"Οι δέ υπομένοντες τον Θεόν αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουσιν ως αετοί..." (Ησ. Κεφ.μ, 31)
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Πίστη εξ ακοής και Πίστη εξ εμπειρίας συνέχεια τρίτη...
Αγαπημένο μου
αυτή η έλλειψη πίστης από πρώτο χέρι, μου έδινε μια πίστη της τάξης του 99% και κείνη η έλλειψη του 1%, αν και φαινομενικά μικρή, δημιουργούσε εξαιρετικά χλιαρό κλίμα στην ψυχή μου.
Όταν η Πίστη δεν είναι πλήρης και ζέουσα, αρνείται ο εντός ημών σαρκικός άνθρωπος να σταυρωθεί και χωρίς να συσταυρωθώμεν τω Κυρίω, δε μπορούμε να τρέφουμε ζωηφόρα ελπίδα Αναστάσεως μεσ'στη χαρά της Βασιλείας Του!
Αν δε σταυρώσουμε το φρόνημα και την ενέργεια της αμαρτίας εντός μας, δεν ετοιμάζουμε τόπο για ν'αναπαυθεί στην ψυχή και στο σώμα μας το Πνεύμα του Παράκλητου, που είναι Πνεύμα Ευφροσύνης, Ελευθερίας εν Αληθεία.
Κουράστηκα, λοιπόν, να χτυπάω του Κυρίου την πόρτα.
-Θα ...λείπει! Άσε καλύτερα! είπε ο άθλιος λογισμός μου.
Φαίνεται,όμως, πως Εκείνος αργεί, αλλά δ ε λησμονεί.
Και δε λησμονεί, διότι είναι Θεός ΠΡΟΣΩΠΙΚΟς, και όχι μια αδιαφοροποίητη μεταφυσική σούπα, με την οποία θα ομοιογενοποιηθούμε κάποτε απαξάπαντες, όπως λένε και κάτι γκουρού γόητες, πλανώντες και πλανώμενοι, προκειμένου να αποφύγουν την ατομική απολογία περί των σκοτεινών πεπραγμένων τους, καθησυχάζοντες την ταραγμένη συνείδησή τους.
Τον καιρό που βασανιζόμουν με αυτά και έσκαγα περί του διατί ενώ ο Κύριος-που στα αρχαία χρόνια, κάθε τόσο μίλαγε στους προφήτες- δε φαίνεται να πιάνει κουβέντα με κανέναν σήμερα, δεν είχα χωνέψει την απλή αλήθεια:
Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο Τρισάγιος Θεός, είναι Πρόσωπο!
Το άκουγα, το έλεγα, μα δεν το είχα αφομοιώσει στ'αλήθεια.
Έπεσε φως όμως, στην κατανόησή μου, όταν στοχάστηκα τον τρόπο της διανθρώπινης επικοινωνίας.
Προκειμένου για τα σώψυχά του, σε ποιον τα αποκαλύπτει ο καθένας από μας; σε όποιον θεωρεί ότι βρίσκεται σε ανάλογο με κείνον μήκος κύματος, ώστε να τον καταλάβει.
Γιατί κάθομαι και γράφω σε σένα αυτό το γράμμα, και όχι σε ένα δεκαπεντάχρονο;
Διότι ξέρω, ότι εσύ είσαι σε θέση να με νιώσεις, και επομένως δε θα πάνε τα λόγια μου χαμένα.
ΈΤσι κατάλαβα, με την αναλογία εκ της ανθρώπινης επικοινωνίας, τι θα πει η φράση που άκουγα από μικρή, ότι εμείς:
-Δεν είμαστε άξιοι!...
Δεν έχουμε δηλαδή, συντονιστεί με το μήκος κύματος, στο οποίο εκπέμπει τις μελωδίες Του, το Πνεύμα το Άγιο και γι αυτό δε μπορούμε να ακούσουμε, τίποτα.
Μη ακούγοντας- λόγω της πρωτόγονης και πεπτωκυίας κατάστασής μας- υποθέτουμε υπερφιάλως και ότι Θεός δεν υπάρχει!
Κούνια που μας κούναγε και μαύρα μας μακαρούνια αν πεθάνουμε αμετανόητοι, τουτέστιν έμπλεοι υπαρξιακού ζόφου.
Θα είναι αιωνίως απαραμύθητη η οδύνη μας.
Εν τω μεταξύ, οφείλω χάριν της εντιμότητος και της αληθείας να ομολογήσω, ότι πολύ θα μου άρεσε να μ η ν υπάρχει ο Θεός των Ορθοδόξων, γιατί όλο σε στρίμωγμα μας έχει: μη ετούτο, μη εκείνο, αμάν πια , μας έχει σπάσει τα νεύρα με το άγχος εκ της αιωνίου κολάσεως μισό χιλιοστό πάνω από τα κεφάλια μας, έτσι και μισήσουμε την πεθερά μας , ή τον κυριούλη που μας βούτηξε τη θέση στο λεωφορείο, ενώ βρισκόμασταν κοντύτερα!
Ενώ, χρυσούλι μου, αν δεν υπήρχε Θεός και μετά θάνατον ζωή, τι χαρά!
Θα γινότανε το αλάι μαλάι και άμα πεθαίναμε, θα ησυχάζαμε.
(Είναι και αυτό μια άποψη άλλο που δε δουλεύει στην πράξη, εκφράζομαι όμως έτσι για να μη πει κανείς ότι επειδή θέλω ντε και καλά να υπάρχει Θεός, γι αυτό και τον βλέπω κάθε τόσο μπροστά μου, να ξεπετιέται σαν μανιτάρι!)
Όχι περιστεράκι μου!
Εντίμως σου ομολογώ και κακοχαρακτήρισέ με όσο θές, εγώ προσωπικά, θα προτιμούσα να μ η ν υπάρχει Θεός και ζωή μετά θάνατον, για να κάνω του κεφαλιού μου.
Είχα, όμως, χρέος να ερευνήσω, να ψάξω για την Αλήθεια, διότι μόνον η Αλήθεια λυτρώνει!
Η Εντιμότητα στην αναζήτηση και στην πράξη, είναι για μένα, μια από τις τρεις μεγάλες αρετές που θαύμασα πρώιμα.
Ποιές είναι οι άλλες; η Γενναιοδωρία και η Εκστατική θεώρηση του Μυστηρίου που υπάρχει μέσα σε όλα τα όντα και το οποίο, μας ανάγει στον Ποιητή του σύμπαντος κάλλους, που μας περιβάλλει.
Αυτή την τελευταία στάση ζωής, ο Σπράγκερ, την ονομάζει Ευσέβεια!
Πάντως, τούτη η πρωτόγονη ψυχική στάση, που θεωρεί το θείο νόμο σαν καταπίεση και όχι σαν απελευθέρωση, έχει να κάνει με την έλλειψη φωτισμού και τη λάθος αντίληψη περί Θεού και ανθρώπου, που διαδίδει αιώνες τώρα, με πάμπολλα μέσα, η Αιρετική Δύση.
ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
Για σου Σαλογραιάκι μου αφου διάβασα και της τρις αναρτήσεις σου έβγαλα και κάποια συμπεράσματα ο τρόπος που γράφεις δεν είναι μίας αγραμμάτου που απλά άρχισε να διαβάζει πολλά βιβλία και ξαφνικά έγινε συγγραφέας...) Εγώ νομίζω η αντίληψη των χριστιανών πάσχει από άγνοια για τα δογματικά της πίστεως είτε είναι αγράμματος και λέει ότι του κατεβάζει το ξεροκέφαλο !είτε είναι γραμματιζούμενος με εγωισμό που δεν θέλει ούτε ο Θεός,είναι και η αντίληψη του καθενός ανεξάρτητα από την γνώση και μη γνώση που κατέχει π.χ το Π. και τω Κ. αυτή η διαφωνία χαρακτήρων υπήρξε πάντα στους ανθρώπους. Αλλά ο Κύριος και Θεός μας έχει το σχέδιό του να σωθούν αυτοί που είναι δίκαιοι στο Πανάγιο θέλημά του, με καλή προθυμότητα και αγώνα ζωής!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην πολυλογώ καλή μου Σαλογραία, άγνωστες οι βουλές του Κυρίου σε αγράμματους και μη!^?
ΦΩΣ ΙΛΑΡΩΝ
Αγαπημένο μου Φωτάκι,με τις εμπειρίες που έχω περάσει, τα έχω όλα ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΙ...ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ...ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΡΑΜΜΑΤΑ...ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ...ΟΛΑ ΕΝΑ ΧΩΜΑ...ΕΝΑ ΙΣΩΜΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εξαιρετικά αγαπημένοι μου Άγιοι, είναι ο μέγας άγιος Λάζαρος, και ο μέγας άγιος Σπυρίδωνας...απλοί καθημερινοί άνθρωποι και οι δύο, αλλά το Πνεύμα του Κυρίου, αναπαυόταν στα βάθη τους και τελεσιουργούσε υπέροχα και θαυμάσια...
Όλα ένα χώμα πολύ σοφό αυτό που είπες καλή μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι βίοι των αγίων πρέπει να είναι το παράδειγμά μας...
ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
Αυτο που ξερω εγω ειναι οτι ειναι παρα πολυ δυσκολο να εισαι χριστιανος ορθοδοξος σημερα.Διοτι οι παλαιοι δεν αναζητουν περαιτερω πληροφοριες αυτα που εμαθαν αυτα εφαρμοζουν ως μια υπακοη θα ελεγα και μια τυφλη πιστη χωρις ερευνα ---Απο τους νεοτερους δε αλλοι δεν πιστευουν καθολου και ουτε καν χλιαροι στην πιστη δεν ειναι και αλλοι ψαχνουν να καταλαβουν τι πιστευουν οπως η αφεντια μου --Και ξαφνικα παιρνεις κατι σφαλιαρες απο την ζωη κατι προβληματισμους απο συμπεριφορες ,παραξενιες,απαιτησεις συγγενων που λες τι γινεται πηνελοπη τωρα;Πως θα φερθεις τωρα; Ειναι ωραιο να εισαι διαφορετικος ειναι ωραιο γιατι βλεπεις οτι εχει και ο αλλος χαρισματα αλλα οταν αρχιζει η αντιπαλοτητα και μπαινει ο εγωισμος πεφτεις παλι και ξανα σηκωνεσαι αλλα καταλαβα πως ο σπηνθηρας που βγηκε απο την συγγρουση των δυο λυθων εβγαλε συμπερασμα αλληλοσυνχωριτικοτητα και αλληλοταπεινωση δηλαδη πρεπει να ταπεινωθουμε και οι δυο και να συνχωρεθουμε και οι δυο και αν το καταλαβουν και οι δυο αυτο ο.κ εβγαλες λαβρακι πηρες μαθημα αν ο αλλος δεν γνωριζει τετοιες συμπεριφορες αρχιζει η μνησικακια και εκει ειναι πως θα κατεβεις εσυ για να ανεβει ο αλλος.Και μουχει συνβει να κατεβασω τον εαυτον μου να επιτιμησω τον αλλον και να μην δεχτει την τιμη για να κατεβεις πιο κατω και να μην ξερεις τι να κανεις και τελικα να ξανακατεβεις πιο κατω ...και εκει βλεπεις οτι ουτε αυτο δεν δεχεται φοβερο πραγμα να εισαι χριστιανος ορθοδοξος...αλλα και δυσκολο ορε αδελφια η αγαπη του πλησιον ....πολυ μεγαλο μαθημα πω πω ποσα εχω μαθει και απο τον εγωισμο μου αλλα και απο την ασκηση βιας στην ταπεινωση....
ΑπάντησηΔιαγραφήH ταπεινή δική μου άποψη είναι ότι όποιος ΑΝΤΕΞΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΓΩΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ, ΕΝΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥ, ΚΑΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗς ΜΟΝΟΣ ΚΑΤΑΜΟΝΟΣ ΚΑΤ'ΑΝΘΡΩΠΟΝ, ΑΥΤΌς, ΛΕΩ, ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΕΩς ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΙΣΘΟ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΌ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟ ΕΧΩ ΔΕΙ...
ΝΑ ΣΟΥ ΦΈΡΕΤΑΙ ΑΘΛΙΑ Η ΧΙΛΙΟΕΥΕΡΓΕΤΗΜΕΝΗ -ΠΛΗΝ ΕΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΏ ΤΕΛΟΥΣΑ- ΨΥΧΉ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ, ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΣΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙς ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΆΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ:
-ΝΑ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΑ, ΓΙΑΤΊ αυτή , ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΏΜΗ...
ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ:
-ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΑΝΑΓΚΗ ΠΙΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ, ΕΝΩ ΔΕ ΦΤΑΙΓΑΤΕ, ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ, ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΛΙΝΏΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ...ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ...ΚΑΙ ΤΗ ΦΤΥΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΔΟΠΑΤΑΕΙ...ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΗΣ, ΟΎΤΕ ΕΠΑΝΟΡΘΩΝΕΙ ΤΗ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑ ΑΥΤΙΆ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ..
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗ
ΣΩΤΗ(ΡΙΑ) ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ...
Καλό βράδυ...