Βέβαια κι έχεις την ελευθερία
αγαπημένο φρουκτηνάκι μου
(καλημέρα Ευγένιε!)
να φερθείς στον πλησίον σου,
με όποιον δόλιο
ή θετικό τρόπο νομίζεις.
Δεν θα τους περιγράψω.
Φαντάζουν ατέλειωτοι-μαζί οι καλοί κι οι κακοί- όπως οι ζωγραφικές αποχρώσεις.
Απλά θα ήθελα να θυμάσαι ότι στον όποιο δικό σου
-καλοπροαίρετο ή κακοπροαίρετο- τρόπο,
ο πλησίον έχει επίσης την ελευθερία,
να αντιδράσει όπως, ο ίδιος, νομίζει.
Σε καμία περίπτωση και μάλιστα στη σημερινή εποχή
δεν θα δεχτεί ο πλησίον...
(είναι από τη φύση της ανθρώπινης προαίρεσης αυτό,
αδύνατον να συμβεί)
... να του οριοθετήσεις εσύ,
ούτε τις θετικές του αντιδράσεις απέναντί σου,
ούτε τις αρνητικές-ακόμη περισσότερο, τις αρνητικές.
Δεν σημαίνει ότι επειδή του φέρθηκες -ας πούμε ευγενικά,
ότι θα σου φερθεί κι εκείνος ευγενικά
ή ότι επειδή τον έβλαψες "λιγάκι" (κατά τη γνώμη σου)
ότι εκείνος επίσης "λιγάκι"
και μόνο μέχρι ένα αναμενόμενο σημείο,
θα ανταποδώσει.
-Όοοοχι!
Βρισκόμαστε στην Αντίχριστη εποχή
που όλα τα χριστιανικά, καλά, παλιά αυτονόητα ,
έχουν τελειώσει.
-Να φυλάγεσαι!
-Ειδικά αν αδίκησες -με τον παραμικρότερο τρόπο- άνθρωπο
δεν ξέρεις πότε κι από πού- θα σε κάψει το αστροπελέκι.
-Να φυλάγεσαι, επίσης κι αν ευεργέτησες άνθρωπο.
Εκεί η κακία του ευεργετηθέντος, μπορεί να σε σουβλίσει με δόντια δράκου,
αμάσητον να σε κατεβάσει στον Άδη.
Βρισκόμαστε στην εποχή που η φράση:
-Αυτόν τον ξέρω καλά,
τούτο δεν θα το κάνει!
( ή)
εκείνο θα το κάνει!
φαντάζει στα μάτια των νουνεχών και πεπειραμένων
ως φαντασίωση γελοιότατη.
Όταν φτάσει έκαστος
σε αυτή την ουσιαστική επίγνωση,
όταν φυτευτεί στο πετσί του
το παντελώς απρόβλεπτο
(και του εαυτού του, περιλαμβανομένου)
των ανθρωπίνων σχέσεων και πραγμάτων
που -ίδια κινούμενη άμμος, αυτό το απρόβλεπτο -
καταπίνει συνέχεια
ανυποψίαστες ψυχές
μέσα στο Δάσος του Σκότους τότε...
μπορεί πια να στηριχτεί
μόνο στα Όπλα του Πνεύματος
(βλέπε προς Εφεσίους κεφ. ΣΤ. στίχοι 10-17)
και με την Ελπίδα στον Κύριο Ιησού και μόνο στον Κύριο,
θα πατήσει "επάνω όφεων και σκορπίων",
θα περπατήσει στην "Έρημία της αρνήσεως του ιδίου θελήματος"
Και όσο επιτρέψει το Πνεύμα το Άγιο, θ' αντέξει,
όσο επιτρέψει, θα προχωρήσει...
Ευανθία η Σαλογραία της Πάτρας
Όπως τα λές είναι ΑΚΡΙΒΩΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρώει η μάνα το παιδί σήμερα... Το σουβλιζει και το τρώει... κανονικά!
;-) Φιλ. ανων.7:52 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος φτάσει να εννοήσει την κανιβαλική ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ συμπεριφορά των ανθρώπων, βρίσκεται σε ΚΑΛΟ δρόμο λύτρωσης και αυτογνωσίας.
;-)
Επειδή, λοιπόν, οι άνθρωποι είμαστε ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ πλάσματα ΤΟΣΟ στις ΚΑΛΕΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΈΣ μας αντιδράσεις ΟΣΟ ΚΑΙ στις δαιμονικές,
γι αυτό ΑΣ ΜΗΝ θεωρούμε ΤΙΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ.
ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ επανάπαυση στη ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ
(καλή ή κακή- δεν εξετάζω) ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ.
Ή το να νομίζουμε ότι θα υπάρξει ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ για την όποια κακή Ή και ΚΑΛΉ, αντίδραση του απέναντΊ μας
(εννοώ και ότι ο απέναντι ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟ για μας, απλώς ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ άχρι καιρού, διότι..θα ήθελε να μας κάνει μια πολύ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ εκτός βέβαια και ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ με τον ΑΘΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ και τις ΑΓΑΘΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ, του τις ματαιώσουμε
και έτσι, την ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ έκπληξη τη χάσουμε ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ
;-)
Συμβαίνει και αυτό το ΠΑΡΑΔΟΞΟ, χαχα, ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ από ό,τι οι κοινοί θνητοί, φανταζόμαστε)
ΔΕΝ σημαίνει,βέβαια ότι επειδή πράξαμε κάτι αγαθό θα εισπράξουμε και αγαθή συμπεριφορά από τους απέναντι. Όοοοχι βέβαιααα!
Κάθε άλλο.
Αλλά και αν φερθούμε σκάρτα, ΤΟΤΕ...ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ για μας
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΜΑΣ,
επειδή ΑΜΑΡΤΙΑΙ ΓΟΝΕΩΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙ,
παιδεύουσι τέκνα
και στον πνευματικό χώρο( όπως και στον υλικό)
ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
ΜΑΚΑΡΙ να καταλαβαίναμε.
Δυστυχώς ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ,
ο ΕΓΩ-κεντρισμός μας.
Από αυτά προσπαθεί να μας λυτρώσει κάτι αιώνες τώρα, ο Κύριος Ιησούς με το κήρυγμα και τη Θυσία και την Ανάστασή Του, αλλά και πάλι εμείς ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ σε ΕΚΕΙΝΟΝ, με ΜΥΡΙΑΔΕΣ Προφάσεις.
Είμαστε πάβλακες!