Πνεύματι ηγεμονικώ, το της διανοίας μου στήριξον ολισθηρόν...

[....]

Πνεύμα σοφίας Σου 
τοις εμοίς παράσχου διαλογισμοίς, 

Πνεύμα συνέσεως
τη αφροσύνη μου δωρούμενος

Πνεύμα φόβου Σου
τοις εμοίς επισκίασον έργοις  
και 
πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου
και 
Πνεύματι ηγεμονικώ 
το της διανοίας μου στήριξον ολισθηρόν

ίνα καθ' εκάστην ημέραν τω Πνεύματί σου τω αγαθώ

προς το συμφέρον οδηγούμενος,

καταξιωθώ ποιείν τας εντολάς Σου, 

και της Σης αεί μνημονεύειν 
ενδόξου και ερευνητικής των πεπραγμένων ημίν παρουσίας

και μη παρίδης με  
τοις φθειρομένοις του κόσμου εναπατάσθαι τερπνοίς,

αλλά των μελλόντων
ορέγεσθαι της απολαύσεως
ενίσχυσον θησαυρών. 

Συ γαρ είπας , Δέσποτα, ότι περ όσα αν τις αιτήσηται
εν τω ονόματί σου, 
ακωλύτως 
παρά του  Σου λαμβάνει 
συναϊδίου Θεού και Πατρός.

Διο καγώ ο αμαρτωλός , 
εν τη επιφοιτήσει του Αγίου σου Πνεύματος, 
την σην ικετεύω αγαθότητα.

Όσα ηυξάμην απόδος μοι εις σωτηρίαν....[...]

(Από τις ευχές του Εσπερινού της Πεντηκοστής,
"Ιερός Συνέκδημος Ορθοδόξου" σελ.1275-1276
εκδοτικός οίκος "ΑΣΤΗΡ" -Παπαδημητρίου, 1972)
....................................................................................