία Τριάδα γιατί είχαν εμπειρία του Θεού ... σε κοινούς όμως ανθρώπους δεν ταιριάζει η ερμηνεία αλλ` η μετάνοια.
............................................
Χαριτωμένος και γλυκύς, ο Άγιος Νικόλαος ο Βελιμίροβιτς...καίτοι είχε εκκλησιαστική κοινωνία με το οικουμενικό πατριαρχείο και λοιπές νεοημερολογίτικες Εκκλησίες!
Φίλτατε Γρηγόριε
ΑπάντησηΔιαγραφήο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς- που πέθανε δέκα χρόνια χρόνια αργότερα απο το Νικόλαο Βελιμίροβιτς, τον είχε σε μεγάλη υπόληψη ως Ορθόδοξο.
Το ίδιο και ο αντιοικουμενιστής Σέρβος συμπατριώτης του, ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς(αυτός έγραψε εδώ και πολλά χρόνια μια ομιλιούλα περί του ότι ΔΕΝ πρέπει να συγκληθεί νέα Οικουμενική σύνοδος διότι
ό λ ο ι σχεδόν, οι ταγοί, έχουν γίνει προδότες. Την έχουν εξαφανίσει απο τα βιβλιοπωλεία αυτήν την ομιλία του...κάπου στα δικά μου συρτάρια υπαρχει...)
Εσύ όταν πέθανε ο Βελιμίροβιτς δεν είχες γεννηθεί ακόμη, άρα δεν έχεις εμπειρία γι αυτόν από πρώτο χέρι.
Οι νεοημερολογίτες ρασοφόρες είναι...σηπίες μελανηφόρες που τα διαστρέφουν κατά το δοκούν και κατά τα καλά και συμφέροντα τα πράγματα, a posteriori...
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Ιωάννη το Χοζεβίτη που πέθανε στα μέσα περίπου του 20ου αιώνα, στους Άγιους Τόπους.
Όσο ζούσε αυτός ο εκλεκτός, Ρουμάνος, μεγάλος ασκητής, δεν είχε ΚΑΜΙΑ απολύτως κοινωνία με οικουμενιστές.
Όταν ΜΕΤΑ το θάνατό του, φάνηκε η αφθαρσία του αγίου λειψάνου του, και λοιπά σημεία θαυμάσια, έσπευσε να πεί η κρατική Εκκλησία της Ρουμανίας, ότι κοινωνούσε μαζί της, για να έχει τα κέρδη από την εκμετάλλευση της ζωής και βιογραφίας του.
Η παραποίηση της Αληθείας είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ.
Ευτυχώς ζούν ακόμη αυτόπτες μάρτυρες του βίου του.
Μου τα έλεγε τα σχετικά εκτός άλλων και ο εντιμότατος και αγιότατος Θεοφιλέστατος Αμβρόσιος, ο εκ Σκωτίας καταγόμενος, της Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στη Φυλή...
Ο Θεός είναι Τριάς εν Μονάδι, κατά τη Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο Μέγας Δημήτριος της Θεσσαλονίκης, δίδασκε στους νέους του καιρού του, περί του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, με πολύ ζήλο.
Ο καθένας βέβαια, κατανοεί κατ' αναλογίαν των εμπειριών του.
Προσωπικά επί του θέματος, δεν ξέρω την τύφλα μου, διότι οι εμπειρίες μου ακόμη αντιχριστιανικές σχεδόν, υπάρχουν.
Απλά, κάτι ελάχιστο υποψιάζομαι και...συγκινούμαι και καλύτερη η σιωπή, αν θες τη γνώμη μου...
Το έχω το βιβλίο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (έχει αναγνωριστεί Άγιος από την Σερβική Εκκλησία) όπου γράφει τις σκέψεις του για μία επερχόμενη οικουμενική σύνοδο (μόνο των Ορθοδόξων εννοείται) αλλά δεν αποκαλεί τους δεσποτάδες προδότες, ούτε κάνει διάκριση ανάμεσα σε παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες, αλλά λέει ότι σε μία Οικουμενική Σύνοδο δεν μπορούν να συμμετάσχουν δεσποτάδες που δεν εκπροσωπούν ποίμνιο αναφερόμενος σαφώς στους τιτουλάριους του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Βέβαια ευτυχώς δεν έζησε για να ακούσει τον Χουντόδουλο (εεε Χριστόδουλο) να λέει ότι δεν μπορεί να συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδος λόγω του Πάπα, εννοώντας ότι και οι Καθολικοί είναι πραγματικοί Χριστιανοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλομόναχος.
Φίλτατε Ολομόναχε
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' ευχαριστώ που μου θύμισες τι έλεγε το βιβλιαράκι του Πόποβιτς.
Η ίδια είχα κρατήσει τη βασική ιδέα που εναντιωνόταν σε σύγκληση Νέας Οικουμενικής Συνόδου, διότι οι συνθήκες δεν προσφέρονται και μάλλον ζημία θα προκύψει από αυτό, παρά ωφέλεια...
Προς Ολομόναχο
ΑπάντησηΔιαγραφήδώρο ένα τραγουδάκι! :-)
http://www.youtube.com/watch?v=ihgoxPjZOCU
φιλτάτη και θεοσέβαστη σαλογραία με τη γραφή σου πνέεις μια αυρα θεική και παρήγορη που μας στηρίζει και μας εξυψώνει μακρυα από το ζοφερό κλίμα των καιρών σε νέφη ηρεμίας και γαλήνης που πολύ μας λείπει στην καθημερινή μας ρουτίνα.συνέχισε να μας στηρίζεις με το θεόπνευστο λόγο σου μια και οι ταγμένοι σε αυτή την αποστολή αγιοπατέρες παρασυρμένοι απο την δίνη των καιρών δεν μπορούν να το πραγματοποιήσουν βλέπεις τους απασχολούν τα επίγεια και αυτούς . με εκτίμηση "Θεαρεστη"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυγενική μου φίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμη και από τις π έ τ ρ ε ς, μπορεί να ωφεληθεί ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος, α ν θ έ λ ε ι να ωφεληθεί.
Είναι εμφανές ότι ανήκεις σε αυτή την ευλογημένη πνευματική τάξη.
Προσωπικά, δεν θα τόλμαγα να ρίχνω τα απλά ηλεκτρονικά σημειώματά μου, στον ωκεανό του κυβερνοχώρου, αν δεν ήλπιζα ότι κάποτε μπορεί να τα αφουγκραστούν, με ούς ευήκοο τα παιδιά μου.
Πες, αν θες, ένα λόγο για το φωτισμό τους...
Σ'ευχαριστώ!
Προς Οικουμενιστή Ανώνυμο που μου έστειλε μια διεύθυνση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπούμαι αλλά δεν έχω ΤΙΠΟΤΕ να συζητήσω μαζί σας.
Για την ταπεινή μου άποψη ο Οικουμενισμός-Παγκοσμιοποίηση(σε πολιτικό επίπεδο) είναι η μεγαλύτερη ΧΟΛΕΡΑ όλων των εποχών, και εφεύρημα του Εωσφόρου προκειμένου να κάνει ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Αν δεν πληρώνεστε από τους Οικουμενιστές για να τους υποστηρίζετε, θα ελπίζω για το Φωτισμό σας.
Αν πληρώνεστε από αυτούς, τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ πιο δύσκολα...
Εκ των συγχρόνων αγίων, ενδεχομένως και υποψηφίων, πχ. π. Ρωμανίδης, προτιμοτέρα η σπουδή και η μελέτη των παλαιοτέρων, όπως του αγίου και Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού :
ΑπάντησηΔιαγραφήἌπειρον οὖν τὸ θεῖον καὶ ἀκατάληπτον, καὶ τοῦτο μόνον αὐτοῦ
καταληπτόν, ἡ ἀπειρία καὶ ἡ ἀκαταληψία. Ὅσα δὲ λέγομεν ἐπὶ Θεοῦ
καταφατικῶς, οὐ τὴν φύσιν ἀλλὰ τὰ περὶ τὴν φύσιν δηλοῖ. Κἂν ἀγαθόν, κἂν δίκαιον, κἂν σοφόν, κἂν ὅ τι ἂν εἴπῃς, οὐ φύσιν λέγεις Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ περὶ τὴν φύσιν. Εἰσὶ δὲ καί τινα καταφατικῶς ἐπὶ Θεοῦ λεγόμενα δύναμιν ὑπεροχικῆς ἀποφάσεως ἔχοντα, οἷον σκότος λέγοντες ἐπὶ Θεοῦ οὐ σκότος νοοῦμεν, ἀλλ᾿ ὅτι οὐκ ἔστι φῶς ἀλλ᾿ ὑπὲρ τὸ φῶς· καί φῶς ὅτι οὐκ ἔστι σκότος...
... Πῶς γὰρ σῶμα τὸ ἄπειρον καὶ ἀόριστον καὶ
ἀσχημάτιστον καὶ ἀναφὲς καὶ ἀόρατον καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀσύνθετον;
Πῶς γὰρ ἄτρεπτον, εἰ περιγραπτὸν καὶ παθητόν; Καὶ πῶς ἀπαθὲς
τὸ ἐκ στοιχείων συγκείμενον καὶ εἰς αὐτὰ πάλιν ἀναλυόμενον;
Σύνθεσις γὰρ ἀρχὴ μάχης, μάχη δὲ διαστάσεως, διάστασις δὲ λύσεως· λύσις δὲ ἀλλότριον Θεοῦ παντελῶς.
... Ἀδύνατον γὰρ εὑρεθῆναι ἐν τῇ κτίσει εἰκόνα ἀπαραλλάκτως ἐν ἑαυτῇ τὸν τρόπον τῆς Ἁγίας Τριάδος παραδεικνύουσαν. Τὸ γὰρ κτιστὸν καὶ σύνθετον καὶ ῥευστὸν καὶ τρεπτὸν καὶ περιγραπτὸν καὶ σχῆμα ἔχον καὶ φθαρτόν, πῶς σαφῶς δηλώσει τὴν πάντων τούτων ἀπηλλαγμένην ὑπερούσιον θείαν οὐσίαν; Πᾶσα δὲ ἡ κτίσις δῆλον ὡς τοῖς πλείοσι τούτων ἐνέχεται καὶ πᾶσα κατὰ τὴν ἑαυτῆς φύσιν τῇ φθορᾷ ὑπόκειται...
... Χρὴ τοίνυν ἕκαστον τῶν ἐπὶ Θεοῦ λεγομένων οὐ τί κατ᾿ οὐσίαν ἐστί σημαίνειν οἴεσθαι, ἀλλ᾿ ἤ, τί οὐκ ἔστι, δηλοῦν ἢ
σχέσιν τινὰ πρός τι τῶν ἀντιδιαστελλομένων ἤ τι τῶν παρεπομένων
τῇ φύσει ἢ ἐνέργειαν...
... Ταῦτα οὖν εἰδότες καὶ ἐκ τούτων ἐπὶ τὴν θείαν οὐσίαν
χειραγωγούμενοι οὐκ αὐτὴν τὴν οὐσίαν καταλαμβάνομεν, ἀλλὰ τὰ
περὶ τὴν οὐσίαν· ὥσπερ οὐδέ, ἐὰν γνῶμεν ὅτι ἡ ψυχὴ ἀσώματός ἐστι
καὶ ἄποσος καὶ ἀσχημάτιστος, ἤδη καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῆς κατειλήφαμεν ...
Περισσότερα : http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/iwannhs_damaskhnos_ekdosis_akribhs.htm
Με ντροπαλό και χαμηλοβλεπούσικο ύφος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυπριανέ μου, θα σε παρακαλούσα να μας έδινες και μια περιληπτική μετάφραση του κατεβατού που έστειλες, άντε μπράβο και μακάρι να συχωρεθούν τα αποθαμένα σου...
;-)
Ομοίως ερυθριών και αισχυνόμενος έκρινα όπως δώσω στον αναγνώστη αυτουσίαν την γραφήν του αγίου. Χάριτι θεία, ο ενδιαφερόμενος ας αναγνώσει και είτα μελετήσει, τα υπ' αυτού γραφέντα. Παραδόξως, θέλει εννοήσει ταύτα ως ο υποφαινόμενος, ολίγα μαθών γράμματα της αρχαίας ημών γραμματείας τε και κατά κόσμον σοφίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-/ !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάποιους λατρεμένους νεαρούς αμφισβητίες, επαναλαμβάνω μια παράγραφο από το κείμενο. Γράφει λοιπόν ο εκτός των άλλων, σπουδάσας και τη φιλοσοφία των ανθρώπων, άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: "
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παράγραφος : "Μόλις πάλι, γνωρίσει ο άνθρωπος την αλήθεια, δηλαδή τον αληθινό του Κύριο και Σωτήρα, τον Μεσσία του κόσμου και Ουράνιο Άγγελο, αρχίζει να παραδίδεται ολόκληρος σε Εκείνον και ανοίγει την καρδιά του, για να δεχτεί εντός του Εκείνον μαζί με τον Πατέρα και το Πνεύμα. Τότε η διδαχή του Χριστού παύει να είναι γι αυτόν θεωρία ή φιλοσοφία και γίνεται πρακτικό καθεστώς θεραπείας , λουτρό παλιγγενεσίας και μέθοδος θεώσεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα είναι πραγματικά σαν το Αίμα του Σταυρού, όλα είναι απαραίτητα σαν το ψωμί και το νερό, όλα πρακτικά σαν το χτίσιμο ενός καινούργιου σπιτιού.
Να έχουν συχωρεθεί οι αμαρτίες σου και να είσαι καθαρός από τα πάθη, να αποδεσμευτείς από τον κόσμο και εξ ολοκλήρου να αναχθείς προς το Θεό, να έχεις καρδιά καθαρή, ανοιχτή και γεμάτη αγάπη προς το Θεό και δίψα για άμεση επαφή μαζί του, αυτό σημαίνει να είσαι προετοιμασμένος για να δεχτείς το Θεό εντός σου.
Όταν ο Θεός κατά την ανέκφραστη πρόνοιά Του και την ασύλληπτη αγάπη Του, ενοικήσει σε έναν τέτοιο άνθρωπο τότε, γίνεται ο Θεός το υποκείμενο και ο άνθρωπος το αντικείμενο"
Αγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς