To βἀθος της φωνής

ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ

Κλείσε μου μια φωνή σ’ ένα φάκελο
να την έχω μαζί μου –

Η φωνή σου
είναι ένα δέντρο από τίμιο ξύλο.

Δεν την άκουσα χτες ούτε σήμερα

κι’ είναι
γλυκύτερη ακόμη κι’ απ’ τη φλόγα

που άνθιζε
του τζακιού μας το κούτσουρο

το χειμώνα.

Ξημερώνει η φωνή σου.

Ανάβει
το φάρο στη θάλασσα, τον έσπερο πάνω
στον ουρανό.

Αύριο είναι Κυριακή

δεν ξέρω πώς να κάμω

γιατ’ είναι
τα καλά μου- η φωνή σου.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Πηγή:Τρελογιάννης