Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Έλαβα σήμερα τις ευχές σου, θησαυρέ μου...



Μας συγκίνησες  μέχρι δακρύων,

σήμερα,

 με την καρτούλα

 που μας  έστειλες, θησαυρέ μου.

 Ειδικά εμένα, "χώμα" με έκανες.

 Σήμερα φτάσαν με το κανονικό ταχυδρομείο

 - το παλιομοδίτικο-

 οι λατρεμένες λέξεις  που έγραψες απ' τη Ρώμη.

 Ομολογώ ότι δεν το περίμενα.

 Βουρκώσαν τα μάτια μου.

 Σ' ευχαριστούμε  με όλη μας την καρδιά!

 Να σε σκεπάζει -όλες τις στιγμές της ζωής σου-

 η  Ευχή της Μεγάλης Μάνας, της  Κυράς Παναγιάς...


  Ευανθία η Σαλογραία
..............................................




(Η φωτό από Τρελογιάννη)

at

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος27 Αυγούστου 2013 στις 11:56 μ.μ.

    Δε θα μας πεις ποιος σου την καρτούλα και τι σου έγραφε ;; Εντάξει , κάτι πολύ καλό , είναι ολοφάνερο ...Πάντα τέτοια εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου28 Αυγούστου 2013 στις 9:28 μ.μ.

    ;-)

    Φιλ. Ανων.
    Δεν θα σας πω τι έγραφε η καρτούλα.
    Ένα λατρεμένο συγγενικό πρόσωπο μας την έστειλε.
    Ευχαριστούμε πολύ για την αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος29 Αυγούστου 2013 στις 3:54 μ.μ.

    Αν θες προώθησε αυτό το βίντεο...

    http://www.youtube.com/watch?v=Nwss1YI5Alw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος31 Αυγούστου 2013 στις 10:10 μ.μ.

    Πρέπει να δώσουμε την καρδιά μας σε κάποιον και αν τη δώσουμε σε οποιοδήποτε πρόσωπο αυτού του πλανήτη, το πρόσωπο αυτό μπορεί να μας βλάψει. Όλοι αναζητάμε απεριόριστη και αναλλοίωτη αγάπη και άπειρη ειρήνη αλλά ποιος μπορεί να μας τη δώσει; Ούτε καν οι γονείς μας ή οι αδερφοί και οι αδερφές μας. Οποιοσδήποτε από αυτούς μπορεί να μας εγκαταλείψει, να μας περιφρονήσει ή να μας βλάψει. Γιατί; Διότι είμαστε πεπερασμένοι από το χρόνο και το χώρο και μαχόμαστε όλοι ενάντια στις ακάθαρτες δυνάμεις που ρυπαίνουν μονίμως τους λογισμούς μας.

    Το πρόσωπο στο οποίο δίνουμε την καρδιά μας μπορεί να μας βλάψει ή να μας εγκαταλείψει. Τα πνεύματα της κακίας υποβάλλουν διαρκώς κακούς λογισμούς στην αγαπητική μας αίσθηση και μας βασανίζουν. Η θεία αγάπη είναι απεριόριστη και περικλείει τα πάντα ενώ εμείς αγκιστρωνόμαστε σε ανθρώπους και άψυχα αντικείμενα του κόσμου τούτου. Η καρδιά μας είναι φυλακισμένη από τα πράγματα του κόσμου τούτου και αν μας τα πάρουν, η καρδιά μας καταθλίβεται και υποφέρει.

    Πρέπει κανείς να αγαπάει πρώτα τον Θεό και μόνο κατόπιν μπορεί κανείς να αγαπήσει τους εγγύτερους των συγγενών και τον πλησίον του. Δεν πρέπει να είμαστε είδωλα ο ένας για τον άλλο, διότι κάτι τέτοιο αντίκειται στη βούληση του Θεού.

    (Από το βιβλίο «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας» Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή