;-) παπα-Κώστα μου αγόρασα το ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΗΣ του ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ.
ΔΙΔΑΣΚΕΙ άρτια ΧΡΗΣΗ νέας ελληνικής γλώσσας ο άνθρωπος,τι να λέμε!
Εκπέμπει ο γραπτός λόγος του Παπαγιώργη ειλικρίνεια, σοφία, και σαν τους παλιούς βουτηχτάδες -αφού καταδυθεί στα σκοτεινά ύδατα των προβληματισμών- ανέρχεται στην επιφάνεια του ωκεανού των νοημάτων, κρατώντας σπάνια κοχύλια επίγνωσης- δώρα πανέμορφα για τους λίγους που ψάχνουν.
Αγαπ. Ανων. των 7:28 μ.μ. Μα για Όνομααααααααα! ;-) Για πέντε λεπτά έβαλα την άλλη φωτό και την άλλαξα επειδή σκέφτηκα διάφορα...αλλά...αν επιμένεις για χάρη σου-όποιος και αν είσαι- να την ξανανεβάσω. ;-) Θεωρώ τελείως ισχνό το σχόλιο μου πάνω στη συγγραφική δεινότητα του Κωστή Παπαγιώργη.
Για μένα τη χαζή γραία,ωστόσο, δεν υπάρχει νεοελληνική γραφίδα ισχυρότερη, περιεκτικότερη και αισθητικά τελειότερη.
Και σκέψου αυτός ο άνθρωπος όταν πήγαινε στο δημοτικό π.χ. αντιμετωπιζόταν από τους δασκάλους του, με ...ανορεξία...
Ούτε ο ίδιος ο πατεράς του που ήταν δάσκαλος δεν ήξερε τι ΦΛΕΒΑ γραφής κουβάλαγε εκείνος ο βασανισμένος γιος, ο Κωστής, μέσα του.
Το άλλο που λατρεύω στον Παπαγιώργη είναι η απίστευτη σεμνότητά του.
Τον έχεις δει ποτέ σε καμιά τυφλεόραση;
Προσωπικά δεν τον έχω πετύχει ποτέ.
Και χαίρομαι γι αυτό, αν το πράττει μετά λόγου γνώσεως...
Μια με τη μουσική(προηγούμενη ανάρτηση)μια με τις εικόνες όπως αυτή,με πετυχαίνει καλύτερα και από το παρελθόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
;-) παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαγόρασα το ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΗΣ του ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ.
ΔΙΔΑΣΚΕΙ άρτια ΧΡΗΣΗ νέας ελληνικής γλώσσας ο άνθρωπος,τι να λέμε!
Εκπέμπει ο γραπτός λόγος του Παπαγιώργη ειλικρίνεια, σοφία, και σαν τους παλιούς βουτηχτάδες -αφού καταδυθεί στα σκοτεινά ύδατα των προβληματισμών- ανέρχεται στην επιφάνεια του ωκεανού των νοημάτων, κρατώντας σπάνια κοχύλια επίγνωσης- δώρα πανέμορφα για τους λίγους που ψάχνουν.
Και μόνο που λες για χρήση της ΝΕΑΣ ελληνικής τραβάς τη προσοχή μου.Επίσης καταγγέλω την αλλαγή της αρχικής εικόνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπ. Ανων. των 7:28 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα για Όνομααααααααα!
;-)
Για πέντε λεπτά έβαλα την άλλη φωτό και την άλλαξα επειδή σκέφτηκα διάφορα...αλλά...αν επιμένεις για χάρη σου-όποιος και αν είσαι- να την ξανανεβάσω.
;-)
Θεωρώ τελείως ισχνό το σχόλιο μου πάνω στη συγγραφική δεινότητα του Κωστή Παπαγιώργη.
Για μένα τη χαζή γραία,ωστόσο, δεν υπάρχει νεοελληνική γραφίδα ισχυρότερη, περιεκτικότερη και αισθητικά τελειότερη.
Και σκέψου αυτός ο άνθρωπος όταν πήγαινε στο δημοτικό π.χ. αντιμετωπιζόταν από τους δασκάλους του, με ...ανορεξία...
Ούτε ο ίδιος ο πατεράς του που ήταν δάσκαλος δεν ήξερε τι ΦΛΕΒΑ γραφής κουβάλαγε εκείνος ο βασανισμένος γιος, ο Κωστής, μέσα του.
Το άλλο που λατρεύω στον Παπαγιώργη είναι η απίστευτη σεμνότητά του.
Τον έχεις δει ποτέ σε καμιά τυφλεόραση;
Προσωπικά δεν τον έχω πετύχει ποτέ.
Και χαίρομαι γι αυτό, αν το πράττει μετά λόγου γνώσεως...
7:28 ο ανώνυμος ήταν η αφεντιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας