" [...]
Ήταν η αντίδραση των ανθρώπων απέναντι στο άγνωστο, στο ανώτερο, στο μοναδικό, στο υπέροχο.
Χλευάζουμε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε, προσπαθούμε να το τραβήξουμε στη λάσπη της κατανοητής μας καθημερινότητας ώστε να χάσει το φως και τη λάμψη του,
να μη βλέπουμε μέσα του την απαίσια αντανάκλασή μας!
Και αυτή είναι η μοίρα και η αγωνία των αρχηγών.
Να ξεχωρίζουν.
Στην ειρήνη, στον πόλεμο, στην ποίηση, παντού υπάρχουν αυτοί που διακρίνονται.
Είναι μοναδικοί.
Φέρνουν ένα διαμάντι από τα αστέρια και τα γουρούνια ολόγυρά τους
προσπαθούν να το κατασπαράξουν σαν να ήταν το τελευταίο χαλίκι!
Καταλαβαίνεις τι εννοώ;"
Μάριος Κουτσούκος
(Από το μυθιστόρημα: "Ηλιοβασίλεμα στην Ατλαντίδα" εκδόσεις "Μοντέρνοι Καιροί")
..........................................................................................................
Ὁ Ἀρχηγός ξεχωρίζει, ἀλλά δέν άγωνιᾶ γιά νέ ξεχωρίσει, γιατί τότε δέν θά εἶναι νά ἦταννἈρχηγός. ἵσως νά εἶναι "πρόεδρος", "σσυντονιστής", "ἐκπρόσωπος", ἄλλά ὄχι Ἀρχηγός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί κάτι, πού μούρθε στό μυαλό μόλις αὐτή τήν στιγμή ἀπό τό ὑπέρχο βιβλίο, "Ἡ τἐχνη τοῦ Ἀρχηγοῦ"
-Ἄν θέλεις νά καταλάβεις ποιός εἶναι Ἀρχηγός, δές σέ ποιόν θά στραφοῦν τά βλέμματα σέ ὥρα κινδύνου".
Καληνύχτα Σαλῆ :-)
Cummulus
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΥ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ ΑΥΤΟ το βιβλιαράκι, καλέ, για Όνομαααα! τα ίδια χαρτιά, έχουμε διαβάσει στα νιάτα μας;
Δεν μπορώ να το πιστέψω!
;-)
Σαλογραία μου αυτός είναι ο γιόκας σου; Να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώνεις καθότι είναι ταλεντάρα ο μικρός στο γράψιμο.Μάλλον σου έχει μοιάσει ......
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνων. των 5:20μ.μ.
Ο Μάριος, ναι, είναι ο δευτερότοκος γιος και ο πρωτότοκος ο Στέφανος,είναι καλός στο λόγο επίσης.
Δεν νομίζω να μοιάζουν στο γράψιμο στην ανάξια μητέρα τους.
Καμία σχέση!
;-)
Σ'ευχαριστώ πάντως για την αγάπη!
;-)
Το βίντεο αγαπητή Σαλογραία ήταν ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κάποιους ενδοιασμούς.
Θα πω ποιούς.
Το ζήτημα να φτάσει κανείς στον πάτο της
αμαρτίας και να το αγκαλιάσει το παιδί η εκκλησία,ειναι παρακινδυνευμένο πλην όμως είναι και μέρος μιάς λύσης.
Διότι,πολλά παιδιά φτάσαν στον πάτο και ή ειναι ακόμα εκεί ή τα βρήκε ο θάνατος πριν μετανοήσουν.
Έχω παραδείγματα πολλά από αυτό που λέγω.
Το ζήτημα είναι πώς θα έχεις το παιδί στην εκκλησία από μικρό και πώς θα του φυτέψεις την αγάπη Του Θεού,τον σεβασμό,τον φόβο Του Θεού..
Οι παλαιοί[παπούδες μας και γιαγιάδες μας]διατηρούσαν παρθενία,ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Μούλεγε η γιαγιά μου:
''Μας έλεγε η μάνα μας πως αυτό είναι αμαρτία και θα σε τιμωρήσει Ο Θεός και αυτό ήταν και τελείωσε ΥΠΑΚΟΗ''.
Σήμερα,πρέπει να εξηγήσει κανείς γιατί είναι αμαρτία και ειδικά στην εφηβεία που τα πράγματα είναι ρευστά επειδή δεν υπάρχει έξω παράδειγμα προς μίμησιν και οι θυγατέρες γίναν πιό ελεύθερες από τους υιούς και σπρώχνουν από μόνες τους την κατάσταση''και ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς...λέει ένα άσμα λαικόν''.
Πολλά παιδιά στην εφηβεία δεν γνωρίζουν τι είναι εκκλησία ,τι σημαίνει Χριστός.
Για να πείσεις πρέπει να πεις πολλά και να τα αφήσεις στην ελευθερία τους και να μάθουν από τα λάθη τους ενώ η προσευχή του κάθε γονιού να είναι αδιάλειπτη και να επαγρυπνείς χωρίς πολλές πιέσεις.
Για μένα,στείλε παιδιά στην εξομολόγηση και ας κάνουν την παρακοή..μόνο και μόνο[τόχω διαπιστώσει]επειδή ταπεινώνονται και προσέρχονται στο εξομολογητάριον και πέφτουν και σηκώνονται επειδή η εξομολόγηση ανακουφίζει..θαρθεί κάποια στιγμή που θα πάρουν πιό σοβαρά αυτό που λέγεται σεβασμός στον Θεό, και Ο Κύριος έρχεται και παίρνει τα πάθη και κατευνάζονται όλες οι αισθήσεις με το χρόνο.
Στην ουσία μαθαίνει να μετανοεί και να προσπέφτει στα σκαλιά της εκκλησίας και αυτό δίνει την δυνατότητα στην Θεία Χάρη να δουλέψει σιγά σιγά με το χρόνο και αν και εφόσον δεν τα παρατήσει και δεν ξαναπατήσει εκεί επειδή θέλει να ζήσει την απόλαυση των αισθήσεων.
Το θέμα της εγκράτειας στην εφηβική ηλικία είναι κάτι που έχω μελετήσει πολύ και από προσωπικά μου βιώματα .
Όμως ,ο φόβος Του Θεού είναι καταλυτικό στοιχείο σαν αρχή και μετέπειτα μεγαλώνοντας αρχίζει και καταλαβαίνει και την αγάπη Του Θεού ,τα οποία είναι Δώρα πνευματικά.
Πάντως η κάθε ψυχή θέλει τη δική τηςπαιδαγωγία.
Τούτο το βλέπουμε από το πώς παιδαγωγεί Ο Κύριος μέσα σε ένα σπίτι με πολλά παιδιά το καθένα επειδή το καθένα έχει την δική του προαίρεση και τη δική του καλή η κακή διάθεση.
Βλέπουμε πως σε μερικούς δουλεύει σιγά σιγά,άλλους τους παιδαγωγεί με πιό σκληρό τρόπο και άλλους μεθοδικά.
Το θέμα είναι ότι το κάθε παιδί θέλει το δικό του τρόπο να το παιδαγωγήσεις και με πολύ αγώνα να το φέρεις κοντά στο Χριστό δείχνοντάς του την αγάπη σου γιά Αυτόν.
Είναι πολύ δύσκολο για τα κορίτσια θα ήθελα να καταθέσω,επειδή μόλις γίνει η πρώτη πτώσις γίνεται και η συνέχεια με άλλους και άλλους και επειδή η φύσις τους είναι πιό ευαίσθητη,γίνεται κομμάτια η καρδιά τους.
Και τα αγόρια βέβαια,αλλά ο στρατός τα σκληραίνει πολύ και επειδή το άρρεν σκέπτεται πιό flat ,πιο επίπεδα ξεπερνά πιό εύκολα μιά πτώση.
Ενώ οι θυγατέρες σαν συμπλήρωμα στα κενά των αρρένων είναι πιό ευαίσθητες και πιό μεθοδικές και οι σκέψεις τους έχουν λίγο παραπάνω ωριμότητα.
Δύσκολοι καιροί να έχεις παιδιά σήμερα!
καλό μεσημέρι!
πην.
Πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήο προβληματισμός σου μάλλον και δικός μου προβληματισμός.
Η αμαρτία δεν είναι παίξε γέλασε που νομίζουμε εμείς τα χάπατα της ιστορίας.
Η αμαρτία αποκαλύπτεται ως σοβαρότατη ΑΛΛΟΙΩΣΗ και ΝΕΥΡΟΧΗΜΙΚΟ ΔΕΣΙΜΟ της ΟΛΗΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ, είτε το κατανοούμε είτε όχι.
Οποιος γίνει ΔΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ.
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ παρουσιάζονται όσοι ΠΑΙΔΙΟΘΕΝ υπήρξαν ΠΡΟΦΥΛΑΓΜΕΝΟΙ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και τον ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ δεν τον κατάλαβαν πόσο ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟΣ μπορεί να αποβεί( ΑΝΑΛΟΓΑ με την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ του εφήβου).
Πριν λίγες μέρες, άλλος ένας μαθητής αυτοκτόνησε στην Πάτρα που μένω.
Δεν ξέρω αν έγραψαν οι εφημερίδες.
Το γνωρίζω εξ εγκυροτάτης πηγής.
Αυτή η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ των νέων παιδιών, μηδενός διώκοντος (φαινομενικά)
ΠΟΘΕΝ προκύπτει, αν όχι από ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ σε ΑΡΝΗΤΙΚΑ και ΠΡΟΩΡΑ ΒΙΩΜΑΤΑ που παράγουν ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ στις αθώες ψυχές;
Τεράστιο το θέμα.
Ας ευχόμαστε για ΦΩΤΙΣΗ λαού και ποιμένων.
1.Ωραίο κείμενο,εύγε!2.Καταπληκτική ομιλία κατά 90%.Το άλλο 10 τσίριζαν,σύζυγος,παιδιά και σκύλος και κρατώ μικρή επιφύλαξη.Κύπριος ο ιερέας,τρεις σκάλες πάνω το επίπεδο.Αυτό είναι σχεδόν κανόνας.3.Μάθε σε ένα παιδί ότι ο Θεός είναι τιμωρός και όταν πιάσει εφηβεία δε θα περνάει ούτε έξω από την εκκλησία.4.Τα παιδιά σήμερα θέλουν ένα απλό φύσημα για να πάρουν στροφές και όχι κλωτσιά στα πισινά όπως εγώ π.χ.5.Στο στρατό ΔΕΝ σκληραίνουν,απλά οι άντρες είναι υπέρμετρα εγωιστές.6.Πέφτουμε και σηκωνόμαστε,πέφτουμε και σηκωνόμαστε....
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω κατά 90% συμφωνώ με την ομιλία του πατρός Βαρνάβα.
Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό για το οποίο θα ήθελα εξηγήσεις αλλά αυτό σε άλλη ευκαιρία, όχι εδώ όχι σήμερα.
Ο Θεός παπα-Κώστα μου, σίγουρα ΔΕΝ είναι τιμωρός αλλά όποιος παραβαίνει τον πνευματικό νόμο Του,ΑΡΓΑ ή ΓΡΗΓΟΡΑ, στην εδώ ζωή ή ΚΑΙ στην άλλη μετά θάνατον εννοώ, εισπράττει ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ στη σάρκα και στην ψυχή του, και αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουμε, οι περισσότεροι:
Το ΟΔΥΝΗΡΟΤΑΤΟ των ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ της ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ του θείου νόμου, διότι ο Θεός μάς έφτιαξε με κάποιες ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ,ΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΥΓΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ...
Όταν τις παραβαίνουμε τότε έρχεται η ψυχική ή σωματική νόσος, ο σωματικός και ο πνευματικός θάνατος.
Τον σωματικό θάνατο, τον καταλαβαίνουμε άμεσα οι περισσότεροι. Τον πνευματικό θάνατο, λόγω της ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ που μας δέρνει, ΔΕΝ τον αντιλαμβανόμαστε.
Ο Κύριος τον έβλεπε ξεκάθαρα μπροστά Του, και τον πνευματικό θάνατο γι αυτό προέτρεψε τον νέο που του είχε πεθάνει ο πατέρας:
-Άφες τους Νεκρούς, θάψαι τους εαυτών νεκρούς!
Σωστό αυτό αλλά πως να το καταλάβει ένας νέος ο οποίος δεν ξέρει ΤΙΠΟΤΑ από Χριστό;Αν του τα πεις έτσι τον έχασες για πάντα.Ας θυμηθούμε πως προσέγγισε τον ειδωλολάτρη ιερέα ο αββάς Μακάριος και πως ο μαθητής του και τι αποτέλεσμα είχε ο καθένας.Και μια παρένθεση.Οι νέοι μας είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ "υλικό" και έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν όλο αυτό το χάλι.Δεν έχουν επαφή με τη παράδοση διότι οι γονείς τους δεν ενδιαφέρθηκαν να τη μεταδώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πιστεύω ότι χάσαμε κάποιον γιατί τα είπαμε ...κάπως.
Χάνουμε κάποιον ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
ΌΤΑΝ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, όταν τον κάνουμε με τη ζωή μας, ΝΑ ΜΑΣ ΣΙΧΑΘΕΙ, να ΜΑΣ ΜΗΔΕΝΙΣΕΙ στη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του.
Τότε τον χάσαμε το νέο μας.
Από τα κακά ΈΡΓΑ μας, τον χάσαμε το νέο μας, όχι από τα δυσπρόσιστα ή ακατανόητα λόγια μας.
Για το όποιο χάλι των νέων σήμερα, φταίμε ΠΡΩΤΑ οι μεγαλύτεροι στην ΗΛΙΚΙΑ, και στο ΑΞΙΩΜΑ.
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ που φταίνε είναι οι νέοι μας.
Αν στα μάτια μας φαίνονται ως κακοί καρποί, είναι διοτι ημείς, οι ρίζες τους, υπήρξαμε κακά και ανόητα δέντρα.
Τα έργα,το παράδειγμα είναι το δεύτερο και,προσωπική μου άποψη,σημαντικότερο στάδιο.Μην υποτιμούμε όμως και το...στοματάκι μας.Να παραθέσω και κάτι περί δικαιοσύνης Θεού“Πώς θα ονομάσεις το Θεό δίκαιο, γράφει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, όταν διαβάσεις στο ευαγγέλιο για το μισθό των εργατών; Φίλε, λέει, δε σ’ αδικώ θέλω να δώσω και σ’ αυτόν τον έσχατο όσα έδωσα και σε σένα αν το δικό σου το μάτι είναι πονηρό, εγώ είμαι αγαθός. Πώς θα ονομάσει κανείς δίκαιο το Θεό, όταν διαβάσει στο ευαγγέλιο για τον άσωτο υιό, που σκόρπισε τον πατρικό πλούτο σε ασωτείες, και όταν έδειξε μόνο κατάνυξη, έτρεξε ο πατέρας και έπεσε στον τράχηλό του, και του έδωσε εξουσία πάνω σε όλο του τον πλούτο; Κι αυτά δεν τα είπε κανένας άλλος, ώστε να αμφιβάλλουμε, αλλά ο ίδιος ο υιός Του. Που είναι η δικαιοσύνη του Θεού, αφού ήμαστε αμαρτωλοί και ο Χριστός πέθανε για μας;” [ομιλία 60]
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
Είναι πολύ δύσκολο το θέμα και σίγουρα η κάθε ψυχή έχει και τη δική της παιδαγωγία.Έτσι ενω ο φόβος του Θεού σε κάποιους γίνεται φρένο,σε κάποιους άλλους γίνεται καταφρόνια.Πάλι,η αγάπη Του Θεού το ίδιο.Μπορεί να έχει δίκιο ο πάτερ.Μην παίρνουμε όμως μεμονωμένα μιά περίπτωση.Το ζήτημα είναι όπως είπε και στο βιντεάκι ο πάτερ,πως θα ελκυθείς από τον Χριστό ώστε να μην καταναλώνεσαι σε ψευτικους δρόμους.Άλλωστε και ο θάνατος φρένο δεν είναι αλλά ποιός το αντιλαμβάνεται?Καλό βράδυ να έχετε!πην
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβαστέ μου παπα-Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο στοματάκι μας είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ να το ανοίγουμε αν ΠΡΩΤΑ δεν έχουμε ΚΑΘΑΡΘΕΙ από τα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μας ΠΑΘΗ- θα επιμείνω.
Προσωπικώς...ΕΞΑΓΡΙΩΝΟΜΑΙ ΤΑ ΜΑΛΑ, όταν ακούω ιεροκήρυκες (παπάδες ή λαΪκούς, σε λόγο προφορικό ή και γραπτό)
των οποίως ΓΝΩΡΙΖΩ την ΕΜΠΑΘΕΙΑ και το ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟ του ΜΙΣΟΥΣ, αν θες, ΕΞΑΓΡΙΩΝΟΜΑΙ ΤΑ ΜΑΛΑ, όταν τους ακούω λέω, να μιλούν για υψιπετή θεολογικά νοήματα, ενώ στην ΠΡΑΞΗ πράττουν ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ.
Εκεί ΦΡΙΤΤΩ.
ΕΚΕΙ θυμάμαι τον άγιο Συμεών το Θεολόγο που χαρακτηρίζει ως ΜΟΙΧΟ, τον ΕΜΠΑΘΗ και ακόμη ΜΗ ΚΕΚΑΘΑΡΜΕΝΟ κήρυκα του θείου λόγου.
Θα μου πεις:
-Τι να γίνει μανδάμ, ΠΡΕΠΕΙ, ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ο λόγος.
Μάλιστα "πρέπει" αλλά...ΕΤΣΙ, όμως, ΟΠΩΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ Μ Η Ν ΑΚΟΥΓΟΤΑΝΕ...
Ας πούμε παπα-Κώστα μου, ένας θεούσος, λαΪκός, ή ιερέας με έχει βρίσει ΧΥΔΑΙΑ ή με έχει ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΙ
Και ΜΕΤΑ το ΧΥΔΑΙΟ ΒΡΙΣΙΔΙ, ή την ΑΙΣΧΡΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ, αλλάζει μούτρα, παίρνει ύφος κατανυκτικό και αρχίζει και μπουλσιτάρει από το άγιο βήμα, περί Ορθοδοξίας, περί αγάπης, ταπεινοφροσύνης κ.λπ.
Τώρα ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΣ, ότι εγώ ο τάλας_και κάθε τάλας- ότι θα έχω τηΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΔΙΑΘΕΣΗ να ακούσω ΛΟΓΙΑ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΑ, από γοριλοπαπάδες, ή λαΪκούς λουθηροκαλβίνους;
Σοβαρολογείς;
;-(
ΩΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ, ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ εκείνος ο ταλαίπωρος θεολογών στα μάτια μου.
Και αν στο διαδίκτυο δημοσιεύονται λόγοι αγίων και αγωνιστών γερόντων, και δίνουμε κάποιοι μια σημασία, δίνουμε σημασία, ΟΧΙ για τα ίδια τα λόγια καθαυτά, αλλά για τον ΠΟΜΠΟ των λόγων που ΠΡΙΝ τα ΕΚΠΕΜΨΕΙ τα λόγια στο πλήθος, ΠΡΩΤΑ, τα ΕΦΑΡΜΟΣΕ (τουτέστιν τα μετέτρεψε σε ΑΙΜΑ και ΣΑΡΚΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡιστου) στη ζωή του.
Και ΜΟΝΟΝ για το λόγο του ότι τα ΕΦΑΡΜΟΣΕ, τον ακούμε με κάποια κατάνυξη.
ΚΑΤΆ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΘΕΟΛΟΓΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, Ή ΕΞ ΑΞΙΟΠΙΣΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ, Ο,ΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ,
Α Δ Ι Α Φ Ο Ρ Η ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ.
Είναι η ΕΦΑΡΜΟΓΗ που πείθει.
ΟΧΙ Ο λόγος.
Καλά τα λέει ο αββάς Ισαάκ.
Εκείνος έχει ΟΛΟ ΤΟ δικαίωμα να τα λέει
ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ, τα έγραψε και ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΠΡΩΤΟΣ...
Ο κάθε μεταγενέστερος ιεροκήρυκας που ΔΕΝ έγραψε τη θεολογία με το ΑΙΜΑ του, και ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ, ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΟΜΙΛΕΙ.
Τέλος!
ΑΝ ΟΜΙΛΕΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ ΝΑ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ,
Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Ο Ν Τ Α Σ, ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ
Υ Π Ο Κ Ρ Ι Σ Ι Α Σ ΤΟΥ.
Αν τώρα λόγω ιδιότητας είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ο ιερέας την Κυριακή π.χ. να εξηγήσει το Ευαγγέλιο, στους ενορίτες, τουλάχιστον, ας το κάνει ΜΕ ΠΑΣΑ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ζητώντας από τους ενορίτες ΧΙΛΙΕΣ συγνώμες που ΤΟΛΜΑΕΙ και ανοίγει το στόμα του, ενώ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ εφάρμοσε ούτε το Α της χριστιανικής αλήθειας.
Τελικά, το πιστεύω.
Όχι από τους άθεους.
Αυτοί ΔΕΝ με ενοχλούνε.
Αυτοί είναι νεκροί πνευματικά.
Δεν περιμένω ΤΙΠΟΤΕ από αυτούς.
Από τους δήθεν "χριστιανούς" παπάδες, δεσποτάδες, Πατριαρχάδες, πρώτα και κύρια, ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ εις τα έθνη...
Και δευτερευόντως και από την υποκρισία και τη σκληρότητα και ημών των λαΪκών.
Γι αυτό σας λέω, παπα-Κώστα μου και Πηνελοπάκι μου, άσε ...και ας πάω να φάω ένα κομμάτι πορτοκαλόπιτα που έφτιαξα προ ολίγου, προκειμένου να παρηγορήσω τον ψυχικό πόνο μου...
;-)
Με ένα κομμάτι πορτοκαλόπιτα, για λίγη ώρα τουλάχιστον, όλα θα τα βλέπω, πιο αισιόδοξα!
;-)
Α Ι Σ Χ Ο Σ !Αυτό ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση!Πορτοκαλόπιτα σε άνθρωπο που κάνει δίαιτα;Εννοείται πως πρέπει να υπάρχει συμφωνία λόγου και πράξεων.Επιμένω στην αξία του λόγου πάντως.Προτιμώ να διαβάζω κείμενα που κατεβάζω από το διαδίκτυο για τον εορτάζοντα άγιο της ημέρας.Δεν εξετάζουν πάντως όλοι το ποιόν του ομιλούντα,δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
Πάτερ μου δέν σέ γνωρίζω κι΄ οὔτε ξέρω πού λειτουργεῖς. Ἄν τύχει ὅμως κι΄ ἔρθω στήν ἐκκλησία σου, θά πρέπει στό κήρυγμα νά βγῶ ἔξω γιατί δέν ξέρω ποιός καί τί εἶσαι ἤ θά πρέπει νά ζητήσω πληροφορίες γιά τόν βίο καί τήν πολιτεία σου προκειμένουν ν΄ἀκούσω δυό κουβέντες γιά τό εὐαγγέλιο; Μή μέ βάζεις σέ τέτοιες σκέψεις σε παρακαλῶ...
ΔιαγραφήΕδώ βρίσκεται η αξία του λόγου.Όταν μιλάς σε άγνωστους.Ο έλεγχος γίνεται ΜΟΝΟ στον παπά της ενορίας.Και θεωρώ καθήκον των πιστών να ελέγχουν ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ τον παπά της ενορίας τους.Δεν είναι δυνατόν σε κάθε ναό που θα βρεθεί κάποιος να κάνει έρευνα.
Διαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
Διαγραφήσυμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τον ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ έλεγχο ΚΑΙ στον ιερέα της ενορίας, προκειμένου να ΜΗ καβαλάει καλάμι από το πολύ θυμιάτισμα των οπαδών και μετά τον παίρνει ο γέρο διάλος και τον σηκώνει, ενώ αυτός νομίζει ότι τον κουβαλάνε αγγέλοι στα χέρια τους, χαχα.
Δυστυχώς αυτό το ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ είναι ΚΑΙ αυτό δυσεύρετο σήμερα.
;-)
Ο λόγος προς αγνώστους θα έχει ΤΟΣΗ επιρροή, ΟΣΟ ΕΜΠΡΑΚΤΟ ΒΙΩΜΑ, και ΔΙΑΚΡΙΣΗ και ΑΓΑΠΗ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ και ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΗ, διαθέτει ο ομιλών ιερέας, και απλώς θεολογών ομιλητής.
Αυτή τη δυνατότητα διάκρισης την αποκτάμε καλύτερη με τα χρόνια.
Με τα χρόνια μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα ΠΟΙΟΣ ομιλητής ΠΙΣΤΕΥΕΙ και ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ αυτά που λέει, και ποιος δεν...αλλά απλώς λέει το "μάθημά" του, διότι αυτό το μάθημα του προσπορίζει ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ οικονομικά οφέλη, λέει λοιπόν το "μάθημα"που το έμαθε παπαγαλία και το απαγγέλλει παριστάνοντας ή τον πιο ...άγιο της ενορίας (μια και φοράει ράσα ως ιερέας ή και ως...καλογριά), ή τον απολύτως ειδήμονα επί βαρεων θεολογικών ζητήματων.
Και η ΟΥΣΙΑ βέβαια μακράν αυτού κείται.
Όταν ο ομιλών, ΒΙΩΝΕΙ και ομιλεί ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ, τότε, βεβαίως, μας ΠΕΙΘΕΙ.
Διαφορετικά η ομιλία ακούγεται ως κύμβαλον αλαλάζον.
Φίλτατε Γάιδαρέ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα!
;-)
Λοιπόν, αν πας σε κάποιο ναό με άγνωστο παπά, δεν θα καθίσεις να... ψειρίσεις πολλά.
Αν όμως μένεις στην ίδια πόλη και ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ιερατικά ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ, εκεί είναι κάπως δύσκολο, να μην πω αδύνατον, να ωφεληθείς από το κήρυγμα.
;-)
Εκεί, θα ωφεληθείς από το κήρυγμα, μόνο, αν έχεις μεγάαααλη ταπείνωση και γαΪδουρινή υπομονή σαν και τη δική σου!
;-)
Αλλιώς,αν δεν είσαι άγιος- όπως δεν είμαι εγώ, δυστυχέστατα- όταν κηρύττει ο εν λόγω, βάζεις νοερά βαμπάκια στα αφτιά για να ΜΗΝ ακούς και σε πιάνουν τα νεύρα σου, από την ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΈΡΓΩΝ και λόγων.
Λυπητερό θέμα.
Ας πάμε στο επόμενο...
Καλημέρα Σαλή :-)
ΔιαγραφήἜτσι λέω καί 'γω, ὅτι δέν μπορεῖς νά κάνεις άνάκριση τόν παπᾶ, γιά ν΄ἀκούσεις τό κήρυγμα του. Ἄν τύχει ὅμως καί γνωρίζεις, ἀλλάζει τό πράμα. Ἄλλά ὅπως λές, πᾶμε παρακάτω :-)
;-) Καλημέρα φίλε μου cummulus
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΚΑΡΙΟΣ όποιος μπορεί να πάει παρακάτω.
Γλιτώνει μεγάλες καταστροφές για την ψυχοσωματική του υγεία.
Δυστυχώς η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ και η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ από τη μεριά ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, ανέκαθεν υπήρξε αμαρτία ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
Προσωπικώς λόγω ασυγχωρήτου ΑΦΕΛΕΙΑΣ, άργησα να το καταλάβω.
Ο ΘΕΟΣ
( ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΟ φίλε μου, ευτυχώς που ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ, εννοώ)
;-)
ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΧΩΡΕΣΕΙ (αν μπορέσει)
που ούτε οι ίδιοι σώζονται
και που
που κλείνουν κατάμουτρα και την πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών εις τους επιθυμούντας εισελθείν.
Σαλογραία μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήO Ϊδιος Ο Κύριος δεν είναι που κάπου λέει, πως τους δασκάλους να τους ακούτε, τα έργα τους μη μιμείσθε και κάπου αλλού, να θυμόμαστε και τα δικά μας βρωμερά πάθη, κλπ;
Βέβαια, λόγω της κατάστασής μου κι εγώ δεν θα άντεχα κάποιον με έντονα απωθητική παρουσία και μαρτυρίες κραυγαλέες, κακά τα ψέμματα είναι αλήθεια.
Στην ομιλία του ο ευλογημένος πατήρ Βαρνάβας, έθιξε σε βάθος, συμπαθώς και ακροθιγώς τα κρίσιμα σημεία, αλλά συμφωνώ με την Πηνελόπη,ξέχασε-ίσως δεν κόλλαγε, δεν ξέρω- μια αναφορά στην ευλογημένη προσευχούλα, μέσω της οποίας- όπως ο πατήρ Πορφύριος προέτρεπε- ζητάμε όλα εκείνα που δεν φτάνουμε, απ την Παναγία μας κι εκείνη προστρέχει, δεν υπάρχει περίπτωση.
Εξ άλλου πολυπαθώς βιώνω, πως αν δεν υπάρχει προσευχή, δεν δημιουργούνται οι προυποθέσεις εκείνες στις οποίες προτρέπει, ώστε να αποφευχθεί το δίπολο πουριτανισμού-ελευθεριότητας.
Τελικά πολλά κράτησα, αλλά πιστεύω το καλύτερο ήταν στο 30,20 με το ''.. Η παρθενία και η εγκράτεια δικαιώνονται και βιώνονται μόνον ως ερωτική πληρότητα για τον Θεό και τον άνθρωπο, ποτέ ως απόρριψη, νόμος και φόβος....''
Μακάρι, αλλά ποιός την έχει αυτήν την πληρότητα, θα μου πεις;
Και γι αυτό ο πάτερ σοφά νομίζω, δεν επανέρχεται διόλου σ αυτό.
Να χαίρεσαι τους λεβέντες σου, φτου φτου και Ο Κύριος να τους ευλογεί και η Παναγία να τους σκεπάζει.-
Λάμπρο φίλε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα και εύχομαι να είσαι πάντα καλά.
Το στάδιο έτσι και ανοίξει για τον πιστό, δεν κλείνει ποτέ.
Είναι σαν να μπαίνεις σε θάλασσα.
Προχωράς, κολυμπάς και όπου σε πάει το κύμα.
Αν έχεις παρέα και κάποιον δίπλα, ή σε βοηθάνε δελφίνια, χαρά μεγάλη!
Έκαστος βαδίζει όπως προαιρείται και φτάνει πνευματικά, όπως σημειώνει και ο Ουίλλιαμ Τζαίημς, όχι εκεί που αποφάσισε ο ίδιος ότι θα φτάσει, αλλά όπου ο Θεός ο ίδιος θέλει να τον οδηγήσει μέσα από διάφορες συγκυρίες και εμπειρίες.
Αυτό πια το έχω πιστέψει γι αυτό δεν αγχώνομαι...
;-)
Εύχομαι σθένος πνευματικό και φώτιση για τον καθένα μας.
Ας πούμε μια ευχή και υπέρ υγείας φίλου Ευαγγέλου που ανεβαίνει μια δύσκολη ανηφόρα...
Θερμά σας ευχαριστώ...
Να σαι καλά και συ και θα κοιτάξω να κάνω ότι λέει ο Ουίλλιαμ λοιπόν, γιατί ξεχνιέμαι και μετριέμαι φοβάμαι με άλλων τα μέτρα... κι όπως λες, αγχώνομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έχω κι εγώ κάποιον Ευάγγελο με σοβαρό πρόβλημα και σωματικό και πνευματικό.
Σ ευχαριστούμε, καλό βράδυ.-
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάμπρο!
Ό,τι χειρότερο το να μετριέται ο άνθρωπος, με ατελών ανθρώπων τα μέτρα.
Ξέρω και γω άλλον έναν Ευάγγελο (τον αδερφό της Κατερίνας) με σοβαρότατο θέμα (χειρότερο από του φίλου που είπα χτες να ευχηθείτε υπέρ αναρρώσεως)
άστα, ζόριααα!
Πολλές φωτεινές καλημέρες απ' την Πάτρα!
;-)
Καλό μεσημέρι αγαπητή Σαλογραία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω σε αυτό που είπε ο φίλος εδώ του μπλόκ,θα ήθελα να του πω κάτι εκ καρδίας και χωρίς παρεξήγηση.
Το ζήτημα δεν είναι που έχει φτάσει κανείς.
Και για μένα ούτε και που να το ελέγχει.
Όταν δουλεύεις στα χωράφια του πατέρα σου χωρίς μισθό,το κάνεις επειδή αγαπάς τον Πατέρα σου.
Ο Μισθός ποιός είναι;
Να ζεις και να εργάζεσαι κοντά στον Πατέρα σου.
Έτσι λοιπόν δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι ανώτερος η κατώτερος.
Για μένα σημασία έχει να ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ..
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΡΑΜΕ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΕΣΑΙ ΕΤΣΙ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΟΟΔΟΣ..πην
Πηνελοπάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για την παρέμβαση.
Προσωπικά, δεν εννόησα μία εικόνα περί ανωτερότητος και κατωτερότητος ψυχών.
Ούτε και κάποιος άλλος εδώ, νομίζω.
Αυτό (το ποιος είναι ανώτερος και κατώτερος πνευματικά, από τα στρατευόμενα μέλη της Εκκλησίας) δεν είναι του καθεμιανού ανθρώπου δουλειά να το κρίνει.
Έκαστος οφείλει να πορεύεται κατά συνείδηση, να πάει όπου ο Θεός τον αξιώσει να πάει με τον καθημερινό του αγώνα.
Συχνά παλινδρομεί, χάνεται, ξαναγυρίζει, ξαναπροχωράει και ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, υπόκειται πάντα στο ΦΟΒΟ της Πτώσης, γι αυτό και ΠΡΟΣΕΧΕΙ κατά πάντα και δια πάντα ίνα μη απολέσει ό,τι του δόθηκε ως χάρισμα και κλήση Σωτηρίας.
Επάνω σε αυτό προσφέρει μια χαριτωμένη εικόνα-μύθο, ο άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς με κάποιον που μεταφέρει-εν είδει Δοκιμασίας- σε μια ΜΑΚΡΙΑ ΠΟΡΕΙΑ, ένα ποτήρι ξέχειλο από λάδι, προσέχοντας καθ'οδόν, να ΜΗΝ χυθεί ούτε ΜΙΑ σταγόνα, από αυτό το λάδι, διότι αν χυθεί ΈΣΤΩ και μια σταγόνα, θα του κόψουνε το κεφάλι!
Τέτοιο θείο και άγιο φόβο πρέπει να έχουμε για την ψυχική μας θεραπεία και ακεραιότητα τονίζει ο μέγας αυτός ασκητής, που επί σαράντα έτη, από τότε που έγινε ιερέας και κατόπιν Επίσκοπος των Ρώσων της Διασποράς, δεν έδωσε ανάπαυση στο σώμα του, και ΔΕΝ κοιμήθηκε σε κρεβάτι,
άσε η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ταπείνωσή του σε "εχθρούς" και σε φίλους.
Μακάρι κάποια στιγμή ν' αντιληφθούμε όλοι μας, ότι δεν διδάσκουμε εκείνο που θέλουμε, ούτε εκείνο που ξέρουμε, αλλά εκείνο που είμαστε. Το ίδιο όμως ισχύει και γιά την αποδοχή διδαχής από άλλους, δεχώμαστε αυτό είμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους Ιερείς που έχουν την διακονία του Λόγου και δεν πράττουν αυτά που κηρρύτουν, εμείς οι λαικοί, ας θυμηθούμε το χωρίο στην Παλαιά Διαθήκη, όπου έσωσε τον Βαλαάμ από την ρομφαία του Αγγέλλου που τους έφραζε τον δρόμο, ο γάιδαρος του, μιλώντας του με φωνή ανθρώπινη.
Ιωάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαμία αντίρρηση.
Μόνο το τι ΕΙΜΑΣΤΕ θα το μάθει έκαστος ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, από τον ΜΟΝΟ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟ ΚΡΙΤΗ.
Προ του θανάτου, ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΑΣΦΑΛΗΣ, μπορεί να υφίσταται.
Μια ΣΧΕΤΙΚΗ αίσθηση ναι, αλλά ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΧΙ.
ΟΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ, μετά ΜΕΤΑ θάνατον, παρακαλώ.
;-)
Όλες οι κρίσεις που αποδίδουμε ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, στο όνομα της όποιας αυθεντίας μας δήθεν, δεν είναι παρά ΨΕΥΔΕΙΣ κρίσεις,κοινώς ψευδαισθήσεις, αυτό είναι ωφέλιμο πάντα να το κρατάμε στο νου μας, προκειμένου να μην "ψηλώνει" ο έρμος "ο νους" μας, που θα έγραφε και ο μακαρίτης ο Παπαδιάμαντης.
;-)
Αυτό που θα έπρεπε να σε βάλει σε σοβαρές σκέψεις αγαπητή Ευανθία, είναι το ότι αμύνεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έγραψα είναι προσωπική μου εμπειρία, που με αγαθή διάθεση το μοιράζομαι μαζί σου και με τους φίλους του μπλόγκ σου.
Δεν σε έκρινε ούτε σε καταδίκασε κανείς. Ο Χριστός είπε... "δεν ήρθα για να καταδικάσω τον κόσμο, άλλα για να τον σώσω."
Θέλω να πιστεύω ότι αγαπάς τη αλήθεια, διότι μόνο έτσι θα σου δωθεί να την δεχθείς.
Ιωάννη
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις αλλά δεν πειράζει.
Σε ευχαριστώ!
Να είσαι πάντα καλά!
;-)
Εννοώ ότι αν δεν δεχτούμε την αλήθεια του εαυτού μας, είναι αδύνατον να ενωθεί η Αλήθεια με μας και να μας σώσει. Αυτό το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ φανταστικός εαυτός μας δεν επιτρέπει στον Θεό να μας σώσει.
Το εκφράζει κατά κάποιον τρόπο και ο γιός σου πολύ ωραία στο κείμενο που ανάρτησες.
"... να μη βλέπουμε μέσα του την απαίσια αντανάκλασή μας!"
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολο γιά εμάς τους υπερήφανους και εγωιστές να δινόμαστε στο Θεό χωρίς άμυνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποια και να είναι η αδυναμία μας, όποιο και να είναι το πάθος μας, ας μη ντρεπόμαστε να ανοιγουμε με ειλικρίνια τον εαυτό μας στο Χριστό και να Τον αφήνουμε να μπαίνει στην καρδιά μας.
Να Του προσφέρουμε με φόβο αλλά και με τόλμη τον απαίσιο εαυτό μας θυμούμενοι τον λόγο του Αποστολου Παύλου, ότι «πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» και το «η δύναμή μου εν ασθενεία τελειούται»
Τίποτε άλλο δεν έχουμε να προσφέρουμε, και μόνο αυτό ζητάει από εμάς. Πόσο εύκολο, αλλά και ποσο δύσκολο το κάνει ο εχθρός εξαπατώντας μας με τον φανταστικό εαυτό μας, με πολλούς και διάφορους τρόπους.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννη συμφωνούμε απολύτως
!
Η ΠΡΑΞΗ θα μας κρίνει και οι ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ μας, βεβαίως, ΟΤΑΝ έρθει η ΤΕΛΙΚΗ ώρα της ΚΡΙΣΗΣ.
ΜΕΧΡΙ τότε, ΥΠΟΜΟΝΗ...
;-)
Όλοι οι Αγίοι μας δεν έβλεπαν τον Θεό ως κριτή, αλλά ως εύσπλαχνο Πατέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίωναν τον Θεό, την αγάπη Του και αποκλειστικά μόνο σε αυτή ελπίζαν, όχι στόν εαυτό τους, στις πράξεις και στα έργα τους. Γνωρίζαν πολύ καλά, ότι αυτοί οι ίδιοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα γιά την σωτηρία τους.
Το να περιμένουμε την τελική κρίση σημαίνει ότι αγνοούμε τον Θεό και τον εαυτό μας.
Τι σημαίνουν άραγε τα λόγια του Σωτήρα...«Έλα σε ειρήνη με τον αντίδικό σου γρήγορα, ενόσω είσαι μαζί του καθ' οδόν· μήπως και ο αντίδικος σε παραδώσει στον κριτή, και ο κριτής στον υπηρέτη, και ριχτείς σε φυλακή.»
Ποιός είναι ο αντίδικός μου που πρέπει να έρθω σε ειρήνη γιά να μη με παραδώσει στον κριτή;
Δεν είναι κανείς άλλος, παρά ο ίδιος μου ο εαυτός και το «καθ' οδόν» είναι το διάβα αυτής της επιγειας ζωής μου!
Iωάννη ηλεκτρονικέ, άγνωστε φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτής της σελίδας, επίτρεψέ μου να προσθέσω
ότι το προηγούμενο σχόλιό σου
είναι ΑΠΛΩΣ, ΜΙΑ δική σου,
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ προσέγγιση
και όχι η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας,τους οποίους σέβομαι κατά προτεραιότητα.
Υπάρχουν και ΑΛΛΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ προσεγγίσεις,
δεν θα αναλύσω.
Θα θυμίσω μόνο τον "περί Μετανοίας" λόγο του Αγίου Ιωάννου ΣιναΪτη, στο έργο του "Κλίμαξ" για να δεις τι ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ
(και όχι μόνον νεοεποχίτικη "αγάπη"οικουμενιστικού, αιρετικού τύπου)
έτρεφαν οι ΑΓΙΩΤΑΤΟΙ εκείνοι Μοναχοί που περιγράφει ο άγιος Ιωάννης.
Θα σου θυμίσω επίσης ότι ο ΜΕΓΑΣ Γρηγόριος ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ,
ο ανεπανάληπτος λάτρης του Κυρίου Ιησού,
σε ένα από τα τελευταία άρθρα που πρόσθεσε στο ΣΎΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, το οποίο ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ απαγγέλουμε οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ στους ναούς, ΤΟΝΙΣΕ:
''...πιστεύω ...εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν... και πάλιν ερχόμενον, ΚΡΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΣ και ΝΕΚΡΟΥΣ..." κλπ κλπ.
Γράφεις:" Το να περιμένουμε την τελική κρίση σημαίνει ότι αγνοούμε τον Θεό και τον εαυτό μας".
Λοιπόν Ιωάννη,
που ΔΕΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ
(και ΜΑΚΑΡΙ να είσαι αγιότατος άνθρωπος, υπέροχο θα ήταν αυτό)
ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ ΒΙΟ,
ερωτώ και πάλιν,
ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ότι Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
που ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑ,
ΌΤΙ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΤΟ ΘΕΟ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ;
-Άπαγε, της βλασφημίας!
Εμείς εδώ, οι ανύπαρκτοι, που λέει και ένας φίλος, τα λόγια των Αγίων απλώς επαναλαμβάνουμε, επιθυμώντας να ΜΗΝ ξεφύγουμε από εκείνων την Ορθή Ομολογία και έχοντας επίγνωση ότι ενώπιόν των ΑΓίων, δεν είμαστε ΤΙΠΟΤΕ περισσότερο από ακάθαρτη γη και σποδός.
Διατυπώσεις φιλοσοφικοθεολογικές με νεοεποχίτικη αγαπολογική φρασεολογία
(αναφέρομαι γενικώς) ομολογώ, ότι με καθιστούν επιφυλακτική άκρως,
ακριβώς διότι αυτή την εντολή ελάβομεν,
όπως ωραία προείπες, να είμαστε "φρόνιμοι ως όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί", διότι αι σημεριναί ημέραι, εισίν, πονηρότατοι.
Και ο ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ εις τέλος τον καύσωνα
της του βίω ημών πνευματικής ημέρας,
ούτος και σωθήσεται,
όπερ εύχομαι δια πάντας
τους ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ αγωνιζομένους,
αμήήηηην!
;-)
Βεβαίως Ευανθία και θα έρθει στην δευτέρα Του παρουσία « κρίνε ζώντας και νεκρούς.»
ΑπάντησηΔιαγραφή...« καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν, ἔρχου.»
Ποιά νύμφη περιμένει τον Νυμφίο της ως κριτή;
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννη
Κρίμα που
δεν έχω καταφέρει ακόμη να γίνω νύμφη.
Αχρεία δούλη μακάρι να ήμουν και ούτε, ακόμα δεν έχω προσεγγίσει...
Αν εσύ τα κατάφερες κι έγινες ... νύμφη, μπράβο σου, βρε!
Σε θαυμάζω!
;-)
Μαγκιά σου και καουμποϋλίκι σου!
Άντε!
Μακάρι
να με πάρεις και μένα για παρανυφάκι!
;-)
Ααααα!Ωραία κουβέντα πιάσατε εδώ.ο θεός είναι Αγάπη.Δεν ήρθε να μας κρίνει αλλά να μας σώσει.Μας έδειξε το δρόμο και εμείς οφείλουμε να προσπαθήσουμε έστω να τον ακολουθήσουμε.Οι πράξεις μας είναι αυτές που θα μας κρίνουν.Η οργή του Θεού είναι οι ίδιες μας οι ,αμετανόητες,αμαρτίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ.
Εκείνο που με ανησυχεί, όμως, πάρα πολύ,
είναι η ελαστικότητα της συνείδησης εκάστου, όπου έκαστος ΑΝΕΤΑ, χαλαρά και αυτάρεσκα, μπορεί να πείθει τον εαυτόν του, ότι είναι σωστός, δίκαιος, έως θεόπτης, ενώ η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ όπως τη ΒΛΕΠΕΙ ΜΟΝΟ ο Θεός μπορεί να είναι ΠΟΛΥ διαφορετική και το απότομα ξύπνημά μας- δια του προσωπικού μας θανάτου- μπορεί να είναι ΑΚΡΩΣ σοκαριστικό, και ΜΗ αναστρέψιμο.
Πολλές αμερικανιές στο σινεμά, με μεταφυσικό περιεχόμενο, επιδρούν παραπλανητικά επάνω στις ψυχές των νεοτέρων, κυρίως.
Υποστηρίζουν οι ταινίες την άποψη ότι δεν υπάρχει αιώνια Κόλαση όπως μας λέει η Γραφή, και όλοι ρε παιδάκι μου, καλοί-κακοί, θα βρούμε τη λύτρωση πεθαίνοντας.
Επισφαλή και αιρετικά κηρύγματα, δηλαδή.
Οι άγιοι της Ανατολής, ΈΤΡΕΜΑΝ την πιθανότητα της Αιώνιας Κόλασης.
Σε μας βγήκανε οι φροΫδικοι ψυχαναλυτάδες και μας γεμίσανε αλογόμυγες του στιλ:"μην έχεις ενοχές χρυσούλι μου για τίποτα. οι ενοχές είναι περιττές. ο Θεός είναι αγάπη, όλους θα μας σώσει κ.λπ κλπ)
Μακάρι όλους να μας σώσει αλλά...οι άγιοι δεν εφησύχαζαν...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΖΗΤΗΜΑ Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ προσωπικός ΑΓΩΝΑΣ,ΑΣΚΗΣΗ, ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ, απλανής ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ,συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ,ακροβασία ΣΥΝΕΧΗΣ, και ΔΙΑΚΡΙΣΗ, για να μην κλαπεί ο άνθρωπος είτε εκ δεξιών είτε εξ αριστερών, καταστάσεις που μονίμως μας απειλούν Μέχρι να ψυχοπαραδώσουμε...
;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιά να μη είναι..."το απότομα ξύπνημά μας- δια του προσωπικού μας θανάτου- μπορεί να είναι ΑΚΡΩΣ σοκαριστικό, και ΜΗ αναστρέψιμο" και γιά να δούμε τον χαρακτήρα της νύμφης, ας ρίξουμε μιά ματιά στο παρακάτω εξαιρετικά διδακτικό διήγημα:
"Λέγεται, πώς κάποιος ασκητής, έπειτα από μακροχρόνια και επόμονη πνευματική άσκησι, νόμισε τόν εαυτό του κατάλληλο να χτυπήσει την πόρτα του Χριστού και να ζητήσει να καταταγή στήν ακολουθία Του.
Στο πρώτο χτύπημα, βαρειά αντήχησε από μέσα η ερώτησις :
-Ποιός είναι;
-Εγώ, απάντησε ο ασκητής.
Η πόρτα έμεινε κλειστή, δείγμα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν άξιζε να γίνει οπαδός του Χριστού.
Έφυγε πάλι γιά την έρημο. Υπεβλήθη σε νέες πνευματικές ασκήσεις, οπότε ανακάλυψε ποιό ήταν το εμπόδιο πού του κράτησε την πόρτα κλειστή. Ήταν το «Εγώ».
Εργάσθηκε χρόνια γιά να εφαρμόση το «απαρνησάσθω εαυτόν» και ξαναγύρισε πάλι, ασπρομάλλης τώρα πιά, και ξαναχτύπησε. Ή ίδια ερώτησις επανελήφθη από μέσα :
-Ποιός είναι;
-«Εσύ είμαι» ήταν η απάντησις.
Διάπλατα άνοιξε η πόρτα γιατί είχε εκπληρωθή ο απαραίτητος όρος, που ήταν το «απαρνησάσθω εαυτόν».
Είχε πράγματι βρή το μυστικό ο άνθρωπος αυτός. Είχε απαρνηθή τον παλαιό «εαυτό» του καιείχε συνταυτίσει το «Εγώ» του με το «θέλω» του Χριστού.
Μακάριοι όσοι, οιστρηλατημένοι από το θερμουργό σύνθημα «απαρνησάσθω εαυτόν», κατορθώσουν να πετάξουν το βαρύ και επίπονο δισάκι των παθών, γιά να ακολουθήσουν τον ένδοξο κι' α αναλαφρό «Σταυρό» οπίσω Του!"
(από το βιβλίο "ΚΟΓΧΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ", Κωνσταντίνου Κούρκουλα, Εκδόσις ΝΕΑ)
Ιωάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για την υπέροχη ιστοριούλα.
Την είχα πρωτοδιαβάσει σε κάποιο έργο του Καζαντζάκη, νομίζω στο έργο του,
" Ο ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" που αναφέρεται με πολύ συγκινητικό τρόπο και δυνατή γλώσσα, τον άγιο Φραγκίσκο των παπικών.
Άλλο όμως εγρήγορση και άλλο τρόμος.Έτρεμαν την Κόλαση ως αποχωρισμό από τον Χριστό.Δεν τιμωρεί ο Θεός εμείς φτιάχνουμε την τιμωρία μας.Όποιος πιστεύει τις χαζοχαρούμενες θεωρίες made in Hollywood,τι να πω.Δεν τη γλιτώνουμε όλοι αλλά σύμφωνα με το όραμα του αγίου Νήφωνος Κωνσταντιανής υπάρχουν αρκετές διαβαθμίσεις στον Παράδεισο.Δεν θα απολαμβάνουν όλοι την ίδια Θεοπτία αλλά θα γλιτώσουν την Κόλαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου επιτρέπετε να πω και εγώ την ατελή μου γνώμη.
Ίσως και να κάνω λάθος,δεν ξέρω.
Η Ορθοδοξία είναι Ζωή εν Χριστώ.
Οι πιστοί και όχι μόνον οι Ιερείς καλούμαστε να βάλουμε ένα λιθαράκι για τον πλησίον μας,χωρίς να χαρακτηριστούμε ότι κάνουμε τον δάσκαλο.
Βρέθηκα στο καραβάκι πηγαίνοντας στη Σαλαμίνα.
Μέσα εκεί γνωρισα μιά γιαγιά.
Μου είπε για κάποιον άγιο στο νησί τον οποίον εγώ δεν ήξερα.
Αυτά τα λίγα που είπε εγώ αναπαύτηκα.
Θέλω να πω ,η Γνώση ΚΑΤΆ θΕΌΝ είναι ένα Πανεπιστήμιο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Κατα τη γνώμη μου,όσο πιο βαθύτερα προσεγγίζει κανείς Τον Θεό,τόσο και μαθαίνει.
Δεν έχει σημασία αν αυτά τα λίγα που ξέρει είναι μιά σταγόνα στον ωκεανό του πλούτου της γνώσης των Αγίων μας που τρίφτηκε το ράσο τους στη γονυκλισία.
Σημασία για μένα έχει αυτά τα λίγα που κατανόησες αυτά και να προσφέρεις στον πλησίον.
Αυτά τα λίγα όμως να είναι αλήθεια και να συμφωνούν με το Ευαγγέλιο.
Διότι ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΚΥΡΗΤΤΟΥΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Και κατά την φτωχή μου άποψη,κηρύττουμε περισσότερο μετάνοια βάση της πίστης που βγαίνει από την καρδιά μας.
ΟΤΑΝ ΚΡΥΒΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,ΚΡΥΒΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΡΥΒΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ,ΔΕΝ ΠΛΑΤΥΝΕΤΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ.
Οπωσδήποτε καραδοκεί ο εχθρός για να σε φουσκώσει.
Όταν όμως γνωρίζεις και λες συνεχώς ''Ότι την ανομία μου εγώ γιγνώσκω''αυτό σημαίνει πως εφόσον ήσουν και εσύ αμαρτωλός στο παρελθόν και είσαι και στο παρόν και στο μέλλον,γνωρίζεις πως και εσυ δεν απέχεις από τον τελευταίο αμαρτωλό,αλλά επειδή αμάρτησες και μετανόησες,θέλεις πάρα ..μα πάρα πολύ να βοηθήσεις άλλους....συν1]
..Διότι,και στο Ευαγγέλιο μάς λέγει κάπου πως η Γνώση φουσκώνει,ενώ η αγάπη οικοδομεί και ψάχνοντας βρήκα στον άγιο Αναστάσιο τον Σιναίτη,πως Ο Θεός,δεν εμποδίζει την τέλεια γνώση αλλά Η ΔΗΘΕΝ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΑΖΟΝΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να συμπληρώσω και κάτι που διάβασα από τον βίο του ΜΕΓΑ ΠΑΧΩΜΙΟΥ,ο οποίος κάθε βράδυ έκανε κήρυγμα στα καλογέρια του.
Ένα βραδάκι,έβαλε τον Θεόδωρο να πει ό,τι γνωρίζει.
Ο Θεόδωρος ήταν νέο καλογέρι και άπειρο.
Όμως προετοιμάστηκε για το τι θα πει και άρχισε να λέει κάτι από την Αγία Γραφή.
Για μιά στιγμή,όλοι οι μεγάλοι γέροντες σηκώθηκαν και έφυγαν και όταν ο Παχώμιος τους ρώτησε γιατί αποχώρησαν εκείνοι είπαν''Σαράντα χρόνια κάναμε στον μοναχισμό και ήρθε ένα παιδαρέλι να μας διδάξει; ''.
Τότε εκείνος είπε
''Είστε αδελφοί άξιοι καταφρόνιας όλοι διότι δεν καταφρονήσατε τον Θεόδωρο αλλά καταφρονήσατε τον λόγο Του Θεού.Εγώ πολύ ωφελήθηκα.
Όσον αφορά τους Ιερείς ένα έχω να πω.
Ποιός από μας θα έπιανε με τα μάτια του Ιερέα στα πράσα και δεν πήγαινε με πόνο ψυχής να του πει πόσο πολύ πονά που αυτή τη στιγμή αμάρτησε.
Όλοι γνωρίζουμε λίγα για την ζωή τους.Βλέπουμε το έργο τους και από αυτό λέμε ''Τι καλός που είναι!''.
Τι αγώνα πνευματικό κάνει στο ταμείο του ,κανείς δεν το γνωρίζει αδελφοί μου ,μόνο Ο Θεός.
Μερικοί μάλιστα τους βλέπεις σκληρούς πολύ.
Και εγώ κάποτε είχα πει [για να μην κάνω και την αγία]πως αυτός είναι πολύ σκληρός ο πάτερ,βάζει επιτίμια αυστηρά.
Και όμως,αυτός ο αυστηρός έκοψε το τσιγάρο σε κάποιον άνθρωπο μόνο με την αυστηρότητα τη στιγμή που κάποιος άλλος παιδεύεται ακόμα με τον δικό του πνευματικό που τον συνχωρεί συνεχώς και είναι ελαστικός.
Κάποιοι άλλοι είναι αυστηροί με τον εαυτόν τους τόσο πολύ που αυτό τους βγαίνει και στους άλλους.
Εδώ μαζευόμαστε πέντε άνθρωποι σοβαροί και γίνεται μια ανταλλαγή απόψεων.
Δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο καθένας για μένα τη στιγμή που δεν με ξέρει.
Άλλωστε και να με ήξερε,σίγουρα δεν θα με ήξερε καλά ούτε και από άλλον να μάθει επειδή αν εγώ βρίσκομαι σε πορεία ανοδική ή καθοδική αυτό είναι ζήτημα δικό μου[λέμε]και η κρίση του καθενός για το άτομό μου μπορεί να αποκλίνει κατά πολύ.
Έτσι το τι είναι ο καθένας το γνωρίζει Ο Θεός.
Ούτε εγώ γνωρίζω κανέναν.
Σέβομαι που υπάρχει μιά επικοινωνία και ανταλλαγή σκέψεων και διαθέσεων,σέβομαι την διαχειρίστρια του Μπλόκ και αυτό είναι όλο...2]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν Ο Κύριος επιτρέψει να συναντηθούμε,καλώς.
Από εκει και εκεί ο καθένας θα πει δυο κουβεντούλες και θα αποσυρθεί στο ταμείο του και στον προσωπικό του αγώνα.
Τώρα,επειδή τη ζημιά την κάνουν και κάποιοι θεολόγοι αλλά και Ιερείς με κάποιες πλανεμένες θεολογίες[πάλι κατά την ατελή μου γνώμη]θεωρώ περιττό αν ακούσω κάτι που δεν συγκλίνει με τα λόγια του ευαγγελιου,να ακούσω θεωρίες και καταφεύγω περισσότερο στους παλαιούς που έζησαν κατά Θεόν και γνωρίζουν περισσότερα.
Το Κήρυγμα την Κυριακή θα το ακούσω από τον Ιερέα της ενορίας μου.
Άλλωστε είναι λίγα λογάκια αυτά εποικοδομητικά και δεν ελέγχω αν ο Ιερέας είναι καλός η κακός η υποκρίνεται.
Είναι άδικο ''Βρήκαμε παπά ,να θάψουμε άλλους δέκα''[ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΤΣΙ; ]
Γιατί όλοι είμαστε σε πορεία.
Υπάρχουν και οι αδικίες δεν λέγω ότι δεν υπάρχουν.
Γιαυτές θα δώσουν αυτοί λόγο.
Εμένα με ενδιαφέρει να είμαι εγώ εντάξει με τον πλησίον μου,να προσπαθώ να μην τον αδικώ,να είμαι ειλικρινής στις σχέσεις μου και να ΖΩ γιά τον Θεό.Τ
ώρα ,το πως θα ελεήσει κάποιος τον αδελφό του,σε αυτό χωλαίνει ο άνθρωπος επειδή δεν έχει την διάκριση να το κάνει.
Εκεί θα κάνει και λάθη και θα ταπεινωθεί και θα ταπεινώσει και θα καταλάβει πως ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΕΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΣΠΕΙΡΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ [ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ]ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΣΤΟ ΘΕΟ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ ΓΙΑΥΤΟΝ.
ΕΤΣΙ ΕΝΝΟΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ.
Επειτα,κανείς δεν γνωρίζει μέχρι το τέλος του τι θα γίνει.
Είμαστε προσκολλημένοι στον Χριστό και η χαρά μας είναι να φέρουμε όσο περισσότερους στην αγάπη Του Θεού.
Είναι χρέος ισόβιο για μένα και δεν θεωρώ ότι είναι και τίποτα αφού όταν πονά το χέρι σου δεν το κόβεις,το φροντίζεις.
Αυτά είχα να καταθέσω και συγχωρήστε με σας παρακαλώ πολύ ,πρώτα την αγαπητή Σαλογραία η οποία μας φιλοξενεί και έπειτα όλους τους άλλους.
Δεν είμαστε τίποτε-Δεν έχουμε τίποτε...αλλά αν έχουμε Τον Χριστό τα έχουμε όλα.
Δεν έχω τίποτε άλλο να πω.
Σέβομαι όλων τις απόψεις και τις τιμώ.
Αυτά είχα να πω και πάπα Κώστα εάν προσβληθήκατε σε κάτι που είπα ζητώ συγνώμη!πην--3]
Πηνελοπάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήγια όλα τα καλά που μας έγραψες
με μεγάλη χαρά
σε φιλώ!
;-)
Πηνελόπη καλησπέρα!Όποιος προσβάλλεται όταν κάποιος άλλοςεκφράζει αντίθετη γνώμη καλό είναι να μη μπαίνει σε συζητήσεις στο διαδίκτυο!Μη βάζουμε στη ίδια κλίμακα κληρικούς και λαϊκούς.Ο κλήρος έχει αμαρτήματα και ο λαός αγνοήματα.Και ναι μεν ο Κύριος είπε να κάνουμε ότι λένε οι Φαρισαίοι και όχι ότι κάνουν αλλά την υποκρισία τους(άλλα διδάσκουμε άλλα κάνουμε)τη χτύπησε αλύπητα όπου τη βρήκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσεις!
Τα ίδια μου λέει και ο άντρας μου όταν με βλέπει να εκνευρίζομαι αγρίως, με τα κηρύγματα Φαρισαίων παπάδων.
Να είσαι καλά!
;-)
Σοφία : Λοιπόν με το που είδα στο βίντεο με τον πατηρ Βαρνάβα ΧΑΡΗΚΑ ΠΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν άκουσα ακόμη όλη την ομιλία αλλά ο Πατήρ Βαρνάβας ήταν πνευματικός μου για 4-5 χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα, στην Παναγία τη Λαοδηγήτρια κοντά στο σπίτι μου....
Πήγαινε πααααρα πολύς κόσμος να εξομολογηθεί και μάλιστα νέος κόσμος και εξομολογούσε με τις ώρες...επίσης έκανε κήρυγμα κάθε Κυριακή και ομιλίες σε ένα πνευματικό κέντρο που γέμιζε η αίθουσα ασφυκτικά από νέους...μέχρι και η αδερφή μου, που δεν μπορεί τις εκκλησίες και τα πνευματικά άρχισε να πηγαίνει εκκλησία με αφορμή το κήρυγμα του πατηρ Βαρνάβα..
Άκουσα τα πρώτα 15 λεπτά από το βίντεο και θυμήθηκα γιατί γινόταν χαμός στις ομιλίες του πατηρ Βαρνάβα..πόοοοσο δίκιο έχει ότι οι απαγορεύσεις της Εκκλησίας & οι " διακηρύξεις " ακούγονται δυσβάσταχτες όταν δεν έχουμε αναπτύξει πραγματική σχέση με το Θεό....
Θυμάμαι τον ρώτησα μια φορά τον πατέρα Βαρνάβα, πως γίνεται να εφαρμόσει κανεις το Ευαγγέλιο είναι ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ..!
Και μου είπε: ναι είναι πολύ δύσκολο να το εφαρμόσει κάποιος αλλά πολύ εύκολο μαζί με το Χριστό ! Επίσης θυμήθηκα πρωτη φορά που πήγα να εξομολογηθώ τον ρώτησα για τις προγαμιαίες σχέσεις αν είναι αλήθεια ότι η Εκκλησία τις απαγορεύει...-τότε μάλιστα νόμιζα ότι αυτό συνέβαινε μόνο στις Ελληνικές ταινίες...αχαχαχα και ότι σήμερα ακόμη και η Εκκλησία τις επιτρέπει .. φανταστείτε ΑΓΝΟΙΑ !!!
Μου είπε λοιπόν ότι ναι δεν επιτρέπονται....και του λέω μα με ποιά λογική και γιατί είναι κακό...θυμάμαι μου απάντησε ότι χωρίς το Χριστό δεν υπάρχει αγάπη και ότι αποκόπτουμε τη σχέση από τη αγάπη ...κάτι τέτοιο...-
Τέλοσποπάντων θέλω να πω ότι ο πατήρ Βαρνάβας στα κηρύγματά του έπιανε τις ανησυχίες των νέων χωρίς όμως να μας επαναπαύει αλλά έστρεφε στο σωστό σημείο την αναζητηση...
Αυτό, που λέει στα πρώτα 15 λεπτά, που είδα μου θυμίζει αυτό που έκανε ο πατήρ Πορφύριος κάποτε όταν πήγαν κάποιες κοπελίτσες με μίνι και άσεμνα ντυμένες να τον δουν ... καποιο πνευτικοπαίδι του, που περίμενε μετά από αυτές σκανδαλισθηκε.. αφότου φύγαν λοιπόν οι κοπελίτσες, του λέει ο πατήρ Πορφύριος διαβάζοντας τη σκέψη του, να μην σκανδαλίζεσαι, τους μίλησα για το Χριστό και δεν τους έκανα παρατήρηση για τα ρούχα, γιατί πρώτα ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει το Χριστό και μόλις τον γνωρίσει θα φτιάξει μετά και την εμφάνισή του....
Αυτά είχα να πω, γιατί η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι και ειδικά οι νέοι, έχουν πραγματική αναζήτηση και με τις "αφοριστικές" προσεγγίσεις, απομακρύνονται παρά προσεγγίζουν την Εκκλησία...
Εγώ δεν είπα να μας λένε οι πνευματικοί μην έχεις ενοχές παιδί μου, κάνε όοοοοο,τι νιώθεις ακόμη δεν ξέρεις το Χριστό, αλλά να λένε ας πούμε ναι αυτό δεν το επιτρέπει η Εκκλησία αλλά κοίτα εσύ να αγαπήσει το Χριστό και θα σου είναι μετά πιο εύκολο να συγκρατείσαι...τελοσπάντων δεν είμαι και πνευματικός αλλά να όταν πήγα Θεσσαλονίκη άρχισα να προσεγγίζω την Εκκλησία και αν δεν ήταν ο πατηρ Βαρνάβας θα ένιωθα ότι έχω έναν κατάλογο με αμαρτήματα, που ΔΕΝ πρέπει να κάνω και στο τέλος θα είχα κόψει πέρα..το θέμα είναι να μην αμαρτάνεις αλλά όχι καταπιεζόμενος αλλά με πνεύμα θυσίας και από αγάπη...
Τώρα μόλις θυμήθηκα και κάτι άλλο που είπε ο πατήρ Βαρνάβας: Αν καταπιέσουμε τα πάθη μας, αυτά μας εκδικούνται ενώ αν κοιτάξουμε να τα μετουσιώσουμε με τη Χάρη του Θεού, λυτρωνόμαστε...κατι τέτοιο δεν θυμάμαι ακριβώς... Θέλω να πω ότι ξεχώριζε πάντα την προσπάθεια που κάνουμε με τα ανθρώπινα μέτρα και την προσπάθεια που στέφεται με επιτυχία όταν έρθει ο Χριστός στη ζωή μας....
(Ακόμη βέβαια Τον περιμένω αλλά ελπίζω στην Παναγία)
Σοφία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που μας δίνεις μια πληροφορία από την εμπειρία σου και σ' ευχαριστώ γι αυτό.
Ο προσωπικός πνευματικός αγώνας και η συνειδητοποίηση, από κάπου ξεκινάει, με αφορμή ένα συγκλονιστικό γεγονός ή την επικοινωνία μας με πρόσωπο που έκπεμπε μια μυστική Χάρη και μετά, συνεχίζεται δια βίου και δεν σταματάει ποτέ...
Μακάριοι όποιοι ξέρουν εν Ειρήνη και Αγάπη, με Φωτισμό και Διάκριση να Μάχονται τις Δυνάμεις του Σκότους.
Σε φιλώ!
Γλυκύτατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαβασα τα σχολια σας, συγνωμη για αυτο, ομως ο Πατερ Βαρναβας ειναι σαν να μιλα απο την καρδια μου. ευχαριστω πολυ για την αναρτηση. Γεωργια Τσοτσολη
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Γεωργία, σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.
Σε φιλώ και σου εύχομαι άνοιξη στην καρδιά σου...