Φαρμακωμένο μου
κάποτε, όταν ήμουν σαλονέα, είχα παρακολουθήσει σεμινάρια επικοινωνίας.
Θυμάμαι μια φράση στην οποία, είχε λυσσάξει να επιμένει η εισηγήτρια:
-Το μήνυμα που στέλνεται ΔΕΝ είναι και το μήνυμα που λαμβάνεται...
Αν αυτό, οι άνθρωποι το κράταγαν μονίμως κατά νούν, θα επικοινωνούσαν πιο ψύχραιμα,
θα εκπλήσσονταν λιγότερο,
και ...κυρίως
θα... σεληνιάζονταν -"χριστιανικώς"- ελαφρότατα.
Σε ασπάζομαι με όλη την εν Κυρίω αγάπη
Ευχόμενη τα καλύτερα ψυχή τε και σώματι
Σαλογραία
.....................................................................................
Ανέκδοτο
Πωλητής cola...
Πωλητής εταιρείας παραγωγής αναψυκτικού τύπου Cola, επιστρέφει απογοητευμένος από επαγγελματικό ταξίδι στη Μέση Ανατολή.
Τον ρωτάει φίλος, “Γιατί δεν είχες επιτυχία με τους Άραβες;”
Κι ο πωλητής:
“Όταν πήγα στη Μέση Ανατολή, είχα πολύ αυτοπεποίθηση και ήμουν σίγουρος ότι θα έκανα τρελές συμφωνίες με τους Άραβες. Αλλά δεν μιλούσα Αραβικά και σκέφτηκα να περάσω το διαφημιστικό μήνυμα της εταιρείας με τις τρεις ακόλουθες εικόνες από αριστερά προς τα δεξιά:
Πρώτη εικόνα: Ένας άντρας ξαπλωμένος στην καυτή έρημο… τελείως εξαντλημένος και ημιλιπόθυμος.
Τρίτη εικόνα: Ο άντρας είναι τελείως αναζωογονημένος.
Τοποθετήσαμε αυτές τις αφίσες παντού αλλά οι πωλήσεις ήταν μηδενικές!
“Μα θα έπρεπε να είχε επιτυχία η καμπάνια και να σημειώνατε μια μικρή τουλάχιστον αύξηση των πωλήσεων!”, λέει ο φίλος.
Κι ο πωλητής:
Ενδιαφέρον και Διδακτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ανέκδοτο πολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ από αριστερά διαφήμιση τα είπε όλα.
Χιχιχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και γω την καλή ψυχή που μου έστειλε το καλαμπούρι...
Κρίμα που δεν μπόρεσα να τοποθετήσω
(τεχνικώς γκάου η γραία)
τις τρεις φωτό παράλληλα στο ίδιο επίπεδο, και η μία πήγε από κάτω...
Θα ήταν περισσότερο κατανοητό το ανέκδοτο, στην ανάγνωση...
Χαχαχα... Καλή μου σαλογραία, περισσότερο γέλασα με το "σαλο-νέα" σου, παρά με το ανέκδοτο. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ότι αφορά τώρα στο θέμα σου.
Τεράαααααστιο θέμα προς συζήτηση αυτό.
Δε θυμάμαι που το είχα διαβάσει -σε κάποιο άρθρο μάλλον- ότι σκεφτόμαστε με εικόνες.
Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει, πάντως, είναι πολύ δύσκολο να δώσεις να καταλάβει κάποιος σε μια συνομιλία ακριβώς αυτό που εννοείς.
Αν δε, τυγχάνει να συνομιλείς σε ακροατήριο ή συνάθροιση ανθρώπων, τότε είσαι μάλλον καταδικασμένος από χέρι, παρεκτός κι αν ο Παράκλητος περιφέρεται εντός του ακροατηρίου και ανοίγει τον εσκοτισμένο νου μας.
Δύο παραδείγματα έρχονται στον δικό μου νου, αυτή την ώρα.
Πρώτο παράδειγμα, θυμάμαι μια Κυριακή που είχα βρεθεί στον ναό της περιοχής μας, τον καλό παππούλη μας να λέει, πως θα μοιραστεί στο ευσεβές ακροατήριο ένα φυλλάδιο το οποίο θα γράφει για τους χιλιαστές.
Τα τερτίπια τους, τα πιστεύω τους, και την απαραίτητη αντιδιαστολή με τις ορθόδοξες θέσεις.
Και κει που μας έλεγε ο ιερέας περί του φυλλαδίου, τι ακούν τ' αυτιά μου λες, από παρακείμενο αδελφό με ύφος εκνευρισμένο και φωνή αγανακτήσεως;
"Αν είναι δυνατόν να μας δίνουν φυλλάδιο των χιλιαστών μέσα στην εκκλησία!"
Νόμιζε δηλαδή, ότι το φυλλάδιο μιλούσε ΥΠΕΡ των χιλιαστών και ότι το φυλλάδιο ήταν ενημερωτικό (τύπου ΣΚΟΠΙΑ) και ότι θα του το έδιναν να το διαβάσει μέσα σε ορθόδοξο ναό!!!
Την ζηλεύεις μετά την Σοφία Κολοτούρου ή δεν την ζηλεύεις;
Διότι πως να το κάνουμε σαλογραία μου, σκανδαλίστηκα ο σαλονέος!
Δεύτερο παράδειγμα, αν και δεν ήμουν παρών στα τεκταινόμενα, αλλά έχοντας υπόψη το πρώτο παράδειγμα, πραγματικά θαυμάζω, το πως μπορούσαν οι ομιλίες του Κοσμά του Αιτωλού, του Παππουλάκου κι άλλων, και άγγιζαν τόσο πολλούς από το ακροατήριο τους.
Χωρίς άλλος να καταλαβαίνει άλλα και λοιπές παρενέργειες.
Μιλούσαν σε ένα ακροατήριο εν πολλοίς αμόρφωτο και σκληρό.
Παρόλα ταύτα, το μήνυμά τους λαμβανόταν δυνατά και ξεκάθαρα, σε βαθμό συγκινητικό μάλιστα.
Τόσο, που να προκαλεί απορία.
Πως είναι δυνατόν αναρωτιέται κανείς, άνθρωποι που έχουν δαπανήσει ικανό χρόνο της ζωής τους με σκληρότητα και μες την αμαρτία, μέσα σε λίγη ώρα και με έναν λόγο να έρχονται σε μετάνοια;
Για μένα, δεν είναι λιγότερο από θαύμα το γεγονός αυτό.
Άδικο έχω λοιπόν να λέω ότι αν δεν υπάρχει ο Παράκλητος στην σύναξη και στην ομήγυρη, τότε η συζήτηση είναι καταδικασμένη στο γνωστό ρητό, "άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τ' αυτιά μου";
Ειδικά μάλιστα αν η συζήτηση είναι πνευματικού περιεχομένου.
Αν πρόκειται περί κουτσομπολιού -φευ- βρε πως γίνεται και όλοι καταλαβαίνουν μια χαρά και συνεννοούνται;
Άλλος κόβει κι άλλος ράβει, κι όλα ωραία και καλά...
Για δες από την άλλη όμως τι συμβαίνει αν πιάσεις ένα θέμα πνευματικό.
Άλλα λέει ο ένας, άλλα καταλαβαίνει ο άλλος κι αν υπάρχει και κανένας "εύθικτος" στην παρέα, βράσε όρυζα.
Μέχρι και στα χέρια είναι ικανοί να πιαστούν προασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια τους!
Βέβαια, τα είπες πολύ ωραία στην προηγούμενη ανάρτησή σου:
"Το χειρότερο όλων, να έχει η ψυχή μια τάση αρνητική, θυμού, ή απληστίας π.χ. και να μην υποψιάζεται ότι όλοι αυτοί οι λογισμοί είναι ΥΠΟΒΟΛΙΜΑΙΟΙ από μια εξαιρετικά ΜΟΧΘΗΡΗ,ΑΟΡΑΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, που κάθεται δίπλα στο αυτί τους και τους ψιθυρίζει τα χειρότερα, είτε για τον εαυτό, είτε για το συνάνθρωπο, πλημμυρίζοντάς τους με μίσος...".
Κάτι θα 'ξερε φαίνεται ο γέροντας Παΐσιος κι είχε μαλλιάσει η γλώσσα του στο θέμα των λογισμών!
Καλούς λογισμούς, λοιπόν, σε όλους μας...
Ήλος
:-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλε,
καλέ μου φίλε
(ωραία ρίμα)
τα καταπληκτικά μούτρα του έκπληκτου χιμπαντζή, δε σε άγγιξαν συναισθηματικώς;
Σαλογραια μου ειναι βασικες αρχες της εκπαιδευτικης γνωσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή1) οτι λετε δεν σημαινει οτι ειναι κατανοητο
2) οτι ακουτε δεν ειναι σιγουρο οτι καταλαβατε καλα
3) οποια διενεξη κραταει πανω απο 5 λεπτα δεν ειναι θεμα στιγμης αλλα θεμα σχεσης...ψαξτο λοιπον πιο βαθια το θεμα!!
Μήτσο
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τρείς σοφές προτάσεις,
μας ψέκασες,
μας σκούπισες,
μας τελείωσες!
Σ'ευχαριστούμε!
:-)
Καλή μου σαλογραία, όχι μόνον με άγγιξαν τα μουτράκια του συμπαθέστατου χιμπατζή, αλλά αισθάνθηκα ωσάν να κοιταζόμουν στον καθρέφτη! Βοηθάει και το αραιόν της κόμης μου βλέπεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉλος
Αυτό το "φαρμακωμένο μου" με τρελαίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φορά που λες,είχα περιπλεχθει σε τρελό καυγά άνω του πενταλέπτου ,που λέει κι ο Μήτσος ο γλυκόλαλος.Ξαναμένη και φαρμακωμένη ούσα και με υψηλά τα γράδα της αδικίας και την αυτολύπηση στο φουλ,κάνω έτσι και περνάω από ένα καθρέφτη τοίχου που υπήρχε εκεί γύρω,και πιάνω το φαρμακωμένο μου μούτρο να μοιάζει με το χιμπατζίκο σου...Αλήθεια λέω,με χιμπατζή ναρκισάγαθο-τι υπέροχη κλεμένη λέξη-έμοιαζα.Τότε δεν ήξερα τη λέξη,αλλά μου αποκαλύφθηκε στα μούτρα μου η αλήθεια που περιγράφεις στην ανάρτηση.
Φιλιά-
Ευχαριστούμε πολύ, Ήλε, για το σχόλιό σου :).
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ και γω όλους για την καλή παρέα αγαπημένα μου.
Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά και από κοντά, και όμως οι ψυχές μας, γίνηκαν αδελφοποιτές και ακουμπάνε....
εννοούσα, το σχόλιο 8.18.. (τα υπόλοιπα μηνύματα εμφανίστηκαν αργότερα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ήλος έκανε εξαιρετικές επισημάνσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, δεν είναι τι λέει ο άλλος τόσο, είναι περισσότερο, τι θέλουμε εμείς να ακούσουμε και κυρίως τι είδους σχέση έχουμε με τον άλλον...
ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΜΕ;
ΑΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΕΜΕΙΣ ΠΡΩΤΟΙ, και κλοτσιά να μας δίνει με τα λόγια του, στην κοιλιά, εμείς σαν αφοσιωμένοι Ραν Ταν Πλαν, θα τον κοιτάζουμε με λατρεία και θα επιθυμούμε να του χαρίσουμε
ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ
ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ...
;-)
Φίλε ή φίλη του 11:25, σε ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο, αλλά κυρίως την σαλογραία μας να ευχαριστείς, που με κόπο και μεράκι (και σε πείσμα των καιρών) έφτιαξε την σελίδα της και μας φιλοξενεί στον όμορφο κήπο της. Εγώ απλώς, βρήκα χώμα οργωμένο με τους κόπους της, χώμα αγαθό, και τσουυυυπ! Ξεφύτρωσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο το 'χεις μια τσουκνίδα (περί εμού μιλάω) να καμαρώνει δίπλα σε τριαντάφυλλα, γαρδένιες, αζαλέες, μανουσάκια; Έχουν θα μου πεις και οι τσουκνίδες την χρησιμότητά τους, ιδίως σε αφεψήματα. :-)
Να ευχαριστήσω κι εγώ με την σειρά μου λοιπόν. Για ποιο πράγμα με ρωτάτε; Μα για την καλή παρέα που είπε κι η σαλογραία πιο πάνω, η οποία ξέρω πως κάνει το απαραίτητο ξεχορτάριασμα του κήπου της, αφήνοντας με τον τρόπο αυτό το χώμα το αγαθό που προείπα. Και είμαι βέβαιος, πως πολλά ζιζάνια θα έχουν δει τα μάτια της να περιμένουν έγκριση προς ανάρτηση. Εκείνη όμως, δε δίνει χώρα, κι έτσι ξεπροβάλλει η ομορφιά που όλοι μας απολαμβάνουμε.
Ήλος
Εδώ είμαι και τον τελευταίο καιρό σας παρακολουθώ σχεδόν κάθε μέρα Σαλονέα μας (το κατά ψυχικήν διάθεσιν έχει σημασία).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω αυτά που σας εμπνέει ο Θεός και γράφετε.
Συγχώρα με, δεν έχω χρόνο πάντα να προσθέτω κι εγώ κάτι, πράγμα που πολύ θα ήθελα.
Για να καταλάβεις, όταν πρόλαβα και κάτι έγραψα για το προηγούμενο θέμα, ήδη είχες αναρτήσει το παρόν επόμενο (ίσως βέβαια το στείλω τελικά έστω και καθυστερημένα).
Ίσως είναι και πιο θεάρεστο σύμφωνα με το : ΄΄καλύτερα να ακούς, παρά να μιλάς΄΄.
Διευκρινίζω πως το καλαμπουράκι, το μετέφερα από κάποιο άλλο μπλοκ.
Το ΄΄καλή ψυχή΄΄ που με προσφώνησες και αμήν γένοιτο και σ ευχαριστώ, μου θυμίζει κάποιους δικούς μου ανθρώπους, που αν τους πεις καλούς σηκώνεται η τρίχα κάγκελο : ΄΄ εγώ καλός; ΄΄.
Το πρόβλημα βέβαια, είναι το ύφος αποστροφής του αδικημένου...όχι το του συνειδητοποιημένου, περί της τρεπτής ψυχής, ανθρώπου... ο Κύριος να μας λυπηθεί δηλαδή.
¨Οσο για το θέμα που έβαλες, συνέχεια το βιώνουμε καθημερινά.
Εγώ πρώτος και χειρότερος πολλές φορές πιάνω μόνο αυτά που θέλω να ακούσω ο δυστυχής.
Οσο για το άλλο θέμα, να μην πω σε δημόσια εξομολόγηση, πόσο σφαδάζω ψυχικά, εκάστοτε ενθυμούμενος διαξιφισμούς ανούσιους άνω των 5 κρίσιμων λεπτών και το πιθανόν, κάτω απο δαιμονική επίδραση ενεργουμένους, όπως γράφτηκε προγενέστερα;
Άστα, εδώ το αυτεξούσιο πάει περίπατο, μόνο εν τω Κυρίω οι ελπίδες ημών, που δίνει τις προυποθέσεις και την προσευχή ...
Καλή μέρα χρυσαφένια μου, καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνυ ενδιαφέρον το θέμα της αναρτήσεως... Επειδή συνέχεια διαπιστώνουμε ότι δεν βγαίνει κανείς εύκολα, απ`αυτό που έχει στο μυαλό του.
Θέλει ταπεινό πνεύμα για ν`αποκτήσει κανείς ικανότητα του ακούειν, πολλώ δε μάλλον και του συνιέναι.
Γι αυτό οι αγωνιστές στον πνευματικό στίβο, πριν να εκφέρουν οποιονδήποτε λόγο ...προσεύχονται!
Καλημέρα στα ανεκτίμητα "παιδιά"
ΑπάντησηΔιαγραφή(από τα πανέμορφα νησιά, Κεφαλονιά και Κρήτη)
Καλημέρα με λιακάδα από Πάτραααα!
(θα βγω ένα μακρύ περίπατο, να μάσω ...όχι χόρτα καλέ, απλώς να μάσω ηλιαχτίδες χρήσιμες για τα γέρικα κοκκαλάκια μου...χιχι...)
Γρηγόρη,
αυτό που λες ότι πρέπει να προσευχόμαστε πριν στείλουμε τον άλλον στο...γέρο διάολο με την αρνητική κριτική μας, στο όνομα τάχα μ' της "αλήθειας"
-και ποτέ μα ποτέ αχαχαχα εξ αιτίας της προσωπικής μας ζήλειας, ή του ΦΘΟΝΟΥ, α πα πα εμείς, καλέ, είμεθα υπεράνω και ποτέ δε ζηλεύουμε τους άλλους, μόνον, βλέπουμε "αντικειμενικώς" τα κουσούρια τους- α χα χα, γελάσαμε πάλι....
Αυτό που μας θύμισες, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ!
Ομως ναί...ο άνθρωπος που πριν διαολοστείλει κάποιον, κάνει μια παύση ΕΣΤΩ ενός λεπτού για να επικαλεστεί την Παναγία Τριάδα, θα φωτιστεί ΕΣΤΩ και λίγο από αυτήν την επίκληση και θα μιλήσει, στον όποιο απέναντι, ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ στο τέλος.
Θα μιλήσει με τρόπο που ΔΕΝ θα καταστρέψει την ποθούμενη ΣΧΕΣΗ της φιλίας π.χ. απλά, θα διευκρινίσει τις παρανοήσεις, τις -από τα προβλήματα της γραπτής ή της προφορικής επικοινωνίας- προερχόμενες...
Τελικά, τα κατάφερα με βοήθεια -εγκρατέστερων κομπιουτερικώς- και τοποθέτησα τις τρεις φωτό στην ίδια ευθεία, όπως έπρεπε, προκειμένου να γίνει κατανοητό δια του υπερόχου ανεκδότου, το θέμα της ασυνεννοησίας λόγω της ...ανάποδης ανάγνωσης των δεδομένων και την παγκάκιστη ΕΡΜΗΝΕΙΑ της πληροφορίας..
Γρηγόρη Ζαγοραίε,
ΑπάντησηΔιαγραφήέγραψες:
"Επειδή συνέχεια διαπιστώνουμε ότι δεν βγαίνει κανείς εύκολα, απ`αυτό που έχει στο μυαλό του.
Θέλει ταπεινό πνεύμα για ν`αποκτήσει κανείς ικανότητα του ακούειν, πολλώ δε μάλλον και του συνιέναι".
ΠΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟ!
Το ξαναδιαβάζω προκειμένου να το εμπεδώσω και να διώξω τις κοτόψειρες των κακών λογισμών από τα φτεράκια της σκέψης μου...η κότα!
;-)
...........................
Ενημερώνω εν τω μεταξύ το Χριστεπώνυμον και... αντιΧριστεπώνυμον που παρακολουθεί αυτή τη σελιδούλα, ότι λόγω φόρτου εργασιών, δεν θα ανεβάσω άλλη ανάρτηση γι αυτή την εβδομάδα, ίσως και για την επόμενη, ποιος ξέρει...ο Κύριος μόνον γνωρίζει...
;-)
Σε μέηλ προσωπικά, ή σε σχόλια εδώ ή σε άλλες αναρτήσεις, θα απαντάω.
Φιλιάαα με αγάπη θρεπτική σαν ταχινόσουπα που χει πιπέρια, σκόρδα και λιναρόσπορο!
;-)
Στέλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήλατρεμένη...
Σ'ευχαριστώ πάντα για την εμψύχωση...
Εύχομαι τα καλύτερα!
;-)
Μήνυμα που εστάλη δεν είναι βέβαιο οτι είναι μήνυμα που ελήφθη..! Όντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθείς μεταφράζει ανάλογα με τις προσλαμβάνουσές του. Πόσα Εγκλήματα έχουν γίνει και γίνονται από ένα σπασμένο τηλέφωνο, και κατατσακίζονται και ψυχές από διαστρέβλωση που εμπίπτει στον..πύργο της Βαβέλ..
Σε φιλώ Σαλογραία μου.
Το Μήνυμα αυτό είναι Απλό τόσο ώστε να το λάβεις.
Ρεγγίνα γλυκειά
ΑπάντησηΔιαγραφήμήνυμα ελήφθη, over!
;-)
Επιστήμη επιστημών και τέχνη τεχνών η καλή επικοινωνία και μόνο μέσα σε κλίμα αγάπης Θεού, εφικτή μακροχρονίως...
Αγαπητή Σαλογραία
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας διαβάζω πολύν καιρό τώρα αλλά σας γράφω πρώτη φορά για νας ευχαριστήσω για τις πολύ ποιητικές (πνευματικές)αναρτήσεις που κάνετε.έχετε ένα χάρισμα να προσφέρετε ζεστασιά μέσω ενός ψυχρού (απρόσωπου) μέσου επικοινωνίας.Ο Θεός μαζί σας
Σπίθα
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλτατε, έλαβα το ευγενικό μήνυμά σου, ενώ άκουγα παιδικό τραγουδάκι...
Στο αφιερώνω, λοιπόν, και εύχομαι μια ξεκούραστη νύχτα, μια χαρούμενη επόμενη μέρα..
Να περνάς να τα λέμε!
;-)
http://www.youtube.com/watch?v=ej48tYDFuec&feature=related
(..παιδικό τραγουδάκι λέει...παρασάλεψε αυτή...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, γιατί; σου φαίνεται παράξενο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλος άνθρωπος είναι αυτός που δεν έχει χάσει την παιδική του ψυχή, είπε κάποιος!
:-)
Δεν διαφωνώ σ΄αυτό που λές...κι΄εγώ λατρεύω την σειρά με τους "παγετώνες" και μάλιστα μεταγλωτισμένη όπου η φωνή του Βραδύποδα είναι καταπληκτική. (λε΄ς να είμαι "μεγάλος"άνθρωπος;) :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τίποτα για τη δική σου ηλικία, συννεφάκι μου...
αααα! ¨μεγάλος"εννούσες ηλικιακά. Νόμισα ότι εννούσες "μεγάλος" πνευματικά ( με την κοσμική ένοια του όρου)
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μυαλό της γριας ειναι μια άβυσσος...πότε η κόλαση και πότε ο Παράδεισος...