Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα κι ο Γρηγόρης του την πήρε του Μελέτη τη γυναίκα... Την έχεις ακουστά αυτή την παροιμία καλή μου Σαλογριούλα;Σοφή ,κατά τη γνώμη μου,σοφή και σαφής!Αθώα θύματα δεν υπάρχουν...
Αγαπημένη μου Στ. είσαι ΘΕΆ! ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΞΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ. ΣΟΦΗ. ΞΕΡΩ ΕΝΑ ΑΝΤΡΟΓΥΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΕ, ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ. ΟΜΩΣ, ΕΔΩ ΤΟ ΘΥΜΑ ήτο η μαύρη η γυναίκα του Μενούση που την έφαγε η ζήλια του αντρού της, ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΦΑΓΕ ΚΑΙ Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ;διότι όλοι στο καπηλειό μπεκροπίνανε, μεθάγανε, και τι σωστή κρίση έχει ο μεθυσμένος, παρακαλώ; Μήπως τα φανταστήκανε τα φιλιά της μακαρίτισσας; Μήπως τους φίλησε αδερφικά η μακαρίτισσα; Πόσο θα ήθελα να το ξέρω! :-)
Αγαπημένο μου Στ. θυμήθηκα και άλλο ένα τραγουδάκι...
"Η γυναίκα του Μελέτη, όλο έφτιαχν'ομελέτα, και ο Μελέτης εμελέτα, μαζί και μια Τσιγκολελέτα... εμελέτα, εμελέτα- δίπλα η Τσιγκολελέτα- έγινε μετά κι ο γάμος, μια φλαμπέ, παλιομελέτα..."
Και αυτό το έχω δει να επαληθεύεται ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ...και τώρα με την οικονομική κρίση θα επαληθευτεί περισσότερες.
Τελικόν συμπέρασμα: Το ποτό βλάφτει, οι ζηλιάρηδες φίλοι βλάφτουνε, (Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΘΙΣΜΟΙ ΟΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ, ΠΑΝΕ ΧΕΡΑΚΙ ΧΕΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΗΛΙΑΣ, ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΛΕΡΙΑΝΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ)
Για το ΤΥΦΛΟ ΠΆΘΟΣ της ζήλιας και του ζηλότυπου ανταγωνισμού ΣΥΝΙΣΤΩ ΕΤΙ ΚΑΙ ΕΤΙ, το μοναδικό ΥΠΕΡΟΧΟ βιβλίο ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ, εκδόσεις ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ, τιμή προσφοράς 2 ευρά, σπεύσατε, σπεύσατε,δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει... διότι ζήτησα και το ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΩΣΗΣ του Ι. ΝΕΣΤΟΡΟΣ από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και έμαθα ότι ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ
ΕΙΧΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ σοφά ΒΙΒΛΙΑ, Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΣ...
Μας πάνε σιγά σιγά πίσω στο Μεσαίωνα οι ηγέτες μας... Με βλέπω να πλένω σε ξύλινη σκάφη, οικολογικά, σε λίγο, τα ρασάκια μου...
Κάποτε κάποιος μου είπε κάτι που μου φάνηκε περίεργο στην αρχή ,αλλά με τη πάροδο του χρόνου κατάλαβα πως ήταν ίσως μια από τις πιο σοφές κουβέντες που έχω ακούσει. "Φίλος δεν είναι αυτός που λυπάται με τη λύπη σου. Φίλος είναι μόνο αυτός που χαίρεται με τη χαρά σου". ..."οι ζηλιάρηδες φίλοι βλάφτουνε"
Όλοι έχουμε τη τάση να πιστεύουμε πως οι φίλοι μας είναι δίπλα μας και στα δύσκολα αλλά και στη χαρά. Η αλήθεια είναι ότι μόνο οι πραγματικοί φίλοι μπορούν να αντέξουν τη χαρά ή την επιτυχία μας. Γιατί αυτό; Οι πραγματικοί φίλοι μας αγαπούν αληθινά , χωρίς ζήλιες, μικρότητες και ανούσιες συγκρίσεις. Οι πραγματικοί φίλοι δεν μένουν μόνο στα εντυπωσιακά λόγια αλλά δείχνουν με τις πράξεις και τη ζεστασιά τους το πώς πραγματικά αισθάνονται για εμάς.
Ανώνυμο περιστεράκι μου (μπορεί να είσαι και κοτζά αρκούδος, αλλά λέμε τώρα...:-)) Η ζήλια των φίλων, είναι άλλο κεφάλαιο, κολασμένο. Η ζήλια η ερωτική ΙΣΩΣ, δικαιολογείται ΚΑΠΩΣ... Η ζήλια η κοινωνική (γιατί να έχει τζιπάρα ο γείτονας θα πάρω και γω και ας χρωστάω τα μαλλιοκέφαλά μου στις τράπεζες, μα για Όνομααα) Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η ζήλια αίρεται με άλλο τρόπο παρά μόνο με τη Χάρη της Ελευθερίας από τα όποια πάθη που δίδεται εν Κυρίω Ιησού..
Αβυσος η πορεία του έγγαμου βίου αγαπημένη μου... Γρηγόρηδες, Μελέτηδες, Μενούσηδες,Αγάδες,Δεσποτάδες, και στη μέση αλώβητη και χαμηλοβλεπούσα Η ΚΥΡΑ-το παντοτινό διακύβευμα των απανταχού Μενούσηδων κλπών-θύτης και θύμα,μα πάντα εκεί!Να καθορίζει τις πραξεις και τις επιλογές των αντρών και να διαφεντεύει την ιστορία τους,ακόμα και σαν Τσιγκολελέτα..
Χαιρετώ και γεραίρω την κυρία Μενούσαινα,την κυρία Μελέταινα,ομού και τη Τσιγκολελέτα!
Η ζήλια αίρεται μόνο εν Αγίω Πνεύματι και άλλος τρόπος δε βρίσκεται, δηλαδή μόνο εν τη ΑγιοΠνευματική καταστάσει της Αγάπης...που ΟΥ ΖΗΤΕΙ ΤΑ ΕΑΥΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΥ ΕΚΑΣΤΟΣ...
Mη νομίζετε ότι η αγάπη είναι συναισθηματισμός. Είναι κάτι σκληρό, πολύ πιο σκληρό από την οποιαδήποτε σκληρότητα. Είναι σαν μια εγχείρηση που σου.. βγάζει τα σωθικά. Αλλά νιώθεις ότι ο Κυρίος είναι χειρουργός και δεν είναι σφάχτης. Και του λες: έχεις απόλυτο δίκιο, κάνε ό,τι θέλεις...!
«Θεέ μου, κάνε εσύ ό,τι θέλεις, εγώ δεν ξέρω, εσύ ξέρεις, εσύ με αγαπάς. Αν θέλεις να διαλυθώ και 'γώ και το σπίτι μου, ας διαλυθώ, αν είναι θέλημα δικό σου». Και όταν αυτό πει κανείς, ο Θεός, που αγαπά το πλάσμα του, έρχεται και μας δίδει μια δύναμη, μια χάρη, μια βοήθεια την οποία δεν καταλαβαίνει κανείς τρίτος... Και τότε νιώθουμε τι σημαίνει ότι ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών!!!
Θεέ μου, κάνε εσύ ό,τι θέλεις, εγώ δεν ξέρω, εσύ ξέρεις, εσύ με αγαπάς. Αν θέλεις να διαλυθώ και 'γώ και το σπίτι μου, ας διαλυθώ, αν είναι θέλημα δικό σου» ............................. Όποιος μπορεί και ε ν ν ο ε ί τα παραπάνω λόγια...ελευθέρωσε την ψυχή του, από το αιώνιο σκοτος...απέκτησε την πραγματική δ ύ ν α μ η...
ΥΔΡΑ(ουχί Λερναία, ευτυχώς...) Ο Χριστοδουλίδης, είναι ΣΟΒΑΡΟΣ άθρωπος και δε γράφει χωρίς ΣΟΒΑΡΟΥΣ λόγους...μας διαβάζει αλλά παραμένει διακριτικός. Ας θες να τον βρεις, πήγαινε στη σελίδα του και ...τσίγκλα τον...:-) φιλιάααααααααααααα!
Αγαπημένοι μου φίλοι του Αγίου Όρους, που βρυκολακιάζετε μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα(τώρα αναλαμβάνετε υπηρεσία;) και μου κάνετε πολύ δύσκολες ερωτήσεις... Η αγάπη είναι από όλα... Και ανοχή βεβαίως... Εξαρτάται από τα πρόσωπα, από το χρόνο, από την περίσταση... Αν θέλετε κάντε πιο συγκεκριμένη την ερώτηση, να καταλάβω λίγο καλύτερα το ζήτημα...
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΠΡΟΥΣΤΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΖΩΗ Π.Χ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΞΕΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ;ΑΦΟΥ ΝΙΩΘΩ ΟΡΓΗ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΟΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΑΥΤΟ.ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΕΙΠΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΟΠΟΤΕ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΣΥΓΧΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΣΥΓΧΙΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΦΟΥΝΤΩΝΩ ΚΑΙ ΟΣΟ ΦΟΥΝΤΩΝΩ ΤΟΣΟ ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.Ε ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗ..ΒΑΛΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΦΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΕΙ ΑΚΡΗ Φ.ΑΓ.ΟΡΟΥΣ
Φίλοι αγίου Όρους, πήρα μια ιδέα...κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα. Δεν αντέχεις τον κακό τρόπο του άλλου, κουράζεσαι...
Γιατί δεν παρηγοριέσαι μια στάλα με την ιδέα, ότι τουλάχιστον, τον προϊστάμενό σου, δεν τον έχεις παντρευτεί;
Το φαντάζεσαι τι μπορεί να τραβάει η έρμη η γυναικούλα του, και όμως τον υπομένει;
διότι άμα γαβγίζει έτσι σε σένα, μη φανταστείς ότι θα είναι καλύτερος με την οικογένειά του α πα πα, σε καμια περίπτωση!
Εντάξει...κάνω πλάκα..κάποτε είχα και γω ένα μαντρόσκυλο προιστάμενο και θυμάμαι τι άβολα ένιωθα, ήμουνα και νέα, τον έπαιρνα και τοις μετρητοίς, δεν ήξερα πώς γίνεται η σύνδεση με...Κάϊρο, αρχικά...
Είχες δει τη νοσοκόμα στη ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ με το Τζακ Νίκολσον;
Όχι; Αν όχι, τρέχα να νοικιάσεις το βίντεο.
Να παρεις υπόδειγμα ψυχραιμίας... χαχαχα πάλι σου κάνω πλάκα, καλέ...είναι δύσκολο το θέμα...ξέρω...θα τα πούμε άλλη φορά...τώρα πάμε για ύπνο...ως αρχή, να κάνεις για τον προιστάμενο, κάθε βράδυ, δέκα στρωτές μετάνοιες και να λες: "Παναγία μου, φώτισέ τον τον κανιβαλο, να καταλάβει..."
Ας του δώσει κάποιος να διαβάσει και τι ζημια κάνει ο θυμός στην καρδιά...έτσι που ουρλιάζει δεν θα το γλιτώσει το έμφραγμα και θα ειναι κρίμαααα... έχει και μια ηλικία εξάλλου...ο ίδιος φόβος υπάρχει και για σένα βέβαια που γίνονται τσατάλια τα νεύρα σου και ας μη τα εκδηλώνεις...
Αγόρασε ένα βιβλιαράκι ψυχολογίας με τίτλο ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΜΟ, διάβασέ το πρώτα εσύ και μετά να του το χαρίσεις...
Αν σου πετάξει κανα σταχτοδοχείο στο κεφάλι, αυτόν θα κακοχαρακτηρίσουμε, και όχι εσένα αγαπημένο μου... ξανα κάνω πλάκα...έχω νυστάξει... Τα λέμε... Καλό ξημερωμαααααααααααααα!
ΑΡΑ Η ΑΝΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΟΥΤΕ Η ΑΓΑΠΗ ΑΝΟΧΗ.ΑΡΑ ΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ.ΠΑΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΘΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΛΟΜΙΛΑΕΙ ΑΓΑΠΙΕΤΑΙ.ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΡΥΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΦΤΥΣΕΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΑΩ ΠΛΙΓΟΥΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ ΜΙΑ ΜΟΥΡΗ ΣΤΡΟΥΦΙΣΜΕΝΗ .ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΟΥ ΚΟΒΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΕΛΕΟΣ!ΒΡΕ ΒΑΖΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΘΕΛΗΣΗ-ΤΙΠΟΤΕ ΒΡΕ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ Η ΜΟΥΡΗ .ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΛΕΕΙ.ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΩ ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.-ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΛΕΩ [ΔΕΝ ΣΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ]-ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΜΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ Η ΜΟΥΡΗ..ΘΑ ΠΑΡΩ ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΟΥΡΗ--ΜΑΝΟΥΛΑΑΑΑΑ!-Φ.Α.Ο
Φ.Α.Ο σκέφτομαι(πέρα από το να κάνεις κάθε μέρα προσευχή γι αυτόν και να ζητάς την άνωθεν χάρη διοτι εκεί βρίσκεται βασικά όλη η λύση, εσωτερικά...σε σένα... ) ότι δεν μπορεί το αφεντικό να μην έχει ένα "κουμπί"κάποιο συναισθηματικό στοιχείο-ενδιαφέρον, πόνο, χαρά, εννοώ, πάω στο οποίο να μπορείς να πατήσεις, να τον αγγίξεις, βρε αδερφέ,με κάποιο τρόπο και να βρεις μια καλύτερη επικοινωνία μαζί του. Ποιο είναι το κουμπί του αφεντικού; Τι τον κάνει να χαίρεται, ή να λυπάται;τι τον βασανίζει; μήπως κάτι τον πονάει στο σώμα του, γι αυτό γίνεται και δύστροπος στη συμπεριφορά του; για ψάξε και πες μας...
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Μενούσης (που ζήλευε θανάσιμα)":
Καλημέρα και πάλι --Είναι από τις δύσκολες περιπτώσεις που θέλει πολύ δουλειά εσωτερική τόχω αντιμετωπίσει και εγώ. Κατά την ατελή μου γνώμη ο άλλος για να είναι δυστροπος,έχει βιώματα που δεν τον αφήνουν να χαλαρώσει. Μερικοί το κάνουν και για προβολή εξουσίας. Θέλει ταπείνωση το πράγμα αλλά πολλές φορές αποθρασύνονται οι άλλοι από σκληροκαρδία.
Εχω δει ανθρώπους να πάθουν κατάθλιψη βαριάς μορφής.
Σε αρρωσταίνει ο άλλος...πρέπει να μπορείς να αντεχεις την τρέλα του! -Εχει τύχει να απομακρυνθώ και να μην απαντώ σ'ο,τι προσβολή μου γίνεται...σε κάποιες άλλες φορές να μιλήσω ευγενικά και με αγαπη και σε κάποιες άλλες να εκραγώ από την παραλογία του άλλου,χωρίς να προβώ σε άσχημα λόγια. Δεν γνωρίζω, είναι μεγάλος σταυρός να σηκώνει κανείς τα πάθη του άλλου.
Νομίζω το σωστό είναι να μην μιλάς αν θες να αγιάσεις αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που βγαίνει κανείς έξω από τα ρούχα του γιατί ο άλλος προχωράει μέχρι να σε τσαλακώσει.
Η ανοχή σου όμως τον κάνει έναν πολυ καλό θύτη...και αυτό δεν το θέλω,δεν μου αρέσει..εκεί υπάρχουν όρια νομίζω.
Μην κοιτάς οι μοναχοί κάνουν υπακοή ο ένας στον άλλον και ξομολογούνται,κοινωνούν έχουν κοινό στόχο και έχουν ταύτηση πνευματος.
Εδώ στην πόλη τα πράγματα είναι πιο σκληρά.
Υπάρχουν περιπτώσεις π.χ που αν δεν βάλεις στη θέση τους τα πράγματα η ανοχή χαλάει σπίτια,γκρεμίζει οικογένειες...στου Διευχών το σαιτ περίπτωση αδελφού που ζητούσε συνεχως χρήματα από τον αδελφό του επειδή τα έτρωγε τα χρηματά του και εκείνος καλοπροαίρετα εδινε..αδικώντας τα παιδιά του που δεν του περίσσευαν να τα πάει φροντιστήριο.
Βλέπουμε λοιπόν πως μερικοί ακόμη και συγγενείς παρασύρουν την ευαισθησία μας εις βάρος του οίκου μας που είναι ένα μικρό Μοναστήρι...
Θέλει υπομονή,να εξαντλήσει όλα τα μέσα αλλά και επίβλεψη ώστε να προστατευτεις πάντα με την βοήθεια του θεού-
Δεν υπάρχει λύση ο Θεός θα τη δώσει βλέποντας την υπομονή μας-πην
Πηνελοπάκι μου σε ευχαριστώ θερμά για την κατάθεση του προσωπικού σου βιώματος.
Συμφωνώ και εγώ, ΆΛΛΟ το μοναστήρι και ΑΛΛΟ ο κόσμος και οι σχέσεις εν τω κόσμω...
Στις σχέσεις, τις εν τω κόσμω, χρειάζεται να βάλουμε ΟΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΕΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ...
(εδώ υπάρχει θέμα ...τεχνικής και διακρίσεως...και συναισθηματικής νοημοσύνης...που δεν περισσεύει ειδικά σε άντρες...)
εν τω κόσμω επίσης ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ. ΔΕΝ ΝΙΚΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΘΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, ΒΕΒΑΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ, ΑΠΟΒΑΙΝΕΙ ΕΙΣ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΜΑ...το βλέπουμε στα πρόσωπα πολλών παπάδων και δεσποτάδων εξάλλου...
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Μενούσης (που ζήλευε θανάσιμα)":
Να προσθέσω για το αν η ανοχή είναι αγάπη επειδή το ψάχνω και εγώ. Έχω την εντύπωση πως τον άνθρωπο τον αγαπάς,τον κακό του χαρακτήρα δεν αγαπάς..τις κακές πράξεις του δεν αγαπάς...πιστεύω πως η ανοχή είναι αρετή κατεργάζεται υπομονή και μπορεί να φαίνεται πως δεν είναι αγαπη αλλά περικλείει αγάπη.
Ο Κύριος, μας ανέχεται από αγάπη...
Σταυρό που τον πετάς στο πεζοδρόμιο δεν είναι σταυρός... Δεν υπάρχει δυστυχώς άλλος δρόμος προς τον παράδεισο... Είναι σκληρό για μένα που διαβάζω πως οι αγιοι χαίρονταν μ τις θλίψεις γιατί δεν έχω φτάσει σε τέτοια μέτρα πνευματικά αλλά αυτή είναι η αλήθεια ...
αγαπω τον θεό αλλά δεν τον αγαπώ όπως θα ήθελε να τον αγαπώ--
Βασικά πρέπει νά ρωτήσουμε τόν εαυτόν μας τό άν θέλουμε νά άγαπήσουμε αυτούς πού μάς φερνονται άσχημα, αν θέλουμε νά αγαπήσουμε όπως θέλει ο Θεος άπό έμάς καί έπειτα νά καταφύγουμε μέ τήν άδυναμία μας στόν παντοδύναμο Κύριο..
Λέει κάπου στήν "Κλίμακα" τού Αγ. Ιωάννη τού Σινα'ί'τη.. «Αν δέν ύπαρχει θέληση καί ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΘΟΣ (!!!), δέν έπακολουθεί ή βοήθεια τού Θεού»
Τά πράγματα είναι άπλά,...έμείς είμαστε δύσκολοι!!
ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΚΙ ΜΟΥ ολο το κουμπί είναι στη φράση ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΘΟΣ! Δεν έχουμε μεγάλους αγίους σήμερα, φανερούς, επειδή χάθηκαν οι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΠΟΘΟΙ. Τους κατάστρεψαν οι γελοίοι πόθοι που ξεφύτρωσαν στη θέση τους, από την πλύση εγκεφάλου που αενάως μας κάνει η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Σπυρίδωνα πολύ καλά αυτά, αλλά θέλουμε και το τηλέφωνοοοοοο! Υπάρχει κόσμος που ψάχνει για καλό πνευματικό και τρέχει στα Άγια Όρη και στα βουνά για να βρει...
Aν θέλει η Παναγία, θά γίνει.. Εκείνη μόνο, άν θέλει, δίνει..
Λάβε εξ Αγίου Ορους, τήν πρώτη Ευχή πρός τήν Ύπεραγία Θεοτόκο. Ακολουθούν άλλες όχτω... Θαύμα δωρεάς από τήν ΙΔΙΑ τήν Παναγία καί τήν Χάρη Της. Εντρύφησε στήν μελέτη των ικεσιών καί στήν παρακλητική τους δύναμη και θά δείς κάθε μέρα ολα νά ΑΛΛΑΖΟΥΝ στήν ψύχη σου, στό μυαλό σου, στη ζωή σου. Δώστες καί σέ αλλούς..
ΠΡΩΤΗ ΕΥΧΗ
Παναγία Θεοτόκε Παρθένε βασιλεύουσα, Κάλλος Ουράνιο, τήν πίστη ημών ευφραίνουσα η Υψηλοτέρα των Ουρανών, το ύδωρ της ζωής, η Δυναστία των αγαθών, Ζωοδότειρα Ηγεμονίς, Άνθος εύοσμον, τοι Δημιουργού των πάντων Θεού εικόνα έμψυχη, χαράς πηγή συμβάντων Δόξα των Αγγέλων, η αείρρυτος η υμνωδία. Η Ασύγκριτος, Θεού όσμή και ευωδία Βόηθησον τον/την δούλον/ην σου ........ Ζωηφόρε, της Τριάδος της Αγίας Ευλογίας, Δύναμις θεία, νόσων ίατρός, Γιάτρισσα Αγία Ο Λόγος και το έλεος της άπειρης Αγάπης του Θεού, Πεσόντων ανάκληση, Όπλο σωτηρίας κάθε αμαρτωλού Η φοβερή κατάπτωση του εχθρού, Δύναμις Αγία. Λυτήριον λύπης, Διάδωσμα πιστών και Θεραπεία.
Η Δόξα πάσα, η Άρχαγγελιώτισσα, το Άξιον εστί Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχη.
Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ο Γρηγόρης του την πήρε του Μελέτη τη γυναίκα...
Την έχεις ακουστά αυτή την παροιμία καλή μου Σαλογριούλα;Σοφή ,κατά τη γνώμη μου,σοφή και σαφής!Αθώα θύματα δεν υπάρχουν...
Φιλιά-Στ.
Αγαπημένη μου Στ.
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι ΘΕΆ!
ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΞΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ.
ΣΟΦΗ.
ΞΕΡΩ ΕΝΑ ΑΝΤΡΟΓΥΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΕ, ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ.
ΟΜΩΣ, ΕΔΩ ΤΟ ΘΥΜΑ ήτο η μαύρη η γυναίκα του Μενούση που την έφαγε η ζήλια του αντρού της, ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΦΑΓΕ ΚΑΙ Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ;διότι όλοι στο καπηλειό μπεκροπίνανε, μεθάγανε, και τι σωστή κρίση έχει ο μεθυσμένος, παρακαλώ;
Μήπως τα φανταστήκανε τα φιλιά της μακαρίτισσας;
Μήπως τους φίλησε αδερφικά η μακαρίτισσα;
Πόσο θα ήθελα να το ξέρω! :-)
Αγαπημένο μου Στ.
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμήθηκα και άλλο ένα τραγουδάκι...
"Η γυναίκα του Μελέτη, όλο έφτιαχν'ομελέτα,
και ο Μελέτης εμελέτα, μαζί και μια Τσιγκολελέτα...
εμελέτα, εμελέτα- δίπλα η Τσιγκολελέτα-
έγινε μετά κι ο γάμος, μια φλαμπέ, παλιομελέτα..."
Και αυτό το έχω δει να επαληθεύεται ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ...και τώρα με την οικονομική κρίση θα επαληθευτεί περισσότερες.
Τελικόν συμπέρασμα:
Το ποτό βλάφτει, οι ζηλιάρηδες φίλοι βλάφτουνε,
(Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΘΙΣΜΟΙ ΟΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ, ΠΑΝΕ ΧΕΡΑΚΙ ΧΕΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΗΛΙΑΣ, ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΛΕΡΙΑΝΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ)
και κυρίως, ΟΠΕΡ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΝ:
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΒΛΑΦΤΕΙ!
:-)
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι και οι ομελέτες ως έδεσμα,αν παρασερβίρονται, κάνουν χοληστερίνη, ποιος ξέρει τι θα έλεγε ο Μαμαλάκης αν άντεχε να μας διαβάζει...
Υ.Γ.νούμερο δύο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ΤΥΦΛΟ ΠΆΘΟΣ της ζήλιας και του ζηλότυπου ανταγωνισμού
ΣΥΝΙΣΤΩ ΕΤΙ ΚΑΙ ΕΤΙ, το μοναδικό ΥΠΕΡΟΧΟ βιβλίο ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ, εκδόσεις ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ, τιμή προσφοράς 2 ευρά, σπεύσατε, σπεύσατε,δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει...
διότι ζήτησα και το ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΩΣΗΣ του Ι. ΝΕΣΤΟΡΟΣ από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
και έμαθα
ότι ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ
ΕΙΧΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ σοφά ΒΙΒΛΙΑ, Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΣ...
Μας πάνε σιγά σιγά πίσω στο Μεσαίωνα οι ηγέτες μας...
Με βλέπω να πλένω σε ξύλινη σκάφη, οικολογικά, σε λίγο, τα ρασάκια μου...
Κάποτε κάποιος μου είπε κάτι που μου φάνηκε περίεργο στην αρχή ,αλλά με τη πάροδο του χρόνου κατάλαβα πως ήταν ίσως μια από τις πιο σοφές κουβέντες που έχω ακούσει. "Φίλος δεν είναι αυτός που λυπάται με τη λύπη σου. Φίλος είναι μόνο αυτός που χαίρεται με τη χαρά σου".
ΑπάντησηΔιαγραφή..."οι ζηλιάρηδες φίλοι βλάφτουνε"
Όλοι έχουμε τη τάση να πιστεύουμε πως οι φίλοι μας είναι δίπλα μας και στα δύσκολα αλλά και στη χαρά. Η αλήθεια είναι ότι μόνο οι πραγματικοί φίλοι μπορούν να αντέξουν τη χαρά ή την επιτυχία μας. Γιατί αυτό;
Οι πραγματικοί φίλοι μας αγαπούν αληθινά , χωρίς ζήλιες, μικρότητες και ανούσιες συγκρίσεις.
Οι πραγματικοί φίλοι δεν μένουν μόνο στα εντυπωσιακά λόγια αλλά δείχνουν με τις πράξεις και τη ζεστασιά τους το πώς πραγματικά αισθάνονται για εμάς.
Ανώνυμο περιστεράκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφή(μπορεί να είσαι και κοτζά αρκούδος, αλλά λέμε τώρα...:-))
Η ζήλια των φίλων, είναι άλλο κεφάλαιο, κολασμένο.
Η ζήλια η ερωτική ΙΣΩΣ, δικαιολογείται ΚΑΠΩΣ...
Η ζήλια η κοινωνική (γιατί να έχει τζιπάρα ο γείτονας θα πάρω και γω και ας χρωστάω τα μαλλιοκέφαλά μου στις τράπεζες, μα για Όνομααα)
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η ζήλια αίρεται με άλλο τρόπο παρά μόνο με τη Χάρη της Ελευθερίας από τα όποια πάθη που δίδεται εν Κυρίω Ιησού..
Η ζήλια η κοινωνική στην Ελλάδα έχει καταντήσει αφόρητη μάστιγα βλακείας τριφασικής θα ήθελα να συμπληρώσω, αλλά...το Αλτσχάιμερρρρρ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑβυσος η πορεία του έγγαμου βίου αγαπημένη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρηγόρηδες, Μελέτηδες, Μενούσηδες,Αγάδες,Δεσποτάδες, και στη μέση αλώβητη και χαμηλοβλεπούσα Η ΚΥΡΑ-το παντοτινό διακύβευμα των απανταχού Μενούσηδων κλπών-θύτης και θύμα,μα πάντα εκεί!Να καθορίζει τις πραξεις και τις επιλογές των αντρών και να διαφεντεύει την ιστορία τους,ακόμα και σαν Τσιγκολελέτα..
Χαιρετώ και γεραίρω την κυρία Μενούσαινα,την κυρία Μελέταινα,ομού και τη Τσιγκολελέτα!
Φιλιά και σε σένα Σαλογραία μου-Στ.
:-) Ναι μωρέ, όλα μια ιδέα είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήH ζήλια αίρεται MONON με...
ΑπάντησηΔιαγραφή..."ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ"!!
Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν· καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστε..
Η ζήλια αίρεται μόνο εν Αγίω Πνεύματι και άλλος τρόπος δε βρίσκεται, δηλαδή μόνο εν τη ΑγιοΠνευματική καταστάσει της Αγάπης...που ΟΥ ΖΗΤΕΙ ΤΑ ΕΑΥΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΥ ΕΚΑΣΤΟΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήMη νομίζετε ότι η αγάπη είναι συναισθηματισμός. Είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι σκληρό, πολύ πιο σκληρό από την οποιαδήποτε
σκληρότητα. Είναι σαν μια εγχείρηση που σου..
βγάζει τα σωθικά. Αλλά νιώθεις ότι ο Κυρίος είναι χειρουργός και δεν
είναι σφάχτης. Και του λες: έχεις απόλυτο δίκιο, κάνε ό,τι θέλεις...!
Ποιο άγιο στόμα μίλησε και έδωσε αυτή τη φοβερή εικόνα του χειρουργείου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι είναι και χειρότερα!
Η αγάπη είναι κραταιά και οδυνηρή ΣΑΝ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ!
Γι αυτό και οι άνθρωποι την αποφεύγουν επί της ουσίας, όπως ο διάολος, αποφεύγει το λιβάνι...
Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση, λέει ο Στέφανος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι ξέρει και το παιδί...
«Θεέ μου, κάνε εσύ ό,τι θέλεις, εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω, εσύ ξέρεις, εσύ με αγαπάς. Αν θέλεις να διαλυθώ
και 'γώ και το σπίτι μου, ας διαλυθώ, αν είναι θέλημα δικό
σου». Και όταν αυτό πει κανείς, ο Θεός, που αγαπά το πλάσμα
του, έρχεται και μας δίδει μια δύναμη, μια χάρη, μια βοήθεια
την οποία δεν καταλαβαίνει κανείς τρίτος... Και τότε νιώθουμε τι σημαίνει ότι ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών!!!
...τότε που είμαστε χαμένοι, ας μην τα
ΑπάντησηΔιαγραφήχάσουμε!!
:-)..Φιλιά!
Θεέ μου, κάνε εσύ ό,τι θέλεις, εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω, εσύ ξέρεις, εσύ με αγαπάς. Αν θέλεις να διαλυθώ
και 'γώ και το σπίτι μου, ας διαλυθώ, αν είναι θέλημα δικό
σου»
.............................
Όποιος μπορεί και ε ν ν ο ε ί τα παραπάνω λόγια...ελευθέρωσε την ψυχή του, από το αιώνιο σκοτος...απέκτησε την πραγματική δ ύ ν α μ η...
Kaλέ παιδιά που είναι ο ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ;Μα να μη περνά από μας καθόλου.Σου είναι θυμωμένος λες;Θυμάμαι έγραφε ωραία!Υδρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΔΡΑ(ουχί Λερναία, ευτυχώς...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χριστοδουλίδης, είναι ΣΟΒΑΡΟΣ άθρωπος και δε γράφει χωρίς ΣΟΒΑΡΟΥΣ λόγους...μας διαβάζει αλλά παραμένει διακριτικός.
Ας θες να τον βρεις, πήγαινε στη σελίδα του και ...τσίγκλα τον...:-)
φιλιάααααααααααααα!
ΤΕΛΙΚΑ ΚΥΡΙΑ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΧΗ;Η Η ΑΝΟΧΗ ΑΓΑΠΗ;ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑΜΕ...ΦΙΛ.ΑΓ.ΟΡΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένοι μου φίλοι του Αγίου Όρους,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου βρυκολακιάζετε μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα(τώρα αναλαμβάνετε υπηρεσία;) και μου κάνετε πολύ δύσκολες ερωτήσεις...
Η αγάπη είναι από όλα...
Και ανοχή βεβαίως...
Εξαρτάται από τα πρόσωπα, από το χρόνο, από την περίσταση...
Αν θέλετε κάντε πιο συγκεκριμένη την ερώτηση, να καταλάβω λίγο καλύτερα το ζήτημα...
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΠΡΟΥΣΤΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΖΩΗ Π.Χ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΞΕΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ;ΑΦΟΥ ΝΙΩΘΩ ΟΡΓΗ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΟΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΑΥΤΟ.ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΕΙΠΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΟΠΟΤΕ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΣΥΓΧΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΣΥΓΧΙΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΦΟΥΝΤΩΝΩ ΚΑΙ ΟΣΟ ΦΟΥΝΤΩΝΩ ΤΟΣΟ ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.Ε ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗ..ΒΑΛΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΦΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΕΙ ΑΚΡΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.ΑΓ.ΟΡΟΥΣ
Φίλοι αγίου Όρους,
ΑπάντησηΔιαγραφήπήρα μια ιδέα...κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα.
Δεν αντέχεις τον κακό τρόπο του άλλου, κουράζεσαι...
Γιατί δεν παρηγοριέσαι μια στάλα με την ιδέα, ότι τουλάχιστον, τον προϊστάμενό σου, δεν τον έχεις παντρευτεί;
Το φαντάζεσαι τι μπορεί να τραβάει η έρμη η γυναικούλα του, και όμως τον υπομένει;
διότι άμα γαβγίζει έτσι σε σένα, μη φανταστείς ότι θα είναι καλύτερος με την οικογένειά του α πα πα, σε καμια περίπτωση!
Εντάξει...κάνω πλάκα..κάποτε είχα και γω ένα μαντρόσκυλο προιστάμενο και θυμάμαι τι άβολα ένιωθα, ήμουνα και νέα, τον έπαιρνα και τοις μετρητοίς, δεν ήξερα πώς γίνεται η σύνδεση με...Κάϊρο, αρχικά...
Είχες δει τη νοσοκόμα στη ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ με το Τζακ Νίκολσον;
Όχι; Αν όχι, τρέχα να νοικιάσεις το βίντεο.
Να παρεις υπόδειγμα ψυχραιμίας... χαχαχα πάλι σου κάνω πλάκα, καλέ...είναι δύσκολο το θέμα...ξέρω...θα τα πούμε άλλη φορά...τώρα πάμε για ύπνο...ως αρχή, να κάνεις για τον προιστάμενο, κάθε βράδυ, δέκα στρωτές μετάνοιες και να λες: "Παναγία μου, φώτισέ τον τον κανιβαλο, να καταλάβει..."
Ας του δώσει κάποιος να διαβάσει και τι ζημια κάνει ο θυμός στην καρδιά...έτσι που ουρλιάζει δεν θα το γλιτώσει το έμφραγμα και θα ειναι κρίμαααα... έχει και μια ηλικία εξάλλου...ο ίδιος φόβος υπάρχει και για σένα βέβαια που γίνονται τσατάλια τα νεύρα σου και ας μη τα εκδηλώνεις...
Αγόρασε ένα βιβλιαράκι ψυχολογίας με τίτλο ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΜΟ, διάβασέ το πρώτα εσύ και μετά να του το χαρίσεις...
Αν σου πετάξει κανα σταχτοδοχείο στο κεφάλι, αυτόν θα κακοχαρακτηρίσουμε, και όχι εσένα αγαπημένο μου...
ξανα κάνω πλάκα...έχω νυστάξει...
Τα λέμε...
Καλό ξημερωμαααααααααααααα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΑ Η ΑΝΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΟΥΤΕ Η ΑΓΑΠΗ ΑΝΟΧΗ.ΑΡΑ ΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ.ΠΑΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΘΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΛΟΜΙΛΑΕΙ ΑΓΑΠΙΕΤΑΙ.ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΡΥΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΦΤΥΣΕΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΑΩ ΠΛΙΓΟΥΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ ΜΙΑ ΜΟΥΡΗ ΣΤΡΟΥΦΙΣΜΕΝΗ .ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΟΥ ΚΟΒΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΕΛΕΟΣ!ΒΡΕ ΒΑΖΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΘΕΛΗΣΗ-ΤΙΠΟΤΕ ΒΡΕ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ Η ΜΟΥΡΗ .ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΛΕΕΙ.ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΩ ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.-ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΛΕΩ [ΔΕΝ ΣΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ]-ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΜΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ Η ΜΟΥΡΗ..ΘΑ ΠΑΡΩ ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΟΥΡΗ--ΜΑΝΟΥΛΑΑΑΑΑ!-Φ.Α.Ο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.Α.Ο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ΜΑΝΟΥΛΑΑΑΑΑ! που έγραψες ήταν όλα τα λεφτά...
Πού είναι η Πηνελόπη να μας δώσει καμια καλή σκέψη επί του θέματος;
Περιμένω...
Φ.Α.Ο
ΑπάντησηΔιαγραφήσκέφτομαι(πέρα από το να κάνεις κάθε μέρα προσευχή γι αυτόν και να ζητάς την άνωθεν χάρη διοτι εκεί βρίσκεται βασικά όλη η λύση, εσωτερικά...σε σένα... )
ότι δεν μπορεί το αφεντικό να μην έχει ένα "κουμπί"κάποιο συναισθηματικό στοιχείο-ενδιαφέρον, πόνο, χαρά, εννοώ, πάω στο οποίο να μπορείς να πατήσεις, να τον αγγίξεις, βρε αδερφέ,με κάποιο τρόπο και να βρεις μια καλύτερη επικοινωνία μαζί του.
Ποιο είναι το κουμπί του αφεντικού;
Τι τον κάνει να χαίρεται, ή να λυπάται;τι τον βασανίζει; μήπως κάτι τον πονάει στο σώμα του, γι αυτό γίνεται και δύστροπος στη συμπεριφορά του; για ψάξε και πες μας...
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Μενούσης (που ζήλευε θανάσιμα)":
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και πάλι --Είναι από τις δύσκολες περιπτώσεις που θέλει πολύ δουλειά εσωτερική τόχω αντιμετωπίσει και εγώ.
Κατά την ατελή μου γνώμη ο άλλος για να είναι δυστροπος,έχει βιώματα που δεν τον αφήνουν να χαλαρώσει.
Μερικοί το κάνουν και για προβολή εξουσίας.
Θέλει ταπείνωση το πράγμα αλλά πολλές φορές αποθρασύνονται οι άλλοι από σκληροκαρδία.
Εχω δει ανθρώπους να πάθουν κατάθλιψη βαριάς μορφής.
Σε αρρωσταίνει ο άλλος...πρέπει να μπορείς να αντεχεις την τρέλα του!
-Εχει τύχει να απομακρυνθώ και να μην απαντώ σ'ο,τι προσβολή μου γίνεται...σε κάποιες άλλες φορές να μιλήσω ευγενικά και με αγαπη και σε κάποιες άλλες να εκραγώ από την παραλογία του άλλου,χωρίς να προβώ σε άσχημα λόγια.
Δεν γνωρίζω, είναι μεγάλος σταυρός να σηκώνει κανείς τα πάθη του άλλου.
Νομίζω το σωστό είναι να μην μιλάς αν θες να αγιάσεις αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που βγαίνει κανείς έξω από τα ρούχα του γιατί ο άλλος προχωράει μέχρι να σε τσαλακώσει.
Η ανοχή σου όμως τον κάνει έναν πολυ καλό θύτη...και αυτό δεν το θέλω,δεν μου αρέσει..εκεί υπάρχουν όρια νομίζω.
Μην κοιτάς οι μοναχοί κάνουν υπακοή ο ένας στον άλλον και ξομολογούνται,κοινωνούν έχουν κοινό στόχο και έχουν ταύτηση πνευματος.
Εδώ στην πόλη τα πράγματα είναι πιο σκληρά.
Υπάρχουν περιπτώσεις π.χ που αν δεν βάλεις στη θέση τους τα πράγματα η ανοχή χαλάει σπίτια,γκρεμίζει οικογένειες...στου Διευχών το σαιτ περίπτωση αδελφού που ζητούσε συνεχως χρήματα από τον αδελφό του επειδή τα έτρωγε τα χρηματά του και εκείνος καλοπροαίρετα εδινε..αδικώντας τα παιδιά του που δεν του περίσσευαν να τα πάει φροντιστήριο.
Βλέπουμε λοιπόν πως μερικοί ακόμη και συγγενείς παρασύρουν την ευαισθησία μας εις βάρος του οίκου μας που είναι ένα μικρό Μοναστήρι...
Θέλει υπομονή,να εξαντλήσει όλα τα μέσα αλλά και επίβλεψη ώστε να προστατευτεις πάντα με την βοήθεια του θεού-
Δεν υπάρχει λύση ο Θεός θα τη δώσει βλέποντας την υπομονή μας-πην
Πηνελοπάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ θερμά για την κατάθεση του προσωπικού σου βιώματος.
Συμφωνώ και εγώ, ΆΛΛΟ το μοναστήρι και ΑΛΛΟ ο κόσμος και οι σχέσεις εν τω κόσμω...
Στις σχέσεις, τις εν τω κόσμω, χρειάζεται να βάλουμε ΟΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΕΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ...
(εδώ υπάρχει θέμα ...τεχνικής και διακρίσεως...και συναισθηματικής νοημοσύνης...που δεν περισσεύει ειδικά σε άντρες...)
εν τω κόσμω επίσης ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ.
ΔΕΝ ΝΙΚΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΘΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, ΒΕΒΑΙΑ,
ΔΙΟΤΙ ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ,
ΑΠΟΒΑΙΝΕΙ ΕΙΣ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΜΑ...το βλέπουμε στα πρόσωπα πολλών παπάδων και δεσποτάδων εξάλλου...
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Μενούσης (που ζήλευε θανάσιμα)":
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθέσω για το αν η ανοχή είναι αγάπη επειδή το ψάχνω και εγώ.
Έχω την εντύπωση πως τον άνθρωπο τον αγαπάς,τον κακό του χαρακτήρα δεν αγαπάς..τις κακές πράξεις του δεν αγαπάς...πιστεύω πως η ανοχή είναι αρετή κατεργάζεται υπομονή και μπορεί να φαίνεται πως δεν είναι αγαπη αλλά περικλείει αγάπη.
Ο Κύριος, μας ανέχεται από αγάπη...
Σταυρό που τον πετάς στο πεζοδρόμιο δεν είναι σταυρός...
Δεν υπάρχει δυστυχώς άλλος δρόμος προς τον παράδεισο...
Είναι σκληρό για μένα που διαβάζω πως οι αγιοι χαίρονταν μ τις θλίψεις γιατί δεν έχω φτάσει σε τέτοια μέτρα πνευματικά αλλά αυτή είναι η αλήθεια ...
αγαπω τον θεό αλλά δεν τον αγαπώ όπως θα ήθελε να τον αγαπώ--
ο αγώνας συνεχίζεται εως εσχάτης πνοής--πηνελόπη
Είμαι σύμφωνη με το σχόλιό σου φέυγω έχω δουλειές--τα λέμε πρόσεχε!!!πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Πηνελόπη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήφεύγω και γω για τα δικά μου...
φιλιάααα!
O ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ.
ΑΡΑ=
Η ΑΓΑΠΗ=ΑΛΗΘΕΙΑ=ΖΩΗ=ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ!!!
ΑΝΤΙΛΑΒΟΥ?!
ΑΓΑΠΗΣΕ=ΑΛΗΘΕΥΕ->ΖΗΣΕ->ΗΛΠΙΖΕ!+ΕΝ ΚΥΡΙΩ,
ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ....
Πρός Φ.Α.Ο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνο μέ τά γραφόμενα τής Πηνελόπης καί τής Σάλος..
συμπληρωνω έκ πείρας αυτό..
Βασικά πρέπει νά ρωτήσουμε τόν εαυτόν μας τό άν θέλουμε νά άγαπήσουμε αυτούς πού μάς φερνονται άσχημα, αν θέλουμε νά αγαπήσουμε όπως θέλει ο Θεος άπό έμάς καί έπειτα νά καταφύγουμε μέ τήν άδυναμία μας στόν παντοδύναμο Κύριο..
Λέει κάπου στήν "Κλίμακα" τού Αγ. Ιωάννη τού Σινα'ί'τη..
«Αν δέν ύπαρχει θέληση καί ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΘΟΣ (!!!), δέν έπακολουθεί ή βοήθεια τού Θεού»
Τά πράγματα είναι άπλά,...έμείς είμαστε δύσκολοι!!
ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΚΙ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήολο το κουμπί είναι στη φράση ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΘΟΣ!
Δεν έχουμε μεγάλους αγίους σήμερα, φανερούς, επειδή χάθηκαν οι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΠΟΘΟΙ. Τους κατάστρεψαν οι γελοίοι πόθοι που ξεφύτρωσαν στη θέση τους, από την πλύση εγκεφάλου που αενάως μας κάνει η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Ο/Η Σπυρίδων άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Μενούσης (που ζήλευε θανάσιμα)":
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Σαλο..,
Κάποτε άκουσα από τόν πνευματικό μου τά εξής λόγια, σέ πολύ σοβαρό, βαρύ τόνο..
«Η τό φώς τού Χριστού, η τό φώς τής τηλεόρασης»
Στήν άρχή τό θεώρησα ύπερβολή, στήν πορεία όμως κατάλαβα ότι...
τό ένα έκδιώκει τό άλλο καί ότι όποιος δέν άπολαμβάνη τό φώς τού Χριστού, οπωσδήποτε άναζητά άλλα φώτα, "έκτυφλωτικά". Μέ άλλα λόγια προσπαθεί νά χορτάση μέ "ξυλοκέρατα"...
Χρειάζεται βία, μεγάλη βία γιά νά αχρηστέψουμε... όχι τήν τηλεόραση, άλλά τούς «δέκτες» μέσα μας!
Αγώνας, μεγάλος άγωνας.
Αξίζει, αξίζει!!
Ο Κύριος είναι τό βραβείο μας!!!
Σπυρίδωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειγόντως δώσε διευθύνσεις τηλέφωνα αυτού του καλού πνευματικού, να του στείλω ανθρώπους για στήριξηηηηη!
Τον λάτρεψαααα!
Καλημέρα Σάλο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπε ο πνευματικός Πατήρ Γέρων εξ Άγίου Όρους...
Άν κάποιος πού έχει καλή προαίρεση πλανηθεί άπό τόν διάβολο, ο Θεός θά τού δώσει νά καταλάβει τήν αλήθεια..
Γιά εκείνον πού δέν έχει καλή προαίρεση, ο Θεός θά επιτρέψει νά μείνει στήν πλάνη.
" ούχί η καρδία ήμών καιομένη ημίν"
Αν δέν άναγνωρίζουμε τόν Χριστό «εν μορφή ετέρα..πορευόμενοι πρός Έμμαούς»..κάτι δέν πάει καλά..
Μπορούμε νά χαθούμε καί νά βρούμε τήν ψυχή μας, κι άν κανείς θέλει νά τήν σώσει, θά τήν χάσει.
Κι άν τήν χάσει ενσυνείδητα, όπως λέει ό Κύριος, "ένεκεν έμού καί του ευαγγελίου" αυτός θά τήν σώσει.
..καί τότε...θά διανοιχτούν οί όφθαλμοί!
Τόν βλέπεις, Έκείνος ..χάνεται, δηλαδή,..μένει ΔΙΑΡΚΩΣ μαζί σου!!
Αυτά, καλή μου Σάλο, είπε νά γράψω γιά αυτούς πού χρειάζονται "επειγόντως στήριξηηηη"
Σπυρίδωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλά αυτά, αλλά θέλουμε και το τηλέφωνοοοοοο!
Υπάρχει κόσμος που ψάχνει για καλό πνευματικό και τρέχει στα Άγια Όρη και στα βουνά για να βρει...
-Δώσεεεεε!
Aν θέλει η Παναγία, θά γίνει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνη μόνο, άν θέλει, δίνει..
Λάβε εξ Αγίου Ορους, τήν πρώτη Ευχή πρός τήν Ύπεραγία Θεοτόκο. Ακολουθούν άλλες όχτω... Θαύμα δωρεάς από τήν ΙΔΙΑ τήν Παναγία καί τήν Χάρη Της.
Εντρύφησε στήν μελέτη των ικεσιών καί στήν παρακλητική τους δύναμη και θά δείς κάθε μέρα ολα νά ΑΛΛΑΖΟΥΝ στήν ψύχη σου, στό μυαλό σου, στη ζωή σου.
Δώστες καί σέ αλλούς..
ΠΡΩΤΗ ΕΥΧΗ
Παναγία Θεοτόκε Παρθένε βασιλεύουσα,
Κάλλος Ουράνιο, τήν πίστη ημών ευφραίνουσα
η Υψηλοτέρα των Ουρανών, το ύδωρ της ζωής,
η Δυναστία των αγαθών, Ζωοδότειρα Ηγεμονίς,
Άνθος εύοσμον, τοι Δημιουργού των πάντων
Θεού εικόνα έμψυχη, χαράς πηγή συμβάντων
Δόξα των Αγγέλων, η αείρρυτος η υμνωδία.
Η Ασύγκριτος, Θεού όσμή και ευωδία
Βόηθησον τον/την δούλον/ην σου ........
Ζωηφόρε, της Τριάδος της Αγίας Ευλογίας,
Δύναμις θεία, νόσων ίατρός, Γιάτρισσα Αγία
Ο Λόγος και το έλεος της άπειρης Αγάπης του Θεού,
Πεσόντων ανάκληση, Όπλο σωτηρίας κάθε αμαρτωλού
Η φοβερή κατάπτωση του εχθρού, Δύναμις Αγία.
Λυτήριον λύπης, Διάδωσμα πιστών και Θεραπεία.
Η Δόξα πάσα, η Άρχαγγελιώτισσα, το Άξιον εστί
Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχη.
Αυτές οί ευχές είναι τό "τηλέφωνo" ...
ΑπάντησηΔιαγραφή..και αν θέλουμε καταθέτουμε τήν πίστη μας!!
Σπυριδωνάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήστείλε τις άλλες ευχές στην ανάρτηση κάτω απο την εικονα της Παναγίας.
Ευχαριστώ