Αυτός ο παππούς απέτρεψε 160 αυτοκτονίες κάνοντας μια απλή ερώτηση.

Παρά την μαγευτική φυσική ομορφιά του, 
το «Χάσμα» στη Νέα Νότια Ουαλία, της Αυστραλίας, 
είναι δυστυχώς περισσότερο γνωστό,
ως το σημείο στο όποιο επιλέγουν αρκετοί απελπισμένοι άνθρωποι
 να δώσουν τέλος στη ζωή τους.

 Ευτυχώς όμως για πέντε δεκαετίες, ακριβώς απέναντι ζούσε ο Ντόν Ρίτσι, 

ένας άντρας που με την έγκαιρη παρέμβαση του κατόρθωσε να αποτρέψει πάνω από 160 αυτοκτονίες.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί τον αποκαλούν «Άγγελο της Αυστραλίας». 

Ο Ρίτσι ποτέ δεν εκπαιδεύτηκε για αυτό που έκανε

αλλά ούτε και κάλεσε ποτέ τη αστυνομία για να τον βοηθήσει. 

Κάθε πρωί στέκονταν με τις ώρες στο μπαλκόνι του και παρατηρούσε τον βράχο. 

Μόλις αντιλαμβάνονταν κάποιον που συμπεριφέρονταν «ύποπτα», έβγαινε από το σπίτι του και τον πλησίαζε. 

Πως έπειθε τους απελπισμένους ανθρώπους να μην αυτοκτονήσουν;
Με μια πολύ απλή ερώτηση: 

«Μπορώ να κάνω κάτι να σας βοηθήσω; 

Θέλετε να έρθετε σπίτι μου να πιούμε ένα φλιτζάνι τσάι;» 

τους έλεγε με ήρεμη φωνή, πάντα χαμογελαστός. 

Και το κάλεσμα του πάντα έβρισκε ανταπόκριση.

«Δεν μπορείς απλά να κάθεσαι και να τους παρακολουθείς», είχε δηλώσει ο Ντόν στις εφημερίδες. «Πρέπει να προσπαθήσεις να τους σώσεις. Είναι πολύ απλό». 

Δεν ήταν λίγοι οι παραλίγο αυτόχειρες που δέθηκαν μαζί του. 

Υπήρχαν αρκετοί που χρόνια μετά, επέστρεφαν 

και του χτυπούσαν την πόρτα για να «πιουν μαζί ένα τσάι και να τον ευχαριστήσουν ξανά». 

Κάποια μέρα ένας άντρας του έστειλε μια ζωγραφιά. 

Ήταν ένας άγγελος με ακτίνες γύρω του σαν αυτές του ήλιου. 

Από κάτω έγραφε: «Είσαι ένας άγγελος που περπατά ανάμεσα μας». 

«Η φιλοδοξία μου ήταν πάντα να τους τραβήξω μακριά από την άκρη του βράχου, 

να κερδίσω λίγο χρόνο για να τους μιλήσω. 

Να τους δώσω την ευκαιρία να το ξανασκεφτούν

 και να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα

 θα μπορούσαν να είναι 

πολύ διαφορετικά το επόμενο πρωινό», είπε κάποτε ο Ρίτσι. 

«Πως τα καταφέρνω τελικά; 

Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη των λέξεων και του χαμόγελου».

Ο Ρίτσι ήταν ναυτικός στο Βασιλικό Αυστραλιανό ναυτικό κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ό

ταν τέλειωσε ο πόλεμος, επέστρεψε στο Σίδνεϊ και εργάστηκε στον κλάδο των ασφαλίσεων. 

Έλεγε χαριτολογώντας:

 «Ήμουν πωλητής για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου

 και τώρα πουλάω στους ανθρώπους ζωή».

Ο Ντόν Ρίτσι πέθανε τον Μάιο του 2012.

Πηγή: http://koukfamily.blogspot.gr

............................................................................



Σχετικές αναρτήσεις, περιστεράκι μου,
μπορείς να διαβάσεις από το μπλοκάκι μου
αν πατήσεις επάνω στο 1) φθόνο του δαίμονα και τις σκέψεις αυτοκτονίας
2)Στο γελοίον και μάταιον της αυτοκτονίας-εμείς δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη.

Πριν λίγα χρόνια είχα και γω, η καλτάκα, μια συγκλονιστική εμπειρία σχετική, όταν πηγαίνοντας στο σπίτι ενός πάσχοντος από κατάθλιψη, φίλου, τον βρήκαμε σε κακά χάλια, με μούτρα σε χρώμα μπλέ, το πιστεύεις;  αναίσθητο στο πάτωμα. Είχε βυθιστεί σε κώμα. Αν δε βρισκόμασταν εκεί, μαζί με άλλους δυο ανθρώπους που νοιάζονταν, αγωνιώντας για την ψυχοσωματική του κατάσταση, ο άνθρωπος αυτός,  σήμερα,  θα ήταν εντελώς πεθαμένος!

-Χάριτι Θεού, σώθηκε, γκλόρυ γκλόρυ, Αλληλούιααα!

Αυτό, κυρίως,  που με εκνευρίζει αφάνταστα με την επιχειρηματολογία των Εξαποδών
που μας κατσικώνονται δια των αρνητικών σκέψεων  μέσα στο κεφάλι, είναι το φριχτό μπούρου- μπούρου τους, το επαναλαμβανόμενο: 

"Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Πρέπει να τον σκοτώσεις τον εαυτό σου, να γλιτώσεις.
Κρεμάσου, παλουκώσου, πνίξου, δηλητηριάσου!"

-Βρε άε χάσου! που θα μου πεις εμένα, 
τι θα κάνω και  ότι δεν έχω άλλη επιλογή!

Πάντα έχω άλλη επιλογή!
Πάντα  υπάρχει άλλη επιλογή!

 Απλά εσύ είσαι ΤΟ στραβάδι αυτή τη στιγμή και δεν  την βλέπεις!

Ευανθία η Σαλογραία