Κομπιουτερο-χτυπημένο μου
Αυτές τις μέρες που ευχαριστηθήκαμε
Αυγουστιάτικη δροσούλα στην Πάτρα,
(κάνω διακοπές στο σπίτι, αν κατάλαβες..."χάρη" στα "παιδιά",
που μας "σώζουν" οικονομικά, κυβερνώντας μας...γρφτξ!)
διάβασα το βιβλίο, απ' όπου σου παραθέτω απόσπασμα σήμερα.
Θα μου επιτρέψεις να πω ότι, τα βαριέμαι απίστευτα
τα κατασκοπευτικά αναγνώσματα,
όση αλήθεια και αν περιέχουν,
όμως αυτό το διάβασα απ' την αρχή μέχρι το τέλος,
με εξαιρετικό ενδιαφέρον!
Σχετικά με την αχαλίνωτη παρακολούθηση των πάντων,
που καταγγέλει ηρωικά ο Σνόουντεν ,
να δηλώσω ως ευπειθής και ευσυνείδητος δημόσιος υπάλληλος,
και ως του θανατά (τρόπος του λέγειν, μωράκι μου) θεούσα- παιδιόθεν-
ότι δεν υπάρχει το παραμικρό
που θα επιθυμούσα να κρύψω απ' το Εξαποδίτικο σύστημα
του Μεγάλου Αδελφού, που κυβερνάει τον πλανήτη μας.
Εμείς που αγωνιζόμαστε να είμαστε χριστιανοί Ορθόδοξοι,
ενδιαφερόμενοι για τη θέση μας στην αιωνιότητα
και για την Κρίση του Αγίου Τριαδικού Θεού επί της ψυχής μας,
παραμένουμε παγερά αδιάφοροι προς το άγρυπνο βλέμμα
επί της επίγειας ζωής μας, της οποιασδήποτε ρουφιάνικης φάτσας ή υπηρεσίας...
-Δόξα στον Κύριο, glory, glory, hallelujah!
Βέβαια όπως λέει το παλληκάρι ο Σνόουντεν,
το σύστημα αυτό το δαιμονικό, έχει τον τρόπο
και την επιχειρηματολογία, διαστρέφοντας
ακόμη και α θ ώ ε ς πληροφορίες,
να καταστήσει τον οποιονδήποτε,
ένοχο, στα μάτια μιας κοσμικής δικαιοσύνης
και στη συνέχεια να τον βασανίζει
με φυλακίσεις και μαρτύρια ανελέητα.
Και για τούτο, σε πληροφορώ
ότι καρφάκι δεν μου καίγεται, κατά βάθος.
Δεν λέω ότι θα πήγαινα γυρεύοντας για τέτοιους μπελάδες.
-Προς Θεού! Δεν είμαι δα και τόοοσο μαζόχα. Άπαγε!
Αλλά...αν οι μπελάδες έρχονταν από μόνοι τους να με βρούνε, θα αντλούσα το κουράγιο να τους υπομείνω, γνωρίζοντας ότι όλα τα βάσανα σε αυτή τη ζωή έχουν ένα τέλος, και ότι εν εσχάτη αναλύσει, το μόνο που έχει σημασία είναι του Σωτήρος Ιησού Χριστού, η γνώμη για μένα και κανενός άλλου.
Φιλώντας σε σταυρωτά, σου εύχομαι φώτιση εν παντί
και καλή ανάγνωση!
Ευανθία η Σαλογραία
(Από το βιβλίο "ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΝΟΟΥΝΤΕΝ" )
[....]Όταν ρωτήθηκε γιατί αποφάσισε να γίνει πληροφοριοδότης , ο Σνόουντεν είπε ότι πνιγόταν μέσα στο σύστημα, πριν τελικά καταλήξει ότι δεν είχε εναλλακτική παρά να βγει εκτός: "Όταν βρίσκεσαι σε θέσεις προνομιακής πρόσβασης , όπως ένας διαχειριστής συστημάτων σε τέτοιου είδους υπηρεσίες πληροφοριών , εκτίθεσαι σε πολύ περισσότερες πληροφορίες σε ευρύτερη κλίμακα από τον μέσο υπάλληλο".
Όσα διαπίστωσε, τον "ανησύχησαν" βαθύτατα."Ακόμα και αν δεν κάνεις τίποτε κακό, σε παρακολουθούν και σε καταγράφουν", είπε στη Guardian. " Οι αποθηκευτικές δυνατότητες των συστημάτων αυξάνονται κάθε χρόνο σταθερά και μάλιστα εκθετικά, μέχρι του σημείου όπου...δεν χρειάζεται να έχεις κάνει κάτι κακό. Δεν έχεις παρά να θεωρηθείς ύποπτος από κάποιον , ακόμη και εξ αιτίας μιας λάθος κλήσης. Κατόπιν χρησιμοποιούν το σύστημα για να πάνε πίσω στο χρόνο και να εξετάσουν εξονυχιστικά κάθε απόφαση που πήρες ποτέ σου, κάθε φίλο με τον οποίο συζήτησες το οτιδήποτε. Και σου επιτίθενται με τρόπο που καθιστά ύποπτο ακόμη και έναν αθώο, δημιουργώντας το πορτραίτο ενός παραβάτη".
Πρόσθεσε, προκειμένου να εξηγήσει την απόφασή του για τις διαρροές , με όλες τις προβλέψιμες συνέπειες για το υπόλοιπο της ζωής του: "Συνειδητοποιείς ότι βοήθησες κι εσύ στη δημιουργία ενός τέτοιου κόσμου που θα επιδεινωθεί με την επόμενη γενιά και τη μεθεπόμενη γενιά, καθώς θα διευρύνονται οι δυνατήτες αυτής της αρχιτεκτονικής της καταπίεσης ". [...]
(Από το βιβλίο "Φάκελος Σνόουντεν " του Λου Χάρτινγκ , σελ.142-143, εκδόσεις Καστανιώτη)
.........................................................................................................................................
[...] Ίσως η πιο αναπάντεχη συνέπεια της υπόθεσης Σνόουντεν ήταν
η επιστροφή της γραφομηχανής.
Όταν ανακάλυψε ότι η ΝSA παγίδευε τους διπλωμάτες της, η ινδική κυβέρνηση στράφηκε στην παλαιά τεχνολογία. Από το καλοκαίρι του 2013 η Ύπατη Αρμοστεία της Ινδίας στο Λονδίνο άρχισε να χρησιμοποιεί ξανά γραφομηχανές. Κανένα άκρως απόρρητο έγγραφο δεν αποθηκευόταν σε ηλεκτρονική μορφή, δήλωσε ο ύπατος αρμοστής ...στους Times of India.
Οι διπλωμάτες έβγαιναν βόλτα σε εξωτερικούς χώρους: "Καμία συζήτηση για απόρρητες πληροφορίες δεν γίνεται στο εσωτερικό της πρεσβείας. Και είναι πολύ κουραστικό να βγαίνεις στον κήπο κάθε φορά που πρέπει να συζητήσεις ένα ευαίσθητο ζήτημα. "
Οι Ρώσοι είχαν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Η σούπερ μυστική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας (FSO)- παρακλάδι της FSB που πολλοί θεωρούν ότι προστατεύει το Σνόουντεν -παράγγειλε μεγάλο αριθμό γραφομηχανών.
Η επανάσταση του προσωπικού υπολογιστή , που μεταμόρφωσε τις επικοινωνίες είχε καταρρεύσει με πάταγο. Όσοι ενδιαφέρονταν για το απόρρητο επέστρεφαν στην προ-διαδικτυακή περίοδο. Οι γραφομηχανές , οι χειρόγραφες σημειώσεις και κρυφές συναντήσεις ήταν ξανά της μόδας.
Σίγουρα ήταν θέμα χρόνου και η επανεμφάνιση των ταξιδιωτικών περιστεριών. [....]
("Φάκελος Σνόουντεν" σελ. 260-261, εκδόσεις Καστανιώτη)
Τήν ὑπόθεσι Σνόουντεν δέν τήν γνωρίζω. Ἀπό τά παραπάνω πού διάβασα, ὅμως, θά ἤθελα νά κάνω τό ἑξῆς σχόλιο: Τά θετικά πού μᾶς προσφέρουν οἱ Η/Υ καί τό διαδίκτυο εἶναι ἀναμφισβητήτως ἀνυπολογίστου ἀξίας. Ταυτοχρόνως, ὅμως, οἱ κοσμοκράτορες πού σχεδιάζουν τήν παγκόσμια κυριαρχία, καί, ὡς ἕνα μεγάλο βαθμό, τήν ἔχουν ἐπιτύχει, χρησιμοποιοῦν ἀκριβῶς αὐτά τά μέσα γιά νά μᾶς ἁλυσσοδέσουν. Ἐπειδή δέν ὑπάρχει κανένα ἀντάλλαγμα γιά τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, μακάρι νά καταστρεφόταν ὅλο αὐτό τό δαιμονικό δίκτυο καί νά ἐπιστρέφαμε στίς γραφομηχανές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήο ιστός μάς έχει πιάσει όπως τις μύγες, η Αράχνη...
Δεν το βλέπω τόσο εύκολο να καταστραφεί...Αποτελεί φοβερό εργαλείο-όπλο για τους Κοσμοκράτορες. Τους χρειάζεται.
Μακάρι εμείς να ανατπύξουμε τα κατάλληλα αντι...σώματα...
Καλημέρα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διαδίκτυο αποτελεί το ένα καινούργιο δεδομένο. Το άλλο είναι οι εξελίξεις στη γενετική και τη βιοτεχνολογία. Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σ' αυτά τα δύο; Η παραμυθία του ανθρώπου για την υπέρβαση (με ίδιες δυνάμεις) της περατότητας, η ψευδαίσθηση της νίκης του επί του θανάτου και της υπαρξιακής του αγωνίας. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπροστά στην ανθρωπότητα απλώνεται μια μακρά και σκοτεινή νύχτα. Ταυτόχρονα όμως, δίχως να είμαι σε θέση να το εξηγήσω ή να δώσω τις αιτίες, πιστεύω ότι από τη νύχτα αυτή θα βγει κάτι καλό στο τέλος.
parakosmos.blogspot.gr
@parakosmos. blogspot. Eλένη Ραβάνη
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Και γω για τα Έσχατα, είμαι αισιόδοξη.
Μέχρι τότε όμως, θα μας χρειαστεί ΠΟΛΥ κουράγιο, Ελένη μου!
Υπάρχει μια σημαντική διαφορά που την επεσήμανε ο καθηγητής Γιανναράς ανάμεσα στην αισιοδοξία και στην ελπίδα. Ας μην την αναλύσουμε τώρα... Οι ελπίδες μας είναι στα Έσχατα, επειδή όμως βλέπουμε στον ενθάδε κόσμο και χρόνο σημεία ανάστασης του ανθρώπου. Έχουμε λόγους να έχουμε ελπίδα. Η ελπίδα μας δεν είναι αυθαίρετη και ψυχολογική (επειδή έτσι μας αρέσει). Βλέπουμε μέσα στη νύχτα ανθρώπους που μετανόησαν, που αναγεννήθηκαν πνευματικά και ψυχικά, ακόμα και σωματικά, και ελπίζουμε ότι δεν χάθηκε ο δρόμος μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που είναι ο πιο δύσκολος, ο σταυρικός δρόμος...που οι ανέσεις της τεχνολογίας προσπαθούν να φράξουν.
parakosmos.blogspot.
@parakosmos- Ελένη Ραβάνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου
με ανάπαυσε ο λόγος σου.
Θα επαναλάβω τη φράση σου, προς δική μου εμπέδωση.
Έγραψες:
"Έχουμε λόγους να έχουμε ελπίδα. Η ελπίδα μας δεν είναι αυθαίρετη και ψυχολογική (επειδή έτσι μας αρέσει). Βλέπουμε μέσα στη νύχτα ανθρώπους που μετανόησαν, που αναγεννήθηκαν πνευματικά και ψυχικά, ακόμα και σωματικά, και ελπίζουμε ότι δεν χάθηκε ο δρόμος μας.
Μόνο που είναι ο πιο δύσκολος, ο σταυρικός δρόμος...που οι ανέσεις της τεχνολογίας προσπαθούν να φράξουν"
;-) Πολύ σ' ευχαριστώ!
Υπάρχει μια σημαντική διαφορά που την επεσήμανε ο καθηγητής Γιανναράς ανάμεσα στην αισιοδοξία και στην ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ
Με κάτι σαχλαμάρες σαν αυτή και πάμπολλες άλλες, "έπιασε τόπο" ο καθηγητής Γιανναράς. Τι είδους καθηγητής είναι "Ας μην τo αναλύσουμε τώρα..." (sic).
Kυπριανέ μου
Διαγραφήδιαφωνώ σε πολλά με τον καθηγητή Γιανναρά και το ξέρεις καλά.
Όμως του αναγνωρίζω ένα ταλέντο στο γράψιμο αλλά και στον προφορικό λόγο, δυνατό.
(Μόνο γι αυτό του άξιζε, θεωρώ το καθηγητιλίκι στον τομέα του και δεν επιθυμώ ούτε να το ψάξω, ούτε να το αναλύσουμε περισσότερο.)
Στην νεότητά μου, κάποια βιβλία του, αλλά και ομιλίες του, πάρα πολύ με ωφέλησαν.
Για όποιον άνθρωπο, συνάντησα στη ζωή, και με τον τρόπο του ή το λόγο του κάτι με δίδαξε, επιθυμώ να μένω αιωνίως υπόχρεη.
Στον κ. Γιανναρά, μια και τον ανέφερες, με ενοχλεί το ειρωνικό του και αριστοκρατικό ύφος ειδικά απέναντι σε "παλαιοημερολογίτες"αλλά...τον αφήνω στου Κυρίου την κρίση και δεν επιθυμώ να τον κατασπαράξω με την υποκειμενική τη δική μου...
Όσο γερνάω Κυπριανέ μου, σκέφτομαι πως ό,τι και να κάνει ο άνθρωπος στη ζωή του, αν απολέσει την ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ, προς τον όποιο πλησίον του, ΟΛΑ τα έχασε...
Υπάρχουν πολλά είδη καθηγητών, αναμφίβολα....όπως και πολλά είδη ιατρών, καθαριστηριών, εμπορορραπτών, κουρέων και ουκ έστιν αριθμός.... υπάρχει όμως και ένα είδος που ενδημεί παντού σε κάθε κατηγορία: είναι αυτό που γυμνώνεται από ήθος πιο εύκολα απ' ότι ένας ασθενής μπροστά στον γιατρό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήparakosmos.blogspot. EΛΈΝΗ ΡΑΒΑΝΗ
Ε.Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πολλά είδη καθηγητών, αναμφίβολα, υπάρχει όμως και ένα είδος που ενδημεί παντού σε κάθε κατηγορία: είναι αυτό που γυμνώνεται από ήθος πιο εύκολα απ' ότι ένας ασθενής μπροστά στον γιατρό του.
κχ
Το είδος αυτό έχει γίνει σήμερα τρόπος ζωής, life style όπως λένε, και διαρκώς μας το προβάλλουν. Επί πλέον, το διαφημίζουν συστηματικά και συστημικά. Όπως μας κατάντησαν, το να ψάχνεις να βρεις τη διαφορά ανάμεσα στην αισιοδοξία και στην ελπίδα, είναι σαν να ψάχνεις να βρεις διαφορά ανάμεσα στην πολιτική πίστη και στην τραπεζική εμπιστοσύνη. Αλλού έχουν την "Τράπεζα του Αγίου Πνεύματος" και άλλοι είχαν κάποτε την "Τράπεζα Πίστεως". Υπάρχει όμως και η Credit Swiss Bank. The Latin verb credo means "I believe".
Ο αναφερόμενος καθηγητής είναι εξ εκείνων που μας έμαθαν ότι "πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη". Καθόλου απίθανο να μας πει : Η ένδοξος (εν δόξη) Ανάσταση του Κυρίου είναι μια ενδεχόμενη άλλη γνώμη (δόξα), την οποία άλλοι δέχονται και άλλοι, ιδεοψυχαναγκαστικοί βεβαίως, την πιστεύουν. Για το κύριο αυτό, ότι δεν εμπίπτει στη συνάφεια (τώρα) και τη σχέση (άλλοτε), αποτελεί ψυχοπαθολογικό σύνδρομο, οργανωμένο φαντασιακό παραλήρημα κλπ. Ποτέ δεν καταπιάστηκε να μας πληροφορήσει για τη διαφορά ανάμεσα στο δέχομαι και στο πιστεύω.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές, τι κάθομαι και γράφω για τελειωμένα πράγματα.
Σ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως του αναγνωρίζω ένα ταλέντο στο γράψιμο αλλά και στον προφορικό λόγο, δυνατό.
κχ
Με το ταλέντο, άλλοτε άλλης κατηγορίας, πετυχαίνει ο μισόκαλλος την εξαπάτηση των υστερούντων σε τάλαντα ή ταλέντο. Η ταπείνωση, το όντως ταπεινό φρόνημα, και όχι φθόνημα, «τὰ ἀσθενῆ θεραπεύει καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῖ».
Η περίπτωσή του μου θυμίζει τον Οδυσσέα με τις Σειρήνες. Εκείνος, τουλάχιστον, δέθηκε στο κατάρτι για να μη τον συνεπάρουν. Αυτός προτίμησε να μείνει λυτός. και τον πήραν οι Σειρήνες στο σεργιάνι με τη σχέση. Δεν είναι ο μόνος.
Toν κατακρίνεις ως Οικουμενιστή τον Χρ. Γιανναρά, με τα παραπάνω; Αυτό θες να πεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο εγκάθετος της σιωνιστικής μας ολίσθησης, είναι Ωριγενιστής, άσχετα αν πήγε κόντρα στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Το τελευταίο είναι πιο brutal, περισσότερο αναίσχυντο, πιο αμερικάνικο. Ο Γιανναρισμός χρησιμοποιεί τη γαλατική - αγγλικανική δηλαδή - ευγένεια και ευπρέπεια. Κάποια προσχήματα πρέπει να τηρούνται. Οι μάστορες του χριστιανικού (λέει) σιωνισμού ξέρουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, διαλέγουν τους ταλαντούχους στο γράψιμο και στον προφορικό λόγο.
ΔιαγραφήΚατάλαβα.Όταν θα κάνουμε ειδική ανάρτηση για το Γιανναρά, θα τα ξαναπούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος το παρόν...το θέμα μας είναι το αχαλίνωτο των παρακολουθήσεων...
Θυμάμαι που διάβαζα πριν πολλά χρόνια για έναν αρχαίο Ρωμαίο (κρίμα που δεν συγκράτησα όνομα)που έλεγε ότι θα προτιμούσε να είναι γυάλινοι οι τοίχοι του σπιτιού του, ώστε να μπορούν όλοι να βλέπουν πώς ζούσε μέσα στο σπίτι του!
Τέτοιο αίσθημα εσωτερικής ασφάλειας διέθετε!
Κρίμα που δεν θυμάμαι όνομα!
Διαβάζοντάς σας, ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι ή να χαίρομαι που μια μικρή επισήμανση του καθηγητή (επιμένω στον τίτλο δίχως να τον παραποιώ για να πετύχω μια μείωση του ανθρώπου που τον φέρει) Γιανναρά, για την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην αισιοδοξία και στην ελπίδα, τροφοδότησε με τόσο...πάθος μια συζήτηση λίγο πολύ άσχετη τόσο με την ουσία της ανάρτησης όσο και με την επισήμανσή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήPARAKOSMOS BLOGSPOT- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ
;-) @PARAKOSMOS- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς καλή μου! δεν πάσχουμε από μεγάλη χάλαση συνειρμού, χαχα...συμβαίνει να παρασυρόμαστε με εκτός θέματος συζητήσεις, αλλά μετά...προσπαθούμε και ξαναβρίσκουμε τον...ίσιο δρόμο!
Ανώνυμος9 Αυγούστου 2014 - 4:02 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήPARAKOSMOS BLOGSPOT- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ είπε ...
κχ
Είναι ίδιον της φυλής οι Έλληνες να είναι πολυθεματικοί στις συζητήσεις τους και όχι μονοθεματικοί, μονοκεντρικοί, μονοπολιτισμικοί, μονοπωλικοί. Πλουραλιστικοί, με άλλα λόγια, είμαστε αλλά τον πλουραλισμό - εκεί που πρέπει και όταν πρέπει - δεν τον βλέπουμε. Οι επίδοξοι νέοι κοσμοκράτορες αλλού είναι πλουραλιστικοί - τα πορνό αυτονόητα δεν τα γράφουμε - εκεί όμως που θέλουν αυτοί είναι ... καλώδιο ενός πόλου ( απόλυτα μονοπολικοί ή μονοπωλικοί, αν τους βγάλουμε τα καλώδια ).
Συμβαίνουν αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβαίνουν δυστυχώς ως τρόπος συζήτησης στην "πλουραλιστική" τηλεόραση, όπου αδυνατεί κανείς να καταλάβει τι συζητούν και για ποιό θέμα. Όπου ο καθένας προσπαθεί να επιβάλλει την άποψή του, την πολυμάθειά του, την εμπάθειά του, την ισχυρή του φωνή, τον τόνο του στους άλλους και κανείς δεν θυμάται γιατί μιλάνε!! ούτε και ενδιαφέρονται άλλωστε....
Συμβαίνει επίσης να χρεώνουμε στο "δαιμόνιο" της φυλής όλα τα κουσούρια μας, σε μια προσπάθεια ποτέ μα ποτέ να μην τα παραδεχτούμε ως δικά μας, καταδικά μας.....
Έχω σταματήσει εδώ και χρόνια να βλέπω τηλεόραση με κουράζει και με κάνει να νιώθω άδεια. Δεν θέλω πιά να μου συμβαίνουν τέτοια.
Καλή συνέχεια σε ότι κάνετε, γράφετε και λέτε.
PARAKOSMOS.BLOGSPOT
Ε.ΡABANH
Καλή συνέχεια και σε σένα, αγαπητή ψηφιακή επιστολογράφε. Μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει ότι στο talking (λέγειν και μπλα-μπλα) δεν τα πάμε και τόσο καλά. Στο writing (γραφή) όμως είμαστε "αχτύπητοι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εις την αγγλική λόγω "κονσερβοποίησης" (ανοικτές αγορές κλπ.).
κχ