Γιά να υπάρχει πρακτική γνώση πρέπει να υπάρχει και εντυπωτική αποτυχία, με γνωστικές μεταπτώσεις στα μεταβαλλόμενα αισθητά... κάπως έτσι τα λέει ο Λαο Τσε, Καμύ και λοιποί...οι χρονικές προθεσμίες τοιουτοτρόπως τρέχουν!
Για να υπάρχει όμως γνώση καθ' εαυτήν, ο Πλάτων επιθυμεί σταθερές που δεν παρακμάζουν, ούτε αλλοιώνονται, τοιγαρούν..."Αλλ' ουδέ γνώσιν είναι φάναι εικός, ώ Κρατύλε, εί μεταπίπτει πάντα χρήματα και μηδέν μένει...Διότι, αν μεν αυτό τούτο, δηλ η γνώση, δεν μεταβάλλεται από του να είναι γνώση, είναι δυνατό και γνώση διαρκώς να παραμένει και γνώση πραγματική να είναι...αν όμως διαρκώς μεταβάλλεται, ποτέ δεν μπορεί να υπάρχει (πραγματική) γνώση...Έτσι, με διαρκώς σταθερό το υποκείμενο που πρόκειται να γνωσθή, υπάρχει επίσης το ωραίον και το αγαθό και γενικώς καθένα απο αυτά για τα οποία συζητούμε και δεν μεταβάλλονται με την ροή και την κίνηση...
Συμπέρασμα ιδικό μου: Γιατί πρέπει τόσο πολύ να "ζορίζεται" ο σύγχρονος ανθρώπινος εγκέφαλος και τα επακόλουθα συναισθήματα; Μήπως η γνωστική "υπερθέρμανση" του ανθρώπου και οι εξ αυτής υπερδυνατότητές του, υπερκέρασε τις εσωτερικές φυσικές ισορροπίες του; Όσοι έχουν κάποια σεβαστή ηλικία και κατέχουν τα των παλαιών "συνθηκών" μάλλον διαθέτουν απάντηση, "Φωτεινή".
Φωτεινή μου σ'ευχαριστώ πολύ, για την ξεχωριστή τοποθέτηση.
Νομίζω ότι οδεύουμε στο σημείο που παρατήρησες ότι οδηγείται η κατάσταση.
Κοινώς με την υπερπαραπληροφόρηση και την "γνωστική υπερθέρμανση" οι Κερατάδες (ναι, αυτοί με τις ουρές, οι γνωστοί ταγκαλάγκηδες)
αποσκοπούν να μας "ανατινάξουν" τον εγκέφαλο και δια της εκρήξεως αυτής να μας αποσυντονίσουν τα συναισθήματα.
Δύσκολο να γλιτώσουμε οι... παραμορφωμένοι μικροαστοί της σήμερον, χωρίς την ενότητα που προσφέρει η εν Κυρίω ενότητα της Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης...διότι "η γνώσις φυσιοί" κατά τον Απόστολο. Δίχως την ενότητα και την ισορροπία και την υγεία των συν-αισθημάτων, δίχως την αέναη ανα-γέννηση εν Αγίω Πνεύματι, ματαία παραμένει πάσα εγκόσμια πληροφορία, νομίζω...
Γιά να υπάρχει πρακτική γνώση πρέπει να υπάρχει και εντυπωτική αποτυχία, με γνωστικές μεταπτώσεις στα μεταβαλλόμενα αισθητά... κάπως έτσι τα λέει ο Λαο Τσε, Καμύ και λοιποί...οι χρονικές προθεσμίες τοιουτοτρόπως τρέχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να υπάρχει όμως γνώση καθ' εαυτήν, ο Πλάτων επιθυμεί σταθερές που δεν παρακμάζουν, ούτε αλλοιώνονται, τοιγαρούν..."Αλλ' ουδέ γνώσιν είναι φάναι εικός, ώ Κρατύλε, εί μεταπίπτει πάντα χρήματα και μηδέν μένει...Διότι, αν μεν αυτό τούτο, δηλ η γνώση, δεν μεταβάλλεται από του να είναι γνώση, είναι δυνατό και γνώση διαρκώς να παραμένει και γνώση πραγματική να είναι...αν όμως διαρκώς μεταβάλλεται, ποτέ δεν μπορεί να υπάρχει (πραγματική) γνώση...Έτσι, με διαρκώς σταθερό το υποκείμενο που πρόκειται να γνωσθή, υπάρχει επίσης το ωραίον και το αγαθό και γενικώς καθένα απο αυτά για τα οποία συζητούμε και δεν μεταβάλλονται με την ροή και την κίνηση...
Συμπέρασμα ιδικό μου: Γιατί πρέπει τόσο πολύ να "ζορίζεται" ο σύγχρονος ανθρώπινος εγκέφαλος και τα επακόλουθα συναισθήματα;
Μήπως η γνωστική "υπερθέρμανση" του ανθρώπου και οι εξ αυτής υπερδυνατότητές του, υπερκέρασε τις εσωτερικές φυσικές ισορροπίες του;
Όσοι έχουν κάποια σεβαστή ηλικία και κατέχουν τα των παλαιών "συνθηκών" μάλλον διαθέτουν απάντηση, "Φωτεινή".
Φωτεινή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ πολύ, για την ξεχωριστή τοποθέτηση.
Νομίζω ότι οδεύουμε στο σημείο που παρατήρησες ότι οδηγείται η κατάσταση.
Κοινώς με την υπερπαραπληροφόρηση και την "γνωστική υπερθέρμανση" οι Κερατάδες
(ναι, αυτοί με τις ουρές, οι γνωστοί ταγκαλάγκηδες)
αποσκοπούν να μας "ανατινάξουν" τον εγκέφαλο και δια της εκρήξεως αυτής να μας αποσυντονίσουν τα συναισθήματα.
Δύσκολο να γλιτώσουμε οι... παραμορφωμένοι μικροαστοί της σήμερον, χωρίς την ενότητα που προσφέρει η εν Κυρίω ενότητα της Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης...διότι "η γνώσις φυσιοί" κατά τον Απόστολο.
Δίχως την ενότητα και την ισορροπία και την υγεία των συν-αισθημάτων, δίχως την αέναη ανα-γέννηση εν Αγίω Πνεύματι, ματαία παραμένει πάσα εγκόσμια πληροφορία, νομίζω...