Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Προσευχή-Χάρις Αλεξίου

at

11 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3 Ιουλίου 2010 στις 8:48 μ.μ.

    .........κολυμπούσα για ώρα κι έκλαιγα,έκλαιγα,για το άδικο..... κάτω από το μεγάλο ουρανό κι ένα ωραίο φωτεινό σύννεφο που έμοιαζε με φτερό αρχαγγέλου, κι έκλαιγα δάκρυα απλωτές μέσα στην αλμυρή θάλασσα ..να πλύνω το κακό. Προσευχήθηκα...........

    Σ ευχαριστώ γι αυτό το υπέροχο μουσικό δώρο!Το είχα ανάγκη. Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι.

    καλό βράδυ

    Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3 Ιουλίου 2010 στις 8:48 μ.μ.

    Χαλάλι Σαλογραία μου,χαλάλι τόση ομορφιά!!
    Μεθόριοι άνθρωποι μη έχοντες ώδε μένουσα πόλιν,χαλάλι τα έσχατα...

    Φιλιάα-Στ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Ιουλίου 2010 στις 8:59 μ.μ.

    ;-)

    Με άπειρους τρόπους ξανασηκώνει την -σερνάμενη στο έδαφος της λύπης- ψυχή μας ο Κύριος και την ξανα περνάει στης Χαράς την κρεμάστρα.

    Η αρμονία-στίχοι, μερικών τραγουδιών- ένας από τους αναρίθμητους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Ιουλίου 2010 στις 9:01 μ.μ.

    προς ΣΤ.

    ;-)

    ΝΑΙ...χαλάλι τα έσχατα!
    θα τα... ημπορέσωμεν!
    Υπάρχει Βοήθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3 Ιουλίου 2010 στις 9:06 μ.μ.

    Σ΄ευχαριστώ καλή μου...
    Δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Ιουλίου 2010 στις 9:09 μ.μ.

    Δ. περιστεράκι μου...

    ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΥΠΟΜΕΝΩΝ...ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΩΝ
    ΕΝ ΑΓΑΠΗ, ΠΙΣΤΕΙ, ΕΛΠΙΔΙ,
    ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ,
    ΜΕΧΡΙ ΤΟ Τ Ε Λ Ο Σ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χ.3 Ιουλίου 2010 στις 10:05 μ.μ.

    Αγαπητή Σαλογραία, χαίρε!έχω μια παρατήρηση:

    ευτυχώς Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΣΕΡΝΕΤΑΙ στο έδαφος της λύπης, δεν είναι φτιαγμένη να σέρνεται....η καρδιά μας "παθαίνει" αλλά όχι η ψυχή!!!Αυτή είναι αθάνατη, είναι το ανω σχώμεν μας..

    Γι΄αυτό λέει ο Χριοτός "περίλυπος η ψυχή μου έως θανάτου", περί..γύρω....η λύπη δεν ποτίζει την ψυχή, μόνο την περισφίγγει, καταθλίβει αλλά η δύναμη, το νεύρο της ψυχής το δοθέν σαν τάλαντο, άνωθεν, κάνει πάντα αυτεξουσίως "face control" στη λύπη.... όχι έτσι άκριτα, μπάτε σκύλοι αλέστε! Αν δεν θέλω δεν αφήνω την λύπη να μπεί μέσα , δεν αφήνω να ποτίσει την ψυχή μου....μεγάλη ελευθερία αυτή που έχουμε οι άνθρωποι εκ κατασκευής! ΤΡΙΜΕΡΗΣ λένε είναι η ψυχή (αγιος Μάξιμος Ομολογητής): το θυμικό, το επιθυμητικό, το λογιστικό.

    Θλιβόμενος μεν ο άνθρωπος αλλά η ψυχή του ωθεί και δύναται!, να αναλάβει πάλι τα ηνία το ηγεμονικό του νου του πάνω στο θυμικό.... έστω και κατόπιν "εορτής" όταν μας έχει πάρει από κάτω μια λύπη
    αμέσως μετά.........το νοερόν της ψυχής αναθάλλει
    Να μου λείπεις! λέμε τότε στη λύπη και γνέφουμε στη χαρά
    απαλά, δάκρυα χαράς μας επιστρέφουν στον εύδιο λιμένα....

    "η δύναμη μου εν ασθενεία τελειούται", Κάπως έτσι, συγγνώμη που τα λέω λίγο...θεολογικά, προσωπικό βίωμα εκφράζω: δόξα τω Θεώ
    ΧΑΙΡΕΤΕ!
    Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Ιουλίου 2010 στις 11:08 μ.μ.

    χ.
    ΥΠΈΡΟΧΟ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος3 Ιουλίου 2010 στις 11:14 μ.μ.

    Πολύ ωραία μουσική ανάρτηση!
    ΦΩΤΕΙΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Ιουλίου 2010 στις 11:15 μ.μ.

    :-)
    Ευχαριστούμε για την καλή διάθεση.
    φιλιά και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος3 Ιουλίου 2010 στις 11:19 μ.μ.

    γιατί είναι πάντα τόσο πολύ θλιμένα
    όλα όσα λεει η Αλεξίου...?
    Παναγία μου...
    δεν αντεχω...
    συγχωρέστε με..

    ωραία μουσικη
    αλλά πολυ αργη
    ωραιοι στιχοι
    αλλα καθόλου αισιόδοξοι...
    κι αυτοι οι αλλοι που τραγουδανε
    2η φωνη...μου θυμιζουν κερκυρα...

    σαν τις Αναστάσιμες ψαλμωδίες απο το Ορος
    τίποτα στον κοσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή