Νικόλα Σάκκο και ο Μπαρτολομέο Βαντσέτι

Ο Sacco εργαζόταν σε εργοστάσιο παπουτσιών στη Μασαχουσέτη.
Είχε οικογένεια, εργαζόταν 6 μέρες τη βδομάδα, δέκα ώρες ημερησίως. Αλλά συμμετείχε, επίσης, στις εργατικές διαδηλώσεις της εποχής με τις οποίες οι εργαζόμενοι απαιτούσαν καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας. Και ήταν λόγω αυτών των δραστηριοτήτων που συνελήφθη το 1916. Ο Vanzetti έκανε πολλές και διαφορετικές δουλειές. Το 1916 ηγήθηκε μιας απεργίας σ’ ένα εργοστάσιο σχοινιών. Αργότερα, εργάστηκε για τον εαυτόν του, ως πωλητής ψαριών. Και ήταν αυτό το χρόνο που συναντήθηκαν και έγιναν μέλη μιας ιταλο-αμερικανικής αναρχικής ομάδας, όλα τα μέλη της οποίας διέφυγαν στο Μεξικό για ν’ αποφύγουν τη στρατολόγηση. Οι δύο τους ήσαν, επίσης, δραστήριοι αντιμιλιταριστές. Το 1920 συνελήφθηκαν για τις πολιτικές και συνδικαλιστικές τους δραστηριότητες, ακόμα κι αν δεν υπήρχε «φάκελος» εις βάρος τους. Προκειμένου να σιγήσουν, τους φορτώθηκε η δολοφονία ενός φρουρού ασφαλείας. Κατόπιν, το 1927, δολοφονήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα. Ήταν ακριβώς δύο ακόμα από τα χιλιάδες ενεργά στελέχη των συνδικάτων και των επαναστατών που «εξαφανίστηκαν» εκείνη την εποχή στη «χώρα της ελευθερίας». Σ’ αυτούς, στους αγώνες τους, πηγαίνουν οι σκέψεις μας. Σ’ αυτούς αφιερώνουμε τους αγώνες μας σήμερα για τις ίδιες αξίες και δικαιώματα, ενάντια στην καταστολή και την ποινή του θανάτου.