Ευχαριστώ δημοσίως για την ανάρτηση αυτή, για τα σχόλια που είχα την ευκαιρία να διαβάσω. Όχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο....εμάς σταματά ο νους μας, μπλοκάρει και αποδίδουμε στην τύχη τη πάνσοφη ροή της ζωής μας για να μην τρελαθούμε από τον τέλειο συγχρονισμό που βαστάει τα σύμπαντα.... Ευχαριστώ θερμά.
Eλένη μου Αν αυτή η μαρτυρία των μικρομέγαλων θαυμάτων που συνέχεια συμβαίνουν γύρω μας, άφησε ένα θετικό αποτύπωμα στην τρισεύγενη καρδιά σου, γεμίζω χαρά...
Πέρνωντας αιτία από κάποια σχόλια της παλαιότερης ανάρτησης που παραθέτει εδώ η οικοδέσποινα του μπλόγκ, θεώρησα καλό και ωφέλιμο να γράψω κάτι περί της σιωπής Θεού σε κάποιες προσευχές μας.
Η σιωπή του Θεού στις προσευχές μας εκπληροί βαθύτατους σκοπούς.
Τονώνει πρώτον την πίστη μας.
Μεγαλώνει την αφοσίωσή μας στόν Χριστό.
Εξυπηρετεί το συμφέρον μας, και το επίγειο και το αιώνιο, που εμείς δεν διακρίνουμε.
Η σιωπή του Θεού στις προσευχές μας μάς οδηγεί τελικά στην γνώση του Θεού, έτσι ώστε η προσευχή μας να είναι ..."γεννηθήτω, Κύριε, το θέλημά σου στη ζωή μου"...Διότι αυτό, μόνο όποιος Τον γνωρίζει μπορεί να το λέει συνειδητά.
Αυτό που σώζει, είναι να γνωρίσει κάποιος τον Θεό ώς αγάπη.
Θα συμφωνήσω όμως πολλές φορές δεν αντέχουμε την τόση σιωπή του Αγίου Θεού. Θυμήσου τον Μέγα Αντώνιο που πάλευε με τους δαίμονες και φώναζε σε βοήθεια και ο Παναγαθος Θεός για να τον στεφανώνει τον άφηνε. Ο άνθρωπος λιγοψυχαει και ολιγοπιστει και δεν αντέχει την μεγάλη δοκιμασία οπότε και στην ησυχια μας να μην δειχνουμε και υπεράνω; Θα προτιμούσα να εύχομαι να δίνει ο Θεός όχι μεγαλύτερη δοκιμασία απ αυτό που αντέχω.
(άμα γράφω πολύ γρήγορα χάνω...λάδια επαναλαμβάνω λοιπόν , το σχόλιο):
Μαρίνο, ΠΟΤΕ δεν δίνει ο Θεός στον άνθρωπο δοκιμασία ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από όση ΜΠΟΡΕΙ να αντέξει.
Αν ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι ο άνθρωπος την δοκιμασία δεν την άντεξε, δεν σημαίνει ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙ δεν την άντεξε (ότι δεν διέθετε δυνάμεις, δηλαδή) αλλά είναι βέβαιο για μένα πλέον ύστερα από διάφορα σκηνικά στη ζωή μου και στη ζωή των άλλων που παρατηρώ, ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ, ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ άλλο να αντέξει...
Τεράστιο το θέμα και της φαινομενικής σιωπής του Θεού και το θέμα της αντοχής μας, στο σωματικό και ψυχικό πόνο...στον πνευματικό πόλεμο...
Εσύ πάντως, ήρωἀ μας Μαρίνο με τη Χάρη της Παναγίας μέχρι τώρα άντεξες ζόρια που εμείς οι άλλοι ούτε στο σινεμά δεν θ' αντέχαμε να τα υποστουμε...
Θέλω να μοιραστώ κάτι μαζί σου. Όχι κάτι δικό, αλλά κάτι δικό μας.
Το γνήσιο Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα, είναι μαρτυρικό.
Όταν ο μάρτυρας δέχεται εκουσίως τό οποίο μαρτύριο είτε ως κτύπημα είτε ως στέρηση, τήν ίδια ώρα ο Κύριος μέ μυστικό τρόπο έρχεται καί λειτουργεί σ᾽ αυτόν αντιστοίχως είτε ως θεϊκό χάδι είτε ως πλήρωση και τροφή. Πρόκειται γιά πραγματικότητα πού δέν πρέπει νά λησμονούμε, γιατί ισχύει γενικότερα : κάθε υπομονή που κάνουμε στήν ζωή μας τήν ώρα της όποιας δοκιμασίας μας, ενώ φαίνεται οτι υφιστάμεθα μία ταλαιπωρία καί ένα βάσανο, ο Κύριος είναι παρών και την δοκιμασία την μεταποιεί σε ευλογία.
Αγαπητέ φιλε συμφωνώ μαζί σου. Ξέρεις που διαφωνώ?? Ότι πολλές φορές εκφραζόμαστε σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε, που εγώ το λέω παπαγαλίσματα, ενώ θα έπρεπε να βάζουμε την προσωπική μας μαρτυρία μέσα από τη βιωτή μας. Δηλαδή αυτά που βιώνουμε. Και πίστεψέ με πολλές φορές έχω φτάσει στα όρια της παραφροσύνης, είτε από πόνους στη μέση, είτε από ανεργία, είτε από θυελλώδεις καιρικές συνθήκες,-- έτσι ώστε να βλέπεις τα καιρικά φαινόμενα να τείνουν να σε καταπιούν--, (Ναυτικός), είτε οτιδήποτε άλλο, σε σημείο να πέφτω στα γόνατα μπροστά στις Άγιες Εικόνες Της Παναγίας μας Του Χριστού μας και των Αγίων μας, και να ωρύομαι άλλοτε παρακλητικά για βοήθεια, και άλλοτε με πυγμή, απαίτηση και ζοριλίκι!!!!! για βοήθεια, υπενθυμίζοντας συνέχεια το "αιτείται και δοθήσεται!!" και τα δάκρυα να ανακατεύονται με τον ιδρώτα της παραφροσύνης, και άλλα και άλλα, και άλλοτε να βάζω άλλους μεσίτες να ζητήσουν βοήθεια για μένα, και πάει λέγοντας για πολλά θέματα.
Άρα λοιπόν καλή η θεωρία που αναφέρεις όμως το πετσί μας λέει άλλα, διότι κατά τη διάρκεια της δυσκολίας, δεν έχεις μόνο το πρόβλημα που σε βασανίζει, αλλά έχεις επιπλέον και τους λογισμούς που τυγχάνουν τότε να είναι βροντεροί και σε τσακίζουν και σε χτυπάνε, σαν το χταπόδι στην πέτρα, και κάθε δευτερόλεπτο σου φαντάζει αιώνας, και δεν είναι λίγες φορές που φτάνεις στα όρια της παραφροσύνης, γιατί πολύ απλά δεν ξέρεις πότε θα επέμβει ο Πανάγαθος Θεός να σε λυτρώσει. Εκεί φίλε δεν έχεις ησυχία, ηρεμία, και νηφαλιότητα, να σκεφτείς αυτά που τώρα στην ηρεμία σου γράφεις. Το ότι τα κατάφεραν οι Άγιοι, τα κατάφεραν γιατί ήταν Άγιοι. Εμείς οι ογδοήτες τι να πούμε και τι να καυχηθούμε?? Όμως προς Δόξαν Θεού πρέπει να αναφέρω ότι πάντοτε μέχρι τώρα που μιλάμε, με λύτρωσε ο Πανάγαθος Θεός.
Φίλε ΑΩ αυτά είναι που αναλογίζομαι, και είναι τόσα πολλά, που αν επιτρέψει ο Θεός να δούμε και χειρότερα, ποιος δεν θα χάσει την Πίστην του και την ψυχήν του?? Αυτή είναι η βιωτή των πειρασμών, όπως την αισθάνομαι στο πετσί μου αγαπητέ φίλε.
Μαρίνο μου Όλες οι ιστορίες που ΥΠΟγράφω σε αυτό το μπλογκάκι , ως "Σαλογραία" είναι εμπειρίες ή δικές μου ή άλλων φίλων, συγγενών, μαθητών μου, καθόλα αξιόπιστων προσώπων..
Η συγκεκριμένη υπήρξε εμπειρία των πεθερικών του φίλου σου- του αεροπόρου- που ξέρεις.. Αν έρθεις στην Πάτρα, θα γνωρίσεις το γιατρό και τη γυναίκα του και θα την ακούσεις την ιστορία και στο ...live... Θυμάται η Γεωργία αυτό το απίστευτο σκηνικό μέχρι σήμερα και θαυμάζει.. Γι αυτό και πιστεύει στο Θεό η γυναίκα. Γι αυτό πιστεύουμε στο Θεό , όσοι πιστεύουμε. Επειδή μας δόθηκαν ΚΑΙ κάποιες στερεωτικές εμπειρίες που δεν άφησαν τα χρώματα της Ορθοδοξία μας, να ξεθωριάσουν... ;-)
Βοήθεια αύριο για μας, τους "παλαιοημερολογίτες", ο μέγας Άγιος Φανούριος...
Γλυκιά μου Ευανθία δεν είναι μόνο για μάς τους Ορθοδόξους τουΠατριου εορτολογιου αλλά όλων των Ορθοδόξων που θέλουν να κρατήσουν τις Άγιες Παραδόσεις. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συνειδητοποιημένοι νεοημερολογιτες δεν αναπαύονται στην καινοτομία του νέου και λαού στο λογισμό τους κοιτάνε τις εορτές του Πατριου privately. Όσο για τον φίλο μας αω ου ρωτάει τις εορτολογικες προτιμήσεις του Αγίου νομίζω θα μας έλεγε αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος. Στεικετε και κρατείται τας παραδόσεις. Και η παράδοση είναι μία όπως και η Αγία Εκκλησία. Βοηθειαν μας ο Μέγας Τούτος Άγιος Φανουριος που πολύ με ευεργετησε.
Σε ευχαριστώ γιατί σχεδόν πάντα αποκομίζω κάτι θετικό από τις τόσο αγαπητικά γραμμένες αναρτήσεις σου.
Είναι γεγονός πως ο Θεός φανερώνεται και φροντίζει για μας με διάφορους τρόπους. Στην ουσία ακόμη και όταν κάποιοι άλλοι φροντίζουν για την θετική έκβαση καταστάσεων και γεγονότων που επηρεάζουν την ζωή μας, έχουν λάβει την ανάλογη θεία φώτιση για να το πράξουν. Όμως,η έλλειψη πραγματικής πίστης μας κάνει να πιστεύουμε πως όλα είναι προϊόντα συμπτώσεων ή τύχης. Δυστυχώς, το παθαίνω και εγώ πολλές φορές και για αυτό το λόγο το τελευταίο διάστημα δεν παραλείπω να προσεύχομαι για την ενδυνάμωση της πίστης μου. Εύχομαι να τα καταφέρω.
Και μια μικρή λεπτομέρεια σχετική με την αναφορά που κάνετε εσύ και ο/η φίλος/η ΑΩ για τον Άγιο Φανούριο.
Προσωπικά δεν έχω καμία άλλη πληροφόρηση ή σχέση σχετική με το πατρώο ημερολόγιο, παρά μόνο όσα διαβάζω εδώ στο δικό σου blog ή έχω λάβει μέσω ηλ. ταχυδρομείου ως πληροφορία σε προσωπική μας επικοινωνία. Ομολογώ δε πως έχω μπερδευτεί αρκετά.
Χθες στα πλαίσια μιας επαγγελματικής επίσκεψης εντελώς απρόοπτα συναντήθηκα με μια δεσποινίδα η οποία επέστρεφε από εκκλησία αφιερωμένη στην χάρη του εν λόγω Αγίου κρατώντας την σχετική "φανουρόπιτα" την οποία προφανώς είχε υποσχεθεί. Μάλιστα για να τηρηθεί το εθιμοτυπικό μου πρόσφερε και μερικά κομμάτια για μένα και την οικογένεια. Σήμερα διαβάζω στο blog ότι σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φανουρίου. Δεν γνωρίζω να σας πω αν εκείνη συμμετέχει στην κοινότητα των ΓΟΧ, αλλά σε μένα προσωπικά το όλο γεγονός προξενεί κατάπληξη.
Μπορεί να μην έχει σχέση με το Πάτριο.Φανουρόπιτες διαβάζονται όλο το χρόνο.Ειδικά σε μεγάλες ενορίες στην Αθήνα ορίζουν μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα της εβδομάδας που τις πηγαίνουν οι πιστοί. Μάλιστα σε ένα ναό στη Πλάκα(δεν θυμάμαι σε ποιον)μετά το διάβασμα τα κομμάτι μοιράζονται σε άπορους και άστεγους. παπα-Κώστας.
X φίλτατε, το καινούργιο μου ποστ το ξεκίνησα ως φιλική κουβέντα με σένα... Θα πρέπει να το κατάλαβες... Σ' ευχαριστώ για την ευγενική διάθεση. Ο Θεός βρίσκεται παντού και καλεί τον καθένα μας με αμέτρητους απολύτως προσωπικούς τρόπους..
Βλέποντας το αρχικό μου και μετρώντας τις τελίτσες το κατάλαβα.Ναι, τώρα τελευταία με την βοήθεια του Θεού, και τις δικές σου πολύτιμες προσεγγίσεις, τακτοποιώ τις σκέψεις μου και προσπαθώ να κατανοώ τα γεγονότα καλύτερα. Μακάρι να ήταν όλα πιό ξεκάθαρα. Την καλημέρα μου και ευχαριστώ. Χ
;-) Χ έγραψες:"και τις δικές σου πολύτιμες προσεγγίσεις" ....εντάξει...ΜΗΝ υπεβάλλουμε...είπαμε...έχουμε μια καλή διάθεση...αλλά έκαστος από την ίδια προαίρεση χάνεται ή σώζεται, του Θεού συνεργούντος, νυν και αεί και εις τους αιώνες...
σε τι συνισταται το μαρτυριο σας; Ειδικα στην σημερινη εποχη, της ελευθερης Ελλαδος; Ουδεις σας καταδιωκει - φαντασιωνεστε οτι σας κλεινουνε στην φυλακη; Να μιλησουνε οι Ρουμανοι και οι Ρωσοι - αυτα που περασανε - με Τσαουσεσκου και Σταλιν κλπ οκ, αλλα εσεις τι μιλατε;
Εκτος αν αναφερεστε σε ενα θυμα που ειχατε , παλαιοημερολογιτη Ιερεα, το 1962, σε καποια συγκεντρωση στην επαρχια.
Που ειδατε το μαρτυριο σας;
Και μονο εσεις το εχετε;
Δηλ οι υπολοιποι χριστιανοι του Νεου δεν εχουνε αντιστοιχα μαρτυρια;
Aγαπητέ ΑΩ αυτός Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ που υπογράφει ως PROSORINO EMAIL είναι ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΒΑΛΤΟΣ, να ΤΡΟΛΑΡΕΙ ΑΥΤΌ το μπλογκ. Δαιμονίζονται κάποιοι ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΙΡΗΝΗ και ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ανθρώπων και πάνε σαν τα δαιμόνια να τους τη χαλάσουν. ΔΕΝ θα τους κάνουμε τη χάρη.
Οταν αλλάξουν ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ και ΗΘΟΣ, και φερθουν και μιλήσουν σαν Χριστιανοί ΤΟΤΕ θα τους ακούσουμε. Αλλιώς όχι. Ας πάμε ΑΛΛΟΥ, να ακονίσουν τα μαύρα νυχάκια τους. Εδώ, τετοιους κακιασμένους τύπους ΔΕΝ τους χρειαζόμαστε.
Ο υπογράφων ως Prosorino Email ΜΙΣΕΙ εμάς του πατρίου για τους δικούς του κρύφιους ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ λόγους, βεβαίως βεβαίως. ΔΕΝ θα ανεβάσω άλλα σχόλια περί Πατρίου Εορτολόγιου. Οποιος ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ να ΜΑΘΕΙ επί του σημαντικού τούτου θεματος ας μπει στην ιστοσελίδα των Γνησίων Ορθοδόξων και θα βρει αφθονη πληροφόρηση.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ειναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ και η ΒΟΗΘΕΙΑ Που δίνει ο Χριστός σε όσους ΕΛΠΙΖΟΥΝ σε κείνον, με ΠΙΣΤΗ και ΑΓΑΠΗ.
συμφωνώ μαζί σου. Ο κάθενας πρέπει να σέβεται το χώρο που του προσφέρει ο άλλος φιλοξενία. Αλλά γιά να γίνει αυτό, πρέπει να μάθουμε πρώτα να σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Επέτρεψέ μου σε παρακαλώ, να προσφέρω ένα πνευματικό κέρασμα στην παρέα, πρός τιμή του Αγίου Φανουρίου, του οποίου σήμερα με το πάτριο εορτολόγιο επιτελούμε.
Πιστεύω, ότι ο Άγιος θα απαντούσε περίπου έτσι: " Δεν μαρτύρησα γιά κάποια ημερολόγια, αλλά γιά την αγάπη του Χριστού. Ακολουθήστε το παράδειγμά μου, έτσι θα εορτάζουμε μαζί, νύν και αεί ".
να πω και γω ότι ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1924 ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ αλλά αυτό ΔΕΝ σήμαινε ότι αυτοί οι Χριστιανοί σώζονταν
ΑΝ δεν είχαν στην ψυχή τους ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τον ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ σεβασμό προς την Παράδοση, και την ΑΓΑΠΗ του Αγίου Πνεύματος (όχι την Οικουμενιστική αγάπη του κ . Βαρθολομαίου)
Ειπαμε όμως ότι ΔΕΝ θα συζητήσουμε τα παλαιοημερολογίτικα φίλε ΑΩ και όλο εκεί την γυρίζεις στη συζήτηση. ;-)
Τουλάχιστον εσύ το κάνεις με μαστοριά ;-) και ευγένεια.
Αυτό είναι θετικό.
Κάποτε πρέπει οι άνθρωποι να μάθουμε να λέμε τη σκέψη μας, χωρίς να βρίζουμε ΧΥΔΑΙΑ τον απέναντί μας, μόνο και μόνο διότι ο δύσμοιρος "απέναντι" ΤΟΛΜΗΣΕ με τη ...μεγαλειότητά μας να διαφωνήσει...
Φίλε ΑΩ στο τελευταίο σου σχόλιο θα πώ:"και ταύτα έδει ποιήσαι, κακείνα ΜΗ αφιέναι" και Στωμεν καλώς διότι Η ΑΙΡΕΣΗ αυτή τη στιγμή της Πανθρησκείας του αντιΧριστου πάει να διαβρώσει τα πάντα...
Ευχαριστώ δημοσίως για την ανάρτηση αυτή, για τα σχόλια που είχα την ευκαιρία να διαβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο....εμάς σταματά ο νους μας, μπλοκάρει και αποδίδουμε στην τύχη τη πάνσοφη ροή της ζωής μας για να μην τρελαθούμε από τον τέλειο συγχρονισμό που βαστάει τα σύμπαντα....
Ευχαριστώ θερμά.
Eλένη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αυτή η μαρτυρία των μικρομέγαλων θαυμάτων που συνέχεια συμβαίνουν γύρω μας, άφησε ένα θετικό αποτύπωμα
στην τρισεύγενη καρδιά σου, γεμίζω χαρά...
Πάντα με αγάπη
Πέρνωντας αιτία από κάποια σχόλια της παλαιότερης ανάρτησης που παραθέτει εδώ η οικοδέσποινα του μπλόγκ, θεώρησα καλό και ωφέλιμο να γράψω κάτι περί της σιωπής Θεού σε κάποιες προσευχές μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σιωπή του Θεού στις προσευχές μας εκπληροί βαθύτατους σκοπούς.
Τονώνει πρώτον την πίστη μας.
Μεγαλώνει την αφοσίωσή μας στόν Χριστό.
Εξυπηρετεί το συμφέρον μας, και το επίγειο και το αιώνιο, που εμείς δεν διακρίνουμε.
Η σιωπή του Θεού στις προσευχές μας μάς οδηγεί τελικά στην γνώση του Θεού, έτσι ώστε η προσευχή μας να είναι ..."γεννηθήτω, Κύριε, το θέλημά σου στη ζωή μου"...Διότι αυτό, μόνο όποιος Τον γνωρίζει μπορεί να το λέει συνειδητά.
Αυτό που σώζει, είναι να γνωρίσει κάποιος τον Θεό ώς αγάπη.
ΑΩ
Θα συμφωνήσω όμως πολλές φορές δεν αντέχουμε την τόση σιωπή του Αγίου Θεού. Θυμήσου τον Μέγα Αντώνιο που πάλευε με τους δαίμονες και φώναζε σε βοήθεια και ο Παναγαθος Θεός για να τον στεφανώνει τον άφηνε. Ο άνθρωπος λιγοψυχαει και ολιγοπιστει και δεν αντέχει την μεγάλη δοκιμασία οπότε και στην ησυχια μας να μην δειχνουμε και υπεράνω; Θα προτιμούσα να εύχομαι να δίνει ο Θεός όχι μεγαλύτερη δοκιμασία απ αυτό που αντέχω.
Διαγραφή(άμα γράφω πολύ γρήγορα χάνω...λάδια
Διαγραφήεπαναλαμβάνω λοιπόν , το σχόλιο):
Μαρίνο,
ΠΟΤΕ δεν δίνει ο Θεός στον άνθρωπο δοκιμασία
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από όση ΜΠΟΡΕΙ να αντέξει.
Αν ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι ο άνθρωπος την δοκιμασία δεν την άντεξε, δεν σημαίνει ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙ δεν την άντεξε (ότι δεν διέθετε δυνάμεις, δηλαδή) αλλά είναι βέβαιο για μένα πλέον ύστερα από διάφορα σκηνικά στη ζωή μου και στη ζωή των άλλων που παρατηρώ,
ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος
ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ, ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ
άλλο να αντέξει...
Τεράστιο το θέμα και της φαινομενικής σιωπής του Θεού και το θέμα της αντοχής μας, στο σωματικό και ψυχικό πόνο...στον πνευματικό πόλεμο...
Εσύ πάντως, ήρωἀ μας Μαρίνο
με τη Χάρη της Παναγίας μέχρι τώρα άντεξες ζόρια που εμείς οι άλλοι ούτε στο σινεμά δεν θ' αντέχαμε να τα υποστουμε...
Γι αυτό σου λέω...ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ....
Υποκλίνεται και ο πιλότος όποτε σε αναφέρει..
Υποκλίνονται και πολλοί άλλοι...
Ο Κύριος γνωρίζει...
;-)
Αγαπητέ Μαρίνο,
ΔιαγραφήΘέλω να μοιραστώ κάτι μαζί σου. Όχι κάτι δικό, αλλά κάτι δικό μας.
Το γνήσιο Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα, είναι μαρτυρικό.
Όταν ο μάρτυρας δέχεται εκουσίως τό οποίο μαρτύριο είτε ως κτύπημα είτε ως στέρηση, τήν ίδια ώρα ο Κύριος μέ μυστικό τρόπο έρχεται καί λειτουργεί σ᾽ αυτόν αντιστοίχως είτε ως θεϊκό χάδι είτε ως πλήρωση και τροφή. Πρόκειται γιά πραγματικότητα πού δέν πρέπει νά λησμονούμε, γιατί ισχύει γενικότερα : κάθε υπομονή που κάνουμε στήν ζωή μας τήν ώρα της όποιας δοκιμασίας μας, ενώ φαίνεται οτι υφιστάμεθα μία ταλαιπωρία καί ένα βάσανο, ο Κύριος είναι παρών και την δοκιμασία την μεταποιεί σε ευλογία.
ΑΩ
Αγαπητέ φιλε συμφωνώ μαζί σου. Ξέρεις που διαφωνώ??
ΔιαγραφήΌτι πολλές φορές εκφραζόμαστε σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε, που εγώ το λέω παπαγαλίσματα, ενώ θα έπρεπε να βάζουμε την προσωπική μας μαρτυρία μέσα από τη βιωτή μας.
Δηλαδή αυτά που βιώνουμε. Και πίστεψέ με πολλές φορές έχω φτάσει στα όρια της παραφροσύνης, είτε από πόνους στη μέση, είτε από ανεργία, είτε από θυελλώδεις καιρικές συνθήκες,-- έτσι ώστε να βλέπεις τα καιρικά φαινόμενα να τείνουν να σε καταπιούν--, (Ναυτικός), είτε οτιδήποτε άλλο, σε σημείο να πέφτω στα γόνατα μπροστά στις Άγιες Εικόνες Της Παναγίας μας Του Χριστού μας και των Αγίων μας, και να ωρύομαι άλλοτε παρακλητικά για βοήθεια, και άλλοτε με πυγμή, απαίτηση και ζοριλίκι!!!!! για βοήθεια, υπενθυμίζοντας συνέχεια το "αιτείται και δοθήσεται!!" και τα δάκρυα να ανακατεύονται με τον ιδρώτα της παραφροσύνης, και άλλα και άλλα, και άλλοτε να βάζω άλλους μεσίτες να ζητήσουν βοήθεια για μένα, και πάει λέγοντας για πολλά θέματα.
Άρα λοιπόν καλή η θεωρία που αναφέρεις όμως το πετσί μας λέει άλλα, διότι κατά τη διάρκεια της δυσκολίας, δεν έχεις μόνο το πρόβλημα που σε βασανίζει, αλλά έχεις επιπλέον και τους λογισμούς που τυγχάνουν τότε να είναι βροντεροί και σε τσακίζουν και σε χτυπάνε, σαν το χταπόδι στην πέτρα, και κάθε δευτερόλεπτο σου φαντάζει αιώνας, και δεν είναι λίγες φορές που φτάνεις στα όρια της παραφροσύνης, γιατί πολύ απλά δεν ξέρεις πότε θα επέμβει ο Πανάγαθος Θεός να σε λυτρώσει.
Εκεί φίλε δεν έχεις ησυχία, ηρεμία, και νηφαλιότητα, να σκεφτείς αυτά που τώρα στην ηρεμία σου γράφεις.
Το ότι τα κατάφεραν οι Άγιοι, τα κατάφεραν γιατί ήταν Άγιοι.
Εμείς οι ογδοήτες τι να πούμε και τι να καυχηθούμε??
Όμως προς Δόξαν Θεού πρέπει να αναφέρω ότι πάντοτε μέχρι τώρα που μιλάμε, με λύτρωσε ο Πανάγαθος Θεός.
Φίλε ΑΩ αυτά είναι που αναλογίζομαι, και είναι τόσα πολλά, που αν επιτρέψει ο Θεός να δούμε και χειρότερα, ποιος δεν θα χάσει την Πίστην του και την ψυχήν του??
Αυτή είναι η βιωτή των πειρασμών, όπως την αισθάνομαι στο πετσί μου αγαπητέ φίλε.
@ AΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήέγραψες:
"Αυτό που σώζει, είναι να γνωρίσει κάποιος τον Θεό ώς αγάπη"
Αμήν!
Ευχαριστουμε για την αναρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνο μου
ΔιαγραφήΌλες οι ιστορίες που ΥΠΟγράφω σε αυτό το μπλογκάκι , ως "Σαλογραία" είναι εμπειρίες ή δικές μου ή άλλων φίλων, συγγενών, μαθητών μου, καθόλα αξιόπιστων προσώπων..
Η συγκεκριμένη υπήρξε εμπειρία
των πεθερικών του φίλου σου- του αεροπόρου- που ξέρεις..
Αν έρθεις στην Πάτρα, θα γνωρίσεις το γιατρό και τη γυναίκα του και θα την ακούσεις την ιστορία και στο ...live...
Θυμάται η Γεωργία αυτό το απίστευτο σκηνικό μέχρι σήμερα και θαυμάζει..
Γι αυτό και πιστεύει στο Θεό η γυναίκα.
Γι αυτό πιστεύουμε στο Θεό , όσοι πιστεύουμε.
Επειδή μας δόθηκαν ΚΑΙ κάποιες στερεωτικές εμπειρίες που δεν άφησαν τα χρώματα της Ορθοδοξία μας, να ξεθωριάσουν...
;-)
Βοήθεια αύριο για μας, τους "παλαιοημερολογίτες", ο μέγας Άγιος Φανούριος...
Καλό βράδυ..
Γλυκιά μου Ευανθία δεν είναι μόνο για μάς τους Ορθοδόξους τουΠατριου εορτολογιου αλλά όλων των Ορθοδόξων που θέλουν να κρατήσουν τις Άγιες Παραδόσεις. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συνειδητοποιημένοι νεοημερολογιτες δεν αναπαύονται στην καινοτομία του νέου και λαού στο λογισμό τους κοιτάνε τις εορτές του Πατριου privately. Όσο για τον φίλο μας αω ου ρωτάει τις εορτολογικες προτιμήσεις του Αγίου νομίζω θα μας έλεγε αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος. Στεικετε και κρατείται τας παραδόσεις. Και η παράδοση είναι μία όπως και η Αγία Εκκλησία. Βοηθειαν μας ο Μέγας Τούτος Άγιος Φανουριος που πολύ με ευεργετησε.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Ευανθία,
ΑπάντησηΔιαγραφήαμήν βοήθεια όλων των πιστών ο Άγιος Φανούριος .
Αν είχαμε την δυνατότητα να ρωτούσαμε τον αγιο, με ποιό ημερολόγιο θα προτιμούσε να τον εορτάζουμε, τι πιστεύεις ότι θα μας απαντούσε ;
ΑΩ
Αγαπητή Ευανθία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ γιατί σχεδόν πάντα αποκομίζω κάτι θετικό από τις τόσο αγαπητικά γραμμένες αναρτήσεις σου.
Είναι γεγονός πως ο Θεός φανερώνεται και φροντίζει για μας με διάφορους τρόπους. Στην ουσία ακόμη και όταν κάποιοι άλλοι φροντίζουν για την θετική έκβαση καταστάσεων και γεγονότων που επηρεάζουν την ζωή μας, έχουν λάβει την ανάλογη θεία φώτιση για να το πράξουν.
Όμως,η έλλειψη πραγματικής πίστης μας κάνει να πιστεύουμε πως όλα είναι προϊόντα συμπτώσεων ή τύχης. Δυστυχώς, το παθαίνω και εγώ πολλές φορές και για αυτό το λόγο το τελευταίο διάστημα δεν παραλείπω να προσεύχομαι για την ενδυνάμωση της πίστης μου. Εύχομαι να τα καταφέρω.
Και μια μικρή λεπτομέρεια σχετική με την αναφορά που κάνετε εσύ και ο/η φίλος/η ΑΩ για τον Άγιο Φανούριο.
Προσωπικά δεν έχω καμία άλλη πληροφόρηση ή σχέση σχετική με το πατρώο ημερολόγιο, παρά μόνο όσα διαβάζω εδώ στο δικό σου blog ή έχω λάβει μέσω ηλ. ταχυδρομείου ως πληροφορία σε προσωπική μας επικοινωνία. Ομολογώ δε πως έχω μπερδευτεί αρκετά.
Χθες στα πλαίσια μιας επαγγελματικής επίσκεψης εντελώς απρόοπτα συναντήθηκα με μια δεσποινίδα η οποία επέστρεφε από εκκλησία αφιερωμένη στην χάρη του εν λόγω Αγίου κρατώντας την σχετική "φανουρόπιτα" την οποία προφανώς είχε υποσχεθεί. Μάλιστα για να τηρηθεί το εθιμοτυπικό μου πρόσφερε και μερικά κομμάτια για μένα και την οικογένεια.
Σήμερα διαβάζω στο blog ότι σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φανουρίου. Δεν γνωρίζω να σας πω αν εκείνη συμμετέχει στην κοινότητα των ΓΟΧ, αλλά σε μένα προσωπικά το όλο γεγονός προξενεί κατάπληξη.
Χ
Μπορεί να μην έχει σχέση με το Πάτριο.Φανουρόπιτες διαβάζονται όλο το χρόνο.Ειδικά σε μεγάλες ενορίες στην Αθήνα ορίζουν μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα της εβδομάδας που τις πηγαίνουν οι πιστοί.
ΔιαγραφήΜάλιστα σε ένα ναό στη Πλάκα(δεν θυμάμαι σε ποιον)μετά το διάβασμα τα κομμάτι μοιράζονται σε άπορους και άστεγους.
παπα-Κώστας.
X
Διαγραφήφίλτατε, το καινούργιο μου ποστ
το ξεκίνησα ως φιλική κουβέντα με σένα...
Θα πρέπει να το κατάλαβες...
Σ' ευχαριστώ για την ευγενική διάθεση.
Ο Θεός βρίσκεται παντού και καλεί τον καθένα μας
με αμέτρητους απολύτως προσωπικούς τρόπους..
Βλέποντας το αρχικό μου και μετρώντας τις τελίτσες το κατάλαβα.Ναι, τώρα τελευταία με την βοήθεια του Θεού, και τις δικές σου πολύτιμες προσεγγίσεις, τακτοποιώ τις σκέψεις μου και προσπαθώ να κατανοώ τα γεγονότα καλύτερα. Μακάρι να ήταν όλα πιό ξεκάθαρα. Την καλημέρα μου και ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΧ
;-) Χ έγραψες:"και τις δικές σου πολύτιμες προσεγγίσεις" ....εντάξει...ΜΗΝ υπεβάλλουμε...είπαμε...έχουμε μια καλή διάθεση...αλλά έκαστος από την ίδια προαίρεση χάνεται ή σώζεται, του Θεού συνεργούντος, νυν και αεί και εις τους αιώνες...
ΔιαγραφήΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήσε τι συνισταται το μαρτυριο σας;
Ειδικα στην σημερινη εποχη, της ελευθερης Ελλαδος;
Ουδεις σας καταδιωκει - φαντασιωνεστε οτι σας κλεινουνε στην φυλακη;
Να μιλησουνε οι Ρουμανοι και οι Ρωσοι - αυτα που περασανε - με Τσαουσεσκου και Σταλιν κλπ οκ, αλλα εσεις τι μιλατε;
Εκτος αν αναφερεστε σε ενα θυμα που ειχατε , παλαιοημερολογιτη Ιερεα, το 1962, σε καποια συγκεντρωση στην επαρχια.
Που ειδατε το μαρτυριο σας;
Και μονο εσεις το εχετε;
Δηλ οι υπολοιποι χριστιανοι του Νεου δεν εχουνε αντιστοιχα μαρτυρια;
PROSORINO EMAIL
@PROSORINO EMAIL
ΔιαγραφήΒασικά, δεν ανήκω σε παρατάξεις ημερολογίων. Ανήκω στην Ορθοδοξία, στόν Κύριο.
Το μαρτύριο μου συνιστάται στη εκπλήρωση του θελήματος του Θεού στην ζωή μου, πάσα θυσία.
Αλήθεια, γιά πες μας. Γιατί τόσο άχτι με τους λεγόμενους παλαιοημερολογίτες; Τι σου έκαναν; Μήπως σου είναι εμπόδιο στην σωτηρία σου;
Ο καθένας μπορεί, αν θέλει, να γίνει μάρτυρα του Χριστού με την ζωή του.
ΑΩ.
Aγαπητέ ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτός Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ που υπογράφει ως PROSORINO EMAIL
είναι ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΒΑΛΤΟΣ, να ΤΡΟΛΑΡΕΙ ΑΥΤΌ το μπλογκ. Δαιμονίζονται κάποιοι ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΙΡΗΝΗ και ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ανθρώπων και πάνε σαν τα δαιμόνια να τους τη χαλάσουν. ΔΕΝ θα τους κάνουμε τη χάρη.
Οταν αλλάξουν ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ και ΗΘΟΣ, και φερθουν και μιλήσουν σαν Χριστιανοί ΤΟΤΕ θα τους ακούσουμε.
Αλλιώς όχι. Ας πάμε ΑΛΛΟΥ, να ακονίσουν τα μαύρα νυχάκια τους. Εδώ, τετοιους κακιασμένους τύπους ΔΕΝ τους χρειαζόμαστε.
Ο υπογράφων ως Prosorino Email
ΜΙΣΕΙ εμάς του πατρίου για τους δικούς του κρύφιους ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ λόγους, βεβαίως βεβαίως.
ΔΕΝ θα ανεβάσω άλλα σχόλια περί Πατρίου Εορτολόγιου.
Οποιος ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ να ΜΑΘΕΙ επί του σημαντικού τούτου θεματος ας μπει στην ιστοσελίδα των Γνησίων Ορθοδόξων και θα βρει αφθονη πληροφόρηση.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ειναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
και η ΒΟΗΘΕΙΑ Που δίνει ο Χριστός σε όσους ΕΛΠΙΖΟΥΝ σε κείνον, με ΠΙΣΤΗ και ΑΓΑΠΗ.
Σας ευχαριστώ.
Aγαπητή Ευανθία,
Διαγραφήσυμφωνώ μαζί σου. Ο κάθενας πρέπει να σέβεται το χώρο που του προσφέρει ο άλλος φιλοξενία. Αλλά γιά να γίνει αυτό, πρέπει να μάθουμε πρώτα να σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Επέτρεψέ μου σε παρακαλώ, να προσφέρω ένα πνευματικό κέρασμα στην παρέα, πρός τιμή του Αγίου Φανουρίου, του οποίου σήμερα με το πάτριο εορτολόγιο επιτελούμε.
Πιστεύω, ότι ο Άγιος θα απαντούσε περίπου έτσι: " Δεν μαρτύρησα γιά κάποια ημερολόγια, αλλά γιά την αγάπη του Χριστού. Ακολουθήστε το παράδειγμά μου, έτσι θα εορτάζουμε μαζί, νύν και αεί ".
ΑΩ
Eπίτρεψέ μου ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πω και γω ότι ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1924
ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ αλλά αυτό ΔΕΝ σήμαινε ότι αυτοί οι Χριστιανοί σώζονταν
ΑΝ δεν είχαν στην ψυχή τους ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τον ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ σεβασμό προς την Παράδοση, και την ΑΓΑΠΗ του Αγίου Πνεύματος (όχι την Οικουμενιστική αγάπη του κ . Βαρθολομαίου)
Ειπαμε όμως ότι ΔΕΝ θα συζητήσουμε τα παλαιοημερολογίτικα φίλε ΑΩ και όλο εκεί την γυρίζεις στη συζήτηση.
;-)
Τουλάχιστον εσύ το κάνεις με μαστοριά
;-) και ευγένεια.
Αυτό είναι θετικό.
Κάποτε πρέπει οι άνθρωποι να μάθουμε
να λέμε τη σκέψη μας, χωρίς να βρίζουμε ΧΥΔΑΙΑ
τον απέναντί μας, μόνο και μόνο διότι ο δύσμοιρος "απέναντι" ΤΟΛΜΗΣΕ με τη ...μεγαλειότητά μας να διαφωνήσει...
Έτσι είναι καλή μου ψυχή,
Διαγραφήη αγάπη βρίσκει πάντα έναν τρόπο, η δε κακία πάντα μία δικαιολογία.
Το θέμα δεν είναι πείσουμε κάποιον γιά κάτι, αλλά να νιώσει ο πλησίον μας την ευρυχωρία κι ελευθερία της αγάπης του Κυρίου εκ μέρους μας.
Δεν θα μας κρίνουν τα ημερολόγια, ανθρώπινες εφευρέσεις μέτρησεως χρόνου είναι και τίποτε
παραπάνω.
ΑΩ
Φίλε ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήστο τελευταίο σου σχόλιο θα πώ:"και ταύτα έδει ποιήσαι, κακείνα ΜΗ αφιέναι" και Στωμεν καλώς διότι Η ΑΙΡΕΣΗ αυτή τη στιγμή της Πανθρησκείας του αντιΧριστου πάει να διαβρώσει τα πάντα...
Καλη νύχτα
Η πίστη μπορεί να διαφυλαχτεί και από έναν και μόνο Ορθόδοξο. Περίτρανα το αποδυκνύει η ιστορία αυτό.
ΔιαγραφήΕίναι ένα απερίγραπτα υπέροχο αίσθημα το να έχεις την βεβαιότητα ότι το πιό δυνατό Ών του σύμπαντος σε λατρεύει σαν παιδί Του.
Η κάθε αίρεση, είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη.
Καληνύχτα
ΑΩ