Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία στο Άγιος Όρος, στη Ρωσία, στα Ιεροσόλυμα, και αλλού, εόρτασε τον Άγιο Φανούριο-Βοήθειά μας!

Χαμός έγινε σήμερα  στο ναό, με τις προσφορές. 

Θα έλεγα ότι ήταν περισσότερες σχεδόν

οι ξελιγωτικές Φανουρόπιτες,

απ’ τις  ευλαβείς  ενορίτισσες, 

στην ταπεινή εκκλησία.

-Πολύ με συγκίνησε  αυτό!

-Τις κρυφοκοίταγα τις Φανουρόπιτες, 

και μου τρέχαν τα σάλια 
προτού καν  εκφωνήσει  ο ιερεύς,  την «απόλυσιν»!

-  Σου άρεσαν, γλυκατζού μου; χα χα!

Μετά αναρωτιέσαι, μωρή Σαλογραία, 

γιατί οι περισσότεροι παπάδες, θρέφουν προκιούλια!

-Πλούσια τα ελέη εν εκκλησίαις!

Πρόσφορα, κρασάκια, λάδια, πίτες!

Όλα τα επίγεια αγαθά προς αυτοσυντήρησιν  -και όχι μόνον-

απλόχερα, επί αιώνες, τους χαρίζει  ο Κύριος...

-Πάψε εσύ! Φθονερέ  λογισμέ!

-Αμέσως όλα να τα  υποτιμήσεις!

-Σπιούνικες, δαιμονικές,  τακτικές.

-Όλα δια της χλεύης  να τα αποδομήσεις- αμάν!

Λοιπόν, εκτός από κείνο το μικρομέγαλο θαύμα του Αγίου Φανουρίου

που συνέβη στην ξαδερφή μου, το Μικάκι, και στον άντρα της

τον τραπεζικό  τον Κώστα, πέρσι 

( και μην νομίσεις ότι το Μικάκι μου

είναι τίποτε..." άϊντε άϊντε", που κατέχει μόνο το 

ν' αναδεύει με πάθος μαγειρικόν, αστραφτερά  κατσαρόλια- μη γένοιτο!)

Το Μικάκι μου,  μορφώθηκε, έως και παρα-μορφώθηκε

θα έλεγα, απ’ τα πολλά διπλώματα

(συμβαίνει συχνά το τοιούτον)

μέχρι και στην Αμερική για μετεκπαίδευση, σκαπέτησε κάποτε. *

Τέλος πάντων έχω να σου αναφέρω  κι άλλες ιστορίες στο προσεχές, 
περίμενε πρώτα να βρω μια στάλα ησυχία διότι, 
όλο κάτι απροσδόκητο τυχαίνει, 
βγαίνω απ’ το ησυχαστικό μου πρόγραμμα,  
όλο πηλαλάω δώθε κείθε για δουλειές και να γράψω τα θαυμάσια του Αγίου Φανουρίου, ευλογημένο μου δεν έχω προκάνει!

Εντωμεταξύ, διάβασε μερικά ψυχωφέλιμα
(μη βαριέσαι, σε βλέπω!)

απ’ το βίο του Αγίου, που βρήκα στην αξιοσέβαστη  σελίδα

της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος

Σε ασπάζομαι τρις (εις τύπον της Αγίας Τριάδος)

στα δυο τροφαντά μαγουλάκια

και δεν θα κουραστώ να  εύχομαι από καρδιάς

ο ανεπανάληπτος, ο μέγας φίλος και  συμπαραστάτης όλων

των αφαιρεμένων και απεγνωσμένων,  ο Άγιος Φανούριος ,

να μας  βρίσκει πάντα  τα μυαλά, τα χαμένα...

(και αν τα θλιμμένα  μπακούρια που παρακολουθούν

με μάτι θολό απ’ το ποτό, αυτή τη σελίδα)  σπεύσουν

και θεραπεύσουν ταχέως   τα στοματολογικά

(κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) τους προβλήματα

θα τους βοηθήσει, ο σήμερα τιμώμενος  Ανθρωπος  του Θεού,

έως  και να «σταυρώσουν» (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) γυναίκα...

εντάξει! μην τα περιμένουνε όλα να τα κάνει  εκείνος ο μέγιστος!

-Κούνα και συ, καλέ,  τον πόδα   σου!

Πρέπει επιτέλους-έως  κι  οι μακράν  του Θεού, ευρισκόμενοι  ιατροί- 
αν όχι ευλογημένη  Φανουρόπιτα, 
ν' απολαμβάνουν, τουλάχιστον, 
από καιρού εις καιρόν, λίγο παντεσπανάκι!)

Ευανθία η Σαλογραία

...................................................

Σημειώσεις

(ατάκτως ριγμένες...):

·        σκαπέτησε του ρήματος "σκαπετάω-ώ" της δημοτικής

·        (ιταλ. scappare= φεύγων (τρέχων)εξαφανίζομαι

 πίσω από την κορυφή υψώματος

·        (Λεξικό Νέας Ελλην. Σταματάκου) 

 και το ρ.  πηλαλάω,

(της δημοτικής πάλι, το πηλαλάω, ή και πιλαλαω-ώ. )

τουτέστιν τρέχω γρήγορα, τα αναλύει  κι ο Μπαμπινιώ...)