Αν θέλετε μια γνώμη, η διαφορά είναι πολύ πιο βαθιά και ουσιαστική και την περιορίζουμε πολύ εάν την δούμε μόνο σε σχέση με την αμαρτία, αδικώντας και την ψυχανάλυση αλλά και την εξομολόγηση.
Το κοριτσάκι, η Μαρίνα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ στην ερμηνεία του.
Αμα μεγαλώσει θα ξεπεράσει και την ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ! ;-) Μια μικρή διόρθωση μόνο θα του έκανα (αν με ρώταγε) οτι το Τζιβαέρι προφέρεται Τζιβαέρι και όχι Ντζιβαέρι.
Καθώς το προφέρει ακούγεται ένα ν μπροστά.ΔΕΝ πρέπει να ακούγεται το ν, διότι ΔΕΝ έχει ν η λέξη),
Ευχαριστώ πολύ για την αποστολή του βίντεο. Το ανέβασα κιόλας!
Με υγεία το νέον οικονομικόν έτος ας ευχηθούμε.
(Μιλάω για νέον οικονομικόν έτος επειδή το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ έτος το ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε 1η Σεπτέμβρη, όπως γνωρίζουν οι παροικούντες...) ;-)
Αγαπητή Ευανθία, νιώθω ότι πολλές φορές εμείς οι απλοί άνθρωποι, στην προσπάθειά μας να εμβαθύνουμε σε τόσο κεφαλαιώδη θέματα, όπως το ψυχαναλυτικό ρεύμα που σημάδεψε την πνευματική (καλλιτεχνική κλπ) πορεία της Δύσης επί έναν αιώνα και εξακολουθεί να είναι παρόν ή το κεντρικότατο θέμα της εξομολόγησης, της μετάνοιας και της συγχώρεσης, κατατρακυλάμε σε απλουστεύσεις που καλό είναι τουλάχιστον να αναγνωρίζονται ως τέτοιες που είναι: δηλαδή απλουστεύσεις σύνθετων πραγμάτων, με ό,τι αυτό συνεπιφέρει. Σκέφτομαι λοιπόν ότι αν κάποιος ήθελε να διατυπώσει την παραπάνω πρόταση για την διαφορά ψυχανάλυσης και εξομολόγησης με άξονα την αμαρτία, θα όφειλε πρώτα να αναγνωρίσει ότι η αμαρτία ως ανθρώπινη κατάσταση εννοείται αλλιώς στο ψυχαναλυτικό πλαίσιο και αλλιώς στο χριστιανικό. Μιλάμε για διαφορετικά είδη αμαρτίας. Οπότε καταλαβαίνεις ότι πάει μακριά η βαλίτσα.... Θα έλεγα, έχοντας επίγνωση των θεμάτων που παραμένουν ακάλυπτα, ότι η ψυχανάλυση παρέχει κι αυτή άφεση αμαρτιών στον ψυχαναλυόμενο όπως και η εξομολόγηση, εάν αυτό είναι το ζητούμενο, δηλ. εάν αναγνωρίσουμε στην ψυχανάλυση την ικανοποίηση του σημαντικού για τον άνθρωπο του δυτικού πολιτισμού, αιτήματος της απενοχοποίησης του Εγώ, έτσι ώστε αυτό το απενεχοποιημένο Εγώ να δρά και να πράττει στον κόσμο ελεύθερα και χωρίς ασυνείδητους νευρωτικούς περιορισμούς. Κεντρικό λοιπόν θέμα είναι ότι στο κέντρο της ψυχανάλυσης παραμένει η ισχυροποίηση ενός ικανού να κατανοεί και να ελέγχει Εγώ (ατομοκεντρική προσέγγιση) ως απόλυτη αξία, ενώ στο κέντρο της εξομολόγησης τίθεται ένα Εσύ (Χριστός) προς το οποίο αναφέρεται - τείνει - προσπαθεί να εξομοιωθεί - θεωθεί ένα ατελές εγώ. Αυτά τα ελάχιστα δίχως να ελπίζω ότι φώτισα το θέμα...
Αγαπητή μας Ευανθία, θίγεις πολύ δυνατά ζητήματα, που θέλει γερά κότσια, να εκφράσεις αυτό που αισθάνεσαι, διότι έρχεσαι αντιμέτωπος με μία τεράστια βιομηχανία χρήματος. Η ψυχανάλυση είναι η αίρεση του Μυστηρίου τής Αγίας Εξομολόγησης. Είναι η διεφθαρμένη προτεσταντική άποψη της Αγιοπατερικής παράδοσης. Πολύ σωστή η άποψη στο ότι δεν υπάρχει η άφεση των αμαρτιών, άρα δεν υπάρχει και η ίαση τής ψυχής, διότι η ψυχή ασθένησε λόγω της αμαρτίας. Εφόσον δεν εξαλείφεται το αίτιο εκ Πνεύματος Αγίου, δεν επέρχεται η ίαση. Είναι η τεράστια πλάνη καθώς δεν υπάρχει θεραπεία, παρά το γεγονός ότι ο ασθενής πληρώνει αρκετά.
Να προσθέσω μία σκέψη. Άραγε ο ασθενής που επιζητά τη θεραπεία της ψυχής του στον ψυχαναλυτή, βρίσκει ανακούφιση; Η απάντηση είναι ναι, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ασθενής ανοίγει την καρδιά του με ειλικρίνεια και εκθέτει τον εσωτερικό του κόσμο. Αυτή η μορφή ταπείνωσης του ασθενή, του δίνει ανακούφιση στην ψυχή του, η οποία όμως είναι προσωρινή, δρά όπως το παυσίπονο, διότι δεν υπάρχει η εξάλειψη του αιτίου που είναι η αμαρτία. Σε αυτή την περίπτωση η ψυχανάλυση λειτουργεί όπως το να εκμυστηρευτεί κάποιος το πρόβλημά του σε κάποιον φίλο που του έχει εμπιστοσύνη. Ακριβώς η ίδια περίπτωση. Εάν τώρα ο φίλος έχει Ορθόδοξο βίωμα στη ζωή του, τότε θα τον συμβουλεύσει πνευματικά και θα η ψυχή θα βοηθηθεί πολύ περισσότερο. Εκτός αυτού το εναποθέτει και σε Ορθόδοξο Πνευματικό, όπου αρχίζει η θεραπεία της ψυχής μυστηριακά πλέον, καθώς ο Ιερέας θα τον μνημονεύει στις προσευχές του και στις Θείες Λειτουργίες. Άρα ως "tip" θα έλεγα, όσοι αισθάνονται καταπιεσμένοι στη ζωή με τα προβλήματα να μας έχουν πάρει "σβάρνα", ανοίξτε την καρδιά σας σε ανθρώπους που έχουν Ένθεο ζήλο και Πνευματική Ορθόδοξη κατάσταση και θα βρείτε μεγάλη ωφέλεια. Εκείνοι ξέρουν να το διαχειριστούν εκ Πνεύματος Αγίου, Άριστα! Θα αναφέρω ένα περιστατικό για κάποιον αδελφό που γνώρισα στην Ιερά Μονή Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης πρίν λίγο καιρό. Παρατήρησα κάποιο νεαρό παιδί που προσκυνούσε την Λάρνακα Του Αγίου με πολύ μεγάλη ευλάβεια και χάρην ωφέλειας τον ρώτησα. "Μήπως ο Άγιος σε βοήθησε θαυματουργικά;" Και μου απάντησε με απόλυτη φυσικότητα. "Ναι, πολλές φορές". Και μου είπε ένα περιστατικό, ότι είχε γνωρίσει μία κοπέλα που είχε ψυχολογικά προβλήματα. Τότε την συμβούλεψε να πάει να εξομολογηθεί σε Ορθόδοξο Πνευματικό. Εκείνη στα άκουσμα αντέδρασε/ κλώτσησε. Εκείνος τότε φεύγει σφαίρα και έρχεται στον Άγιο Εφραίμ, και ξεκίνησε μπουσουλώντας από την κάτω εξώπορτα της Ιεράς Μονής για όσους ξέρουν, μέχρι το άφθαρτο σκήνωμα Του Αγίου. Αυτό το εγχείρημα κατεβάζει τη μύτη, μου είπε, και φέρνει πληθώρα δακρύων. Ε, Αυτό ήταν, μετά από λίγο καιρό ο Άγιος Εφραίμ έκανε το θαύμα του και η ψυχή εκείνη "επεσε για εξομολόγηση", κάτω από το Άγιο Πετραχείλι. Έτσι, με αυτή την θυσιαστική αγάπη οι Ορθόδοξοι αδελφοί διαχειρίζονται τις δυσκολίες των άλλων αδελφών.
Άρα, εάν μας φαίνεται "βουνό" η Αγία Εξομολόγηση, ας ανοίξουμε τις καρδιές σας, σε ανθρώπους που έχουν Ορθόδοξο βίωμα εν Χριστώ, και θα λάβουμε μεγάλη ωφέλεια._
για το συγκεκριμένο θέμα, προκειμένου να μη μακρηγορήσω, με κάλυψε απόλυτα του Μαρίνου η σκέψη- έστω και αν μπορεί να φανεί δογματική- που λέει ότι:
«Η ψυχανάλυση είναι η ΑΙΡΕΣΗ του Μυστηρίου τής Αγίας Εξομολόγησης. Είναι η διεφθαρμένη προτεσταντική άποψη της Αγιοπατερικής παράδοσης. Πολύ σωστή η άποψη στο ότι δεν υπάρχει η άφεση των αμαρτιών, άρα δεν υπάρχει και η ίαση τής ψυχής, διότι η ψυχή ασθένησε λόγω της αμαρτίας. Εφόσον δεν εξαλείφεται το αίτιο εκ Πνεύματος Αγίου, δεν επέρχεται η ίαση. Είναι η τεράστια πλάνη καθώς δεν υπάρχει θεραπεία, παρά το γεγονός ότι ο ασθενής πληρώνει αρκετά.» ................................................ ....................................................
Θα ήθελα να προσθέσω ότι συνέβη να γνωρίζω ψυχίατρο-ψυχαναλυτή με πολλές περγαμηνές που έχει φάει και την ψυχανάλυση με το κουτάλι δίπλα σε φημισμένους αλλοδαπούς ψυχοθεραπευτές, ο οποίος, σεμνά και ταπεινά προσέρχεται στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως, όταν επιθυμεί πραγματικά, να θεραπεύσει την ψυχή του και όχι απλά να ισχυροποιήσει το εγώ του, ή να διευρύνει την αυτογνωσία του.
Εξ εμπειρίας ο ψυχίατρος, μέσα από τη δουλειά του, για πάνω από 35 χρόνια, συνειδητοποίησε ότι η ψυχανάλυση ΔΕΝ μπορεί να σώσει την ψυχή από την φθορά που η αμαρτία εναποθέτει στο σώμα της.
Πέρα από την ανθρώπινη επί-γνωση, κατάλαβε μέχρι και ο φίλος ψυχίατρος ότι ο θεϊκός παράγοντας της Χάρης του Αγίου Πνεύματος είναι στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Αυτό, που προσπαθώ να εκφράσω, αδύνατον να το κατανοήσει άνθρωπος, χωρίς την εμπειρία της Ορθόδοξης εξομολογήσεως και της Συνεχούς θείας Μετάληψης.
Αδύνατον.
Επομένως, αφήνω την επιχειρηματολογία στην άκρη και προτρέπω:
-Βρες, ψυχή μου, έναν Ορθόδοξο Εξομολόγο, και ακούμπισε στο επιτραχήλιό του, ό,τι σε θλίβει, ό,τι σε βαραίνει, ό,τι σε σκοτίζει.
Μπες, ψυχή μου, στην Ορθόδοξη εμπειρία, σαν να μπαίνεις σε ένα καινούργιο δωμάτιο.
Είσελθε στη διαδικασία αρχικά, του Μυστηρίου της εξομολόγησης, εν ταπεινοφροσύνη, αληθεία, πίστει και αγάπη.
Στη συνέχεια, προχώρησε, στην εμπειρία της Συνεχούς θείας Μετάληψης.
Εξομολόγηση από μονη της, ετσι ξεροσφυρι, ειναι σαν τη Θεια Κοινωνια χωρις προετοιμασια. Προσευχη προσωπικη και να παρακαλαμε να μας δωσει Εκεινος Μετανοια για αυτα που Εκεινος βλεπει σε εμας, ξεκινωντας απο εκει που Εκεινος θελει.Και να μας παει Εκεινος στον Πνευματικο (ο οποιος επεται) Αλλο ψυχαναλυση αλλο εξομολογηση (χαιρω πολυ θα μου πειτε, τι λεμε τοσην ωρα ολοι ομοθυμαδον) Αλλα το ενα δεν αναιρει τη σημασια του αλλου. Η ψυχαναλυση εχει εγωκεντρικο χαρακτηρα, σε ξεκουβαριαζει. Με την (κατοπιν μετανοιας)εξομολογηση, καλουμαστε να μπουμε νοερα ΚΑΙ καρδιακα (κυριως!) στη θεση εκεινων που βλαψαμε, ή περιφρονησαμε ή κατακριναμε (λογω, εργω, και διανοια)...Επωδυνη διαδικασια, αλλα τοτε μονο ειναι γνησία...
@UnKnown Εξαιρετικο΄σχόλιο, ευχαριστώ! (Εκείνο το "σε ξεκουβαριάζει" με..."έστειλε"!)
Ομως...η εμπειρία διδάσκει ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ μπορείς να μπεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στη ΘΕΣΗ του ΑΛΛΟΥ, ΑΝ δεν σε βάλουν στη ρημάδα τη θέση αυτή, ζορ ζορινά (που έγραφε και ο αείμνηστος πλέον φίλος μου ο παπα-Βασίλης Σακκάς) τα ΙΔΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ του βίου και πάλιιι...με ΕΡΩΤΗΜΑΙΙΚΟ, ΑΝ θα καταλάβεις....ΤΟΣΟ ΤΕΡΑΤΩΔΗΣ αποκαλύπτεται ο ΕΓΩ-κεντρισμός σχεδόν όλων μας...
Ο Θεός είθε να μπορέσει να μας ελεήσει...όσο και αν Του αντιστεκόμαστε με την απύθμενη, κατάπτυστη κακία μας...
Αν θέλετε μια γνώμη, η διαφορά είναι πολύ πιο βαθιά και ουσιαστική και την περιορίζουμε πολύ εάν την δούμε μόνο σε σχέση με την αμαρτία, αδικώντας και την ψυχανάλυση αλλά και την εξομολόγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τρυφερό χάδι του Θεού...!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=oJ-7BP8nybg
Το κοριτσάκι, η Μαρίνα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ στην ερμηνεία του.
ΔιαγραφήΑμα μεγαλώσει θα ξεπεράσει και την ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ!
;-)
Μια μικρή διόρθωση μόνο θα του έκανα (αν με ρώταγε) οτι το Τζιβαέρι προφέρεται Τζιβαέρι και όχι Ντζιβαέρι.
Καθώς το προφέρει ακούγεται ένα ν μπροστά.ΔΕΝ πρέπει να ακούγεται το ν, διότι ΔΕΝ έχει ν η λέξη),
Ευχαριστώ πολύ για την αποστολή του βίντεο.
Το ανέβασα κιόλας!
Με υγεία το νέον οικονομικόν έτος ας ευχηθούμε.
(Μιλάω για νέον οικονομικόν έτος επειδή το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ έτος το ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε 1η Σεπτέμβρη, όπως γνωρίζουν οι παροικούντες...)
;-)
@paracosmos- EΛένη Ραβάνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελες Ελένη μου να μας γράψεις δυο παραπάνω λόγια για τη διαφορά όπως την βλέπεις εσύ; Σ' ευχαριστώ!
Αγαπητή Ευανθία,
ΑπάντησηΔιαγραφήνιώθω ότι πολλές φορές εμείς οι απλοί άνθρωποι, στην προσπάθειά μας να εμβαθύνουμε σε τόσο κεφαλαιώδη θέματα, όπως το ψυχαναλυτικό ρεύμα που σημάδεψε την πνευματική (καλλιτεχνική κλπ) πορεία της Δύσης επί έναν αιώνα και εξακολουθεί να είναι παρόν ή το κεντρικότατο θέμα της εξομολόγησης, της μετάνοιας και της συγχώρεσης, κατατρακυλάμε σε απλουστεύσεις που καλό είναι τουλάχιστον να αναγνωρίζονται ως τέτοιες που είναι: δηλαδή απλουστεύσεις σύνθετων πραγμάτων, με ό,τι αυτό συνεπιφέρει.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι αν κάποιος ήθελε να διατυπώσει την παραπάνω πρόταση για την διαφορά ψυχανάλυσης και εξομολόγησης με άξονα την αμαρτία, θα όφειλε πρώτα να αναγνωρίσει ότι η αμαρτία ως ανθρώπινη κατάσταση εννοείται αλλιώς στο ψυχαναλυτικό πλαίσιο και αλλιώς στο χριστιανικό. Μιλάμε για διαφορετικά είδη αμαρτίας. Οπότε καταλαβαίνεις ότι πάει μακριά η βαλίτσα....
Θα έλεγα, έχοντας επίγνωση των θεμάτων που παραμένουν ακάλυπτα, ότι η ψυχανάλυση παρέχει κι αυτή άφεση αμαρτιών στον ψυχαναλυόμενο όπως και η εξομολόγηση, εάν αυτό είναι το ζητούμενο, δηλ. εάν αναγνωρίσουμε στην ψυχανάλυση την ικανοποίηση του σημαντικού για τον άνθρωπο του δυτικού πολιτισμού, αιτήματος της απενοχοποίησης του Εγώ, έτσι ώστε αυτό το απενεχοποιημένο Εγώ να δρά και να πράττει στον κόσμο ελεύθερα και χωρίς ασυνείδητους νευρωτικούς περιορισμούς.
Κεντρικό λοιπόν θέμα είναι ότι στο κέντρο της ψυχανάλυσης παραμένει η ισχυροποίηση ενός ικανού να κατανοεί και να ελέγχει Εγώ (ατομοκεντρική προσέγγιση) ως απόλυτη αξία, ενώ στο κέντρο της εξομολόγησης τίθεται ένα Εσύ (Χριστός) προς το οποίο αναφέρεται - τείνει - προσπαθεί να εξομοιωθεί - θεωθεί ένα ατελές εγώ.
Αυτά τα ελάχιστα δίχως να ελπίζω ότι φώτισα το θέμα...
Αγαπητή μας Ευανθία, θίγεις πολύ δυνατά ζητήματα, που θέλει γερά κότσια, να εκφράσεις αυτό που αισθάνεσαι, διότι έρχεσαι αντιμέτωπος με μία τεράστια βιομηχανία χρήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ψυχανάλυση είναι η αίρεση του Μυστηρίου τής Αγίας Εξομολόγησης.
Είναι η διεφθαρμένη προτεσταντική άποψη της Αγιοπατερικής παράδοσης.
Πολύ σωστή η άποψη στο ότι δεν υπάρχει η άφεση των αμαρτιών, άρα δεν υπάρχει και η ίαση τής ψυχής, διότι η ψυχή ασθένησε λόγω της αμαρτίας. Εφόσον δεν εξαλείφεται το αίτιο εκ Πνεύματος Αγίου, δεν επέρχεται η ίαση. Είναι η τεράστια πλάνη καθώς δεν υπάρχει θεραπεία, παρά το γεγονός ότι ο ασθενής πληρώνει αρκετά.
Να προσθέσω μία σκέψη. Άραγε ο ασθενής που επιζητά τη θεραπεία της ψυχής του στον ψυχαναλυτή, βρίσκει ανακούφιση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση είναι ναι, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ασθενής ανοίγει την καρδιά του με ειλικρίνεια και εκθέτει τον εσωτερικό του κόσμο.
Αυτή η μορφή ταπείνωσης του ασθενή, του δίνει ανακούφιση στην ψυχή του, η οποία όμως είναι προσωρινή, δρά όπως το παυσίπονο, διότι δεν υπάρχει η εξάλειψη του αιτίου που είναι η αμαρτία. Σε αυτή την περίπτωση η ψυχανάλυση λειτουργεί όπως το να εκμυστηρευτεί κάποιος το πρόβλημά του σε κάποιον φίλο που του έχει εμπιστοσύνη. Ακριβώς η ίδια περίπτωση. Εάν τώρα ο φίλος έχει Ορθόδοξο βίωμα στη ζωή του, τότε θα τον συμβουλεύσει πνευματικά και θα η ψυχή θα βοηθηθεί πολύ περισσότερο. Εκτός αυτού το εναποθέτει και σε Ορθόδοξο Πνευματικό, όπου αρχίζει η θεραπεία της ψυχής μυστηριακά πλέον, καθώς ο Ιερέας θα τον μνημονεύει στις προσευχές του και στις Θείες Λειτουργίες.
Άρα ως "tip" θα έλεγα, όσοι αισθάνονται καταπιεσμένοι στη ζωή με τα προβλήματα να μας έχουν πάρει "σβάρνα", ανοίξτε την καρδιά σας σε ανθρώπους που έχουν Ένθεο ζήλο και Πνευματική Ορθόδοξη κατάσταση και θα βρείτε μεγάλη ωφέλεια.
Εκείνοι ξέρουν να το διαχειριστούν εκ Πνεύματος Αγίου, Άριστα!
Θα αναφέρω ένα περιστατικό για κάποιον αδελφό που γνώρισα στην Ιερά Μονή Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης πρίν λίγο καιρό.
Παρατήρησα κάποιο νεαρό παιδί που προσκυνούσε την Λάρνακα Του Αγίου με πολύ μεγάλη ευλάβεια και χάρην ωφέλειας τον ρώτησα.
"Μήπως ο Άγιος σε βοήθησε θαυματουργικά;" Και μου απάντησε με απόλυτη φυσικότητα. "Ναι, πολλές φορές". Και μου είπε ένα περιστατικό, ότι είχε γνωρίσει μία κοπέλα που είχε ψυχολογικά προβλήματα.
Τότε την συμβούλεψε να πάει να εξομολογηθεί σε Ορθόδοξο Πνευματικό. Εκείνη στα άκουσμα αντέδρασε/ κλώτσησε. Εκείνος τότε φεύγει σφαίρα και έρχεται στον Άγιο Εφραίμ, και ξεκίνησε μπουσουλώντας από την κάτω εξώπορτα της Ιεράς Μονής για όσους ξέρουν, μέχρι το άφθαρτο σκήνωμα Του Αγίου. Αυτό το εγχείρημα κατεβάζει τη μύτη, μου είπε, και φέρνει πληθώρα δακρύων.
Ε, Αυτό ήταν, μετά από λίγο καιρό ο Άγιος Εφραίμ έκανε το θαύμα του και η ψυχή εκείνη "επεσε για εξομολόγηση", κάτω από το Άγιο Πετραχείλι.
Έτσι, με αυτή την θυσιαστική αγάπη οι Ορθόδοξοι αδελφοί διαχειρίζονται τις δυσκολίες των άλλων αδελφών.
Άρα, εάν μας φαίνεται "βουνό" η Αγία Εξομολόγηση, ας ανοίξουμε τις καρδιές σας, σε ανθρώπους που έχουν Ορθόδοξο βίωμα εν Χριστώ, και θα λάβουμε μεγάλη ωφέλεια._
@ paracosmos και Μαρίνο,
ΑπάντησηΔιαγραφή(συγχωρήσατέ μου την καθυστέρηση της απάντησης)
για το συγκεκριμένο θέμα, προκειμένου να μη μακρηγορήσω, με κάλυψε απόλυτα του Μαρίνου η σκέψη- έστω και αν μπορεί να φανεί δογματική- που λέει ότι:
«Η ψυχανάλυση είναι η ΑΙΡΕΣΗ του Μυστηρίου τής Αγίας Εξομολόγησης.
Είναι η διεφθαρμένη προτεσταντική άποψη της Αγιοπατερικής παράδοσης.
Πολύ σωστή η άποψη στο ότι δεν υπάρχει η άφεση των αμαρτιών, άρα δεν υπάρχει και η ίαση τής ψυχής, διότι η ψυχή ασθένησε λόγω της αμαρτίας. Εφόσον δεν εξαλείφεται το αίτιο εκ Πνεύματος Αγίου, δεν επέρχεται η ίαση. Είναι η τεράστια πλάνη καθώς δεν υπάρχει θεραπεία, παρά το γεγονός ότι ο ασθενής πληρώνει αρκετά.»
................................................
....................................................
Θα ήθελα να προσθέσω ότι συνέβη να γνωρίζω ψυχίατρο-ψυχαναλυτή με πολλές περγαμηνές που έχει φάει και την ψυχανάλυση με το κουτάλι δίπλα σε φημισμένους αλλοδαπούς ψυχοθεραπευτές, ο οποίος, σεμνά και ταπεινά προσέρχεται στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως, όταν επιθυμεί πραγματικά, να θεραπεύσει την ψυχή του και όχι απλά να ισχυροποιήσει το εγώ του, ή να διευρύνει την αυτογνωσία του.
Εξ εμπειρίας ο ψυχίατρος, μέσα από τη δουλειά του, για πάνω από 35 χρόνια, συνειδητοποίησε ότι η ψυχανάλυση ΔΕΝ μπορεί να σώσει την ψυχή από την φθορά που η αμαρτία εναποθέτει στο σώμα της.
Πέρα από την ανθρώπινη επί-γνωση, κατάλαβε μέχρι και ο φίλος ψυχίατρος ότι ο θεϊκός παράγοντας της Χάρης του Αγίου Πνεύματος είναι στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Αυτό, που προσπαθώ να εκφράσω, αδύνατον να το κατανοήσει άνθρωπος, χωρίς την εμπειρία της Ορθόδοξης εξομολογήσεως και της Συνεχούς θείας Μετάληψης.
Αδύνατον.
Επομένως, αφήνω την επιχειρηματολογία στην άκρη και προτρέπω:
-Βρες, ψυχή μου, έναν Ορθόδοξο Εξομολόγο, και ακούμπισε στο επιτραχήλιό του, ό,τι σε θλίβει, ό,τι σε βαραίνει, ό,τι σε σκοτίζει.
Μπες, ψυχή μου, στην Ορθόδοξη εμπειρία, σαν να μπαίνεις σε ένα καινούργιο δωμάτιο.
Είσελθε στη διαδικασία αρχικά, του Μυστηρίου της εξομολόγησης, εν ταπεινοφροσύνη, αληθεία, πίστει και αγάπη.
Στη συνέχεια, προχώρησε, στην εμπειρία της Συνεχούς θείας Μετάληψης.
Μόνον τότε θα καταλάβεις τη διαφορά.
Εξομολόγηση από μονη της, ετσι ξεροσφυρι, ειναι σαν τη Θεια Κοινωνια χωρις προετοιμασια. Προσευχη προσωπικη και να παρακαλαμε να μας δωσει Εκεινος Μετανοια για αυτα που Εκεινος βλεπει σε εμας, ξεκινωντας απο εκει που Εκεινος θελει.Και να μας παει Εκεινος στον Πνευματικο (ο οποιος επεται)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλο ψυχαναλυση αλλο εξομολογηση (χαιρω πολυ θα μου πειτε, τι λεμε τοσην ωρα ολοι ομοθυμαδον)
Αλλα το ενα δεν αναιρει τη σημασια του αλλου. Η ψυχαναλυση εχει εγωκεντρικο χαρακτηρα, σε ξεκουβαριαζει. Με την (κατοπιν μετανοιας)εξομολογηση, καλουμαστε να μπουμε νοερα ΚΑΙ καρδιακα (κυριως!) στη θεση εκεινων που βλαψαμε, ή περιφρονησαμε ή κατακριναμε (λογω, εργω, και διανοια)...Επωδυνη διαδικασια, αλλα τοτε μονο ειναι γνησία...
@UnKnown
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικο΄σχόλιο, ευχαριστώ! (Εκείνο το "σε ξεκουβαριάζει" με..."έστειλε"!)
Ομως...η εμπειρία διδάσκει ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ μπορείς να μπεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στη ΘΕΣΗ του ΑΛΛΟΥ, ΑΝ δεν σε βάλουν στη ρημάδα τη θέση αυτή, ζορ ζορινά (που έγραφε και ο αείμνηστος πλέον φίλος μου ο παπα-Βασίλης Σακκάς) τα ΙΔΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ του βίου και πάλιιι...με ΕΡΩΤΗΜΑΙΙΚΟ, ΑΝ θα καταλάβεις....ΤΟΣΟ ΤΕΡΑΤΩΔΗΣ αποκαλύπτεται ο ΕΓΩ-κεντρισμός σχεδόν όλων μας...
Ο Θεός είθε να μπορέσει να μας ελεήσει...όσο και αν Του αντιστεκόμαστε με την απύθμενη, κατάπτυστη κακία μας...
@UnKnown
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θες λύσε μου μια απορία: πόσων χρονών τέλειωσες το λύκειο;