"Οι δέ υπομένοντες τον Θεόν αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουσιν ως αετοί..." (Ησ. Κεφ.μ, 31)
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
Μικρή αναφορά στην Καθηγήτρια της Ερήμου, Μαρία την Αιγυπτία
Σήμερα Ε΄Κυριακή των Νηστειών, η Ορθόδοξη, Αγία Εκκλησία, τιμάει τη μεγάλη μορφή της Μαρίας της Αιγυπτίας.
Είχα πρωτακούσει το όνομά της, όταν πήγαινα μικρή στο σχολείο.
Αν ένα κορίτσι θύμωνε με κάποιο άλλο, ή και ζήλευε θανατηφόρα
(νόσημα συχνότατα απαντώμενο και όχι μόνο στο ασθενές φύλο), του πέταγε κατάμουτρα τη μομφή:
-Μας παριστάνεις και την οσία Μαρία!
-Δεν είχα ιδέα ποιά ήταν η οσία Μαρία και ούτε και με έτρωγε η περιέργεια να μάθω.
Αργότερα, πολύ αργότερα,τυχαία, διάβασα τον βίο και την πολιτεία της.
Και θαύμασα.
Έκτοτε, όσο μεγαλώνω, και όσο κατά καιρούς, τη μορφή της φέρνω στη σκέψη μου, τόσο και θαυμάζω περισσότερο, εξάλλου το λένε και οι διάφοροι ψυχολόγοι:
-Με καμία ανάμνηση, με καμία γνώση, με καμία εμπειρία δεν ξεμπερδεύουμε τελεσιδίκως, όσο και αν φανταζόμαστε το αντίθετο.
Όσον και αν νομίζουμε ότι κάτι το κατατάξαμε σε ένα κουτάκι και ότι εκείνο θα παραμένει μέσα στο κουτάκι του, φρόνιμα, χωρίς ποτέ να αλλάξει -πρωτεϊκά- μορφή για μας, χωρίς ποτέ να μας προκαλέσει με διαφορετικές εικόνες συναισθημάτων, πλανώμεθα πλάνην οικτράν!
Έτσι και η Εκκλησία που εν τη θεοπνεύστω σοφία της, αυτό το γνωρίζει, δε βαρύνεται, δεν αποκάμνει- μέσα στα πλαίσια εκάστου ενιαυτού- να φέρνει και να ξαναφέρνει εμπρός στα βέβηλα μάτια μας, τις μορφές εκείνων των ανθρώπων, που ενώ υπήρξαν χοϊκές υπάρξεις- ακριβώς ίδιες, στη βιολογική τους δομή, με μας- κατόρθωσαν να νικήσουν τις ροπές της σάρκας, και να φτάσουν σε συνειδητοποιήσεις και βιώματα, πολύ υψηλότερα από την αρχική λάσπη, στην οποία ιλυσπώντο.
Η Οσία Μητέρα Μαρία δια του- ηρωϊκού επί δεκαετίες- βιώματός της, κατέδειξε το ύψος της πνευματικής αλλοίωσης, στο οποίο εν Αγίω Πνεύματι πάς άνθρωπος, μπορεί να αρθεί, αρκεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να το θελήσει, γευόμενος-εν τη ανύδρω και αβάτω ερήμω των προσωπικών του παθών- Ύδωρ Ελευθερίας.
Σαλογραία
Εξαιρετικά πρωτότυπο κείμενο για την Καθηγήτρια της Ερήμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντελώς διαφορετικό από τα τετριμμένα.
Χαχαχα! Αναστάσιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι φανερό ότι μου έχεις μεγάλη συμπάθειααα!
Η προσωπική μου άποψη για το εν λόγω κείμενο, είναι διαμετρικά αντίθετη από την ευγενικά διατυπωμένη δική σου.
Το θέμα δεν τό 'θιξα καν.
Απλός υπαινιγμός έγινε...
Να είσαι καλά πάντα!
καλησπερα σε ολη την παρεα Σαλογραια μου.....πολυ ομορφη πινακιδα αυτή πιο κάτω...πολυ παραστατικη----οταν ομως θα ανοιχτουν τα τεφτέρια θα βρεθουμε ολοι προ εκπληξεως---ασε γιατι αυτο ειναι ενα ποτηρι που θα το πιεις μονος σου---
ΑπάντησηΔιαγραφήκατηγορουν ολοι μια κοπελα σημερα οτι με τα καμώματα της εχει σκανδαλίσει το πανελληνιο ότι δεν εχει αφησει ανθρωπο ησυχο τελος παντων και ομως ποιος σημερα δεν ειναι πορνος -η ΟΙ ΑΝΔΡΕς ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΩΣ ΠΟΡΝΙΔΙΑ ΕΝΩ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΝΟΙ ΕΦΟΣοΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ—
ΔΙΟΤΙ Ο,ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ,ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΠΟΙΗΣΕΝ.
ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ---
Μια μανα ειχε το μωρο της στο Νοσοκομειο και ειχε λευχαιμια --της ειπαν ''παρτε το να πεθανει σπιτι καλυτερα''...
Πηρε το μωρο κουκουλωμενο και οπως ηταν απελπισμενη βγηκε στο δρομο και κοιτουσε να παρει ταξι ...εκλαιγε συνεχεια η ψυχουλα μου...κοιταγε απο δω ,κοιταγε απο κει...βλεπει μια γυναικα που περναγε κατα το μερος της και περιμενε και αυτη ταξι ''τι εχετε ;
ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΤΕ ΚΥΡΙΑ;'' της ειπε...Το παιδι μου πεθαινει κοπελα ου ,το καταλαβαινεις;
ΑΠΟ λευχαιμια το παω σπιτι να το ετοιμασω ..κανε καμια προσευχη να μην πεθανει σε παρακαλω....τοτε αυτη γυρισε και της ειπε''
Τωρα σχολασα κοπελα μου απο το πορνειο και ειμαι η χειροτερη του κοσμου εμενα θα ακουσει ο θεος;χΕΙΡΟΤΕΡΟς ΑΜΑΡΤΩΛΟς ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ...
Γυριζει το βλεμμα της επανω στον ουρανο και λεγει''θεε μου ξερω οτι ειμαι η χειροτερη του κοσμου ομως κανε αυτο το μωρο να ζησει συνχωρεσε με και εμενα την αμαρτωλη''
Ξαφνικα αρχισε το μωρο να σαλευει..μεχρι να το παει σπιτι κουνιοταν κανονικα το ξαναπαει στο Νοσοκομειο και οι γιατροι ειπαν θαυμα το μωρο εγινε καλα---μια πορνη λοιπον, Σαλογραια μου, εδωσε ο θεος την χαρη του με την απλη προσευχη της και την ταπεινωση της να κανει θαυμα----
Πηνελόπη
Μακαρι ολες οι του τυπου''Μαριες Αιγυπτιες''να γινουν τελικα οσιες---Σαλογραια μου---οι δε αλλοι οσιοι Μαριοι που το παιζουν υπερανω καθε αμαρτιας επειδη ειναι ανδρες ευχομαι τουλαχιστον αν δεν μπορουν να αγιασουν ,να μην κατακρινουν τις γυναικες---[δεν μισω τους ανδρες οχι...μισω τον ψευτοανδρισμο που ειναι στολισμενος με την υπερηφανεια-τον εγωισμο-τον ατομισμο-και τον φαρισσαισμο]-----
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όπως χθές έλεγε, ο γνωστός, αγαπητός κ. Γανωτής Κων., όταν βλέπεις μια πόρνη και σου ρχεται εδώ στο στόμα η κατηγόρια, σκέψου αυτομάτως, πως εσύ μπορεί να είσαι μακριά, αλλά αυτή, μόνο 5 λεπτά απ τη Μαρία την Αιγυπτία ....
ΑπάντησηΔιαγραφήμια υπενθυμιση ---ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΣ---
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΝΥΧΤΑ !!!
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνούμε!
...................
Αδερφέ 777
σωστό και καμιά φορά, όσοι κατηγορούν πόρνες με εμπάθεια αντί να στηλιτεύουν μόνο την πρακτική της πορνείας -όπως παρελάβαμε από τους Αγίους- αυτοί λέω-κατά βάθος- μπορεί ΠΟΛΥ να το επιθυμούσαν να το γλεντάνε μαζί τους, και η κατηγόρια τους είναι ουσιαστικά, άκομψη δική τους άμυνα, απέναντι στην εκπεμπόμενη έλξη της πόρνης.
Πίσω από την κατάκριση που κάνουμε οι δήθεν άμεμπτοι, υπάρχει Η ΖΗΛΕΙΑ του μεγάλου αδελφού απέναντι στο ξεσάλωμα του Ασώτου, που δυστυχώς (για το δίκαιο αδελφό)από τον Πατέρα δεν τιμωρήθηκε τόσο αυστηρά όσο κατά τη γνώμη του, θα έπρεπε...
Αλλά ο Κύριος και με τη μοιχαλίδα, έδειξε το Απειρο Έλεος και την έσωσε από το λιθοβολισμό των δήθεν αμέμπτων και την ξεπροβόδισμε μέσα στο Φως της Ειρήνης και της Αγάπης Του...
Καλημέρα Σαλογραία και σ όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχωράτε με χθές δε χαιρέτησα, απλά μου βγήκε μόνο το παραπάνω. Μάλιστα δεν ήξερα αν θα μου ξαναμιλάγατε...
Δύσκολα πράγματα...
Ξέρεις ποιές περιόδους είχα την πνευματική εγρήγορση, και πότε πρόφθαινε ο νους τη γλώσσα μου, ώστε να μη κατακρίνω μέσα στην νηφαλιότητα που διέρρεε μέσα σ όλο μου το είναι; Σε εκείνες που διένυα με νοερή προσευχή και γενική εγκράτεια.
Βίωνα δε, πως όλα πάνε πακέτο. Δεν μπορούσα να έχω εδώ εγκράτεια και εκεί ακρασία και αντιστρόφως.
Άσε που η χαρωπή διάθεση που υπάρχει σ αυτές τις περιπτώσεις δε δίνει περιθώρια σε κακίες και ζηλοφθονίες να βγάλουν μύτη και μεταστρέφονται προσωρινά μέσα μου σε κάτι καλό.
Λοιπόν ναι παρατηρώ, τη στιγμή που βιώνω εσωτερική δυστυχία λίγη ή πολύ, τότε είναι που μου βγαίνει ανάλογη μιζέρια, κακία, ζηλοφθονία, κατάκριση, έπαρση κοκ.
Βρε να τα ξέρουμε, να τα βλέπουμε, να τα βιώνουμε και να μη κάνουμε κάτι μ αυτό!
Και να έχεις μυελίνη και να πιάνεις να τυλίγεις αντί τσουρεκάκι μυρωδάτο, κακά ποντικού, έ που το πας αυτό! (Αυτό ήταν για διαβασμένους. Το περνάω το μάθημα "εγκέφαλος, νευρώνες και Ορθόδοξη εμπειρία" ;).-
Φίλτατε 777
ΑπάντησηΔιαγραφήο αγώνας προκειμένου να φέρνουμε την ψυχή της στα ίσια της, είναι αδιάλειπτος και ισόβιος, και οι μάχες δίνονται και χάνονται μέσα μας, το ΚΑΘΕ ΚΛΑΣΜΑ του ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ...
Γι αυτό και πολύ πολύ σοφά η Εκκλησία ΔΕΝ ειδωλοποιεί κανέναν ζωντανό άνθρωπο, όπως κάνουν οι παναιρετικοί με τον πάπα τους, διότι όσο ζει και ο αγιώτερος άνθρωπος έχει ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΤΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΟΣΟ ΤΟΝ ΘΥΜΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ...Ως ΟΣΙΟ ΠΑΤΕΡΑ Ή ΩΣ ΟΣΙΑ ΜΗΤΕΡΑ...
Ο βίος του Αγίου Ιακώβου του ασκητή
(η μνήμη του στις 28 Ιανουαρίου) που σε ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ηλικία
(και ενώ είχε λάβει χαρίσματα προορατικά και ιαμάτων και δακρύων και είχε καθαρθεί όσο λίγοι)
επειδή εθάρρησε στον εαυτόν του, έπεσε σε αμάρτημα ΠΟΡΝΕΙΑΣ με νεάνιδα την οποία στη συνέχεια τη ΣΚΟΤΩΣΕ, λόγω κενοδοξίας
(για να μη βγει η μικρά και τον κάνει βούκινο- ούτως ειπείν)
αυτό λέω το παράδειγμα, αν το έχουμε προ οφθαλμών,προκειμένου θα καταλάβουμε τα πνευματικά τέρατα που καιροφυλακτούν για όσους επιλέγουν να βαδίσουν πνευματικά μονοπάτια, χωρίς καθοδήγηση από εμπειρότατο συνοδοιπόρο ή πνευματικό οδηγό.
ΟΥΑΙ ΤΩ ΕΝΙ! ΛΈΕΙ Η ΓΡΑΦΗ.
Ουαί στον αυτοκυβέρνητο και υποκείμενο στις άπειρες πλάνες του νοός του.
Διόρθωση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣ το έχουμε προ οφθαλμών...προκειμένου ΝΑ καταλάβουμε ...
Σωστά Σαλογραία μου, προσεύχου για μένα σε παρακαλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε 777
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγὠ για σένα και συ για μένα και δυο μας για όλους, ευχόμαστε εν Κυρίω!
:-)
Η περίπτωση της Οσίας Μαρίας επιβεβαιώνει όχι μόνο την αξία της μετάνοιας, αλλά και γιατί η Εκκλησία δεν τιμάει τα γενέθλια των θνητών, αγίων και μη, πλην των τριών θαυματουργών γεννήσεων. Γιατί δεν θεωρεί τιμητικό το γεγονός της γέννησης, αλλά του τέλους. Η κοινωνία κλείνει με βάση το παρελθόν, η Εκκλησία με βάση το μέλλον. (Πρβλ. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε). Και η Οσία Μαρία είναι μακαρία.΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο σχόλιο...σ'ευχαριστώ, αγαπημένο μου...να είσαι καλά...να έχουμε τις ευχές όλων των μεγάλων αγωνιστών του Πνεύματος...
ΑπάντησηΔιαγραφή