Καλημέρα αγαπημένο μου... ;-) Μου άρεσε και μένα... Διαθέτει θρηνητικό χαρακτήρα, αλλά επειδή προέρχεται από λαό Ορθόδοξο, δεν είναι κοψοφλεβίτικο... Υπάρχει μέσα του (για μένα που το επέλεξα τουλάχιστον) το στοιχείο της μοναδικής Χριστιανικής χαρμολύπης...
Ας μη πιάσουμε το θέμα του ψευδούς ονόματος, αγαπημένο μου...αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο, και άλλης ιστοσελίδας συζήτηση....
(και δεν κοίταξα τι έλεγαν τα σχόλια, πριν το ανεβάσω, είδα μόνο το βίντεο και τον ήχο...λίγες μέρες πριν, το είχα βρει με ένα άλλο βίντεο, εκείνο το κατέβασα, για το λόγο που υποσημαίνεις...)
Προσωπικά το είδα ως νοσταλγικό ωραίο άκουσμα των Βαλκανίων... Ο χαρακτήρας της μουσικής στα Βαλκάνια είναι για αιώνες -έστω και εν αγνοία του-ποτισμένος από το Πνεύμα το Ορθόδοξο...
Έχεις δίκιο, με συγχωρείς... και εγώ τα σχόλια τα είδα από ένα άλλο βίντεο ομότιτλο του ίδιου καλλιτέχνη και επηρεάστηκα από κει. Ο ήχος του είναι όντως Βαλκανικός. Μακάρι να ευλογήσει και να σκεπάσει ο Θεός τους Γιαπωνέζους
ο ΕΝ ΙΑΠΩΝΙΑ Άγιος Νικόλαος ο Ισαπόστολος (1836 - 1912)
Άγιος που εορτάζει στις: 03/02/2011
Βιογραφία Ο Άγιος Νικόλαος, κατά κόσμο Ιωάννης Ντιμιτρέβιτς Κασάτκιν, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1836 μ.Χ. στο χωριό Μπεργιοζόβσκυ του Μπελσκ, κοντά στην περιοχή του Σμολένσκ. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Ξένη και ήσαν ευσεβείς και φιλόθεοι. Έτσι ο Άγιος αγάπησε τον εκκλησιαστικό βίο από την παιδική του ηλικία και έκανε τα πρώτα του βήματά του μέσα στην Εκκλησία με την βοήθεια του πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς. Όταν ο Ιωάννης μεγάλωσε, πήγε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και μετά στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Μελίνσκι. Αφού αποφοίτησε μεταξύ των πρώτων, συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως, από την οποία τελείωσε το έτος 1861 μ.Χ.
Στην Ιαπωνία, λίγο μετά την άφιξη των Πορτογάλων Ιησουιτών στο νότιο άκρο τον 17ο αιώνα μ.Χ., οι Ολλανδοί έμποροι είχαν πείσει την κυβέρνηση πως πρέπει η χώρα να προφυλαχθεί από την ολέθρια επιρροή των ξένων. Το αποτέλεσμα ήταν να κλείσουν τα λιμάνια για όλους εκτός από τους εμπόρους αυτούς. Για διακόσια χρόνια κράτησε η πολιτική του απομονωτισμού, που άρχισε σιγά - σιγά να υποχωρεί. Έτσι δόθηκε στον Άγιο Νικόλαο η ευκαιρία να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην Άπω Ανατολή.
Στο Χακοντάτε, λιμάνι της βόρειας Ιαπωνίας, εγκαταστάθηκε Ρωσική Πρεσβεία και το προσωπικό της χρειαζόταν εφημέριο. Ο Ιωάννης, που πριν τελειώσει την ακαδημία είχε καρεί μοναχός, είχε μετονομασθεί σε Νικόλαο και είχε χειροτονηθεί Πρεσβύτερος το 1860 μ.Χ. από τον Μητροπολίτη Νόβγκοροντ και Αγίας Πετρουπόλεως Γρηγόριο, ήταν εκείνος που με χαρά δέχθηκε να εργαστεί ιεραποστολικά στην Ιαπωνία. Και έτσι το 1861 μ.Χ., σε ηλικία 26 ετών, ο νεαρός ιερομόναχος ξεκίνησε χωρίς συνοδεία και ταξίδεψε στην Σιβηρία. Έτσι έφθασε στο Χακοντάτε ως εφημέριος του διπλωματικού σώματος. Από εκεί έστειλε γράμμα στον Μητροπολίτη της Αγίας Πετρουπόλεως περιγράφοντας τον πολιτισμό, την ευγένεια και τον λεπτό χαρακτήρα των Ιαπώνων. Τους θαύμαζε γι' αυτά και όμως συγχρόνως τους λυπόταν, επειδή τους έλειπε το κυριότερο: η Ορθόδοξη πίστη.
Στο Χακοντάτε δεν τον είχαν υποδεχθεί θερμά ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Ιάπωνες. Ειδικά οι τελευταίοι, εξ' αιτίας του χρόνιου απομονωτισμού τους, δεν είχαν την διάθεση να ακούσουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αυτό αποθάρρυνε κάπως το Νικόλαο. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1861 μ.Χ., όμως, δέχθηκε της επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Ιννοκεντίου, ιεραποστόλου της Αμερικής. Εκείνος τον επετίμησε για τον φθίνοντα ενθουσιασμό του και τον συμβούλεψε να μάθει την ιαπωνική γλώσσα. Έτσι και έγινε. Ο Άγιος Νικόλαος έμαθε την γλώσσα και άρχισε να κηρύττει. Κάποια βραδιά, λοιπόν, καθώς μελετούσε στο κελί του, βλέπει ένα σαμουράι να ορμά στο δωμάτιό του με το σπαθί στο χέρι. Θα τον έσφαζε, του είπε, εάν δεν σταματούσε να «διαφθείρει» με τα κηρύγματά του τους ντόπιους. Ταπεινά ο Άγιος Νικόλαος δέχθηκε να πεθάνει, αν όμως πρώτα ο επίδοξος δολοφόνος του θα μάθαινε τι μελετούσε την ώρα εκείνη. Ο σαμουράι άφησε το σπαθί του, για να ακούσει τι είχε να του πει ο Άγιος. Και έτσι αυτός άρχισε να του εξηγεί την δημιουργία του σύμπαντος από τον Θεό, το σχέδιο της Θείας Οικονομίας και πως ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο. Το αποτέλεσμα ήταν, ο παραλίγο δήμιός του να κατηχηθεί και να βαπτισθεί. Λίγα χρόνια αργότερα ο σαμουράι Τακούμα Σαβάμπε έγινε ο πατήρ Παύλος, ο πρώτος Ορθόδοξος Ιάπωνας ιερέας. Ακολούθησαν χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, μεταφράσεως λειτουργικών βιβλίων και της Αγίας Γραφής και έντονης κατηχητικής διακονίας.
Το έτος 1880 μ.Χ., μετά από πολλά χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, εξελέγη και χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Ιαπωνικής Εκκλησίας της Ρωσικής Διασποράς. Το ιεραποστολικό του έργο ήταν πολύ μεγάλο. Κατήχησε και βάπτισε χιλιάδες ανθρώπους. Φρόντισε για την ανέγερση ναών, την πνευματική καλλιέργεια και την λειτουργική αγωγή του εφημεριακού κλήρου. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο Ορθόδοξος ιεραπόστολος οφείλει να έχει ανοιχτές τις πόρτες του σπιτιού του, γι' αυτούς που επιθυμούν μια προσωπική επικοινωνία και να μεταβαίνει πρόθυμα όπου υπάρχει δυνατότητα μεταδόσεως του Ευαγγελίου».
Ο Άγιος Νικόλαος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1912 μ.Χ. Ανάλυση ονόματος* ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ο εκ του λαού νικητής, η νίκη του λαού.
Τι θα λέγατε να πούμε μια κοινή μέρα και ώρα να προσευχηθούμε υπέρ της δοκιμαζόμενης ανθρωπότητας (είτε με φυσικές καταστροφές, είτε με πολέμους) διαβάζοντας ας πούμε τους ψαλμούς 145, 131 και 50; Θα πρότεινα την Τετάρτη 14/3, και ώρα 21:00, ώστε να δουν την δημοσίευση και άλλοι αδελφοί.
Άντε να πάμε να ανάψουμε και ένα κεράκι για τους έρμους τους Γιαπωνέζους, μα...πραγματικά...δεν θέλω να τα κατηγορήσω τα ξεφτέρια μου, αλλά...με τέτοια... σεισμοπάθεια...πώς φτιάξαν σε αυτό το έδαφος πενήντα πυρηνικούς αντιδραστήρες;
Έλεος δηλαδή, έλεος... Δεν τους πέρασε από το μυαλό η πιθανότητα μιας βλάβης;
Έστω μιας στο εκατομμύριο;
Δεν καταλαβαίνω, πώς είχαν τόση αυτοπεποίθηση ότι δεν θα τους συμβεί ατύχημα- οι προκομένοι μου άνθρωποι...
Σαλογραία μου, εγώ είπα στις 21:00, εσύ είπες στις 1:00, ας πει κι ένας ακόμα αδερφός ή αδερφή κάποια ώρα πρωινή, κι ας φτιάξουμε τρεις ομάδες. Μία σε ώρα πρωινή, μια σε ώρα βραδινή (21:00) και μια σε ώρα μεταμεσονύκτια (1:00) και ας συμμετάσχει καθένας σε όποια μπορεί από αυτές, την ημέρα της Τετάρτης, λέγοντας τους 3 ψαλμούς υπέρ του δοκιμαζόμενου κόσμου μας.
Δεν υπάρχει άγιος Ήλος αλλά η εκκλησία εορτάζει την εύρεση των τιμίων Ήλων στις 6 Μαρτίου... Ο ένας εξ αυτών βρίσκεται στην μονή του Αρχαγγέλου στην Θάσο, μετόχιον της Ι.Μ.Φιλοθέου Αγίου Όρους. Ο δεύτερος τοποθετήθηκε στην περικεφαλαία του Μεγάλου Κωνσταντίνου κι ο τρίτος στην βάση της στήλης που τοποθέτησε ο Μ. Κωνσταντίνος στην Νέα Ρώμη, η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα και ονομάζεται cemberlitas (δηλ. η κολόνα με τα τσέρκια, τα μεταλικά στεφάνια που κρατούν τους δακτύλιους ενωμένους) στην Κων/λη. Τον τέταρτο ήλο, έριξε η Αγία Ελένη στην θάλασσα, κατά την επιστροφή της από την Ιερουσαλήμ στην Κων/λη, γιά να παύσει η θαλασσοταραχή και να γλιτώσει το πλοίο που επέβαινε από το ναυάγιο... Ας ευχηθούμε να μας προσηλώσει κι εμάς ο Κύριος στόν χριστό ζυγό Του, ώστε να γλυτώσουμε τα ναυάγια και τα "τσουνάμι" της παρούσης ζωής!
Μα για Όνομα! Ούτε δυο πυρηνικών αντιδραστήρων άχυρα, δε μπορώ να ξεχωρίσω η λεγάμενη!
Καλά που μου τα ξεμπέρδεψες αγαπημένο μου! Είχα τσουνάμι εν κρανίω!
Τώρα που έμαθα ότι είναι ΜΟΝΟ 17 οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, ένιωσα λίγο καλύτερα! ................. (Γελάμε λίγο με τα τραγικά...να ελαφρύνει το κλίμα...)
Αγαπημένο μου όταν το προσκύνησα δεν ένιωσα ευωδία... Μπορεί σε άλλους να έδωσαν αυτή τη χάρη...
Στον καθένα δίδεται κατά την ανάγκη και κατά το συμφέρον...
ΘΥμάμαι όταν βρέθηκα πριν χρόνια στον Αγιο Ραφαήλ στη Θερμή,μες στο ναό, είδα σε μια θήκη κάτι οστά και τα προσκύνησα μάλλον αφηρημένα και μάλλον κακοπροαίρετα, διότι, με την άκρη του νού μου, δεν πίστεψα ότι ανήκαν πράγματι της αγία Ολυμπία όπως έγραφε απέξω το κουτί...
"Γύρευε τίνος τυχαίου είναι τα έρμα κοκαλάκια και τα βάλαν εδώ οι παπάδες για τους αφελείς..." μου είπε ο κακός, υποχθόνιος λογισμός.
Στάθηκα εκεί, μπροστά τους και χάζευα στο ναό...
Δεν πλησίασε κανείς.
Μετά από λίγα λεπτά, θα φεύγαμε και ξαναπήγα και προσκύνησα το εν λόγω κουτί με τα οστά, πάλι αφηρημένα, πάλι μηχανικά...μεταξύ πίστεως και καχυποψίας...
Ε λοιπόν, σε κείνη τη δεύτερη προσκύνηση το κουτί, ευωδίαζε... Πραγματικά, αλλοιώθηκα. Συγκινήθηκα.
Δεν έψαξα να βρω το βίο αυτής της αγίας Ολυμπίας. Γνωρίζει κάποιος να πει δυο λόγια;
To Μοναστήρι των Καρυών στην Λέσβο, διακόσια χρόνια πριν το μαρτύριο του Αγ. Ραφαήλ ήταν γυναικείο μοναστήρι.
Στο μοναστήρι αυτό εγκαταβίωσε η Ολυμπία μοναχή. Κατάγονταν από την Πελοπόννησο και από 10 ετών έμεινε ορφανή. Πήγε στο μοναστήρι των Καρυών όπου η θεία της ήταν ηγουμένη (το όνομά της Δωροθέα).
Στα 19 της χρόνια η Ολυμπία λαμβάνει το μοναχικό σχήμα. Στα 25 της γίνεται ηγουμένη.
Στις 11 Μαΐου 1235 ανέβηκαν στο μοναστήρι κακούργοι πειρατές. Τις 30 μοναχές τις κακοποίησαν και πολλές έφυγαν στα βουνά.
Η ηγουμένη Ολυμπία και η αδελφή Ευφροσύνη που ήταν γριά έμειναν στο μοναστήρι και υπέφεραν τα πιο πολλά βασανιστήρια.
Την Ευφροσύνη την κρέμασαν σε ένα δέντρο και την έκαψαν.
Την Αγία Ολυμπία αφού την έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες, πύρωσαν μια σιδερένια βέργα και την πέρασαν από το ένα αφτί της στο άλλο.
Με το φριχτό αυτό βασανιστήριο παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο στις 11 Μαΐου 1235.
Ή όσια Ολυμπία και ή όσια Ευφροσύνη έζησαν τον ΙΓ' αιώνα και παρέδωσαν την ψυχή τους με μαρτυρικό θάνατο στις 11 Μαΐου του 1235. Ή Ολυμπία γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς πο ύ καταγότανε από την Κωνσταντινούπολη. ο πατέρας της ήταν Ιερεύς και ή μητέρα της κόρη Ιερέως. Από την Κωνσταντινούπολη, άγνωστο για ποιο λόγο, έφυγαν και κατοίκησαν στην Πελοπόννησο. Σέ ηλικία δέκα ετών ή Ολυμπία έχασε τους γονείς της και οι συγγενείς της την έστειλαν στο μοναστήρι των Καρυών της Θερμής, τη σημερινή Ιερά Μονή του Αγ. Ραφαήλ, όπου ή τότε ηγουμένη Δωροθέα ήταν θεία της Ολυμπίας. Σε ηλικία 19 ετών έγινε ή Ολυμπία μοναχή και σε ηλικία 25 ετών, όταν απέθανε ή θεία της, έγινε ηγουμένη. Έπειτα από δέκα χρόνια, στις 11 Μαΐου του 1235, πειρατές ήλθαν στη Μυτιλήνη, πήγαν στο μοναστήρι, διασκόρπισαν τις τριάντα μοναχές και όσες δεν πρόλαβαν να φύγουν, τις κακοποίησαν. Την ηγουμένη και μια γερόντισσα Ευφροσύνη τις βασάνισαν φοβερά. Την Ευφροσύνη, αφού την κρέμασαν σε δένδρο, την έκαψαν. Την Ολυμπία την έκαυσαν σ' όλο το σώμα με λαμπάδες και έπειτα πέρασαν πυρωμένη σιδηρόβεργα στα αυτιά της και τέλος κάρφωσαν το βασανισμένο σώμα της με είκοσι καρφιά σε μια σανίδα και έτσι με τη σανίδα το ενταφίασαν μετά την αναχώρηση των πειρατών. ο βίος και το μαρτύριο των δύο τούτων αγίων γυναικών έγιναν γνωστά κατά το έτος 1959, όταν βρέθηκαν τα σεπτά λείψανα των αγίων της θερμής και έγινε γνωστή με θείες αποκαλύψεις ή Ιστορία τους, όπως και οι τάφοι με τα σεπτά λείψανα τους. Στον τάφο της αγίας "Ολυμπίας βρέθηκαν και τα είκοσι καρφιά με τα όποια την είχαν καρφώσει.
Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Όσίως μονάσασα των Καρυών τη Μονή εν ταύτη ένήθλησας, των πειρατών τη χειρί κτανθείσα, θεόληπτε όθεν άρτι γνωσθείσα, επινεύσει τη θεία, έδειξας Ολυμπία, την σήν άθλησιν πάσι, διό σε όσιομάρτυς Χριστού μακαρίζομεν.
Kαλημέρα Σαλογραία και σε όλη την παρέα. Θα γράψω δυο λεπτομέρειες απο την αγία Ολυμπία την μεγαλομάρτυρα και ίσως γίνει πιο δική σου Αγία. Ζούσε στην Πάτρα όσο ήταν μικρή και αργότερα έφυγε για το μοναστήρι όταν έχασε τους γονείς της. Το άλλο που θέλω ν αναφέρω είναι ότι ένα απο τα καρφιά του μαρτυρίου της πήρε ως ευλογία η οικογένεια του κ Παπαδημητρίου που είχαν('εχουν;) τις εκδόσεις Αστέρος στην Αθήνα. Η ευλαβεστάτη σύζυγός του έβαλε το καρφί στο εικονοστάση του σπιτιού τους και το τιμούσε όπως έπρεπε. Το καρφί αυτό ΄υστερα απο κάποιο χρονικο διάστημα άρχισε να υγραίνεται και να ευωδιάζει και στην αρχη έμειναν εκστατικοί απο το θέαμα και δεν πίστευαν στα μάτια τους, α. Ομως αυτό συνέχισε να βγάζει μύρο που άρχισαν να το μαζεύουν σε βαμβάκι. Εκείνο το καιρό βρέθηκε στην Αθήνα Αγιορείτης μοναχός που τους γνώριζε για να περιποιηθεί την μητέρα του που είχε χάσει το φως της. Του ανέφεραν τα περι μυρόβλησης του καρφιου και αυτός πολύ συγκινημένος ζήτησε λίγο απο το μύρο του καρφιου για την άρρωστη μητέρα του. Οταν την σταυρωσε με πίστη στην αγία το θαύμα έγινε και η μητέρα του βρήκε πάλι το φως της. Αν βρω το όνομα του ιερομονάχου θα σου το γραψω. Καλή σου μέρα Μακρίνα
Μακρίνα, καλά, θα τρελαθώ! Ζούσε στην Πάτρα, η αγία Ολυμπία; Πω πω! Εντάξει. Κάτι έχω πάθει τώρα... Εν τω μεταξύ, ο πατέρας μου,πριν κάμποσα χρόνια, μπορεί και 25, έφτιαξε ένα ιδιωτικό εκκλησάκι, αφιερωμένο στους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη που το λειτουργούσε κάθε Τρίτη του Πάσχα.
Με αυτά τα στοιχεία που μου δώσατε, νομίζω ότι πρέπει να τοποθετήσω εκεί προσεχώς και την εικόνα της αγίας μεγαλομάρτυρος Ολυμπίας.
Ας πρεσβεύει για όλους μας, τους εξανδραποδισμένους από την αμαρτία...
Κόβει βόλτες στο σπίτι μου, στη γειτονιά μου και γω ή βλαμμένη είχα νοερά ψιλοχλευάσει τα μαρτυρικά κοκκαλάκια της. κλαψ!
Ευτυχώς που οι άγιοι δεν μας κρατάνε μούτρα! Ευτυχώωωως!
Ούτε καν ο αγιώτατος Τσάρος Νικόλαος δεν μου κράτησε μούτρα, όταν αρνούμενη, η άθλια,διαρρήδην και ΑΠΟΛΥΤΩΣ την αγιότητά του
( διότι αντιπαθώ τους βασιλιάδες)
είχα αφαιρέσει από την έκδοση βιβλίου για τον άγιο Ιωάννη Μαξιμόβιτς που μεταφράζαμε εκείνο τον καιρό,στα 2000 μ.Χ. αφαίρεσα -λέω, απ'το βιβλίο- την άποψη του Αγίου Ιωάννη Μαξιμόβιτς, που δήλωνε ευθαρσώς ότι είναι άγιος ο Τσάρος Νικόλαος, το αφαίρεσα, προκειμένου να μη μας κράξουν τυχόν κάποιοι, ως "φιλοβασιλικά φασιστόμουτρα"...
Αφαίρεσα τη σχετική σελίδα από τη μετάφραση της ελληνικής έκδοσης, και ο Τσάρος Νικόλαος,του οποίου αγνοούσα και την όψη απολύτως, μέρα μεσημέρι μου έδωσε τα μυαλά στο χέρι και με τη βεβαιότητα της αγιοσύνης του, με άφησε άναυδη, ΠΟΥ να τα εξιστορήσω και που να τα μολογήσω, και ΠΟΙΟΣ θα με πιστέψει;
Αλλά αυτό έχει πολύ μικρή σημασία, αγαπημένα μου...
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ, ΚΟΠΑΝΙΕΜΑΙ... ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ...ναι ναι...και πες με, φονταμενταλίστρια,θεούσα, λαλημένη, σκορδοκαϊλα μου!
Κάντο λίγο πιο σαφές αυτό με τον Τσάρο Νικόλαο , μην μας αφήνεις στην αγωνία. Αφού το έγραψες που το έγραψες, πέστο λίγο πιο αναλυτικά, όχι τόσο ασαφώς! Βίκυ
οκ-σοβαρα, δεν ξερω τι θα μπορούσε να κανει ενας βασιλιας όμως φανταζομαι οτι ΔΕΝ θα έκλεβε.
θα ήθελα εναν καλο βασιλιά με μεγάλο παλάτι και να ταιζει οοοοοοοοοοοοοοολους τους φτωχους που θα παψουν να ειναι φτωχοι διοτι θα τους δωσει οοοοοοοοοοοοοοοοοολα τα καλα και στον κηπο θα παιζουν οοοοοοοοοοοοοοοοοολα τα παιδακια ΚΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΜΗ!!!!!!!!!!!!
KANE YΠΟΜΟΝΗ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΩΓΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ 12:36..ΤΟΤΕ ΘΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΠΩΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ..Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ..ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ!
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ... ΔΕΝ ΞΈΡΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΆΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΥ.
Ο εκλεκτός μας φίλος ο π. Θεοδώρητος Μαύρος, ενώ είχε άριστες εξετάσεις, και ένιωθε απολύτως υγιής, έπαθε ΞΑΦΝΙΚΑ το έμφραγμα, ενώ μιλούσε με έναν καλό άνθρωπο, στο τηλέφωνο. Δεν πρόλαβε να τελειώσει το τηλεφώνημα... Κατάλαβες;
ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΚΡΟΗΜΕΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ...ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...
ΓΙ ΑΥΤΟ...ΜΟΝΟ Η ΑΛΛΗΛΟΠΕΡΙΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΧΩΡΕΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ... ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ... ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...
MΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ;..ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΓΑΠΗΤΗ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ΠΟΥ Ο ΛΥΚΟΣ [ΟΠΩΣ ΛΕΓΕΙ Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ]ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ..ΠΗΝ
Τι μπορεί να κάνει λες μια σαλογραία σε ένα στάδιο; ΘΑΥΜΑΤΑ!
Δε βλέπεις την γνωστή αοιδό εξ Αμερικής πως ξεσηκώνει τα πλήθη, γριά γυναίκα, στα στάδια;
Μην υποτιμάς καλή μου σαλογραία τη δύναμη των γραιών.
Θυμούμαι -ας είναι καλά η ψυχούλα της εκεί που είναι- τη γιαγιά μιας φίλης, που σε έναν καυγά του υιού της στον δρόμο με άλλον αυτοκινητιστή, βγήκε από το αυτοκίνητο προς υπεράσπιση του γιου της. Πρέπει να ήταν καμιά εβδομηνταριά χρονών όταν συνέβησαν τα γεγονότα αυτά.
Βγήκε που λες, έχοντας καρδιά, καταράκτη, τα 70 χρόνια της και άλλα τινά να προσπαθούν να την κάμψουν, σηκώνει μια κλάρα θεόρατη που είχε αποκολληθεί λόγω του αέρα από παρακείμενο πλάτανο λες και ήταν πούπουλο, και την φέρνει κατακέφαλα στον άνθρωπο που είχε πιαστεί στα χέρια με το πεφιλημένο τέκνο της.
Όχι παίζουμε!
Η αλήθεια είναι, δεν ξέρω πόσα εισιτήρια θα έκοβες, αλλά πίστεψε με, γριά και δη σαλή, πολλά μπορεί να κάνει σε ένα στάδιο!
Επίσης, πριν λίγο με κάλεσε το βράδυ η αδελφή μου να συμφάγουμε το βράδυ, κατά συνέπεια δε θα μπορέσω ούτε κι εγώ το βράδυ στις 21:00 να διαβάσω τους ψαλμούς, κατά συνέπεια το μεταθέτω για τις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα. :-)
Αλλά ο Χριστούλης, μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...
Από το Χριστούλη τα ξεπατικώσανε τα κηρύγματα της ΜΗ ΒΙΑΣ οι κάθε λογής κουλτουριάρηδες και πέταξαν οι κερατάδες, ( αφού εγκολπώθηκαν τα προχωρημένα πολιτισμικά κηρύγματα της ΜΗ Βίας) πέταξαν,λέω, απέξω το ΧΡιστούλη που τα ΠΡΩΤΟΚΗΡΥΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΥΡΙΩΤΑΤΑ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΠΡΩΤΟΣ, και κάνουν ότι, δεν τον γνωρίζουν, σα δε ντρέπονται, ΟΙ ΠΑΛΙΟΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!
ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ, ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΧΑΛΚΑ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΘΑ ΤΟΝ ΦΟΡΑΓΑΝΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΗΞΕΡΕ Ο ΘΥΡΩΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΑΓΑΝ ΣΤΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ... :-(
Ήλε ωραία λοιπόν... Μία μετά τα μεσάνυχτα, όποιος μπορεί, τουλάχιστον ένα κατοστάρι κομποσκοίνι υπέρ σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου... Και καμιά στρωτή μετάνοια, αν η υγεία το επιτρέπει... Οταν λέω στρωτή εννοώ από την όρθια στάση να πέφτει μέχρι το δάπεδο με το σώμα διπλωμένο και ξανά πάλι όρθιος και ξανά στο δάπεδο- χώμα...
Το καλοκαίρι στην εκδρομή που πήγα στην Ουκρανία με τη Σύνοδο των Ενισταμένων Ελλάδος, είχα γνωρίσει μια ρωσικής καταγωγής ψυχή που έκανε από εκατό μέχρι 700-1000 στρωτές μετάνοιες κάθε μέρα...
Και ήταν μέσης ηλικίας, η ωραία κυρία(άσε η νηστεία της...έτρωγε ελάχιστα...).
Με τόση στρωτή μετάνοια, γι αυτό αντέχουν πολύωρη ορθοστασία, στις ακολουθίες οι Ρωσοι-Ουκρανοί-Ρουμάνοι-Βούλγαροι και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΟΥΣ...
Το εξήγησα και λογικά... Το κατάλαβα... ;-) Η Ορθοπραξία γυμνάζει απίστευτα και την ψυχή και το σώμα... :-)
Ήλε έγραψες:"Δε βλέπεις την γνωστή αοιδό εξ Αμερικής πως ξεσηκώνει τα πλήθη, γριά γυναίκα, στα στάδια;" ................. Για ποια λες; δεν κατάλαβα...
Είχα κατά νου την "γιαγιά της ροκ" όπως συνηθίζεται να την αποκαλούν, Tina Turner. Σήμερα είναι 72 χρονών, ενώ το 2008-2009 δηλαδή σε ηλικία 70 ετών, έκανε παγκόσμια τουρνέ!
Σε ό,τι αφορά τώρα τη μη χρήση σωματικής βίας, δίκιο έχεις καλή μου Σαλογραία. Αλλά που να το σκεφτεί τότε η καλή μου η γιαγιά που μνημόνευσα το περί μη χρήσης βίας, όταν είδε να χειροδικούν πάνω στο κλωσόπουλό της. Ξύπνησε η Μπουμπουλίνα μέσα της και σαν άλλη Σαπφώ Νοταρά ανεφώνησε μπουρλόοοτοοοοοο! Βέβαια, θα 'τανε πενήντα χρονών τότε που έγιναν αυτά το "κλωσόπουλο", αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα από εμένα πως βλέπει η μάνα τα παιδιά της, όσο κι αν μεγαλώσουν.
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος, να ν' ήμερος να 'ναι άκακος, λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση...
(Οδυσσέας Ελύτης)
http://www.youtube.com/watch?v=7MCGB0LRGk4
Σοφία μου στο αφιερώνω. Πάντα με συγκινεί αυτό το ποίημα όταν το ακούω μελοποιημένο. Μακάρι να μπορούσες να ακούσεις και τη μουσική του. Από την άλλη, τίποτα δεν εμποδίζει την ψυχή σου να φτιάξει τη δική της μελωδία...
Να εύχεσαι για εμάς Σοφία μου ν' ανοίξει ο πανάγαθος τα ώτα της ψυχής μας εμάς των ακουόντων, ν' ακούσουμε με εκείνα τον Λόγο Του. Γιατί με τα σωματικά μας αυτιά πολλά ακούμε, αλλά λίγα καταλαβαίνουμε...
ωραίο κομμάτι... καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα αγαπημένο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Μου άρεσε και μένα...
Διαθέτει θρηνητικό χαρακτήρα, αλλά επειδή προέρχεται από λαό Ορθόδοξο, δεν είναι κοψοφλεβίτικο...
Υπάρχει μέσα του
(για μένα που το επέλεξα τουλάχιστον)
το στοιχείο της μοναδικής Χριστιανικής χαρμολύπης...
Ενδιαφέρον... Καλή Εβδομάδα σε Όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός να την κάνει καλή την εβδομάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για τους Γιαπωνέζους, καλύτερη,
περιστεράκι μου...
αν και απ' άτι κατάλαβα από τα σχόλια λέει ότι είναι παραδοσιακό κομμάτι της "Μακεδονίας" των Σκοπίων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη πιάσουμε το θέμα του ψευδούς ονόματος, αγαπημένο μου...αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο, και άλλης ιστοσελίδας συζήτηση....
ΑπάντησηΔιαγραφή(και δεν κοίταξα τι έλεγαν τα σχόλια, πριν το ανεβάσω, είδα μόνο το βίντεο και τον ήχο...λίγες μέρες πριν, το είχα βρει με ένα άλλο βίντεο, εκείνο το κατέβασα, για το λόγο που υποσημαίνεις...)
Προσωπικά το είδα ως νοσταλγικό ωραίο άκουσμα των Βαλκανίων...
Ο χαρακτήρας της μουσικής στα Βαλκάνια είναι για αιώνες -έστω και εν αγνοία του-ποτισμένος από το Πνεύμα το Ορθόδοξο...
Έχεις δίκιο, με συγχωρείς... και εγώ τα σχόλια τα είδα από ένα άλλο βίντεο ομότιτλο του ίδιου καλλιτέχνη και επηρεάστηκα από κει. Ο ήχος του είναι όντως Βαλκανικός. Μακάρι να ευλογήσει και να σκεπάσει ο Θεός τους Γιαπωνέζους
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά το Βίντεο Αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήο ΕΝ ΙΑΠΩΝΙΑ Άγιος Νικόλαος ο Ισαπόστολος
ΑπάντησηΔιαγραφή(1836 - 1912)
Άγιος που εορτάζει στις: 03/02/2011
Βιογραφία
Ο Άγιος Νικόλαος, κατά κόσμο Ιωάννης Ντιμιτρέβιτς Κασάτκιν, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1836 μ.Χ. στο χωριό Μπεργιοζόβσκυ του Μπελσκ, κοντά στην περιοχή του Σμολένσκ. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Ξένη και ήσαν ευσεβείς και φιλόθεοι. Έτσι ο Άγιος αγάπησε τον εκκλησιαστικό βίο από την παιδική του ηλικία και έκανε τα πρώτα του βήματά του μέσα στην Εκκλησία με την βοήθεια του πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς. Όταν ο Ιωάννης μεγάλωσε, πήγε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και μετά στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Μελίνσκι. Αφού αποφοίτησε μεταξύ των πρώτων, συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως, από την οποία τελείωσε το έτος 1861 μ.Χ.
Στην Ιαπωνία, λίγο μετά την άφιξη των Πορτογάλων Ιησουιτών στο νότιο άκρο τον 17ο αιώνα μ.Χ., οι Ολλανδοί έμποροι είχαν πείσει την κυβέρνηση πως πρέπει η χώρα να προφυλαχθεί από την ολέθρια επιρροή των ξένων. Το αποτέλεσμα ήταν να κλείσουν τα λιμάνια για όλους εκτός από τους εμπόρους αυτούς. Για διακόσια χρόνια κράτησε η πολιτική του απομονωτισμού, που άρχισε σιγά - σιγά να υποχωρεί. Έτσι δόθηκε στον Άγιο Νικόλαο η ευκαιρία να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην Άπω Ανατολή.
...................
...............(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Χακοντάτε,
λιμάνι της βόρειας Ιαπωνίας,
εγκαταστάθηκε Ρωσική Πρεσβεία και το προσωπικό της χρειαζόταν εφημέριο.
Ο Ιωάννης, που πριν τελειώσει την ακαδημία είχε καρεί μοναχός, είχε μετονομασθεί σε Νικόλαο και είχε χειροτονηθεί Πρεσβύτερος το 1860 μ.Χ. από τον Μητροπολίτη Νόβγκοροντ και Αγίας Πετρουπόλεως Γρηγόριο, ήταν εκείνος που με χαρά δέχθηκε να εργαστεί ιεραποστολικά στην Ιαπωνία. Και έτσι το 1861 μ.Χ., σε ηλικία 26 ετών, ο νεαρός ιερομόναχος ξεκίνησε χωρίς συνοδεία και ταξίδεψε στην Σιβηρία. Έτσι έφθασε στο Χακοντάτε ως εφημέριος του διπλωματικού σώματος. Από εκεί έστειλε γράμμα στον Μητροπολίτη της Αγίας Πετρουπόλεως περιγράφοντας τον πολιτισμό, την ευγένεια και τον λεπτό χαρακτήρα των Ιαπώνων. Τους θαύμαζε γι' αυτά και όμως συγχρόνως τους λυπόταν, επειδή τους έλειπε το κυριότερο: η Ορθόδοξη πίστη.
Στο Χακοντάτε δεν τον είχαν υποδεχθεί θερμά ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Ιάπωνες. Ειδικά οι τελευταίοι, εξ' αιτίας του χρόνιου απομονωτισμού τους, δεν είχαν την διάθεση να ακούσουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αυτό αποθάρρυνε κάπως το Νικόλαο. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1861 μ.Χ., όμως, δέχθηκε της επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Ιννοκεντίου, ιεραποστόλου της Αμερικής. Εκείνος τον επετίμησε για τον φθίνοντα ενθουσιασμό του και τον συμβούλεψε να μάθει την ιαπωνική γλώσσα. Έτσι και έγινε. Ο Άγιος Νικόλαος έμαθε την γλώσσα και άρχισε να κηρύττει. Κάποια βραδιά, λοιπόν, καθώς μελετούσε στο κελί του, βλέπει ένα σαμουράι να ορμά στο δωμάτιό του με το σπαθί στο χέρι. Θα τον έσφαζε, του είπε, εάν δεν σταματούσε να «διαφθείρει» με τα κηρύγματά του τους ντόπιους. Ταπεινά ο Άγιος Νικόλαος δέχθηκε να πεθάνει, αν όμως πρώτα ο επίδοξος δολοφόνος του θα μάθαινε τι μελετούσε την ώρα εκείνη. Ο σαμουράι άφησε το σπαθί του, για να ακούσει τι είχε να του πει ο Άγιος. Και έτσι αυτός άρχισε να του εξηγεί την δημιουργία του σύμπαντος από τον Θεό, το σχέδιο της Θείας Οικονομίας και πως ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο. Το αποτέλεσμα ήταν, ο παραλίγο δήμιός του να κατηχηθεί και να βαπτισθεί. Λίγα χρόνια αργότερα ο σαμουράι Τακούμα Σαβάμπε έγινε ο πατήρ Παύλος, ο πρώτος Ορθόδοξος Ιάπωνας ιερέας. Ακολούθησαν χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, μεταφράσεως λειτουργικών βιβλίων και της Αγίας Γραφής και έντονης κατηχητικής διακονίας.
Το έτος 1880 μ.Χ., μετά από πολλά χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, εξελέγη και χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Ιαπωνικής Εκκλησίας της Ρωσικής Διασποράς. Το ιεραποστολικό του έργο ήταν πολύ μεγάλο. Κατήχησε και βάπτισε χιλιάδες ανθρώπους. Φρόντισε για την ανέγερση ναών, την πνευματική καλλιέργεια και την λειτουργική αγωγή του εφημεριακού κλήρου. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο Ορθόδοξος ιεραπόστολος οφείλει να έχει ανοιχτές τις πόρτες του σπιτιού του, γι' αυτούς που επιθυμούν μια προσωπική επικοινωνία και να μεταβαίνει πρόθυμα όπου υπάρχει δυνατότητα μεταδόσεως του Ευαγγελίου».
Ο Άγιος Νικόλαος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1912 μ.Χ.
Ανάλυση ονόματος*
ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ο εκ του λαού νικητής, η νίκη του λαού.
Παραπολύ συγκινητικά τα για τον άγιο Νικόλαο τον Ιεραπόστολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ!
Να έχεις την ευχή του, περιστεράκι μου...
αμην...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤῶ...
όλοι μας να έχουμε την ευχή του...
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρε και αγαλου Σαλη με τον ζεστο ιστοτοπο σου και με την ομορφη παρεα σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα λέγατε να πούμε μια κοινή μέρα και ώρα να προσευχηθούμε υπέρ της δοκιμαζόμενης ανθρωπότητας (είτε με φυσικές καταστροφές, είτε με πολέμους) διαβάζοντας ας πούμε τους ψαλμούς 145, 131 και 50; Θα πρότεινα την Τετάρτη 14/3, και ώρα 21:00, ώστε να δουν την δημοσίευση και άλλοι αδελφοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
Να κι ένας σύνδεσμος για όσους δεν έχουν τους ψαλμούς και θα επιθυμούσαν να τους διαβάσουν:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.myriobiblos.gr/bible/ot/chapter.asp?book=24
Ήλος
Ήλε
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε...
Τετάρτη αργά κατά τη μία θα μπορούσα...νωρίτερα, δυστυχω΄ς δεν μπορώ
Μήτσο μου Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Χαίρομαι που είσαι χαρούμενος.
Να έχεις πάντα την ευχή της Ευανθίας που τόσο αγάπησες και με τόση αυτάπαρνηση φρόντισες...
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΗΛΟς?
ΑπάντησηΔιαγραφήκαρφί?
Ήλος:καρφίον πλατυκέφαλον, μάλλον προς διακόσμησιν παρά προς πραγματικόν κάρφωμα, λέει το λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του Σταματάκου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γρηγόρης ο Ζαγοραίος, μας είπε ότι υπάρχει και άγιος με αυτό το όνομα, δεν το ήξερα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤῶ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμοῦ θύμισε
το-υπό τῶν τῦπων τῶν ήλων.
ΟΥΤΕ εγῶ ήξερα για τον Αγιο.
θα δῶ τον συναξαριστή.
ναστε όλοι καλα!
Ευχαριστούμε και μεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε να πάμε να ανάψουμε και ένα κεράκι για τους έρμους τους Γιαπωνέζους, μα...πραγματικά...δεν θέλω να τα κατηγορήσω τα ξεφτέρια μου, αλλά...με τέτοια... σεισμοπάθεια...πώς φτιάξαν σε αυτό το έδαφος πενήντα πυρηνικούς αντιδραστήρες;
Έλεος δηλαδή, έλεος...
Δεν τους πέρασε από το μυαλό η πιθανότητα μιας βλάβης;
Έστω μιας στο εκατομμύριο;
Δεν καταλαβαίνω, πώς είχαν τόση αυτοπεποίθηση ότι δεν θα τους συμβεί ατύχημα- οι προκομένοι μου άνθρωποι...
Ο Θεός ας τους βοηθήσει, όσο του το επιτρέπουν...
Σαλογραία μου, εγώ είπα στις 21:00, εσύ είπες στις 1:00, ας πει κι ένας ακόμα αδερφός ή αδερφή κάποια ώρα πρωινή, κι ας φτιάξουμε τρεις ομάδες. Μία σε ώρα πρωινή, μια σε ώρα βραδινή (21:00) και μια σε ώρα μεταμεσονύκτια (1:00) και ας συμμετάσχει καθένας σε όποια μπορεί από αυτές, την ημέρα της Τετάρτης, λέγοντας τους 3 ψαλμούς υπέρ του δοκιμαζόμενου κόσμου μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
55 πυρηνικά εργοστάσια
ΑπάντησηΔιαγραφή17 πυρηνικοι Αντιδραστήρες
συμπερασμα=
η φιλαργυρία
προκαλει
εγκεφαλική
ανοήσια
και διανοητική βλακεία.
ο Θεός να συχωρέσει όλα αυτά τα εγκλήματα.
εξ αμελειας...κλπ.
αμην.
Δεν υπάρχει άγιος Ήλος αλλά η εκκλησία εορτάζει την εύρεση των τιμίων Ήλων στις 6 Μαρτίου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ένας εξ αυτών βρίσκεται στην μονή του Αρχαγγέλου στην Θάσο, μετόχιον της Ι.Μ.Φιλοθέου Αγίου Όρους. Ο δεύτερος τοποθετήθηκε στην περικεφαλαία του Μεγάλου Κωνσταντίνου κι ο τρίτος στην βάση της στήλης που τοποθέτησε ο Μ. Κωνσταντίνος στην Νέα Ρώμη, η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα και ονομάζεται cemberlitas (δηλ. η κολόνα με τα τσέρκια, τα μεταλικά στεφάνια που κρατούν τους δακτύλιους ενωμένους) στην Κων/λη.
Τον τέταρτο ήλο, έριξε η Αγία Ελένη στην θάλασσα, κατά την επιστροφή της από την Ιερουσαλήμ στην Κων/λη, γιά να παύσει η θαλασσοταραχή και να γλιτώσει το πλοίο που επέβαινε από το ναυάγιο...
Ας ευχηθούμε να μας προσηλώσει κι εμάς ο Κύριος στόν χριστό ζυγό Του, ώστε να γλυτώσουμε τα ναυάγια και τα "τσουνάμι" της παρούσης ζωής!
Αχ Γρηγοράκη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για τη διόρθωση.
Είμαι βοοοοόδιιιι!
Στούπος που λέει και το Στελάκι.
Λάθος κατάλαβα...
Τον ένα άγιο Ήλο, αξιώθηκα και τον προσκύνησα στο υπέροχο Μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Θάσο, όταν είχα βρεθεί "τυχαία"πριν λίγα χρόνια.
Και ήταν μεγάλη η χαρά μου γι αυτή την προσκύνηση...
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@12:45
Μα για Όνομα!
Ούτε δυο πυρηνικών αντιδραστήρων άχυρα, δε μπορώ να ξεχωρίσω η λεγάμενη!
Καλά που μου τα ξεμπέρδεψες αγαπημένο μου!
Είχα τσουνάμι εν κρανίω!
Τώρα που έμαθα ότι είναι ΜΟΝΟ 17 οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, ένιωσα λίγο καλύτερα!
.................
(Γελάμε λίγο με τα τραγικά...να ελαφρύνει το κλίμα...)
για την Θἀσο είχα ακούσει
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό μια εν Χριστῶ αδελφή
πριν χρονια-οτι Αυτα τα καρφιά Του Χριστοῦ μας
Ε Υ Ω Δ Ι Α Ζ Ο Υ Ν....
ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ, ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ
ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΡΦΙΑ ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ+ΘΕΟΥ ΜΑΣ,
αμην
ο Θεος να μας αξιωσει να παμε
να προσκυνήσουμε.
ευχεσθε.
ευχαριστῶ.-
καλο απογευμα
Αγαπημένο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν το προσκύνησα δεν ένιωσα ευωδία...
Μπορεί σε άλλους να έδωσαν αυτή τη χάρη...
Στον καθένα δίδεται κατά την ανάγκη και κατά το συμφέρον...
ΘΥμάμαι όταν βρέθηκα πριν χρόνια στον Αγιο Ραφαήλ στη Θερμή,μες στο ναό, είδα σε μια θήκη κάτι οστά και τα προσκύνησα μάλλον αφηρημένα και μάλλον κακοπροαίρετα, διότι, με την άκρη του νού μου, δεν πίστεψα ότι ανήκαν πράγματι της αγία Ολυμπία όπως έγραφε απέξω το κουτί...
"Γύρευε τίνος τυχαίου είναι τα έρμα κοκαλάκια και τα βάλαν εδώ οι παπάδες για τους αφελείς..." μου είπε ο κακός, υποχθόνιος λογισμός.
Στάθηκα εκεί, μπροστά τους και χάζευα στο ναό...
Δεν πλησίασε κανείς.
Μετά από λίγα λεπτά, θα φεύγαμε και ξαναπήγα και προσκύνησα το εν λόγω κουτί με τα οστά, πάλι αφηρημένα, πάλι μηχανικά...μεταξύ πίστεως και καχυποψίας...
Ε λοιπόν, σε κείνη τη δεύτερη προσκύνηση το κουτί, ευωδίαζε...
Πραγματικά, αλλοιώθηκα.
Συγκινήθηκα.
Δεν έψαξα να βρω το βίο αυτής της αγίας Ολυμπίας.
Γνωρίζει κάποιος να πει δυο λόγια;
To Μοναστήρι των Καρυών στην Λέσβο, διακόσια χρόνια πριν το μαρτύριο του Αγ. Ραφαήλ ήταν γυναικείο μοναστήρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μοναστήρι αυτό εγκαταβίωσε η Ολυμπία μοναχή. Κατάγονταν από την Πελοπόννησο και από 10 ετών έμεινε ορφανή. Πήγε στο μοναστήρι των Καρυών όπου η θεία της ήταν ηγουμένη (το όνομά της Δωροθέα).
Στα 19 της χρόνια η Ολυμπία λαμβάνει το μοναχικό σχήμα. Στα 25 της γίνεται ηγουμένη.
Στις 11 Μαΐου 1235 ανέβηκαν στο μοναστήρι κακούργοι πειρατές. Τις 30 μοναχές τις κακοποίησαν και πολλές έφυγαν στα βουνά.
Η ηγουμένη Ολυμπία και η αδελφή Ευφροσύνη που ήταν γριά έμειναν στο μοναστήρι και υπέφεραν τα πιο πολλά βασανιστήρια.
Την Ευφροσύνη την κρέμασαν σε ένα δέντρο και την έκαψαν.
Την Αγία Ολυμπία αφού την έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες, πύρωσαν μια σιδερένια βέργα και την πέρασαν από το ένα αφτί της στο άλλο.
Με το φριχτό αυτό βασανιστήριο παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο στις 11 Μαΐου 1235.
Άς έχουμε όλοι τις πρεσβείες της.
Παναγιώτης
11/5 EOPTH+
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΟΣΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΙ Η ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ
Ή όσια Ολυμπία και ή όσια Ευφροσύνη έζησαν τον ΙΓ' αιώνα και παρέδωσαν την ψυχή τους με μαρτυρικό θάνατο στις 11 Μαΐου του 1235. Ή Ολυμπία γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς πο
ύ καταγότανε από την Κωνσταντινούπολη.
ο πατέρας της ήταν Ιερεύς και ή μητέρα της κόρη Ιερέως.
Από την Κωνσταντινούπολη, άγνωστο για ποιο λόγο, έφυγαν και κατοίκησαν στην Πελοπόννησο.
Σέ ηλικία δέκα ετών ή Ολυμπία έχασε τους γονείς της και οι συγγενείς της την έστειλαν στο μοναστήρι των Καρυών της Θερμής, τη σημερινή Ιερά Μονή του Αγ. Ραφαήλ,
όπου ή τότε ηγουμένη Δωροθέα ήταν θεία της Ολυμπίας.
Σε ηλικία 19 ετών έγινε ή Ολυμπία μοναχή και σε ηλικία 25 ετών, όταν απέθανε ή
θεία της, έγινε ηγουμένη.
Έπειτα από δέκα χρόνια, στις 11 Μαΐου του 1235, πειρατές ήλθαν στη Μυτιλήνη,
πήγαν στο μοναστήρι, διασκόρπισαν τις τριάντα μοναχές και όσες δεν πρόλαβαν να φύγουν, τις κακοποίησαν.
Την ηγουμένη και μια γερόντισσα Ευφροσύνη τις βασάνισαν φοβερά.
Την Ευφροσύνη, αφού την κρέμασαν σε δένδρο, την έκαψαν.
Την Ολυμπία την έκαυσαν σ' όλο το σώμα με λαμπάδες και έπειτα πέρασαν πυρωμένη σιδηρόβεργα στα αυτιά της και τέλος κάρφωσαν το βασανισμένο σώμα της με είκοσι καρφιά σε μια σανίδα και έτσι με τη σανίδα το ενταφίασαν μετά την αναχώρηση των πειρατών.
ο βίος και το μαρτύριο των δύο τούτων αγίων γυναικών έγιναν γνωστά κατά το έτος 1959, όταν βρέθηκαν τα σεπτά λείψανα των αγίων της θερμής και έγινε γνωστή με θείες αποκαλύψεις ή Ιστορία τους, όπως και οι τάφοι με τα σεπτά λείψανα τους.
Στον τάφο της αγίας "Ολυμπίας βρέθηκαν και τα είκοσι καρφιά με τα όποια την είχαν καρφώσει.
Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Όσίως μονάσασα των Καρυών τη Μονή εν ταύτη ένήθλησας, των πειρατών τη χειρί κτανθείσα, θεόληπτε όθεν άρτι γνωσθείσα, επινεύσει τη θεία, έδειξας Ολυμπία, την σήν άθλησιν πάσι, διό σε όσιομάρτυς Χριστού μακαρίζομεν.
7:04
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ τώρα γυναικείο μοναστήρι είναι.
(η Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ...Καρυές Λέσβου)
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμαθα κάτι καινούργιο και σήμερα!
:-)
Να έχουμε την ευχή της!
παρακαλῶ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε την αφορμή αυτή
τα θυμηθήκαμε κι εμεῖς.
σε ευχαριστοῦμε,επίσης...λοιπον.
Αμην,τις Ευχές όλων τῶν Αγίων Τοῦ Χριστοῦ μας.
Kαλημέρα Σαλογραία και σε όλη την παρέα. Θα γράψω δυο λεπτομέρειες απο την αγία Ολυμπία την μεγαλομάρτυρα και ίσως γίνει πιο δική σου Αγία. Ζούσε στην Πάτρα όσο ήταν μικρή και αργότερα έφυγε για το μοναστήρι όταν έχασε τους γονείς της. Το άλλο που θέλω ν αναφέρω είναι ότι ένα απο τα καρφιά του μαρτυρίου της πήρε ως ευλογία η οικογένεια του κ Παπαδημητρίου που είχαν('εχουν;) τις εκδόσεις Αστέρος στην Αθήνα. Η ευλαβεστάτη σύζυγός του έβαλε το καρφί στο εικονοστάση του σπιτιού τους και το τιμούσε όπως έπρεπε. Το καρφί αυτό ΄υστερα απο κάποιο χρονικο διάστημα άρχισε να υγραίνεται και να ευωδιάζει και στην αρχη έμειναν εκστατικοί απο το θέαμα και δεν πίστευαν στα μάτια τους, α. Ομως αυτό συνέχισε να βγάζει μύρο που άρχισαν να το μαζεύουν σε βαμβάκι. Εκείνο το καιρό βρέθηκε στην Αθήνα Αγιορείτης μοναχός που τους γνώριζε για να περιποιηθεί την μητέρα του που είχε χάσει το φως της. Του ανέφεραν τα περι μυρόβλησης του καρφιου και αυτός πολύ συγκινημένος ζήτησε λίγο απο το μύρο του καρφιου για την άρρωστη μητέρα του. Οταν την σταυρωσε με πίστη στην αγία το θαύμα έγινε και η μητέρα του βρήκε πάλι το φως της. Αν βρω το όνομα του ιερομονάχου θα σου το γραψω. Καλή σου μέρα Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα, καλά, θα τρελαθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούσε στην Πάτρα, η αγία Ολυμπία;
Πω πω! Εντάξει.
Κάτι έχω πάθει τώρα...
Εν τω μεταξύ, ο πατέρας μου,πριν κάμποσα χρόνια, μπορεί και 25, έφτιαξε ένα ιδιωτικό εκκλησάκι, αφιερωμένο στους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη που το λειτουργούσε κάθε Τρίτη του Πάσχα.
Με αυτά τα στοιχεία που μου δώσατε, νομίζω ότι πρέπει να τοποθετήσω εκεί προσεχώς και την εικόνα της αγίας μεγαλομάρτυρος Ολυμπίας.
Ας πρεσβεύει για όλους μας, τους εξανδραποδισμένους από την αμαρτία...
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΊΔΕς η Αγία Ολυμπία?
κόβει βόλτες στο σπίτι σου
και
δεν τόχες καταλάβει!!!
:-)
καλημέρα!
:-)Ναι φοβερόοοο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόβει βόλτες στο σπίτι μου, στη γειτονιά μου και γω ή βλαμμένη είχα νοερά ψιλοχλευάσει τα μαρτυρικά κοκκαλάκια της.
κλαψ!
Ευτυχώς που οι άγιοι δεν μας κρατάνε μούτρα!
Ευτυχώωωως!
Ούτε καν ο αγιώτατος Τσάρος Νικόλαος δεν μου κράτησε μούτρα, όταν αρνούμενη, η άθλια,διαρρήδην και ΑΠΟΛΥΤΩΣ την αγιότητά του
( διότι αντιπαθώ τους βασιλιάδες)
είχα αφαιρέσει από την έκδοση βιβλίου για τον άγιο Ιωάννη Μαξιμόβιτς που μεταφράζαμε εκείνο τον καιρό,στα 2000 μ.Χ. αφαίρεσα -λέω, απ'το βιβλίο- την άποψη του Αγίου Ιωάννη Μαξιμόβιτς, που δήλωνε ευθαρσώς ότι είναι άγιος ο Τσάρος Νικόλαος,
το αφαίρεσα,
προκειμένου να μη μας κράξουν τυχόν κάποιοι, ως "φιλοβασιλικά φασιστόμουτρα"...
Αφαίρεσα τη σχετική σελίδα από τη μετάφραση της ελληνικής έκδοσης, και ο Τσάρος Νικόλαος,του οποίου αγνοούσα και την όψη απολύτως, μέρα μεσημέρι μου έδωσε τα μυαλά στο χέρι και με τη βεβαιότητα της αγιοσύνης του, με άφησε άναυδη, ΠΟΥ να τα εξιστορήσω και που να τα μολογήσω, και ΠΟΙΟΣ θα με πιστέψει;
Αλλά αυτό έχει πολύ μικρή σημασία, αγαπημένα μου...
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ,
ΚΟΠΑΝΙΕΜΑΙ...
ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ...ναι ναι...και πες με, φονταμενταλίστρια,θεούσα, λαλημένη, σκορδοκαϊλα μου!
Κάντο λίγο πιο σαφές αυτό με τον Τσάρο Νικόλαο , μην μας αφήνεις στην αγωνία. Αφού το έγραψες που το έγραψες, πέστο λίγο πιο αναλυτικά, όχι τόσο ασαφώς! Βίκυ
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήi, prefer kings+Queens my dear...
:-)
διότι τελευταία πήξαμε στους
"δημοκρατικο-σοΣΙΑλ0"ληστες-φασίστες.......
καλύτερα ένας καλός βασιλιάς
όπως στα παραμύθια...
με τις βασιλοπούλες
παρά
στούς λαθροεραστές του φασισμοῦ
της ΥΠατιαΣ
(Α.Τ.Ι.Α=Αγνωστου Ταυτὀτητος-Ιπτάμενα?-αντικείμενα)
Βίκυ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να το κάνω πιο σαφές...
Μόνο αν θα βρισκόμασταν από κοντά...ή μόνο στα ημερολογιά μου μετά θάνατον...
:-)
@12:15
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει...
Δηλαδή πρέπει να πιάσουμε ή τη μία άκρη ή την άλλη;
Δηλαδή, ο ίσιος δρόμος χάθηκε;
Μα για Όνομααα!
;-)
ΧΑΧΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήίσιος δρομος...??
ποῦντος????
έχει καταληψίες ο δρόμος!!!!
οκ-σοβαρα,
δεν ξερω τι θα μπορούσε να κανει ενας
βασιλιας
όμως φανταζομαι
οτι ΔΕΝ θα έκλεβε.
θα ήθελα εναν καλο βασιλιά
με μεγάλο παλάτι
και να ταιζει οοοοοοοοοοοοοοολους τους φτωχους
που θα παψουν να ειναι φτωχοι
διοτι θα τους δωσει οοοοοοοοοοοοοοοοοολα τα καλα
και
στον κηπο
θα παιζουν οοοοοοοοοοοοοοοοοολα τα παιδακια
ΚΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΜΗ!!!!!!!!!!!!
KANE YΠΟΜΟΝΗ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΩΓΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ 12:36..ΤΟΤΕ ΘΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΠΩΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ..Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ..ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό στάδιο;
Θα με πάνε σε στάδιο;
Τι να κάνω στο στάδιο;
1.18
ΑπάντησηΔιαγραφήλες?(ποιές προφητείες???)
ΕΥΧΑΡΙΣΤῶ!
λες να το προλάβω?!!?
δεν ξέρω καν αν θα ξημερωθῶ αύριο!!!
@1:26
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου, αύριο λές; ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...
ΔΕΝ ΞΈΡΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΆΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΥ.
Ο εκλεκτός μας φίλος ο π. Θεοδώρητος Μαύρος, ενώ είχε άριστες εξετάσεις, και ένιωθε απολύτως υγιής, έπαθε ΞΑΦΝΙΚΑ το έμφραγμα, ενώ μιλούσε με έναν καλό άνθρωπο, στο τηλέφωνο.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει το τηλεφώνημα...
Κατάλαβες;
ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΚΡΟΗΜΕΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ...ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...
ΓΙ ΑΥΤΟ...ΜΟΝΟ Η ΑΛΛΗΛΟΠΕΡΙΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΧΩΡΕΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ
ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ...
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...
MΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ;..ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΓΑΠΗΤΗ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ΠΟΥ Ο ΛΥΚΟΣ [ΟΠΩΣ ΛΕΓΕΙ Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ]ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ..ΠΗΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη με εκπλήσσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείς ότι ελκύεσαι από τους Γκρίζους Λύκους;
:-Ο
Παρόλο αγαπητή Σαλογραία που έχω από εκεί φλέβα ,αυτή η φυλή δεν θα υπάρχει κατά τις προφητείες.Θα δείξει!
ΑπάντησηΔιαγραφήπην
Τι μπορεί να κάνει λες μια σαλογραία σε ένα στάδιο; ΘΑΥΜΑΤΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε βλέπεις την γνωστή αοιδό εξ Αμερικής πως ξεσηκώνει τα πλήθη, γριά γυναίκα, στα στάδια;
Μην υποτιμάς καλή μου σαλογραία τη δύναμη των γραιών.
Θυμούμαι -ας είναι καλά η ψυχούλα της εκεί που είναι- τη γιαγιά μιας φίλης, που σε έναν καυγά του υιού της στον δρόμο με άλλον αυτοκινητιστή, βγήκε από το αυτοκίνητο προς υπεράσπιση του γιου της. Πρέπει να ήταν καμιά εβδομηνταριά χρονών όταν συνέβησαν τα γεγονότα αυτά.
Βγήκε που λες, έχοντας καρδιά, καταράκτη, τα 70 χρόνια της και άλλα τινά να προσπαθούν να την κάμψουν, σηκώνει μια κλάρα θεόρατη που είχε αποκολληθεί λόγω του αέρα από παρακείμενο πλάτανο λες και ήταν πούπουλο, και την φέρνει κατακέφαλα στον άνθρωπο που είχε πιαστεί στα χέρια με το πεφιλημένο τέκνο της.
Όχι παίζουμε!
Η αλήθεια είναι, δεν ξέρω πόσα εισιτήρια θα έκοβες, αλλά πίστεψε με, γριά και δη σαλή, πολλά μπορεί να κάνει σε ένα στάδιο!
Ήλος
Επίσης, πριν λίγο με κάλεσε το βράδυ η αδελφή μου να συμφάγουμε το βράδυ, κατά συνέπεια δε θα μπορέσω ούτε κι εγώ το βράδυ στις 21:00 να διαβάσω τους ψαλμούς, κατά συνέπεια το μεταθέτω για τις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
Ήλε, μπαχαχααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυθύμησα βρεεεε!
Αλλά ο Χριστούλης,
μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ
ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...
Από το Χριστούλη τα ξεπατικώσανε τα κηρύγματα
της ΜΗ ΒΙΑΣ
οι κάθε λογής κουλτουριάρηδες
και πέταξαν οι κερατάδες,
( αφού εγκολπώθηκαν τα προχωρημένα πολιτισμικά κηρύγματα της ΜΗ Βίας)
πέταξαν,λέω, απέξω το ΧΡιστούλη που τα ΠΡΩΤΟΚΗΡΥΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΥΡΙΩΤΑΤΑ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΠΡΩΤΟΣ, και κάνουν ότι, δεν τον γνωρίζουν, σα δε ντρέπονται,
ΟΙ ΠΑΛΙΟΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!
ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ,
ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΧΑΛΚΑ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΘΑ ΤΟΝ ΦΟΡΑΓΑΝΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΗΞΕΡΕ Ο ΘΥΡΩΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥΣ...
ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΑΓΑΝ ΣΤΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ,
ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ...
:-(
Ήλε
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία λοιπόν...
Μία μετά τα μεσάνυχτα, όποιος μπορεί, τουλάχιστον ένα κατοστάρι κομποσκοίνι υπέρ σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου...
Και καμιά στρωτή μετάνοια, αν η υγεία το επιτρέπει...
Οταν λέω στρωτή εννοώ από την όρθια στάση να πέφτει μέχρι το δάπεδο με το σώμα διπλωμένο και ξανά πάλι όρθιος και ξανά στο δάπεδο- χώμα...
Το καλοκαίρι στην εκδρομή που πήγα στην Ουκρανία με τη Σύνοδο των Ενισταμένων Ελλάδος, είχα γνωρίσει μια ρωσικής καταγωγής ψυχή που έκανε από εκατό μέχρι 700-1000 στρωτές μετάνοιες κάθε μέρα...
Και ήταν μέσης ηλικίας, η ωραία κυρία(άσε η νηστεία της...έτρωγε ελάχιστα...).
Με τόση στρωτή μετάνοια, γι αυτό αντέχουν πολύωρη ορθοστασία, στις ακολουθίες οι Ρωσοι-Ουκρανοί-Ρουμάνοι-Βούλγαροι και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΟΥΣ...
Το εξήγησα και λογικά...
Το κατάλαβα...
;-)
Η Ορθοπραξία γυμνάζει απίστευτα και την ψυχή και το σώμα...
:-)
Ήλε έγραψες:"Δε βλέπεις την γνωστή αοιδό εξ Αμερικής πως ξεσηκώνει τα πλήθη, γριά γυναίκα, στα στάδια;"
ΑπάντησηΔιαγραφή.................
Για ποια λες; δεν κατάλαβα...
Την Madona φυσικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα κατά νου την "γιαγιά της ροκ" όπως συνηθίζεται να την αποκαλούν, Tina Turner. Σήμερα είναι 72 χρονών, ενώ το 2008-2009 δηλαδή σε ηλικία 70 ετών, έκανε παγκόσμια τουρνέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ό,τι αφορά τώρα τη μη χρήση σωματικής βίας, δίκιο έχεις καλή μου Σαλογραία. Αλλά που να το σκεφτεί τότε η καλή μου η γιαγιά που μνημόνευσα το περί μη χρήσης βίας, όταν είδε να χειροδικούν πάνω στο κλωσόπουλό της. Ξύπνησε η Μπουμπουλίνα μέσα της και σαν άλλη Σαπφώ Νοταρά ανεφώνησε μπουρλόοοτοοοοοο! Βέβαια, θα 'τανε πενήντα χρονών τότε που έγιναν αυτά το "κλωσόπουλο", αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα από εμένα πως βλέπει η μάνα τα παιδιά της, όσο κι αν μεγαλώσουν.
Ήλος
Ανώνυμε 5:47, αυτή είναι μεσήλιξ! :-P
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά δε θέλει ο άνθρωπος,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ν' ήμερος να 'ναι άκακος,
λίγο φαΐ, λίγο κρασί,
Χριστούγεννα κι Ανάσταση...
(Οδυσσέας Ελύτης)
http://www.youtube.com/watch?v=7MCGB0LRGk4
Σοφία μου στο αφιερώνω. Πάντα με συγκινεί αυτό το ποίημα όταν το ακούω μελοποιημένο. Μακάρι να μπορούσες να ακούσεις και τη μουσική του. Από την άλλη, τίποτα δεν εμποδίζει την ψυχή σου να φτιάξει τη δική της μελωδία...
Να εύχεσαι για εμάς Σοφία μου ν' ανοίξει ο πανάγαθος τα ώτα της ψυχής μας εμάς των ακουόντων, ν' ακούσουμε με εκείνα τον Λόγο Του. Γιατί με τα σωματικά μας αυτιά πολλά ακούμε, αλλά λίγα καταλαβαίνουμε...
Με αγάπη,
Ήλος
Ήλε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταπληκτικό το τραγούδια...
Ευχαριστώ!
Αγαπητή Σαλογραία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να σε ρωτήσω αν στην Σύνοδο Ενισταμένων Ελλάδος, Πρόεδρος είναι ο Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός;
Παναγιώτης
http://www.parembasis.gr/2006/06_06_06.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/osios_onoyfrios_aigyptios.htm
ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
ΚΑΙ
ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ.................
(ένας εκ τῶν πολλῶν +Αγίων του Χριστοῦ μας_)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή