Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

"Εμείς οι ψυχοθεραπευτές, ξέρουμε ότι, οι περισσότεροι άνθρωποι που μοιάζουν με ενήλικες , είναι στην πραγματικότητα συναισθηματικά παιδιά που κυκλοφορουν μεταμφιεσμένοι σε ενήλικες " Σκοτ Πεκ

at

5 σχόλια:

  1. Unknown22 Απριλίου 2013 στις 4:11 μ.μ.

    Αχ! Τι ωραια φωτογραφια ειναι αυτη!!! Τοσο χαριτωμενη! :-)
    Και το σχολιο επισης, αληθευει μπορω να πω...

    Δεν ξερω, ειμαι ενηλικη, αλλα καποιες φορες πραγματι νιωθω σαν να ειμαι αυτο το ντροπαλο, φοβισμενο και υπερευαισθητο κοριτσακι που καποτε ημουνα. Συναισθηματικη ειμαι παντα ομως!

    Σαλογραια μου, δε πιστευεις οτι οσο και να μεγαλωνει καποιος, παντα κρυβει ενα παιδι μεσα του και κραταει καποια στοιχεια του παρελθοντος του απ'οτι ηταν παιδι;

    Φιλια απο εμενα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου22 Απριλίου 2013 στις 5:18 μ.μ.

    Λάουρα
    λόγω ηλικίας και εμπειρίας, προσωπικά συμφωνώ απολύτως με τον ψυχοθεραπευτή. Οι Ενήλικες επί της ουσίας είναι ελάχιστοι, στον κόσμο των ενηλίκων.
    Τεράστια κουβέντα αυτή.

    Ο Κύριος μας συμβούλεψε να γίνουμε σαν παιδιά. Ανεξίκακοι. Αφιλοκερδείς. Μη εμπαθείς σαρκικά.
    Μη φιλόϋλοι. Είμαστε; Δεν το βλέπω...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Unknown22 Απριλίου 2013 στις 8:26 μ.μ.

    Ναι καλη μου, εχεις πολυ δικαιο σε αυτα που ειπες. Με καλυψες! :-)

    Ναι οντως, που να γινουμε εμεις οι ενηλικες οπως τα παιδια- αθωα, χωρις κακια κτλ.

    Δεν το βλεπω ουτε 'γω...

    Να'σαι καλα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Iωάννης22 Απριλίου 2013 στις 9:53 μ.μ.

    Υπάρχουν "νεανικά γεράματα" όπως υπάρχουν και "γερασμένα νιάτα". Εξαρτάται απο το πόσο σφριγιλή ή μαραμένη είναι η πίστη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μινωΐτισσα22 Απριλίου 2013 στις 9:58 μ.μ.

    Αγαπητή Σαλογραία,η αλήθεια να λέγεται...και θα συμπληρώσω πως στην ενήλικη ζωή μας είμαστε μεγάλα παιδιά...και ενίοτε καμαρώνουμε ότι είμαστε πολύ ώριμοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή