Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Το νερό και η ευχαριστία- ποίηση-Νικ.Βρεττάκος



Το νερό και η ευχαριστία

Ήπια και πότισα δάση και γέμισα στέρνες.

Το νερό σου περίσσεψε-
                                       Τα ποτάμια του σύμπαντος,

δεν έχουνε κοίτες. Βυθίζονται. Τρέχουνε

μες από σένα.
                                Αν μπορούσες να υπάρχεις

έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώς

το φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπο

                    έγινε άστρο.

Νικ. Βρεττάκος
at

6 σχόλια:

  1. cummulus19 Δεκεμβρίου 2010 στις 3:59 μ.μ.

    "Αν μπορούσες να υπάρχεις έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώςτο φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπo έγινε άστρο."

    Μετά απ΄αυτό, κόβεις ελεύθερα τις φλέβες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Δεκεμβρίου 2010 στις 4:08 μ.μ.

    Κούμουλους, ναι, είναι στίχος πυρφόρος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19 Δεκεμβρίου 2010 στις 4:47 μ.μ.

    ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ..............

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ....

    ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΕΙ ΟΠΟΙΟΣ
    ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΤ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
    ΚΥΡΙΩΣ ΨΥΧΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ "αδέλφια" του.....

    καλα ΧΡΙΣΤΟΥ'ΓΕΝΝΑ+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Δεκεμβρίου 2010 στις 4:52 μ.μ.

    Τα δικά μου τα Χριστούγεννα,
    αργούν ακόμα, περιστεράκι μου.

    ΣΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΑΖΩ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ, ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΟΙΣ , ΙΕΡΑΡΧΗ...
    ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος19 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:01 μ.μ.

    MAZI EORTAZOUME SALO....


    DEN EXEI SHMASIA H HMEROMHNIA....

    XRISTOUGENNA EINAI OLO TO XRONO.
    OXI MONO STIS 25 H STIS 7,

    PASXA=ANASTASH EXOUME OLO TO XRONO
    KA8E KYRIAKH
    +KA8E MERA......................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:07 μ.μ.

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή