Με τη βεβαιότητα μιας περιτομής
(προς Γαλάτας : κεφ. Ε΄στ.1-26)
...................................................
Φίλε μου, Σαύλε
σήμερα στην βδομαδιάτικη τη σύναξή μας
διαβάσαμε μεγαλοφώνως την επιστολή σου.
Στάθηκα ιδιαίτερα
στην επικριτική σου φράση για την ελευθερία
που απεμπολούμε και πως δεχτήκαμε περιτομή
αντίς γι ακροβυστία
Λες ότι δώσαμε στον Κύριο ένα δώρο πίσω
δώρο μεγάλο πληρωμένο με το τίμιο Του αίμα.
Σωστά όλα όσα λες,
μα όλοι ζητούμε βεβαιότητες έστω και με μαχαίρι στο κορμί μας.
Ποιος να αντέξει την πορεία στου ξυραφιού την κόψη;
Αλεξανδρεύς
....................................................
*Λεξιλογικά:
Ακροβυστία (η) :1) η πτυχή του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους , συνώνυμο: ακροποσθία.2)περιληπτική ονομασία των εθνικών, αυτών που δεν είχαν υποστεί περιτομή.
Η λέξη πρωτοαπαντά στος Εβδομήκοντα(Π.Δ.Γένεσις 17,11:"και περιτμηθήσεσθε την σάρκα της ακροβυστίας υμών")
Για την αντίθεση ακροβυστίας-περιτομής είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Παύλου:
( Προς Κολασσαείς, 3,11:"ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός") από το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας Μπαμπινιώτη σελ.109)
Να σαι καλά...γέλασα ο αμαρτωλός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έχω πεί κι άλλη φορά ν` αφήσεις πιά τα ΣΕΧουαλικά υπονοούμενα και να κοιτάξεις την ψυχή σου... δεν σε παίρνει πιά ο χρόνος...γριούλα.
Αλλά δεν μπορώ να μη υποκληθώ στην ευρηματικότητα σου...
Αυτή η φωτό κι αν έχει σημειολογία! Δεν χρειαζόταν καν οι υποσημειώσεις.
.......................................
Δεν με παρεξηγείς...έτσι δεν είναι χρυσαφένια μου?
Πάντως δύσκολη η ελευθερία...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Είναι πολύ στέρεη τροφή και θέλει γερά στομάχια, αλλιώς προκαλεί... εμετό.
Πίνετε γαλατάκι, κι έχει ο Θεός...
;-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρηγόρη, είπα εγώ ΈΣΤΩ και ΜΙΑ λέξη για σεξ;
ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΠΟΝΗΡΟΝ ΤΟ ΑΘΩΟ ΜΥΑΛΟΥΔΑΚΙ ΣΟΥ;
ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ!
;-)
ΟΥΤΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΕΞ.
ΕΥΤΥΧΩΣΣΣ!
;-)
Οι περιδεείς με το Νόμο Εβραίοι απλώς είχαν μια ...ιδεοληψία με το ...πουλί τους, που προσπάθησε ο μέγας Απόστολος να τους την αφαιρέσει.
Πάντως, είχα μάθει ότι στην Αμερική, οι έλληνες γονείς όταν γεννούσαν στα εκεί νοσοκομεία οι γυναίκες τους, "στέκονταν ...απίκο", ή αλλιώς "στέκονταν στ'ατσάλι " που έλεγε η μακαρίτισσα η μανούλα μου, προκειμένου να ΜΗΝ περιτάμουν -ιουδαϊκώ τω τρόπω- οι εβραίοι γιατροί τα ελληνάκια.
Λύσσα κακή οι Εβραίοι και μανία με το...πουλί!
ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ.
Αμάν!
ΠΑΝΤΩΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ, γράφοντας αυτό το ποίημα ήθελε να ψέξει, νομίζω, αυτούς τους λαϊκούς που "δε σαλεύουν ρούπι" που έλεγε πάλι η μανούλα, τουτέστιν που δεν κάνουν τίποτα, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΝ "ΕΥΛΟΓΙΑ"ΑΠΟ το δύσμοιρο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ...
ΕΛΕΟΣ ΑΔΕΛΦΟΙ!
ΑΣ ΑΥΤΕΝΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ.
ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ.Όχι συνέχεια να τρέχουμε όπισθεν του ταλαίπωρου πνευματικού..
ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΔΙ Του μαύρου του πνευματικού στο αν θα κάνουμε το ένα ή το άλλο, λες και γεννηθήκαμε μπίτι λοβοτομημένοι!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΣΕ ΜΑΝΑΣΤΗΡΙ!!!
ΛΑΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.
ΔΕΝ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΕ ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ, έλεοςςςς!
"Επ'ελευθερία εκλήθημεν "που λέει και ο μέγας Απόστολος.
ΑΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΝΑ ΜΕ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ...
Εχεις δίκιο καλη μου. Εκείνοι που τρέχουν συνέχεια πίσω από τον πνευματικό, δεν έχουν αποφασίσει ακόμα τι θέλουν απ την ζωή τους και απ τον πνευματικό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννη μου
νομίζω ότι σε ορισμένες ηλικίες, και περιπτώσεις, αυτή η προσκόλληση, για λόγους ποιμαντικής χρειάζεται.
Τώρα πώς θα βρει έκαστος το μέτρο, είναι μια άλλη μεγάααλη συζήτηση...
Καλό βράδυ σε όλους, αγαπημένα μου.
Ο Θεός να δίνει δύναμη στους αγωνιζόμενους Ορθοδόξους, εν Ιεροσολύμοις, σε αυτούς τους μεγάλους ήρωες που κρατούν τα ιερά προσκυνήματα με της καρδιάς τους το αίμα.
Οι βεβαιώτητες θά μας δοθούν με την σταδιακή έξοδο από τον παλαιό εαυτό μας που είναι ταυτισμένος με τα πάθη, με τα του κόσμου και με τον πονηρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός παλαιός εαυτός είναι το μεγάλο εμπόδιο, είναι το είδωλο που εν αγνοία λατρεύουμε.
Η λογική μας θα αντιδράσει. Η ανασφάλεια θα ξεσηκωθεί μέσα μας και θά απαιτήσει υποταγή. Η "συγγένεια" επίσης θά αντιδράσει με σπάσιμο των σχέσεων.
Ο κόσμος θα μας πεί τρελλούς, παράξενους, φανατικούς, απροσάρμοστους, θρησκόληπτους.
Ο πονηρούς θα τούς εμπνεύση να μας πούν πολλά γιά να μας εμποδίσει από αυτή την έξοδο.
Η έξοδος από τον εαυτό μας απαιτεί πρώτα από όλα απόλυτη εμπιστοσύνη στήν Παναγαθότητα, την Πανσοφία και την Παντοδυναμία του Κυρίου.
Από την άλλη μεριά τέλεια περιφρόνηση στο " τί θα πεί ο κόσμος ", στήν " κενή δόξα ", στήν κοσμική λογική και στού δαιμονικούς λογισμούς.
Τέλεια απάρνηση του εμπαθούς εαυτού μας, της ύλης και τών ανθρώπων που μας γίνονται εμπόδιο στήν πορεία μας πρός τον Θεό.
Σταδιακά θα μας βάζει σε δοκιμασίες για να μας αποδεσμεύσει από τον παλαιό εαυτό μας και απ όλα τα γηíνα, για να μας τελειοποιήσει και να μας σώσει προσφέρωντας τον δικό Του Εαυτό.
Πίστη στόν Θεό σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη στά όσα μας είπε και απόλυτη πεποίθηση ότι θά εκπληρώσει όσα μας υποσχέθηκε.
"ΜΗ ΦΟΒΟΥ, ΜΟΝΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕ"...
Καλημέρα αγαπητή Σαλογραία!Θα ήθελα να πω κάτι πάνω στο τελευταίο σου σχόλιο,ότι πρέπει να είμαστε και λίγο αυτοενεργούμενοι.Προσωπική παρατήρηση θα κάνω χωρίς διάθεση διορθώσεως..Δεν υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε τον πνευματικό επί μονίμου βάσεως κοντά μας και είναι αδύνατον να μην μας ξεφύγει και κάτι στην πνευματική ζωή[Λογισμοί,πειρασμοί,εσωτερική ταραχή, αμαρτίες,πάθη].Αλλά όσο πιό συχνά΄τρέχει κανείς για εξαγόρευση η συμβουλή,τόσο πιό βοήθεια λαμβάνει ώστε να γίνει και πιό προσεκτικός για να μην επαναλαμβάνει αυτά που για καιρό εξαγόρευε στο εξομολογητάριον.Εξαρτάται όμως και από τους πνευματικούς.Βλέπω κάποιους που παν στο Άγιον Όρος μιά φορά το χρόνο και εκεί κοινωνούν και εξομολογούνται.Πως είναι δυνατόν να μην σου ξεφύγει και κάτι έναν όλοκληρο χρόνο;Αφού έτσι αισθάνονται εντάξει!Δηλαδή μιάς και μιλάμε για αυτό το ζήτημα εμένα με βοηθάει πολύ η συχνή επικοινωνία με τον πνευματικό.Διότι η συμβουλή του βελτιώνει την σκέψη.Σου λέγει κάτι και λες εδώ πρέπει να κάνω υπομονή,εδώ έτσι έχει το ζήτημα,έτσι πρέπει να κάνω,εδώ δεν υπήρξα σωστή η ημουν απαράδεκτη χρειάζομαι βελτίωση.Δηλαδή το να ρωτάει κανείς έχοντας εμπιστοσύνη στο έργο Του Θεού δεν πστεύω είναι κακό ούτε πιστεύω πως κουράζεται ο πνευματικός πατέρας να ακούσει το πνευματικοπαίδι του.Εκείνο νομίζω που κουράζει τους ιερείς είναι που παν και λεν οι άνθρωποι τα προβλήματα και όχι και τα αμαρτήματα τους.Θέλω να πω πάνω σε αυτό ότι από τα προβλήματα βγαίνουν και τα αμαρτήματα.Διότι αν π.χ έχεις ένα αφεντικό και σε εξουθενώνει στην εργασία και σου προσθέτει βάρος επιπλέον από αυτό που δεν μπορείς να σηκώσεις και δεν σε πληρώνει είναι αδύνατον να μην αντιδράσεις με αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά.Σε αναγκάζει δηλαδή να βγάλεις οργή.Είπα ένα παράδειγμα που αυτό τον καιρό συμβαίνει στα νοικοκυριά και το ακούω συχνά.Και αυτή την εποχή θα βγούν πολλα πάθη στο προσκήνιο πιστεύω, αφού η κρίση θα δημιουργήσει και εσωτερική κρίση στα νοικοκυριά ,γιαυτό χρειαζόμαστε πιστεύω συχνότερη επαφή με τον πνευματικό,ώστε να μας στηρίξει Ο Κύριος σε αυτή την λαίλαπα που έχει έλθει..πην
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη νομίζω με διάκριση μίλησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η φράση σου:
"πρέπει να είμαστε και λίγο αυτοενεργούμενοι" δείχνει ξεκάθαρα το δρόμο, αλλά...βλέπεις είναι ΔΥΣΚΟΛΕΣ οι ισορροπίες οι εξωτερικές όταν εσωτερικά, παραπαίουμε.
Εδώ που θα φτάσουμε πάντως, ΟΛΟΙ θα χρειαζόμαστε στήριξη όχι μόνο από πνευματικό αλλά και από την ευρύτερη, μέχρι τώρα, περιφρονημένη από πολλούς, εκκλησιαστική κοινότητα.