Πως μια μελωδία, σε παίρνει και σε ανεβάζει μέχρι το θρόνο του Θεου!!! Σε συνεπαίρνει, σε μεθά. Και τα δάκρυα ρέουν γλυκά, απαλά, και ποτίζουν την διψασμένη ψυχή, που ψάχνει απεγνωσμένα για ομορφιά. Αληθινή ομορφιά. Και να, που μια μελωδία, σε βοηθά ν' ανέβεις εκεί ψηλά. Στην όντως Ομορφιά.
...............
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο ξαναπεστο Νικηφορε...
μια σταυρωση ακομα
στην αυριανη γιορτη
κανεις δεν ηρθε στο γευμα
και
αλλη μια περιφρονηση
αλλη μια αδιαφορια
ολοι θαναι σε καποια εκδρομη
και ολοι θαναι αποντες...
ακομα και αυτη
που ειπε
ναι θα ερθω...
μαρτυριο
η
απουσια
της
αγαπης...
Ποιος με κάνει να κλαίω μεσημεριάτικα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μετανοήσει τάχιστα!
Ευχαριστώ!
ΣΥΓΝΩΜΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ
ΕΦΤΑΣΑΝ ΩΣ ΕΚΕΙ...
ΣΥΓΝΩΜΗ...
ΤΑ δάκρυα ειναι παντού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας αγκαλιάζουν διάφανες, έγχρωμες, ομίχλες δακρύων, ορατές και αόρατες.
Να το ξέρουμε.
Κανείς, δεν κλαίει μόνος του.
Ο φύλακας άγγελος- πάντα διακριτικά σιωπηλός- μας χαρίζει μεταξωτό μαντιλάκι παρηγορίας...
Πως μια μελωδία, σε παίρνει και σε ανεβάζει μέχρι το θρόνο του Θεου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε συνεπαίρνει, σε μεθά.
Και τα δάκρυα ρέουν γλυκά, απαλά, και ποτίζουν
την διψασμένη ψυχή, που ψάχνει απεγνωσμένα για ομορφιά. Αληθινή ομορφιά. Και να, που μια μελωδία,
σε βοηθά ν' ανέβεις εκεί ψηλά. Στην όντως Ομορφιά.
Σαλογραία, σ' ευχαριστούμε.
Στάχυς
Στάχυ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω σας ευχαριστώωω! :-)