ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ
Ἔψαχνα νὰ βρῶ τὸ σπίτι μου... Γύρω
Πέφταν μεγάλα ἀγκωνάρια ἀπό τοὺς
τοίχους τῶν ἄλλων σπιτιῶν ποὺ γκρεμίζονταν
καὶ εἶναι θαῦμα πῶς δὲν πέφταν πάνω μου.
Προχωροῦσα λοιπὸν μέσα στὸ βουητὸ καὶ τὸ κακό,
καὶ νά, ξαφνικὰ βρέθηκα
μπροστὰ στὸ σπίτι μου, ποὺ ἦταν ἀκόμη
ὄρθιο.
Στάθηκα λοιπὸν στὴν ἐξώπορτα καὶ
καθὼς προχώρησα πρὸς τὴ μεγάλη
πόρτα τοῦ σαλονιοῦ, εἶδα
τὸ Χριστό,
μέσα σὲ λάμψη, μὲ τὰ χέρια ἁπλωμένα
στὰ πλάγια νὰ μὲ κοιτάζει αὐστηρά.
Ἀνατρίχιασα, κοπῆκαν τὰ πόδια μου,
ἔγειρα καὶ ἔπεσα κάτω λιπόθυμος.
Μίλτος Σαχτούρης
ΩΡΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ
...................ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΑΛΟ....
ΟΜΩΣ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ...
ΟΝΤΩΣ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΤΣΙ?
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΒΙΩΜΑ
Η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΛΟΓΩ ΠΟΙΗΣΗΣ...?
ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΔΕΝ ΞΈΡΩ, ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΚΙ ΜΟΥ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΞΈΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ, Ας ΜΑΣ ΠΕΙ...