Kαι να μην ακούω ρομαντικούς αναστεναγμούς του είδους:"Αααχ! αν δεν είχα παντρευτεί τον Τάκη και είχα παντρευτεί το Λάκη πόσο πιο ευτυχισμένη θα ήμουνα!"

( Σημείωση:Το  ύφος του σκύλου, εκφράζει την ψυχική μου διάθεση
καθώς γράφω αυτές τις σειρές,  ω ευλαβικέ αναγνώστα...)
....................................................................................
....................................................................................

Και να μην ακούω λατρεμένο,

ρομαντικούς στεναγμούς του είδους:

-Ααααχ!

Αν δεν είχα παντρευτεί το Τάκη
και είχα παντρευτεί τον Λάκη, 
πόσο καλύτερα, 
τώρα θα ήμουνα!

Εκείνος-ο Λάκης ντε- ήταν μεγάλος, ανεκπλήρωτος  έρωτας!

-Κούνια που σε κούναγε, και τρομάρα να ΜΗ σου έρθει,
πού θα ήσουνα καλύτερα!

-Για πήγαινε πέρα-δώθε, λίγο το κεφάλι να ξελαμπικάρεις!

-Όλα του γάμου δύσκολα, κυρία μου, κι η νύφη γκαστρωμένη!

Κι αν δε βάλεις πλάτη στο γάμο σου(ξέρεις τι πάει να πει πλάτη;) με γαϊδουρινές υπομονές
θα σε χορέψει ο διάβολος στο ταψί, περιστεράκι μου, και θα σε στείλει άναυλη
εις το πυρ το εξώτερον, χωρίς να το καταλάβεις!

-Γιατί το γράφεις  αυτό, μωρή  Σαλογραία;

-Για τ' αντί που ΄χει δυο τρύπες!
Με εκνευρίζεις!
Είναι ερωτήσεις αυτές νυχτιάτικα, μέσα στο έρεβος;
Θέλεις  να μ' εξοντώσεις;
Είναι περασμένη η ώρα πρέπει  να πάω να κοιμηθώ,
να πάρω δυνάμεις- σαν του αλόγου την ουρά έτρεχα όλη τη μέρα!

Θα σου πω μόνον τούτο, που μας τόνιζε  κάποτε μια καλή ψυχολόγος
η οποία πήρε και διαζύγιο τελικά διότι έπεσε και η ίδια
ακριβώς μέσα  στην ίδια παγίδα
από την οποία,
εμάς τους  φιλομαθείς ακροατές της
προσπαθούσε να προφυλάξει,
μάλιστα μάλιστα!

-Αυτό το χάρισμα που είδες στο Τάκη  και τον ερωτεύτηκες, 
ακριβώς αυτό το ίδιο στοιχείο προσωπικότητας, 
μετά από πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος, ο Εξαποδώς

(δεν μίλαγε για Εξαποδώ η ψυχολόγος, δική μου έκφραση είναι, 
αυτή δεν πίστευε ότι υπάρχουν εξαποδοί, γι αυτό την "πάτησε")

θα στο παρουσιάσει με άλλα χρώματα κι αρώματα, 
και θα το φανερώσει στα μάτια σου, ακριβώς αντίθετο, 
προκειμένου  να σε λωλάνει, να σε χωρίσει, ρε βόδι μου, πρόσεχε, σου φωνάζω!

Ας πούμε ότι σου άρεσε ο Τάκης κυρίως διότι τον εύρισκες, έλεγες, δυναμικό
και δουλευταρά που γέμιζε με λεφτουδάκια το πορτοφόλι του.

Γι αυτό ένιωσες για τον Τάκη  σιγουριά, βαθύ θαυμασμό
και τον παντρεύτηκες.

Έκανες μαζί του και δυο τρία κουτσουβελάκια,
ζωή να χουνε τα μωράκια μου.

-Μετά από λίγο χρόνο γάμου, όμως τι προκύπτει;
Να σου εξηγήσω, ώστε το σκεπτικό μου να το συλλάβεις

(και ύστερα, για τον κόπο μου,  που  εξήγησα,
θα πάω να με κεράσω μια κομματάρα γιαουρτόγλυκο
το έφτιαξα χτές,
να ξεπικραθώ-η καλτάκα-
διότι πολυυυύ  με φαρμακώνεις  με τα ταγκαλάκια
που βλέπω και σε  φλερτάρουν,
και συ κάθεσαι σα χάνος και τα προσέχεις).

Οι Εξαποδοί, παιδί μου,
που μας παρακολουθούν αδιαλείπτως
και παίζουν ελεεινού τύπου βιντεοταινίες μέσ' στην ανώριμη  κεφαλή μας,
μετά από κάποιο χι ψι,  χρόνο γάμου,
θα σου παραμορφώσουν αυτό το αρχικό στοιχείο που σε είλκυσε,
δηλαδή θα σου παραμορφώσουν  την δυναμικότητα του Τάκη με τέτοιο τρόπο,
που θα τον φανερώσουν στα μάτια σου σαν όχι πλέον ως θαυμάσια  δραστήριο,
αλλά, θα τον ζωγραφίσουν  σαν σκληρότατο σύζυγο,
αναίσθητο  σατράπη και άνθρωπο
που δεν μπορεί ο ...ντραμπούκος  να καταλάβει τις ανάγκες σου,
για ...ποίηση παραδείγματος χάρη!

-Εδώ αρχίζει η ύπουλη μεταγαμιαία κατάσταση.

Αρχίζει το σαράκι των υπόγειων λογισμών
και μολύνει  της ψυχής το υπέδαφος.

Έτσι αν "τυχαία" συναντήσεις στα 45 σού ή άντε και στα 50 σου τον παλιό τρυφερό, συνεσταλμένο συμμαθητή, τον Λάκη ντε, που σε πολιορκούσε και τραύλιζε απ' το τρακ του  στο Λύκειο
αλλά που εσύ δεν τον διάλεξες,
διότι είχες ήδη  καβατζώσει τον Τάκη
που σε πήγαινε  κι  ερημικές βολτίτσες  με τη Μερτσέντες του μπαμπά του,
ενώ ο Λάκης  δεν οδηγούσε ούτε πατίνι,
τότε, πολύ πιθανόν, να αρχίσεις μετά τον πρώτο φιλικό καφέ,
να  περιγράφεις στο Λάκη,
δειλά, ευγενέστατα,  δακρύβρεχτα και παραπονεμένα
τη δυσβάστακτη...σκληρότητα του Τάκη σου.

Ο Λάκης θα σε ακούσει οπωσδήποτε με μια βαθύτατη κατανόηση
και βέβαια θα αναστενάξει:

 -Αχ! Πόσο σε καταλαβαίνω, γλυκιά μου!

Θα σου πιάσει τότε το χέρι.
Ίσως  του πιάσεις το πόδι.

Φιλικά πάντα.

Και θα κραταιωθούν, βήμα-βήμα,  αμφοτέρων οι πονεμένες  εξομολογήσεις
και η  εκατέρωθεν παρηγόρια.

Υποφέρει- αφηγείται  κι αυτός- βουβά, χρόνια τώρα,  με τη Γερμανίδα την Άγγελα
που πήγε και παντρεύτηκε -ο ανώριμος-
και που παρόλο το υπέροχό  της όνομα,
η Άγγελα τού προέκυψε σωστός  "διάολος ξιδάτος"
κατά τη φράση   της μακαρίτισσας της μανούλας μου, της Καλλιρρόης-στ'άγια η ψυχούλα της.

Αυτά τα νοσταλγικά και εξομολογητικά
θα πείτε  στο πρώτο, αθώο ραντεβού για καφέ,
με τον παλιό συμμαθητή απ' το Λύκειο,
τον  ιππότη που "ξέρει πάντα πώς να φέρεται πώς  να μην πληγώνει μια κυρία"
το  Λάκη ντε, ονειροπαρμένο μου!

Τώρα αν οι διαόλοι σκουντήξουν την υπόθεση με απατηλές προβολές  λίγο περισσότερο-
των σεξουαλικών ορμονών συνεργουσών το κατά δύναμη-
ε τότε, κλάφτα Χαράλαμπεεεε
λίγο αγαθιάρα να είσαι, με τίποτα το διαζύγιο δεν το γλιτώνεις!

Έπειτ'  απ' τον τρίτο ραντεβού για  καφέ,
έχετε συμπλέξει ερωτικώς τους ...μηρούς σας,
και μετ' ου πολύ, τον έχεις παρατήσει σύξυλο τον Τάκη,
αρπάζεις το ρομαντικό τον Λάκη
και κάνεις με κουφέτα και άνθη μυγδαλιάς, ένα νέο ξεκίνημααα!

-Θρηνούν , οδύρονται , ο πρώην, οι συγγενείς , τα παιδιά, δε χαμπαριάζεις!

-Εσένα σε δέρνει... της...λωλής του αγάπης, ο χαβάαας!

-Το πιασα μανδάμ, το υπονοούμενο, πάμε στο παρασύνθημα.
Τι γίνεται μετά;


-Μετά...ζώντας με το ρομαντικό Λάκη, στην αρχή, όπως πάντα,  όλα  μέλι γάλα...
όμως...στη συνέχεια τι μπορεί να προκύψει;

Ποία μυθιστορηματική, δακρύβρεχτη εξέλιξη;

-Για πέ, τα ξέρει κι ο Κούμουλος  αλλά θέλω να μάθω και τα δικά σου.
 Με έφαγε η περιέργεια να ακούσω υπόθεση.

-Μία από τα ίδια, θα προκύψει μανδάμμμ!
 Δε θέλει ρώτημα!

Την πέφτουν ξανά-μανά  από δίπλα οι Εξαποδοί,
σου το κάνουνε το μυαλό, σούρδουλα-μούρδουλα που λέει και το Μικάκι μου,
τουτέστιν  σου ανακατώνουν το νου  με την κουτάλα των σκοτισμένων λογισμών,
γυρίζουν το μέσα τού ψυχισμού- έξω ολότελα- και τούμπαλιν-
λες και ξεπλένουν σπληνάντερο, κοκορέτσι-
και μετά, πάλι χρυσούλι  μου,  αρχίζεις- η κυρία-  και σκέφτεσαι:

-Είπαμε καλέ συ, να είναι ευγενικός και ρομαντικός  ο Λάκης αλλά...
όχι και τόσο ευγενικός ρε παιδί μου!
Τόση ευγένεια, πια,  μου έχει σπάσει τα  νεύρα! 
Αυτός δεν είναι άντρας. Δεν έχει ένα τσαγανό απάνω του.
Αυτός είναι μπίτι ...πίτουρας, σωστό μαμούχαλο, δεν τον αντέχω!

Και αρχίζεις τώρα- η λάμια- να απαξιώνεις τον Λάκηηη!
και ξαφνικά ξεκινάς  φτού και απ' την αρχή να εκτιμάς το δυναμισμό του Τάκη-λέμε τώρα-
και αν ο Τάκης δεν ζευγάρωσε ακόμα-επειδή διαθέτει λίγο μυαλό στο κεφάλι του-
αρχίζεις να σκέφτεσαι την  επανασύνδεση με τον πρώην σύζυγο-Δόξα στον Κύριο-
και να σου πω, μανταμίτσα μου, αν το επιθυμεί  και εκείνος, αν το παρακαλούν  και τα παρατημένα μαυρόπαιδα,  το καλό που σου θέλω, πάρε τα μπογαλάκια  και γύρισε πίσω άρον- άρον σε κείνο το πρώτο σου το  στεφάνι,  πριν συμβούν τα χειρότερα...πώς; τι είπες ;
τι μουρμουράω νυχτιάτικα και  σε ζάλισα;

-Εντάξει πουλάκι μου!...δεν θέλω να σε συγχύσω, ήθελα να προλάβω ένα κακό επερχόμενο!
Μια υπόθεση έκανα μόνο- μη δέρνεις!

Διάβασα βλέπεις χτες,  ένα σχετικό λάβ στόρυ,
με...ενέπνευσε-  είπα να κουβεντιάσουμε.

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, όμως,  άμα θυμώνεις...
Νομίζω κατάλαβες.

Και αύριο μέρα  θα ξημερώσει.

Η μαύρη αλήθεια όμως είναι,
ότι όποιον και να παντρευτείς,
κατά πάσα πιθανότητα 
οι εξαποδοί θα "σου την πέφτουν" από δίπλα
για να σε κάνουν να αγανακτήσεις,
να βογγήξεις,
να  μετανιώσεις.

Βεβαιωμένο. 
Μυριάκις το βλέπουμε να συμβαίνει.

Αν πέσεις στην ύπουλα στημένη παγίδα, χάθηκες, λατρεμένο μου,
θα σε κλάψουν οι ρέγκες  μεθαύριο.

Πάρτυ κακό  θα οργανώσουν  οι δαιμόνοι.

Θα πουπουλομαδιούνται από στενοχώρια,
οι φύλακες άγγελοι- το γνωρίζεις.

Γι αυτό ...γρηγορείτε και προσεύχεσθε φωνάζει ο Κύριος
σε μας τα κουφάλογα...

-Θα Τον ακούσουμε;

-Το καλό που μας θέλω!


Σαλογραία