Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Οι "θυσίες"-Μόσχος Λαγκουβάρδος


Όσοι μιλούν για θυσίες, λένε ψέματα. 

Οι θυσίες δεν είναι αναγκαστικές.
Οι θυσίες που επιβάλλονται με την εξαπάτηση
και τον εξαναγκασμό δεν είναι θυσίες, αλλά άδικη σφαγή. 

Ακόμα κι όταν οι θυσίες γίνονται δήθεν για κάποιον ιερό σκοπό, δεν είναι θυσίες. 

Ούτε για ιερούς σκοπούς γίνονται, ούτε θεληματικές είναι. 

Γίνονται για να διατηρούν οι άρχοντες την εξουσία τους. 

Ο Ιησούς κατήργησε τις θυσίες. 

Οι Φαρισαίοι υποκρίνονταν ότι είχαν σκοπό να φέρουν ειρήνη στο λαό. 

Η άδικη σφαγή του Ιησού αποκάλυψε την υποκρισία τους. 

Αν ήθελαν ειρήνη , γιατί δεν μιμήθηκαν την ειρήνη Του, 
αντί να Τον σταυρώσουν;

.........................................................................
.........................................................................

at

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος22 Μαρτίου 2014 στις 11:04 π.μ.

    Καλημέρα.Καταπληκτική προσέγγιση.Θρησκευτικός λόγος με έντονες πολιτικές προεκτάσεις.
    Ανθρωποθυσίες που δρομολογήθηκαν μόνο και μόνο για την διατήρηση εξουσίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου22 Μαρτίου 2014 στις 11:58 π.μ.

    ;-)
    Ο εκλεκτός Μ.Ε.Λ.

    ως νομικός στο κατά κόσμον επάγγελμα και ως χριστιανός κατά την συνείδηση, έγραψε μέσα σε λίγες σειρές, μεγάλες αλήθειες.

    Το διάβασα και γω σήμερα το πρωί, και ενθουσιάστηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος22 Μαρτίου 2014 στις 12:01 μ.μ.

    http://newpost.gr/post/335424/pethane-o-syggrafeas-kwsths-papagiwrghs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου22 Μαρτίου 2014 στις 4:19 μ.μ.

    Ευχαριστώ πολύ φιλ. ανων. για την ενημέρωση.

    Ανέβασα και γω λίγο αργότερα, τη σχετική πένθιμη πληροφορία.

    Πραγματικά λυπήθηκα.

    Και νομίζω ότι έφυγε από αυτόν τον μάταιο κόσμο, σε ηλικία ίδια με εκείνην της αναχώρησης της μητέρας του.

    Ανέφερε την ηλικία θανάτου της μητέρας του ο ίδιος σε κάποιο βιβλίο του, νομίζω στο " ΖΩΝΤΕΣ και Τεθνεώτες"

    Ο Θεός να τον αναπαύσει, και να παρηγορήσει, τους κοντινούς του και πολυαγαπημένους ανθρώπους.

    Όποιος μπορεί, ας του ανάψει ένα κεράκι, ας δώσει το όνομά του σε κάποιο σαρανταλείτουργο.

    Ο νέος Ελληνικός δοκιμιακός λόγος δεν ξέρω πότε θα καταφέρει να αποκτήσει γραφίδα, τέτοιας γλωσσικής ποιότητας και διανοητικής λάμψης, όπως ήταν η πένα του Κωστή Παπαγιώργη.



    ΑπάντησηΔιαγραφή