[...]
Λίγο πριν από τη Σταύρωση,
το μανδήλιο της Βερονίκης
ήταν ή μοναδική -στάση (συμπόνιας)
για τον Μελλοθάνατο.
Και αν αποτυπώθηκε το Θείο Πρόσωπο
στο άγιο μανδήλιο της Βερονίκης,
έγινε,
για να ξέρουν όλοι
πώς κάθε πόνος δεν πάει ποτέ χαμένος,
αλλά παραμένει αιώνια
και κάθε αδικία θα φωνάζει
και θα ακούγεται για πάντα!
NΙΚΟΛΑΕ ΣΤΑΙΝΧΑΡΤ
Πηγή:Άπαντα Ορθοδοξίας
Καλημερα αγαπητη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικα, κανενας πονος δε παει χαμενος. Οτι πονους και αν περναμε εχουν παντα εναν καλυτερο και ανωτερο στοχο, για την πνευματικη μας σωτηρια. Για την αδικια, τι να πω, πολλα αδικα γινονται σε αυτη τη ζωη, και απλα ελπιζουμε στη δικαιοσυνη του Κυριου. Εκεινος δε θα μας αφησει ποτε!
Πολυ ομορφη η αναρτηση σου. Οντως υπαρχει αυτο το θειο μανδηλιο με το αποτυπωμα του προσωπου του Κυριου, ετσι δεν ειναι;
Φιλια πολλα απο μενα! :-)
Καλημέρες μικρή Λάουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την αγάπη.
Απλώνεται τεράστιο ω θέμα αυτό, της ανάρτησης.
Μια απλή νύξη κάναμε μόνο, για όσους διαθέτουν αυτιά και ακούνε τους ψιθύρους του Πνεύματος του Θεού.
Εύχομαι φως και ειρήνη στη μέρα σου, περιστεράκι μου.
;-)
Αυτο που λεν χαθηκε το δικιο σου ειναι μεγαλη μπιπ . Το δικιο οταν το εχεις δεν χανεται ποτε , οσο ασχημα και να το διεκδικησεις . Το οποιοδηποτε δικιο οχι μονο το οικονομικο η το πολιτικο . Καθε αγριο πραγμα που γινεται ειναι η ανταποδοση ενος δικαιου που δηθεν χαθηκε επειδη διεκδικηθηκε ασχημα . Οποτε λεει ο περιγυρος . Εχεις δικιο αλλα το εχασες . ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ . Σε αυτη την ζωη βρισκεται . Η με το καλο η με μια αλλη αδικια σε αυτον που εκανε ωστε να χαθει το δικιο καποιου . Α.Μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Α.Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ ότι το ΔΙΚΙΟ ΠΟΤΕ ΔΕ ΧΑΝΕΤΑΙ επί της ουσίας και στο βάθος, ακόμα και αν κάποιος το διεκδικήσει με μη...επιστημονικό τρόπο!
;-)
Επιφανειακά ΜΠΟΡΕΙ να ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι έχει χαθεί.
Όμως ΔΕ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ.
Και και όπως λέει η Γραφή "ΟΥΑΙ, δι ού το σκάνδαλον έρχεται" τουτέστιν αλίμονο σε κείνον εξ αιτίας του οποίου σκανδαλίζονται συνειδήσεις και σαλεύονται ψυχές από το δρόμο της Αληθείας.
Το έχω δει να συμβαίνει πολλές φορές και σε πολλά πρόσωπα και ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ...
Για μένα είναι ΒΕΒΑΙΟ, ΌΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΤΗ τη ζωή, υπάρχει σε ΜΕΓΑΛΟ βαθμό, ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ είτε της δικαοσύνης είτε της αδικίας μας.
Βέβαια η ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, βρίσκεται στο "Μετά" και αυτό το "μετά" κάνει πολλούς από μας να χάνουμε την ελπίδα, την πίστη και τις υπομονές που ΜΑΚΑΡΙ να δείχνουμε απέναντι στα πικρά γεγονότα...
;-)
Η τελική κρίση - όπως όλα τα θεία γεγονότα - είναι διαχρονικό γεγονός.
ΑπάντησηΔιαγραφήO εξηγιασμένος νούς δυσδύει, από τα εξωτερικά φαινώμενα, πρός το κέντρο και την πεμτουσία των πραγμάτων, των γεγονότων και καταστάσεων που συμβαίνουν, είτε ατομικά είτε γενικά.
"Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο Σταυρός σου, του με καταγομένου είς άδην, το βάρει της βλασφημείας, του δε κουφιζωμένου πταισμάτων, πρός γνώσιν θεολογίας' Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι". (Τροπάριο από την Ακολουθία της 9ης ώρας)
Υπομονή Ευανθία, δεν σημαίνει αναμονή. Είναι μία δημιουργικότατη διαδικασία στην οποία δουλεύουμε προσεκτικά σε ότι μας δίνεται στο παρόν. Η πραγματική υπομονή ζεί το τώρα. Ζεί και συμμετέχει στο σωτήριο σχέδιο του Θεού. Ζεί το θέλημά Του. Ζεί το παρελθόν και το μέλλον στο παρόν, ζεί την αιωνιότητα, Τον Θεό.
Ο χρὀνος είναι κυκλικός. Όπως όταν πετάμε μία πέτρα στο νερό και κάνει κύκλους. Ο εξηγιασμένος νούς πορεύεται διαρκώς πρός το κέντρο, από την αιτία πρός Τον Αίτιο.
Αυτά μας διδάσκουν οι Αγίοι Πατέρες που τα βιώσανε εμπειριακά.
;-) Αγαπητέ Ιωάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπορώ να γνωρίζω για τη δική σου υπομονή, εφόσον ΔΕΝ σε γνωρίζω από κοντά και ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, αλλά για τη δική μου υπομονή που με ξέρω,
θα πω ότι περιέχει ΚΑΙ αναμονή.
"Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών και ζωή του Μέλλοντος Αιώνος, Αμήν" ομολογούμε με το Σύμβολο της Πίστεως, ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στην ενορία.
Προσδοκώ=ελπίζω, περιμένω με χαρά. Συνώνυμο του προσδοκώ είναι και το αναμένω=περιμένω κάτι με χαρά.
Αν είναι κυκλικός ή γραμμικός ο χρόνος, ΔΕΝ το γνωρίζω επίσης. Αποτελεί πρόβλημα της επιστήμης της Φυσικής το μυστήριο του χρόνου. Δεν τολμώ να αποφανθώ.
Τι λένε εκεί στη Γερμανία για την Ελλάδα οι Γερμανοί και οι Έλληνες;
;-)
Το Σύμβολο της Πίστεώς μας είναι ομολογία που βιώνεται. Είναι βίωμα που ομολογείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Γερμανοί (και όχι μόνο) σκέφτονται και λένε γιά τους Έλληνες, ανάλογα το πως εκπροσωπεί την Ελλάδα ο κάθε Έλληνας εδώ. Το να είναι κάποιος Έλληνας δεν είναι θέμα καταγωγής, αλλά θέμα αγωγής.
Όσο Ορθόδοξος Χριστιανός είναι ο Έλληνας, τόσο Έλληνας είναι.
;)
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Σύμβολο της Πίστεως και την Ελληνικότητά μας, δεν την ομολογούμε μόνο κάθε Κυριακή στην ενορία μας, αλλά κάθε ημέρα και στιγμή με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τη συμπεριφορά μας, τα λόγια και τα έργα μας.
Ο Θεός απλά "είναι".
Του Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μόνο η παμμεγίστη αγάπη του Θεού είναι η αιτία της «διαβιώσεως» μας με τον Χριστό, της αναστάσεώς μας «εκ των νεκρών» με τον Χριστό, της αναλήψεώς μας στον ουρανό με τον Χριστό, της βιώσεώς μας «εν Χρι¬στώ», της υψώσεώς μας με τον Χριστό υπεράνω όλων των Χερουβείμ και των Σεραφείμ. Εδώ καθαρά φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμιά δική μας αξία. Πραγματικά είμαστε «σεσωσμένοι διά της Χάριτος».
Νεκροί εμείς στις αμαρτίες (και από τις αμαρτίες), ποτέ δεν θα μπορούσαμε μόνοι μας ούτε να αναζωογονηθούμε, ούτε να αναστηθούμε, ούτε να υψωθούμε στον ουρανό, ούτε να γίνουμε αιώνιοι και να ζήσουμε αιώνια στην παν-χερουβική Θεϊκή δόξα. Όλο αυτό είναι έργο της απεριόριστης, της χωρίς σύνορα αγάπης του Θεού, απέναντι σε μας «εν Χριστώ Ιησού», είναι έργο της άπειρης, της χωρίς όρια φιλανθρωπίας του Θεού. Ο Θεοφόρος Απόστολος «καταδεικνύει» ότι η σωτηρία μας βρίσκεται στην Χριστοποίησή μας και την εν-Χριστοποίησή μας δηλαδή στην ανάστασή μας από τους αμαρτωλούς θανάτους, με τη δύναμη του «αναστάντος» και «αναληφθέντος» Κυρίου Ιησού Χριστού.
Η σωτηρία δεν είναι τίποτε άλλο από τη ζωή στον Σωτήρα, δεν είναι τίποτε άλλο από τη ζωή με το Σωτήρα. Αυτό είναι το επίτευγμα, στο οποίο ο άνθρωπος, όλη τη ζωή του Σωτήρα «εν Αγίω πνεύματι» τη βιώνει σαν δική του ζωή, διαμέσου των ιερών μυστηρίων και των αγίων αρετών, όλη του τη ζωή τη ζει «εν Χριστώ» από την ψυχική γέννηση μέχρι την ανάληψή του στον ουρανό (με τον Χριστό).
Εδώ ο άνθρωπος «μονίμως και διαρκώς» ζει στον και με τον αναστημένο και αναληφθέντα Σωτήρα, γιατί η πατρίδα μας, η πολιτεία μας, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς (Φιλ. 3,20) και αν ακόμη ζούμε μεταξύ των ανθρώπων η ζωή μας είναι κρυμμένη μαζί με τον Χριστό «εν τω Θεώ» (Κολ. 3,3) και εμείς σκεπτόμαστε αυτά που είναι ψηλά στον ουρανό και όχι αυτά που είναι χαμηλά δηλ. στην γη (Κολ. 3,2).
Εμείς είμαστε χριστιανοί, επειδή είμαστε του Χριστού. Γιατί εμείς, είμαστε ένα με τον Χριστό «ως προς» το θάνατο, την ανάσταση και τη ζωή Του (Ρωμ. 6, 4-14).
Έτσι, κάθε Χριστιανός βιώνει σε μικρογραφία το Θεανθρώπινο πλήρωμα, την Θεανθρώπινη παν-ενότητα, που ο Κύριος Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε στο σώμα Του, δηλαδή στην εκκλησία Του. Και αυτός (ο χριστιανός) γίνεται εκκλησία «εν σμικρώ». Γιατί η σωτηρία δεν είναι τίποτε άλλο από την εκκλησιοποί¬ηση και εν-εκκλησιοποίηση και αυτό σημαίνει αδιάκοπη εν-διαβίωση στο Θεανθρώπινο σώμα της εκκλησίας, διά ¬μέσου των Θείων μυστηρίων και των αγίων αρετών."
..........
Aν δεν τα ζούμε αυτά που γράφει ο Άγιος, τότε είμαστε οπωδήποτε ακόμα άδικοι στον Χριστό, στόν εαυτό μας και κατά συνέπεια σε όλους τους συναθρώπους μας. Σε αυτούς που έφυγαν, σε αυτούς που είναι και σε εκείνους που θα έρθουν.
"και κάθε αδικία θα φωνάζει
και θα ακούγεται για πάντα!" ...αν δεν αποτυπωθεί το Θείο Πρόσωπο Του Κυρίου στην ψυχή μας, στό πρόσωπό μας .
;-) Ιωάννη ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωαννη,φοβερες αληθειες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιδα να τις Ζουμε...παντοτε.
Υπαρχει δρομος πολυς ακομα και ο γκρεμος διπλα...
Αγωνααααααςςςςς
Καλημερα σεολους!!!
Πην