Η ψυχή μου που έκλινε προς το σκότος,
ξαναγίνεται έναστρη. Αποτινάζει τη σκιά,
τη σκόνη απ' το κάρβουνο, τη σκουριά,
την κακοσμία των όπλων. Ξαναβρίσκει τα φυσικά
χρωματά της, το λόγο-ένα λόγο υδρορρόη
που πηγάζει απ' τ' ανάβρυσμα της καρδιάς
απ' ευθείας, δίχως παρέμβαση,
ένα λόγο που αντί να περάσει σαν ένα
εύθραυστο βέλος, ή σα μιαν ύποπτη
σιωπή, ή σαν ένας στεναγμός, πιο καλά
να χαθεί στον αέρα, σαν ένα κελάϊδισμα.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Τὸ καθαρότερο πράγμα τῆς δημιουργίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔὲν ξέρω, μὰ δὲν ἔμεινε καθόλου σκοτάδι.
Ὁ ἥλιος χύθηκε μέσα μου ἀπὸ χίλιες πληγές.
Καὶ τούτη τὴ λευκότητα ποὺ σὲ περιβάλλω
δὲ θὰ τὴ βρεῖς οὔτε στὶς Ἄλπεις, γιατὶ αὐτὸς ὁ ἀγέρας
στριφογυρνᾶ ὡς ἐκεῖ ψηλὰ καὶ τὸ χιόνι λερώνεται.
Καὶ στὸ λευκὸ τριαντάφυλλο βρίσκεις μιὰ ἰδέα σκόνης.
Τὸ τέλειο θαῦμα θὰ τὸ βρεῖς μοναχὰ μὲς στὸν ἄνθρωπο:
λευκὲς ἐκτάσεις ποὺ ἀκτινοβολοῦν ἀληθινὰ
στὸ σύμπαν καὶ ὑπερέχουν. Τὸ πιὸ καθαρὸ
πράγμα λοιπὸν τῆς δημιουργίας δὲν εἶναι τὸ λυκόφως,
οὔτε ὁ οὐρανὸς ποὺ καθρεφτίζεται μὲς στὸ ποτάμι,
οὔτε ὁ ἥλιος πάνω στῆς μηλιᾶς τ᾿ ἄνθη. Εἶναι ἡ ἀγάπη.
Μητσους...
Μήτσους
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για την αλήθεια των στίχων.
Το πρόβλημα είναι η σάρκωσή τους, στις ζωές των ανθρώπων...
Ενώ ομολογούμε Ορθοδόξως, στην π ρ ά ξ η αποκαλυπτόμαστε ...μονοφυσίτες! :-)
Σαλογραία μου μη το πολυψάχνεις.....δυστυχως πολλά νομίζουμε ....αλλά αν δεν 'ερθει Εκείνος να διδάξει όπως εκείνος ξέρει καλύτερα.....πάντα και όλο θα νομίζουμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜητσους
Μήτσους
ΑπάντησηΔιαγραφήείπες την πιο σ ο φ ή κουβέντα από όλες.
Τη σκέφτομαι και γω όλο και συχνότερα, τελευταία...
Προσωπικά, είμαι το γύναιον το αεί μανθάνον και μηδέποτε εις επί-γνωσιν της
Αληθείας ερχόμενον...:-(