Μια και πανηγυρίσαμε χτες, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ευλογημένο μου, στέλνοντας
(αναγιγνώσκοντες μετά την θεία λειτουργία, εκτενώς το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας με τα "αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη")
στο λυπητερό ανάθεμα όλους τους αιρετικούς του Κερατά, σου ξαναθυμίζω παλιότερες σκέψεις μου με τίτλο:Πολυμορφισμός και θεραπευτική δραστικότητα:το ανάλογο της Ορθοδοξίας που είχα αναρτήσει, εδώ σε αυτό το μπλογκάκι, με το θέμα, τη Μοναδική Θεραπευτική Δύναμη της Ορθοδοξίας -όταν βεβαίως, τυγχάνει αυτή η Ορθή Πίστη, εν Αγάπη Ορθοπραξίας βιούμενη- άλλως, πτήση Αγιοπνευματική με μια μόνο φτερούγα, στο Ουρανό, δεν υφίσταται!
Η επιστημονική υποστήριξη του εν λόγω κειμένου όπως και μερικές άλλες, οφείλεται στον κολλητό μου, συναγωνιστή, θετικό επιστήμονα.
Τον ευχαριστώ τα μάλα.
Ο Κύριος ας του ανταποδώσει την υπομονή και την άγια διάθεση.
Οι θεολογικές αναγωγές είναι σαλογραιϊστικες αλλά όχι και εντελώς του πεταματού, νομίζω, περιστεράκι μου.
Σε ασπάζομαι σαρακοστιανά και εύχομαι για τον προσωπικό σου αγώνα, τα καλυτερότερα!
Η γνωστή άγνωστος
Σαλογραία - η λεγεών!
1.με το θέμα, τη Μοναδική Θεραπευτική Δύναμη της Ορθοδοξίας -
ΑπάντησηΔιαγραφή2.ΣαλογραιαFeb 27, 2012 08:59 AM
Ανων.
Μπορεί να έχει εξομογηθεί το "κορίτσι" σου, αλλά ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΘΕΜΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΑΠΑΞ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ Π Λ Η Γ Η.
Τελικά έχει ή δεν έχει θεραπευτική δύναμη ή ορθοδοξία; Ή μήπως αντιφάσκουμε; Κι αν έχει θεραπευτική δύναμη αλλά όχι θεραπεία τις ή τι πταίει; Ρητορικό το ερώτημα, προσωπικά έχω την άποψή μου για το θέμα.
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, η Ορθοδοξία έχει ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ δύναμη αλλά, η θεραπεία ΑΠΑΙΤΕΙ και κόπο και χρόνο, και ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ θεραπευτή, και ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΕΝΟΡΙΑ.
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΜΟΝΟΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙσύνολη Η ΕΝΟΡΙΑ.
Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ η κουβέντα.
Εδώ επιγραμματική νύξη έγινε.
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ηλεκτρονική ψυχοθεραπεία.
Η ψυχοθεραπεία συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ , και όσο αναπνέει ο άνθρωπος ΠΑΝΤΑ ελλοχεύει ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ, λογω της φύσης των ψυχικών τραυμάτων.
Η ψυχή αποκαλύπτεται ΑΠΕΙΡΑ πιο ευάλωτη από το σώμα μας.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
ΚΑΙ σχεδόν ΟΥΔΕΙΣ- πλην ολίγιστων φωτισμένων αγωνιστών- αληθινά φωτισμένων, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΣΉΜΕΡΑ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΥΦΗ ΤΗΣ.
Ώρα Ελλάδος (Πάτρας Συγκεκριμένα) 4:13 μ.μ.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ προς ανών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ:
"2.ΣαλογραιαFeb 27, 2012 08:59 AM"
πού αναφέρεται αυτή η πρότασή σου;
Ωρα Ελλάδος 4:18 μ.μ.
Τα χεις μπερδέψει λίγο ή είναι ιδέα μου; θεραπευτής στην ορθοδοξία δεν κυκλοφορεί. Αυτή η έκφραση είναι τελείως ανατολικής προέλευσης. μα τελείως. Η ενορία επίσης δε θεραπεύει. Θεραπεύει ο Θεός με τη συνέργεια του έμπειρου πνευματικού και τη συνεργασία του ανθρώπου. Η ενορία συμβάλλει μόνο δια της προσευχής. Τα υπόλοιπα είναι θεωρίες. Αν ο άνθρωπος, παρόλο που μπορεί να είναι χαμένος εντελώς και χωρίς προσανατολισμό, θέλει πραγματικά ο Θεός στέλνει. Το ερώτημα είναι πάντα αν θέλει ή έστω τι θέλει από το Χριστιανισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας το απαντά. η προσωπική μου εμπειρία λέει πως κι άνθρωποι ικανοί κι έμπειροι υπάρχουν και ο Θεός συνεργεί. Το δύσκολο είναι η διάθεση κι η ταπείνωση των ανθρώπων. Εκεί εστιάζονται οι σημερινές δυσκολίες.
Δεν ήθελα να πω κάτι. Έκανα copy-paste το συγκεκριμένο κομμάτι για να είναι γνωστό από που το πήρα καθώς διέκρινα μια αντίφαση.
Τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω.
Και ναι, η ψυχή είναι βαθιά και άγνωστη. Κι ευάλωτη και ασθενής κλπ...καμιά φορά όμως αυτά λειτουργούν σαν άλλοθι. Μεγάλη η συζήτηση. Κι ατελείωτη.
;-) ανων. τα γραπτά λόγια συχνά δημιουργούν παρεξηγήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έλεγε και η Αλεπού στο Μικρό Πρίγκιπα στο θυμίζω.
Στην Ορθοδοξία Θεραπευτής είναι ΜΟΝΟΝ ο Χριστός δια του Σώματός Του που είναι η Εκκλησία.
Η Εκκλησία ως Σώμα Χριστού διαχειρίζεται τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Ο ένας έχει από το Θεό, αυτό το χάρισμα, ο άλλος το άλλο, και όλοι μαζί αλλά και καθένας χωριστά, ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΑΣΤΕ ΔΙΑ ΒΙΟΥ, στο μεγάλο Νοσοκομείο ΤΗς ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ενορίας, όπου συχνάζει έκαστος, στον βαθμό που ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ και ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ να θεραπευτούμε.
"Έκαστος τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει" που λέει η Γραφή.
Τόσο απλά, και μαζί τόσο περίπλοκα.
Τίποτε περισσότερο.
Σε ευχαριστώ πάντα για τη θερμή σου αγάπη.
:-)
Ας αρχίσω από το τέλος. Το θερμό ή το ψυχρό της αγάπης είναι άγνωστο. Αγνωστο και το αν υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το Θεραπευτή; Δε μ αρέσει η ορολογία. Δυτικοανατολικίζει.. Γενικά όσα γράφεις εδώ με προβληματίζουν..άλλη φορά όμως.Ή ποτέ..Ποιός ξέρει;
Πριν καιρό, κανα δυό μήνες, είπα στον πνευματικό μου: είχα πάει σε ένα ναό κι ένιωσα πως δεν ανήκω κει(είναι πολύπλοκο στην εξήγηση) με αφορμή κάτι που δεν έχει σημασία...του πα: ένιωσα πως δεν ανήκω σε αυτό το χώρο..εννοωντας μια στενή κλίκα ανθρώπων.. Και μ απάντησε ως εξής: παιδί μου, είμαστε όλοι του Χριστού κι ανήκουμε σε αυτόν. Συμφώνησα μαζί του. Στο ίδιο πλαίσιο: δεν ανήκουμε στην ενορία, δεν έχει θεραπευτική ιδιότητα η ενορία. Μην συγχέουμε πράγματα. Ανήκουμε στην εκκλησία(όπου υπάρχει εκκλησία, αντιλαμβάνεσαι τι εννοώ).
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι σε κάθε Ορθόδοξη ενορία, σε κάθε θεία Λειτουργία, βιώνουμε την πληρότητα του Μυστηρίου της Εκκλησίας...
Έτσι συμφωνώ. Τώρα τι είναι ορθόδοξο και πόσο με σώζουν όλα κι αν κι εφόσον και γιατί...θα ξημερώσει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ταπεινή μου άποψη είναι πως ΜΟΝΟ μέσω της ενορίας σώζεται ο εν τω κόσμω πιστός. Η ορθόδοξη κοινωνικότητα είναι σταυροειδής (και προς τα άνω και προς τα πλάγια). Το να θεωρούμε πως η σχέση μας με τον Κύριο είναι μόνο προσωπική, το θεωρώ πνευματική ανωριμότητα. Τότε δεν θα είχε νόημα ο ναός. Θα μας έστελνε την Χάρη ο Κύριος με courier προσωπικά και οι ιερείς θα μπορούσαν να τελέσουν θεία λειτουργία εντελώς μονάχοι τους. Επειδή όμως έχουμε αυτήν την νοοτροπία, απωλέσαμε το ενοριακό (άρα εκκλησιαστικό) πνεύμα και περιφερόμαστε ως πνευματικές πόρνες (εδώ μου αρέσει ο κόσμος, εκεί ο ιερέας, στην άλλη οι ψάλτες, εκεί τα χαλιά..κλπ). Κάθε ενορία (όχι κάθε ναός) είναι η εν όλω Εκκλησία. Και η εκκλησία στην Ορθόδοξη εκκλησιολογία είναι ΤΟΠΙΚΗ και όχι αποτελούμενη από παραρτήματα εκ των οποίων επιλέγουμε ό,τι μας γυαλίσει. Συγνώμη για το κατεβατό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙερεύς τις.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβαστέ μου πάτερ -όποιος και αν είσαι- με φώτιση Κυρίου μίλησες και σ'ευχαριστώ που κατέθεσες αυτή την κουβέντα.
Είναι πολύ σπουδαίο το θέμα της ενοριακής εμπειρίας.
Ίσως πρέπει να του αφιερώσουμε ξεχωριστή ανάρτηση, θα ξαναχρειαστούμε την καλή σου κουβέντα.
Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση
ΑπάντησηΔιαγραφήαδιαφόρησε για τα υλικά αγαθά και τότε θα τα πάρεις
για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών,
ούτε σαν δούλος αλλά ως ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς.
Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο...
Γι΄ αυτό σου δόθηκε το στόμα από τον Θεό
όχι γιά να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.
Εάν δεν δέχεσαι τον αδελφό όπως θα δεχόσουν τον Χριστό
καλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου.
Εάν όμως τον δέχεσαι σαν τον Χριστό
τότε μη ντραπείς να πλύνεις τα πόδια του.
Μη περιμένεις την ημέρα του θανάτου σου
για να μάθεις την α δ υ ν α μ ί α σου.
Διερεύνησε τον εαυτό σου όσο ακόμα ζει
προχώρησε με τη σκέψη σου στο εσωτερικό του
Και τότε θα δεις όλη τη μ η δ α μ ι ν ό τ η τ ά του...
(Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
"Επειδή όμως έχουμε αυτήν την νοοτροπία, απωλέσαμε το ενοριακό (άρα εκκλησιαστικό) πνεύμα και περιφερόμαστε ως πνευματικές πόρνες (εδώ μου αρέσει ο κόσμος, εκεί ο ιερέας, στην άλλη οι ψάλτες, εκεί τα χαλιά..κλπ)."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ υπέροχη έννοια της "ενορίας", όλα αυτά που είπε ο ιερεύς, η τοπικότητα, εντοπιότητα, η σύνδεση με κάποιο τόπο, οι σύγχρονοι νομάδες, οι παγκόσμιες μεταναστεύσεις και εκρίζωμα λαών που ζουν για χιλιετίες στον ίδιο τόπο, σημερινοί νέοι που ξενιτεύονται, πάρα πολλοί γνωστοί μου που ζούνε μεταξύ αγγλίας-ελλάδας, γνωστός που έχει αλλάξει, σε 13 μήνες, 5 σπίτια, 4 δουλειές, 3 πόλεις, 2 χώρες, παγκόσμιο χωριό, παραδοσιακή κοινότητα, κοινότητες μεταμοντέρνες, έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά. Εδώ, ένα σχετικό με το θέμα λινκ, ανάμεσα σε αμέτρητα σχετικά λινκς. http://sunday-robin.blogspot.com/2010/07/blog-post_12.html
" Εάν δεν δέχεσαι τον αδελφό όπως θα δεχόσουν τον Χριστό
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου.
Εάν όμως τον δέχεσαι σαν τον Χριστό
τότε μη ντραπείς να πλύνεις τα πόδια του".
.....................................
Γένοιτο!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλώ να μου ξαναστείλετε, Γεωργία μου αυτά τα σχολιάκια όταν θα ανεβάσουμε ανάρτηση αφιερωμένη σε ενορία, επί τούτω(ad hoc):-)
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφή[" Εάν δεν δέχεσαι τον αδελφό όπως θα δεχόσουν τον Χριστό, καλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου."]
[δεν μου έχουν δοθεί τέτοια επίπεδα ωριμότητας..
συνεπώς..
λέω στον εαυτό μου..
Καλύτερα να τον δεχθείς, και να τύχει να πεις κάποια στιγμή ένα "αχ βαχ", ο ατελής κι όχι τέλειος άνθρωπος, παρά να μην τον δεχτείς καθόλου.]
:-)
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάρτηση αφιερωμένη σε ενορία. Ωραία, ωραία, ωραία.
(υγ. ναι, θα τα ξαναστείλω)
Το ότι η εκκλησία είναι τοπική δεν το λέω εγώ αλλά είναι πρακτική της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και των συνοδικών της αποφάσεων. Αυτό ήδη φαίνεται στα γραπτά του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος αναφέρεται σε Θεσσαλονικείς, Κορινθίους κλπ και όχι στην "Εκκλησία της Κορίνθου" ή της "Θεσσαλονίκης". Επίσης, δεν γράφει γενικά κείμενα για όλους τους χριστιανούς αλλά σε κάθε τοπική εκκλησία αναφέρεται χωριστά, ανάλογα με τα ζητήματα ή τα προβλήματα που προκύπτουν. Ακολουθώντας αυτήν την εκκλησιολογική πρακτική, ο ρόλος και η επιρροή ενός επισκόπου είναι ΜΟΝΟ τοπική. Δεν μπορεί να υπάρχει σε μια Επισκοπή και δεύτερος (αρχι)επίσκοπος. Για αυτό λεγόταν και χωροεπίσκοπος. Οι Γερμανοί έχουν κρατήσει τον όρο (Landesbischof). Το ίδιο και οι ιερείς, οι οποίοι λειτουργούν στο όνομα του επισκόπου. Δεν μπορούν να τελούν μυστήρια όπου τους καπνίσει αλλά μόνο εντός ορίων (εν-ορία). Το ίδιο και οι (εν τω κόσμω) πιστοί: πνευματικός πατέρας είναι (ή θα έπρεπε να είναι) ο ενοριακός ιερέας. Αυτός σε ζει, αυτός σε ξέρει, αυτός σε ποιμαίνει. Αλλά, επειδή κάθε χριστιανός νομίζει πως τα ξέρει όλα και χτίζει τη δική του Ορθοδοξία, θεωρεί πως το να "αναπαύεσαι" είναι να κάνεις ό,τι σε βολεύει. Κατάντησαν λοιπόν να προτεσταντίζουν μέχρις εσχάτων: όπως οι Προτεστάντες δεν έχουν τοπικές ενορίες αλλά ενορίες οι οποίες λαμβάνουν το όνομά τους από το όνομα του θεολόγου-ομολογητού τους; καλβινική, ενορία λουθηρανών κλπ. Κατά τον ίδιο τρόπο λένε οι "δικοί μας": "Πάμε στην τάδε εκκλησία, λειτουργεί ο παπαΤαδε, φωτισμένος άνθρωπος, όχι σαν τον δικό μας εδώ που είναι 20 χρονών νέος και άσχετος"! Καταντήσαμε να ξέρουμε πόσα είναι τα μοναστήρια του Αγίου Όρους, πως λένε την τάδε Ηγουμένη αλλά να μην έχουμε ιδέα σε ποια ενορία ανήκουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκκλησία μας είναι πραγματικά φωτισμένη και Αγία διότι τα έχει σκεφτεί και κανονίσει όλα από πιο ΠΡΙΝ για μας. Εμείς είμαστε αυτοί που δεν ακολουθούμε τα ειωθότα της.
Και κάτι ακόμη για το κείμενο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: Η Εκκλησία μας ΔΕΝ εκφράζεται μέσα από τα γραπτά αγίων ή εκκλησιαστικών συγγραφέων, ούτε από την Αγία Γραφή ξεκομμένα αλλά ΜΟΝΟ μέσω Συνοδικών αποφάσεων. Κάποιος μπορεί να είναι άγιος, τα γραπτά του όχι. Γνωρίζει η Εκκλησία μας πως κάθε ανθρώπινο έργο δεσμεύεται χωροχρονικά και πως ό,τι είναι καλό σήμερα, είναι λανθασμένο ή άκαιρο αύριο. Πολύ καλά τα πατερικά κείμενα, δείκτες προς την αιωνιότητα αλλά παραμένουν ανθρώπινα ενώ ο σκοπός της Εκκλησίας είναι τα Άνω.
Συγγνώμη αν σας κούρασα.
Ιερεύς τις.
;-)Πάτερ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ ευχαριστώ για την Ορθόδοξη ενημέρωση.
Ο Κύριος να σου ανταποδώσει την άγια διάθεση...
'Απωλέσαμε το ενοριακό''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω!
Συνήθως ο λαός ούτε από αποφάσεις Συνόδων γνωρίζει,ούτε από θεολογία αλλά και ούτε και εκκλησιολογία.
Βασιζόμαστε στις ρήσεις των Γραφικών Χωρίων πάντα και για εμάς τους πτωχούς σε γνώση πιστούς οι εμπειρίες των αγίων,των Πατέρων της εκκλησίας είναι νομίζω η πυξίδα μας,στο πως να πορευτούμε αλλά και των πνευματικών μας.
Ποίος ευθύνεται θα ρωτούσα γενικώς για το ότι απωλέσαμε το ενοριακό;
Όταν από τα ραδιόφωνα καλούν οι ιερείς τον κόσμο να εξομολογηθεί , ''πάτε όπου αναπαύεσθε''.
Ακούγεται ότι υπάρχει ένας καλός στην άλλη ενορία η και 3 χιλ μακριά και τρέχει ο κόσμος εκεί και ακούω μετά λύπης μου που βγάζουν και αριθμό και παν και περιμένουν με τις ώρες στην τάδε ενορία,ενώ σε κάποιες άλλες δεν πατάει ψυχή.
Αλλά και εμείς που έχουμε αυτή τη στενή αντίληψη πως ο ιερέας της ενορίας μας ,θα βγάλει ντελάλι όλα τα αμαρτήματά μας,ας πάμε στον άλλον στην άλλη ενορία.
Και κοντά στο ότι εξομολογούμαστε εκεί,ας πάμε και στη Λειτουργία την Κυριακή.
Γνωρίζω οικογένειες που λειτουργούνται κάθε Κυριακή και σε ένα Μοναστήρι.
Ο άλλος πάει και κάνει το μνημόσυνο του συγγενή του στην Μονή.
Τι μπορείς να του πείς;
θέλει να βοηθήσει το Μοναστήρι.
Είχα διαβάσει μιάν επιστολή που είχε στείλει ο άγιος Νεκτάριος σε μιά κοπέλα ,η οποία επειδή ήταν ο γέροντάς της είχε έλθει πολύ κοντά του και έτρεφε αισθήματα κάπως στενής εκτίμησης [να το πω και έτσι] και της απαντούσε πολύ αυστηρά ο άγιος ότι καλύτερα να μην ξαναπάει να εξομολογηθεί σε εκείνον .
Και κάποιος ιερέας είχε πει από άμβωνος''Μη δένεστε με τον πνευματικό σας τόσο πολύ,πάτε και αλλού να εξομολογείστε διότι υπάρχει κίνδυνος και για τους ιερείς''.
Ο διάβολος πολλά κάνει δυστυχώς και υπάρχει η πιθανότης να σε διώξει ο ίδιος[διάβολος] από την ενορία σου βάσει αυτού του παραδείγματος.
Αν δεν σου ΔΩΣΕΙ Ο Κύριος την ΔΙΑΚΡΙΣΗ ,ΠΑΝΤΑ λάθη θα κάνεις.
Είναι πολλοί οι λόγοι που κάποιος δεν θέλει να πάει στην ενορία του,αυτό δεν σημαίνει πως όλοι οι λόγοι είναι και σωστοί.
Το ερώτημα είναι η εκκλησία είναι ένας αριθμός πιστών η μιά ενότητα μελών Χριστού που χριστοποιούνται μέσα στην εκκλησία;
ΣυΜφωνώ πως η εκκλησία εκφράζεται Συνοδικώς...
πην.