Γιατί ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής έκοψε το Μνημόσυνο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (επανάληψη και όχι μόνον...)

Επανάληψη το σχετικό κείμενο θα διαβάσεις
αν κάνεις "κλικ"  ΕΔΩ
και ΕΔΩ, αγαπημένο μου.

Εμείς που επιθυμούμε  να γίνουμε κάποτε
αληθινοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί 
όπως υπήρξαν οι αγιότατοι πρόγονοί μας
δεν μισούμε κανέναν μεγαλόσχημο  ιεράρχη, 
προσωπικά.

Ομορφούλης, μας φαίνεται ακόμη και  ο πάπας Φραγκίσκος, 
ειδικά όταν σε κοντινά πλάνα του φακού, 
από συμπόνια προς τους δυστυχισμένους...

(όπως η γυναικάρα  κ. Χατζηβασιλείου, 
πάντοτε, στο "Πάμε πακέτο")

κάθε τόσο δακρύζει...

γλυκούλης, μας φαίνεται  και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
(τον θαύμαζε και η συχωρεμένη η μανούλα μου,
που τρελαινόταν για τη μπάσα φωνή του)
- ως  φυσική παρουσία.

Μισούμε, όμως,
(επειδή αυτό παραλάβαμε 
από τους μεγάλους  Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας
δια μέσου των αιώνων)
τις πλάνες της πίστεώς τους,
της εκκοσμικευμένης και νοθευμένης.

Γι αυτό αντιστεκόμαστε,  όσο κόστος 
( δυσπερίγραπτο κόστος)
κι αν συνεπιφέρει, τούτη η αδιάλλακτη  στάση μας.. 

Γι αυτό δεν τους ακολουθούμε, στην κατηφόρα τους, 
(αχ  και τι εύκολη, ευχάριστη και προσοδοφόρα
που μοιάζει  πάντοτε,
η πουλημένη  η κατηφόρα! )

Προτιμάμε, ωστόσο, να πεθάνουμε,  
παρά να μη  διαχωρίζουμε τις ευθύνες μας, 
απέναντι στις Αιρέσεις
που αυτοί οι ταγοί, 
με τα προδοτικά  λόγια 
και  την αθεόφοβη  στάση τους,  διαλαλούνε..

(Σου τα εξηγούσα και στην ανάρτηση με τίτλο
Πολυμορφισμός και θεραπευτική δραστικότητα: το ανάλογο της Ορθοδοξίας, το θυμάσαι).

Ο καιρός, βασανισμένο μου, συνεσταλμένος εστί
και ας σου φαίνεται  ατελείωτα διεσταλμένος...
Η διαστολή του υποκειμενικού μας χρόνου,
δεν αποτελεί  παρά μία επιπλέον
τρισμέγιστη  ψευδαίσθηση των σωματικών μας αισθήσεων...

Μια μικρή  ανάσα ζωής  υπολείπεται και, θα έρθει ο άγγελος, 
να μας παραλάβει για την Αιώνια Πατρίδα.

Θα μας βρει γυμνούς, ίσως, ο Λατρεμένος  Κύριος,
από κάθε έργο έμπρακτης αγάπης.

Τουλάχιστον, ας μείνουμε σταθεροί, 
στην πνευματική  σκυταλοδρομία
της Ορθής Ομολογίας, εν Μετανοία...

Επειδή ου στεφανούται τις,
εάν μη ν ο μ ί μ ω ς αθλήση...
κατά τον μεγάλο Απόστολο...

Σε καληνυχτίζω τρυφερά
και  εύχομαι για την  αγωνιζόμενη ψυχή μας, 
ευλογημένη ανάβαση εις Ιεροσόλυμα...

Ευανθία η Σαλογραία