Δεν έχει σημασία μόνο τι λες,
ούτε τι ρούχα φοράς,
αλλά και ποιος είσαι, εσύ που το λές.
Πάντα, ακόμη και στη σημερινή εποχή,
της "αυθεντίας" της τυφλεόρασης
έχει τεράστια σημασία, η αξιοπιστία
και η ποιότητα του βίου, η ποιότητα
της προσωπικότητας του μαρτυρούντος.
Αυτή την ποιότητα,
δεν την γνωρίζει μόνο ο Θεός.
Σε αρκετές περιπτώσεις
μπορούν να την γνωρίζουν
και οι φωτισμένοι απ' το Θεό, άνθρωποι.
Eυανθία η Σαλογραία
Τα λόγια καλά είναι, τα ρούχα εντάξει επίσης καθώς κι η μόρφωση κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να λένε όμως όλα αυτά αν όπως πολύ σωστά γράφεις δεν υπάρχει ποιότητα του βίου.
Εδώ που τα λέμε όταν δεν υπάρχει αυτό το τελευταίο όσο ωραία λόγια και να λέει κάποιος, όσο καλά ρούχα και να φορεί κι όσο μορφωμένος να είναι κάνει μπάμ το τεράστιο κενό που υπάρχει.
Συνήθως το χάος του κενού αυτού γίνεται ορατό πολύ γρήγορα αν όχι αμέσως.
Ενώ αν συμβαίνει το αντίθετο ακριβώς, το φως που γιομίζει ότι υπάρχει γύρω ελκύει τους πάντες ακόμα και να μην καταλαβαίνουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Βλέπεις πολλοί από μας βλέπουμε μόνο με τα μάτια του σώματος, δεν νοιώθουμε κοινώς και μερικά πράγματα φαίνονται ανεξήγητα :)
Π
Φίλτατε Π
ΑπάντησηΔιαγραφήο καθένας μας βλέπει συνήθως αυτά που έχει μέσα του, ή αυτά που είναι καλλιεργημένος και προετοιμασμένος ώστε να μπορέσει να τα δει.
Τι να κατάλαβω εγώ από μια συμφωνική ορχήστρα, αν έχω μαύρα μεσάνυχτα από μουσική; Ενώ ο φίλος μου ο Ακης Μπελ. ακούει την ορχήστρα και μέσα στο κεφάλι του, την αναλύει σε διαφορα επίπεδα, την κάνει φύλλο φτερό...
Διότι υπάρχουν τα σωστά κριτήρια...
Σε μας που αγαπάμε τις φιλοσοφίες και τις φιλολογίες τα λόγια φαινονται σαγηνευτικά ενίοτε, όμως, τι νόημα έχουν όταν δε συνοδεύονται από ΕΡΓΑ, που εκφράζουν την εσωτερική μας ποιότητα;
Και τελικά, ποιος είναι ο αξιόπιστος μάρτυρας;
Αυτός που την ομολογία των λόγων του, σφραγίζει με τα τα και την μέχρι μυελού των οστέων, εντιμότητα του βίου του.
Ευτύχησα να συναντήσω στη ζωή μου, τέτοιους ξεχωριστούς ανθρώπους...
Και πάντα θα τους ευγνωμονώ...
"Σε μας που αγαπάμε τις φιλοσοφίες και τις φιλολογίες τα λόγια φαινονται σαγηνευτικά ενίοτε, όμως, τι νόημα έχουν όταν δε συνοδεύονται από ΕΡΓΑ, που εκφράζουν την εσωτερική μας ποιότητα; "
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς θέλω να πω και γω.
Όσο για τα περί μουσικής που ανέφερες επέτρεψε μου να πω ότι η μουσική δεν υπάρχει για να την καταλαβαίνουμε, αλλά για να την νοιώθουμε, να την αισθανόμαστε.
Τώρα θα μου πεις αν δεν έχει καλλιεργηθεί εκείνο το μέρος μας ώστε να δέχεται τα ερεθίσματα ενός συμφωνικού για παράδειγμα έργου και να αντιδρά αναλόγως δεν λέει και τίποτα, απολύτως τίποτα δεν λέει, δεν είναι όλα για όλους άλλωστε.
Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει σε έναν βοσκό που δεν έχει ακούσει ποτέ του κάτι ανάλογο όμως αυτός μπορεί να φτάνει στον θεό άμεσα ακούγοντας την μουσική του ανέμου και των πουλιών, μουσική πάλι κατα την γνώμη μου πολύ ανώτερη.
Καρδιά καθαρή υπάρχει; Αντίκρρυσμα κοντολογίς υπάρχει; Αν ναι δόξα τον Κύριο, αν πάλι όχι και πάλι δόξα τον Κύριο :)
Αξιόπιστος μάρτυρας αγαπητή μου είναι αυτός που χωρίς να μιλά, χωρίς να δείχνει και χωρίς να φαίνεται καν 'οτι υπάρχει, λούζει με θεικό φως και μεταμορφώνει ότι υπάρχει γύρω του.
Π
Φίλτατε Π
ΑπάντησηΔιαγραφήγράφεις ποιητικά:
"Αξιόπιστος μάρτυρας αγαπητή μου είναι αυτός που χωρίς να μιλά, χωρίς να δείχνει και χωρίς να φαίνεται καν 'οτι υπάρχει, λούζει με θεικό φως και μεταμορφώνει ότι υπάρχει γύρω του"
Αυτό ακριβώς κάποτε πίστευα και γω.
Τώρα πια ΔΕΝ το πιστεύω.
Θες να μου πεις ότι δεν έκπεμπε ΤΟ ΦΩΣ ο Κύριος Ιησούς, ως τέλειος Θεάνθρωπος που ήταν;
Έκπεμπε και παραέκπεμπε!
Τότε ΓΙΑΤΙ οι Φαρισαίοι ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΝΤΑΝ
ΌΤΑΝ ΤΟΝ ΈΒΛΕΠΑΝ,
και τον ΘΑΝΑΤΩΣΑΝ
από ΦΘΟΝΟ
με το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ;
Γιατί ΔΕΝ κατάλαβαν τη θεϊκότητά Του; Τη Ομορφιά και το Κάλλος του;
Επειδή είχαν ΑΣΧΗΜΙΑ και ΣΚΟΤΟΣ Δαιμονικό ΜΕΣΑ τους.
Άρα;
Άρα είναι δύσκολα τα...κουμπιά της Αλέξαινας...
;-)
Και πάντοτε ΤΕΛΙΚΑ, χρειάζονται ΔΥΟ πρόσωπα ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ, ώστε να αντηχήσει η Αρμονία.
Ενα μόνο πρόσωπο καλοπροαίρετο ΔΕΝ φτάνει...
Και το βλέπουμε αυτό πάλι σε μύριες περιπτώσεις αγίων και ευεργετών
τους οποίους με κάθε τρόπο, με κάθε μίσος, σε κάθε ευκαιρία,
τους μηδένισαν τη προσφορά
και τους ξέσκισαν ιδιωτικά και δημόσια,
οι Δαιμονισμένοι Ευεργετηθέντες...
Άρα, Φίλτατε Π, πού καταλήγω;
Καταλήγω ότι ΟΛΑ, και οι ευλογίες στην εδώ ζωή,
και η Χαρά στην Αιωνιότητα, εξαρτώνται από τη βαθιά κρυμμένη εκάστου ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ...
Γι αυτή την προαίρεση να προσευχόμαστε, λέγοντας μαζί με τον ψαλμωδό:"Καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές (ως ευθές, προσωπικά εννοώ το πνεύμα της Αληθείας εν αγάπη)
εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου..
Μα αγαπητή μου ο Κύριος σαφέστατα έκπεμπε το φως Του παντού αδιακρίτως. Για να μεταμορφωθεί όμως ο οποιοσδήποτε προυποθέτει ότι το θέλει, αν δεν το θέλει για οποιοδήποτε λόγο απλώς παραμένει στο σκοτάδι η αγάπη δεν βιάζει κανέναν, απλώς είναι εκεί για όλους όταν την αναζητήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρε ο Κύριος μας κανέναν με το ζόρι;
Η προαίρεση είναι βασικό στοιχείο εννοείται. Η προσευχή είναι το υπερόπλο μας για μας και για όλους, κυρίως δε γι αυτούς που έχουν κλείσει τις πόρτες και τα παράθυρα μη δεχόμενοι το φως της αγάπης του Ύψιστου!
Αλλά όπως είπαμε όλοι θέλουν τον χρόνο τους. Κι ο θείος Παύλος πήρε τον χρόνο του, ξέρει ο Πανάγαθος καλύτερα από όλους μας.
:)
Π
Αν ο λόγος ειναι κενή και κούφια ρητορεία και δέν είναι προφορική εκφορά αληθους βιώματος όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά βλάπτει κιόλας .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ φίλτατε Φώτιε Κ. Αθανασόπουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήείπες αυτό ακριβώς που έχω και γω στην καρδιά μου...
Να είσαι καλά!
;-)