Κάθε Μεγάλη Πέμπτη, τούτο το αξέχαστο ποίημα...

 

Μεγάλη Πέμπτη

Μεγάλη Πέμπτη, 

κι έσκυψα 

γλυκά να σε φιλήσω,

σ'ένα φιλί, θερμό φιλί, 

τον πόνο μου να κλείσω.

Κι εκεί π'ακούμπησ' απαλά 

στη θεία πληγή τα χείλη,

αλάλητα σε ικέτεψα, 

στον κόσμο όσο θα ζήσω

μπρος στο Σταυρό Σου, 

να καή η ζωή μου

σαν καντήλι.

Γ.Βερίτης