Λυπήσου μας Θεέ μου, λυπήσου μας, Σε παρακαλούμε.
Γιατί είμαστε αμαρτωλοί.
Γιατί είμαστε απροετοίμαστοι
αλλά και αδιάφοροι στον πνευματικό πόλεμο.
Κερδίζουμε μία μάχη και χάνουμε δύο.
Λυπήσου μας Θεέ μου.
Γιατί είμαστε ανίκανοι ν’ αγαπήσουμε.
Είμαστε ανίκανοι να Σου μοιάσουμε.
Εσένα που μας έπλασες κατ’ εικόνα και ομοίωση,
μας ονόμασες ανθρώπους,
μας έφτιαξες αγωνιστές αλλά εμείς οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως
καταντήσαμε χαμερπείς και λιποτάκτες.
Αρνηθήκαμε την εικόνα Σου στον καθρέφτη της ψυχής μας
και φτιασιδώνουμε τη δική μας
μπροστά σε καθρέφτες κομμωτηρίων, ινστιτούτων αισθητικής και γυμναστηρίων
επιδιώκοντας την ομοίωση με εφήμερα και αναλώσιμα είδωλα
τα οποία προσκυνούμε
αντί για Σένα.
Λυπήσου τα παιδιά μας που στα σχολεία
μαθαίνουν για το προπατορικό αμάρτημα,
αλλά στα σπίτια και μπροστά στα χαζοκούτια
εκπαιδεύονται πώς να το επαναλαμβάνουν.
Λυπήσου μας Θεέ μου.
Εμάς που με μεγάλη ευκολία ξεχάσαμε τι σημαίνει «Τετάρτη και Παρασκευή».
Στα σπίτια μας
νηστεύουμε το λάδι μόνο στα καντήλια που μένουν σβηστά.
Το θυμίαμα μας πέφτει βαρύ, σε αντίθεση
με κάθε λογής αρρενωπά ή θηλυκά αρώματα και αποσμητικά χώρου.
Αντικαταστήσαμε καθημερινές ευλαβικές συνήθειες αιώνων
με τον ξενόφερτο τρόπο ζωής και τις «μόδες»
που αλλάζουν κάθε τόσο προς όφελος των κερδοσκόπων.
Ντρεπόμαστε να φοράμε και να κάνουμε το Σταυρό μας,
ενώ άνετα κυκλοφορούμε στον κόσμο φορτωμένοι με κάθε λογής χαϊμαλιά, σύμβολα και τατουάζ
που φανερώνουν τις προτιμήσεις μας – καλλιτεχνικές, αθλητικές, σεξουαλικές και άλλες.
Χορεύουμε αδιάκριτα σε πίστες, παραλίες, γλέντια και «γιορτές»
και δε βρίσκουμε χρόνο να μάθουμε τα πνευματικά βήματα για το χορό των Αγγέλων και των Αγίων
που μας περιμένουν (λυπημένοι σε κάθε μας πτώση) για το μελλοντικό μας ουράνιο πανηγύρι.
Λυπήσου μας Θεέ μου, γιατί μας έδωσες την Αγάπη κι εμείς την κάναμε reality.
Μας δίδαξες την Ανοχή και τη Συγγνώμη
αλλά εμείς εξακολουθούμε να μη σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας.
Αγόμεθα και φερόμεθα ως πρόβατα επί σφαγή στη λεωφόρο μιας ιδεατής πραγματικότητας,
αρνούμενοι το μονοπάτι που οδηγεί στην αυλή Σου, καλέ ποιμένα.
Κι ας ξέρουμε ότι Εσύ μας περιμένεις πάντοτε με την πατρική Σου αγκαλιά ανοιχτή
και έτοιμη να δεχθεί το πληγωμένο από την αποστασία σώμα και πνεύμα μας.
Λυπήσου μας Κύριε, λυπήσου μας και καθοδήγησε τα βήματά μας στη μετάνοια και την επιστροφή.
Σε παρακαλούμε στήριξέ μας, εμάς τα παιδιά Σου
στους δύσκολους καιρούς και τις δοκιμασίες που μας περιμένουν.
Σε ευχαριστούμε και Σε δοξάζουμε για τη μεγάλη Σου αγάπη και φιλανθρωπία.
Αμήν.
Ευχαριστούμε θερμά τον Νικόλαο Α. που τη μοιράστηκε μαζί μας.
Πηγή:Ζωντανό Ιστολόγιο
Ευσεβιστικου στυλ προσευχη. Μεσα απο την προσευχη μας δειχνουμε εμας και πως βλεπουμε το Θεο. Δε μ εκφραζει κι ο γενικος τιτλος πολυ φασιστικος. Ας εξαιρεθω. Νιωθω αιμα ελληνικο στη φλεβα μου,επιθυμω ομως να το διοχετευσω με διαφορετικο τροπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα ολα ειναι θεμα αντιληψης,κι ο Θεος.Αν κι εκει παμε και στην καρδιακη αντιληψη.Δεν μπορω να σκεφτω ανα αγιο να προσευχεται ετσι. Μου θυμιζει κατασκηνωτικες εμπειριες προσευχης που η αντιληψη του ενος επρεπε να γινει κτημα των πολλων. Μεσα απο την αρχη της αυθεντιας που καλλιεργησαν συστηματικα οι οργανωσεις κι επενδυσαν ιδεολογικα σ αυτη.
Κακιστη δημοσιευση.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλ. ανων.
ασμένως, θα σε εξαιρέσουμε εφόσον μας το ζητάς, με τοιούτον ...μένος!
;-)(
παίζω με τις λέξεις...μου αρέσε-της γραίας- ΑΚΟΜΑ, να παίζω- για ΟΝΟΜΑΑΑΑ!)
;-)
Σου θυμίζω πάντως, γατουλάκι μου, και το λόγο του Κυρίου που ΤΟΝΙΣΕ: "αλίμονό σας, αν σας πούν "μπράβο" όλοι οι άνθρωποι".
ΚΑΝΕΝΑ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ δημοσίευμα,
ΔΕΝ γίνεται να αρέσει σε όλους,
επειδή ΚΑΘΕ δημοσίευμα καλύπτει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ανάγκες ανθρώπων.
Και ερωτώ με το γνωστό μου ντροπαλό και χαμηλοβλεπούσικο ύφος: διατί παρακαλώ να έχεις δίκιο εσύ στη γνώμη σου, και να μην έχει δίκιο ο άλλος που έγραψε τη συγκεκριμένη, χαμηλόφωνη και λυπημένη προσευχούλα του;
Ιδού ένα πολύ σοβαρό και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ερώτημα, ανοιχτό προς διερεύνηση.
;-)
Ευχαρίστως, πάντως, περιμένω να μου στείλεις μια προσευχή που θεωρείς καλύτερη, ας πούμε μια σχετική αναφορά από το λατρεμένο σου Σωφρόνιο του Έσσεξ, να το δημοσιεύσουμε, να χαρείς και συ το παραπονεμένο μου.
;-)
Φιλάκια!
Και που γνωριζετε σεις ποιοι ειναι οι αγαπημενοι μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δικη μου προσεγγιση ειναι αυτη και το δικο μου σχολιο. Η καλυτερα η δικη μου θεαση των πραγματων.Δε μ αρεσει το γλυκαναλατο στυλ,δε μ αρεσει ο δικανισμος που εκπεμπει το κειμενο.Μπορω να γραψω κι αλλα που δε μ αρεσουν.
Καθε δημοσιο κειμενο αναποφευκτα μπαινει στην οδο της κριτικης. Ευτυχως. Αλλιως ας μεινει στο συρταρι και στην καρδια του καθε γραφοντα.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλ. ανων.
.......................
Εκπέμπει "δικανισμό" το κείμενο;
Θα τρελαθώ!
;-)
Καθόλου δεν το κατάλαβα!
Ούτε για "γλυκανάλατο" το κατάλαβα!
;-)
Τελικά απίστευτη, φαίνεται, η υποκειμενικότητα πάντων, παντρεμένων και ανυπάντρων!
;-)
Κυρια μου, το κειμενο ειναι αφελες.Διαβαστε με προσοχη τα σημεια ε τα χαζοκουτια,οι συνεπειες των πραξεων(ο δικανισμος κεκαλυμμενος, εκανες αυτο παιρνεις εκεινο)Δεν εχει σημασια να αναλυσω τη σκεψη μου.Σεις τα κατηγοριοοιειται ολα. Ως υπανδρη να υποθεσω,που διαρκως καλουπωνει(η εμεπιρια της ζωης).
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλτάτη
πήρες το επαγγελματικό σου ύφος.
Νομίζεις ότι μιλάς σε μητέρα μαθητή σου, προφανώς.
Μάλλον δεν έχεις κέφια γενικώς
και όλα σου φταίνε
Να το προσέξεις...
;-)
Φιλάκια!
να σας στειλω μια φωτογραφια μπας κια σταματηστε να φωτογραφιζετε αλλα προσωπα;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, καλό μου, στείλε! Θα χαρώ!
;-)
αργοτερα κυρια μου.σεις ομως τι θα κανετε για να μαζεψτε τη φωτογραφιση και τους χαρακτηρισμους;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήανων.φιλ. των 11:30
περιμένωωωω!
Τι θα κάνω για να μαζέψω τη "φωτογράφιση";
;-)
Μια δημόσια δήλωση μετανοίας εδώ μέσα, στουμπώντας το κούτελό μου και τρις επί του δαπέδου της οικίας μου.
Ευχαριστημένο;
;-)
ε,καλα.δε χρειαζεται να ματωσετε κιολας. θα το σκεφτω για τη φωτογραφια.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλος καλό, όλα καλά!
Σαλή, τό κείμενο λέει:"Μᾶς δίδαξες ἀνοχή...".
ΔιαγραφήΤί έννοεῖ; Θά μέ πεῖς;
Αχά! Τώρα πρόσεξα τό πρῶτο σχόλιο. Ὁ φίλος τά εἶπε τσεκουράτα, εγώ εἶπα νά κάνω κανά δυό πιρουέτες. :-)
Διαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάιδαρος που κάνει πιρουέτες! απίστευτο θέαμα πράγματι!
;-)
Χά,χά! Τέλος πάντων, πᾶμε γυάλα... (θά πάω γιά λίγο α'π΄τό μινιεφέμ)
Διαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεμένε της Γάιδαρε
και συ επιτέλους εδώ μέσα είσαι... αντιφρονών αλλά
το κάνεις με πλεονάζουσα την ευγένεια.
Και ο παπά-Κώστας το ίδιο, και ο Αναστάσιος και ο Στυλιανός και ο Θάνος και η Πηνελόπη και κάμποσοι αξιολογώωωτατοι άλλοι.
Παρόλο που διαφωνούμε... χονδρικώς, μπορούμε να κρατάμε μεταξύ μας ζωντανή μια καλή διάθεση, θα τολμούσα να είπω έως και αγάπη!
(λες να είναι σαν αυτή την καλή διάθεση που έχει ο Πατριάρχης κύριος Βαρθολομαίος με τους προτεστάντες και τον αντιχριστούλη πάπα; μας δίνει το καλό παράδειγμα εδώ που τα λέμε, χαχα...)
Κάτι άλλους τι μύγα τους τσιμπάει κάθε τόσο, αδυνατώ να καταλάβω.
;-)
«Μέ ρωτᾶς, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀπό πού προέρχεται ἡ σημερινή κρίση, καί τί σημαίνει αὐτή. Ποιός εἶμαι ἐγώ γιά νά μέ ρωτᾶς γιά ἕνα τόσο μεγάλο μυστικό; «Μίλα, ὅταν ἔχεις κάτι καλύτερο ἀπό τή σιωπή», λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὅμως παρόλο πού θεωρῶ, ὅτι ἡ σιωπή εἶναι τώρα καλύτερη ἀπό κάθε ὁμιλία, καί ὅμως λόγω ἀγάπης πρός ἐσένα, θά σού ἐκθέσω ἐκεῖνα πού σκέπτομαι περί αὐτοῦ πού ρώτησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ κρίση εἶναι ἑλληνική λέξη, καί σημαίνει δίκη. Στήν Ἁγία Γραφή αὐτή ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλές φορές. Ἔτσι ὁ ψαλμωδός λέει: «διά τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει» (Ψάλμ. 1, 5). Σέ ἄλλο μέρος πάλι λέει: «ἔλεος καί κρίσιν ἄσομαι σοί, Κύριε» (Ψάλμ. 100, 1). Ὁ σοφός Σολομώντας γράφει, ὅτι «παρά δέ Κυρίου πάντα τά δίκαια». (Πάρ. Σόλ. 16, 33). Ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρας εἶπε, «ἀλλά τήν κρίσιν πάσαν δέδωκε τῷ υἱῶ» (Ἰωάν. 5, 22), ἐνῶ λίγο πιό κάτω λέγει πάλι «νῦν κρίσις ἐστί τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωάν. 12, 31). Ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφει «ὅτι ὁ καιρός τοῦ ἄρξασθαι τό κρίμα ἀπό τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ» (Α΄ . Πετρ. 4, 17).
Ἀντικατάστησε τή λέξη «κρίση» μέ τή λέξη «δίκη» καί διάβασε: «Διά τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν δίκη» ἤ «ἀλλά τήν δίκην πάσαν δέδωκε τῷ υἱῶ» ἤ «νῦν δίκη ἐστί τοῦ κόσμου τούτου» ἤ ὅτι «ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἐτοίμως ἔχοντι δικᾶσαι ζώντας καί νεκρούς».
(συνεχίζεται)
(συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήἝως τώρα οἱ Εὐρωπαϊκοί λαοί χρησιμοποιοῦσαν τήν λέξη «δίκη», ἀντί γιά τή λέξη «κρίση», ὅποτε καί νά τούς ἔβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα ἡ καινούργια λέξη ἀντικατέστησε τήν παλιά, καί τό κατανοητό ἔγινε ἀκατανόητο. Ὅταν γινόταν ξηρασία, πλημμύρα, πόλεμος ἤ ἔπεφτε ἐπιδημία, ὅταν ἔρριχνε χαλάζι, γίνονταν σεισμοί, πνιγμοί καί ἄλλες συμφορές, λέγανε «Θεία δίκη!».
Καί αὐτό σημαίνει: κρίση μέσα ἀπό ξηρασίες, κρίση μέσα ἀπό πλημμύρες, μέσα ἀπό πολέμους, μέσα ἀπό ἐπιδημίες κ.λ.π. Καί τή σημερινή χρηματικό-οἰκονομική δυσκολία ὁ λαός τήν θεωρεῖ ὡς Θεία δίκη, ὅμως δέν λέει ἡ δίκη ἀλλά ἡ κρίση. Ἔτσι ὥστε ἡ δυσκολία νά πολλαπλασιάζεται μέ τό νά γίνεται ἀκατανόητη! Ἐφόσον ὅσο ὀνομαζόταν μέ τήν κατανοητή λέξη «δίκη», ἦταν γνωστή καί ἡ αἰτία, λόγω τῆς ὁποίας ἦρθε ἡ δυσκολία, ἦταν γνωστός καί ὁ Δικαστής, ὁ Ὁποῖος ἐπέτρεψε τήν δυσκολία, ἦταν γνωστός καί ὁ σκοπός τῆς ἐπιτρεπόμενης δυσκολίας. Μόλις ὅμως χρησιμοποιήθηκε ἡ λέξη «κρίση», λέξη ἀκαταλαβίστικη σέ ὅλους, κανείς δέν ξέρει πιά νά ἐξηγήσει οὔτε γιά ποιό λόγο, οὔτε ἀπό Ποιόν, οὔτε ὡς πρός τί. Μόνο σ' αὐτό διαφέρει ἡ τωρινή κρίση ἀπό τίς κρίσεις πού προέρχονται ἀπό τήν ξηρασία ἤ τήν πλημμύρα ἤ τόν πόλεμο ἤ τήν ἐπιδημία ἤ τούς πνιγμούς ἤ κάποιους ἄλλους πειρασμούς.
Μέ ρωτᾶς γιά τήν αἰτία τῆς τωρινῆς κρίσης, ἤ τῆς τωρινῆς Θείας δίκης! Ἡ αἰτία εἶναι πάντα ἡ ἴδια. Ἡ αἰτία γιά τίς ξηρασίες, τίς πλημμύρες, τίς ἐπιδημίες καί ἄλλα μαστιγώματα τῆς γενιᾶς τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ αἰτία καί γιά τήν τωρινή κρίση. Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεό. Μέ τήν ἁμαρτία τῆς Θεό-ἀποστασίας οἱ ἄνθρωποι προκάλεσαν αὐτή τήν κρίση, καί ὁ Θεός τήν ἐπέτρεψε, ὥστε νά ξυπνήσει τούς ἀνθρώπους, νά τούς κάνει ἐνσυνείδητους, πνευματικούς καί νά τούς γυρίσει πρός Ἐκεῖνον. Στίς μοντέρνες ἁμαρτίες—μοντέρνα καί ἡ κρίση. Καί ὄντως ὁ Θεός χρησιμοποίησε μοντέρνα μέσα ὥστε νά τό συνειδητοποιήσουν οἱ μοντέρνοι ἄνθρωποι: χτύπησε τίς τράπεζες, τά χρηματιστήρια, τίς οἰκονομίες, τίς συναλλαγές τῶν χρημάτων. Ἀνακάτωσε τά τραπέζια στίς συναλλαγές σ' ὅλο τόν κόσμο, ὅπως κάποτε στό ναό τῶν Ἱεροσολύμων. Προξένησε πρωτόγνωρο πανικό μεταξύ ἐμπόρων καί αὐτῶν πού ἀνταλλάσσουν τό χρῆμα. Προκάλεσε σύγχυση καί φόβο. Ὅλα αὐτά τά ἔκανε γιά νά ξυπνήσουν τά ὑπερήφανα κεφαλάκια τῶν σοφῶν της Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς, γιά νά ἔλθουν εἰς ἑαυτούς καί νά πνευματικοποιηθοῦν. Καί ἀπό τήν ἄνεση καί τό ἀγκυροβόλημα στά λιμάνια τῆς ὑλικῆς σιγουριᾶς νά θυμηθοῦμε τίς ψυχές μας, νά ἀναγνωρίσουμε τίς ἀνομίες μας καί νά προσκυνήσουμε τόν ὕψιστο Θεό, τόν ζωντανό Θεό.
Μέχρι πότε θά διαρκέσει ἡ κρίση; Ὅσο τό πνεῦμα τῶν ἀνθρώπων παραμείνει δίχως ἀλλαγή. Ὥσπου οἱ ὑπερήφανοι ὑπαίτιοι αὐτῆς τῆς κρίσης νά παραιτηθοῦν μπροστά στόν Παντοδύναμο. Ὥσπου οἱ ἄνθρωποι καί οἱ λαοί νά θυμηθοῦν, τήν ἀκαταλαβίστικη λέξη «κρίση», νά τή μεταφράσουν στή γλώσσα τους, ὥστε μέ ἀναστεναγμό καί μετάνοια νά φωνάξουν: «ἡ Θεία δίκη»!
Πές καί ἐσύ, τίμιε πατέρα, ἡ Θεία δίκη, ἀντί ἡ κρίση, καί ὅλα θά σού γίνουν ξεκάθαρα» Χαιρετισμούς καί εἰρήνη !
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
παπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΩΤΙΣΜΕΝΟ κείμενο.
Να έχουμε την ευχή του μεγάλου Αγωνιστή, αγιώτατου επισκόπου Νικόλάου Βελιμίροβιτς, τον οποίο ευλαβείτο ως άγιο και ο άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς...
Λοιπόν,μια και αναφέρθηκε ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς να πω κάτι.Με ενόχλησε στο βιβλίο που διάβασα αυτή η έντονη ρωσοφροσύνη.Κάτι που γενικά ταλανίζει τη Ρωσική Ορθοδοξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
Τό κείμενο πού παρέθεσε ό πατήρ, ἡ ἀσχετοσύνη μου τὀ διάβασε μέ ἔντονο ἐνδιαφέρον. Γιά νά πῶ ὅμως τήν ἀλήθεια, αὐτό τό, Θεία "Δίκη" παραπέμπει λίγο στόν δικανισμό τῶν δυτικῶν ἤ κάνω λάθος; Ἔχει κανείς ἄποψη νά μέ φωτίσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαπα-Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Κούμουλους
σας έγραψα ένα κατεβατούλι ως απάντηση, δεν πρόλαβα να το σώσω, κάτι πάτησα λάθος και το κείμενο χάθηκε.
Θα επανέλθω άλλη στιγμούλα
Η ΣΑΛΟΤΗΣ ΟΥ ΓΑΡ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΗ!
ΔιαγραφήΚρίνατε και διχάσατε την μητέρα σας· κρίνατέ την, διότι αυτή δεν είναι σύζυγός μου και εγώ δεν είμαι ο σύζυγός της. Και θα διώξω από εμπρός μου την πορνείαν της, και την μοιχείαν της από τους μαστούς της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι θα απογυμνώσω αυτήν και θα την παρουσιάσω τελείως γυμνήν, όπως όταν την εγέννησεν η μητέρα της. Θα καταστήσω αυτήν έρημον, θα την κάμω ωσάν την γην την ξηράν και την άνυδρον, και θα την θανατώσω με την δίψαν.
Δια την αναισχυντίαν της αυτήν, ιδού εγώ φράζω την προς τους εραστάς οδόν της με παλούκια, θα ανεγείρω οδοφράγματα στους δρόμους της και έτσι δεν θα εύρη αυτή τον δρόμον της προς την διαφθοράν.
Θα προσπαθήση και θα τρέξη να εύρη τους εραστάς της, αλλά δεν θα τους προφθάση. Θα τους αναζητήση, και δεν θα τους ανεύρη. Και τότε θα είπη· “θα επιστρέψω και θα επανέλθω προς τον προηγούμενον και νόμιμον άνδρα μου, διότι καλύτερα ήμην τότε, παρά τώρα”.
Ωσηέ 2,4-5/8-9
Η άπιστη γυναίκα συμβολίζει το λαό του Ισραήλ που έχει πέσει σε ειδωλολατρεία.Οι τιμωρίες,οι οποίες φαίνονται σκληρές,είναι η αγάπη του Θεού διότι με αυτές τις τιμωρίες εμποδίζει ο Θεός τον Ισραήλ να συνεχίσει τον κατήφορο της πτώσης.Παιδαγωγεί τον λαό ώστε από την πορνεία(αποστασία)να συνέλθει και να μετανοήσει,να γυρίσει πίσω στο σύζυγο.
Ελπίζω να σε κάλυψα αγαπητέ γαϊδαράκο του Βορρά!
παπα-Κώστας
Ναί πάτερ, εὐχαριστῶ.
ΔιαγραφήΔιαβάζοντας τό κείμενο, θυμηθηκα γιά μιά ἄλλη φορά ἐναν φίλο μου στήν Ξάνθη, τόν Ἀλέξανδρο - φίλο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης- ἀπό τόν ὁποῖο γιά πρώτη φορά εἶχα ἀκούσει, πώς ἡ Ἀγία Γραφή εἶναι ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ. Βέβαια, στήν ἀνάγνωση της χρειάζεται καθοδήγηση ἀπό θεούμενους ἀνθρώπους,, καί αὐτό φαίνεται ἀπό τήν ἐρμηνεία πού παρέθεσες. Ἀλοίμονο ἄν τήν ΠΔ τήν διαβάσει κανείς καί τήν έρμηνεύσει ὄπως θέλει.
Τήν καλημέρα μου :-)
;-)
ΔιαγραφήΑγιοι πατέρες φίλοι και "εχθροί"
που ηλεκτρικώς από τούτη τη γειτονιά μου , διαβαίνετε...
Αμαρτία μου εξομολογημένη:Παλαιά Διαθήκη, ΔΕΝ αποτολμώ να διαβάσω, ΑΚΡΙΒΩΣ διότι γνωρίζω ότι η μελέτης οφείλει να γίνει εις ΒΑΘΟΣ και με τη βοήθεια των σχετικών αναφορών από τους ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ αγίους μεγάλους Πατέρες της Ορθοδοξίας.
Αυτό το πανδύσκολο έργο το αφήνω σε θεολόγους και πάνω...
...................
παπα-Κώστα μου
καθώς σκέφτομαι τους Ρώσους ως θρησκευόμενο λαό ( και έχω γνωρίσει κάμποσες ευλαβικές κυρίες που φρόντιζαν τη μητέρα μου) υποθέτω ότι ΜΠΟΡΕΙ να ανέπτυξαν αυτό το φόβο(σεβασμό δηλαδή) του Θεού και την αγάπη και, λόγω των κλιματολογικών και γεωγραφικών συνθηκών στη χώρα τους.
Μια αχανής έκταση με τόσο άγριους χειμώνες επόμενο είναι να παρακινεί τους πολίτες που την κατοικούν σε αναζήτηση Θείας προστασίας.
Εμείς δω κάτω, οι Ελληναράδες, που τον περισσότερο καιρό, απολαμβάνουμε ήλιο και άνοιξη, τουτέστιν καιρό αίθριο(
τον οποίο τον βλέπουν και οι Γερμαναράδες και απολωλαίνονται και λυσσομανάνε μέχρι να το κατακτήσουν εντελώς το γραφικό μας οικοπεδάκι)
εμείς, επαναλαμβάνω, ΙΣΩΣ, νιώθοντας λόγω του χρυσαφένιου και θερμού μας κλίματος ασφαλείς, ίσως να ξεπέφτουμε από το Δρόμο της Σωτηρίας, επιζητώντας, σουγλάκια, τσιφτετέλια και λοιπές επιδερμικές απολαύσεις που υπαρξιακώς μάς χανταβουλιάζουν -το τόνιζε και η μαμά η συχωρεμένη...
-Μας χανταβούλιαξε, ναι η αναζήτηση της ψεύτικης απόλαυσης
(έχω σιχαθεί πια αυτό το ρήμα:"απολαύστε" . Το βλέπω στις προωθήσεις των μέιλ και μου σηκώνεται η τρίχα από την απελπισία. Όχι ρε! Δε γουστάρω να απολαύσω τίποτα! Άει και παρατάτε με, βρωμοεξαποδοί που μου κολλάτε! )
;-(
Μεγάλος μάστορης ο διάολος τέλοσπάντω.
Εμ! Διδάχτηκε πράγματα και θάματα κι αυτός τόσους αιώνες, ξέρει τα απολωλά πώς να καταστρέφει...
Τουτέστιν μας πέταξε με το δόλωμα της "απόλαυσης" σε βαθύ και θανατηφόρο χαντάκι...
Κύριε ΣΩΣΟΝ μας!
Με παρεξήγησες,δε μιλάω για την ευσέβειά τους.Μιλάω για την υπεροχή που αισθάνονται ότι τους δίνει το γεγονός ότι είναι Ρώσοι.Αυτό δεν το συναντάς στους παλαιούς Ρώσους Πατέρες(Σεραφείμ Σαρώφ,Θεοφάνη τον Έγκλειστο)αλλά είναι έντονο στον Ιωάννη Μαξίμοβιτς και σε άλλους νεότερους.Κάτι ανάλογο με το ιδεολόγημα της Ελληνορθοδοξίας σε υπερθετικό βαθμό.Καιόσο για την ευσέβεια του ρωσικού λαού,τονίζουν υπερβολικά τα εξωτερικά γνωρίσματα.Όπως είχε παρατηρήσει ένας Έλληνας γυρνώντας από τη Ρωσία γύρω στα 1600,η θρησκεία των Μοσχοβιτών φαίνεται να αποτελείται κυρίως από την κωδωνοκρουσία!
Διαγραφήπαπα-Κώστας
;-) Κούμουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήγι αυτό σε συμπαθώ. Επειδή είσαι πολύ ευγενικό παλικάρι με τις γριές κυρίες και παραφράζεις γνωστές παροιμίες, οίον:"ου γαρ έρχεται το γήρας μόνον" αλλά κουβαλάει κοντά του και διάφορα αποκουτιάσματα, χιχιχι...
................................
παπα-Κώστα μου
η δικαιοσύνη του Θεού, ΔΕΝ έχει καμία σχέση με τη δικαιοσύνη των ανθρώπων. Τα αναφέρει εκτενώς και ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος.
Εμείς θυμώνουμε μαζί Του επειδή τα βλέπουμε τα πράγματα, με την μυωπική, μερμηγκική, λογική μας.
Δυστυχώς.
Και υποφέρουμε τζάμπαααα!
Και χάνουμε βλακωδώς από την καρδιά μας, τη μεγάλη, την εν Κυρίω Ιησού, Χαρά!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή(...και άντε μια και ξύπνησα απ' τα άγρια χαράματα, να γράψω δυο λόγια, τώρα που υπάρχει ακόμη σκοτάδι τριγύρω και όλη η φύσις ησυχάζει...)
;-)
Λοιπόν, τι υποστήριζα χτες;
(στο κείμενο που χάθηκε)
Ύποστήριζα ότι, η λέξις "δίκη", κατά την εμήν απλοΪκήν ερμηνευτικήν, αναφέρεται κυρίως, στο ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ της λειτουργίας των πνευματικών νόμων.
Όποτε γίνει, δηλαδή, είτε μεγάλη είτε μικρή παράβαση, οι πνευματικοί νόμοι θα λειτουργήσουν
ΑΠΡΟΣΩΠΟΛΗΠΤΑ (όπως απροσωπόληπτα λειτουργεί η βαρύτητα στα σώματα επί της γης) και θα φέρουν ή ΦΩΣ μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, ή σκότος.
ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ,
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΤΕΙ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ
ΦΑΡΙΣΑϊΚΈς ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ,
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΚΑΙ ηλίθιες ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ.
ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ, υπάρχουν ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ
ΚΑΙ ΑΞΕΓΕΛΑΣΤΟΙ,
στην ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ,
και ΜΑΚΑΡΙΟΣ, όποιος εγκαίρως αυτό, το εννοήσει και περιφρουρήσει ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ και δια των ΤΡΟΠΩΝ που διδάσκει η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησίας μας, τόσο τον εαυτόν του, όσο και τους συγκαιρινούς του.
Γι αυτό θα έπρεπε και μεις, μέρα και νύχτα, νοερά και μυστικά να κραυγάζουμε μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, που προσευχόταν στην Υπεραγία Θεοτόκο και φώναζε:
"ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ. ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!"
Και εκείνη η Πάντων Βασίλισσα, τον άκουσε και τον εφώτισε πράγματι!
Τι και αν φυλακίστηκε και ΔΙΏΧΤΗΚΕ ΜΕ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΦΘΟΝΟ, πάλι από συγχρόνους του παπάδες και ρασοφόρους και ο μέγας Γρηγόριος ο Παλαμάς;
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, τον ΤΙΜΑ και θα τον ΤΙΜΑ στους ΑΙΩΝΕΣ!
Εσύ τον τιμάς Ευανθία;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε καλώς τον Ιωάννηηη!
Τι γίνεσαι, αδερφέ;
Είχα ανησυχήσει πάλι, ότι με ξέχασες!
Όταν λείπεις εσύ, με περιλαβαίνει η άλλη...και πάλι μετά εσύ και πάλι η άλλη...ξέρεις...να μη λέμε ονόματα γιατί δεν της αρέσει...
Θέλει να μου τα χώνει στο δήθεν ανώνυμο...προσπαθώντας να αλλάξει δήθεν ύφος, αλλά...προδίδεται.
;-)
Χαίρομαι που φανερώθηκες.
;-)
Λοιπόν... για να απαντήσω στο ερώτημά σου...
Τιμώ όλους αυτούς τους τροπαιοφόρους, που τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία δια μέσου των αιώνων,
και των οποίων η Μαρτυρική ζωή
( η σύμφωνη με την Οδό των Πατέρων)
η Ομολογία και τα άγια τους λείψανα, φανερώνουν την πλούσια εγκατοίκηση και ανάπαυση της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, στης ύπαρξής τους, τα βάθη.
Αλίμονο σε μας
αν δεν μας στήριζαν οι τρισόλβιοι αυτοί, με τις ευχές τους.
Προ πολλού θα μάς είχε καταβροχθίσει ο άδης...
Καλά και σωστά όλα αυτά που μας γράφεις αγαπητή Ευανθία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά λείπεις όμως από την παρέα μας, αδερφή ψυχή.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννη μου
κάποιος άλλος σου λείπει και τα μπερδεύεις λιγάκι και νομίζεις ότι σου λείπω εγώ.
;-)
Για σκέψου το....δε θέλω να γράψω παραπάνω...
........................
Προσωπικώς δε λείπω.
Βρίσκομαι στη θέση που πρέπει να είμαι και ανταποκρίνομαι όσον δύναμαι, ευγενικά στην καλή διάθεση του συνομιλητή μου.
Αν ο συνομιλητής μπαίνει εδώ βέβαια με πρόθεση να με πειράξει, και όχι με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλή διάθεση για επικοινωνία, αχαχα...με πιάνει και ο δικός μου εγωισμός, και .... ξεφυτρώνει από μέσα μου το καλά κρυμμένο, μοναχικό σκαντζοχεράκι...
;-)
Πάντως σας ανάβω κεράκια...
Υπερ φωτισμού και υγείας και κάθε ευλογίας των περαστικών από το μπλογκάκι μου...
Σας ευχαριστώ όλους.
Πέστε και όσοι μπορείτε ένα Κύριε Ελέησον δια πάσαν ψυχήν "θλιβομένην τε και καταπονουμένην και το Φοβερόν και Άγιον Όνομα του Κυρίου, επικαλούμένη" που λέει η προσευχή της Εκκλησίας.
Καλό βράδυ.
Η Αγία Αννα που εορτάζει το Άγιο Όρος αύριο, ας βοηθήσει σαν μανούλα...τα χαμένα παιδιά της...
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ
Ευανθία, γιατί ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ;
Ιωάννη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαι βέβαιη ότι το ξέρεις καλύτερα από μένα.
Για πες μας εσύ, την απάντηση στο ερώτημα, να μας ωφελήσεις...
O Άβελ, βρισκόταν σε κοινωνία με τον Θεό. Ο δε Κάιν, με τον ανθρωποκτόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά, Ιωάννη.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΒΑΣΙΚΑ, ο ΦΘΟΝΟΣ του Κάιν, επειδή η ΖΩΗ του Άβελ διέθετε μια Χάρη, που η δική του ζωή -του Κάιν δηλαδή- ΔΕΝ την διέθετε.
Και έφταιγε ο ίδιος ο Κάιν, για την ΕΡΗΜΙΑ της εσωτερικής του ζωής.
Ο ΦΘΟΝΟΣ του αρχαίου πνεύματος του ανθρωποκτόνου, εκδηλώνεται ΠΆΝΤΟΤΕ,και ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΑ, με ΑΝΑΙΤΙΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ και ΦΟΝΟΥΣ ανθρώπων- τόσο ψυχικών- δια της ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ- όσο και σωματικών διά της αφαιρέσεως του αγαθού της βιολογικής υποστάσεως.
Τα καταλάβαμε αυτά, εδώ και καιρό.
Εσύ πού θες πάλι να καταλήξεις, αγαπητέ Ιωάννη;
Aγαπητή Ευανθία, θέλω να καταλήψω σ' εσένα και εσύ σ'εμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννη, ω! το "έπιασα" το υπονοούμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)