Ένα ποίημα:
Ο κύκλος της πορείας
(του Νικηφόρου Βρεττάκου)
Δεν είμαι γενναίος. Δεν είμαι αφού
δεν ξέρω από φόβο. Πήρα μια φούχτα
σκοτάδι και τό ψαξα, είδα,
δε βρήκα σκοτάδι.Βλέποντας πριν
αστράψει το φως, κατόπιν το φως,
δεν κλείνω τα μάτια μου όταν αστράφτει.
Έχω στα χείλη μου χίλια σπαθιά,
που ανοίγοντας σκίζουν σε χίλιες ασύνδετες
νησίδες τη νύχτα. Όλες τις διαταγές μου
τις γράφω σε ένα χαμόγελο.
Πιο γενναίος απ' την άγνοια -όπως το φως
που πέφτει στο βάραθρο κάτω, χρυσώνω
το στόμιο του Άδη. Δεν είμαι γενναίος.
Μαζί με τ' αστέρια, γράφω τον κύκλο μου...
..........................................
Και ένα τραγούδι: Ο αετός πεθαίνει στον αέρα:
http://www.youtube.com/watch?v=_1T2AzA-QJc
Καλόν Παράδεισο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός να αξιώσει κι`εμάς...
Γρηγόρη
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' ευχαριστώ...
Όταν κάποιος ολοκληρώνει την πορεία του νικηφόρα αναμένει τον έπαινο του Αθλοθέτη «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ης πιστός επί πολλών σε καταστήσω είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου» αυτή την χαρά εύχομαι να απολαμβάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήAναστάσιε
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρότι είμαι βαθύτατα συγκινημένη, είμαι ειρηνική διότι ζούσα από πολύ κοντά τον εσωτερικό του αγώνα και τα δάκρυα της μετανοίας του.
Δεν ήμουν απλά κόρη του, διετέλεσα για πολλά χρόνια και πνευματική του μητέρα, κατά κάποιον τρόπο, όσο παράξενο και αν σου ακούγεται.
Το φως και το σκοτάδι πάλευαν μέσα στην ψυχή του,ήταν ακατήχητος, αλλά ως ψυχή καλοπροαίρετος και παρέδωσε το πνεύμα μέσα σε ευλογία αφού εξομολογήθηκε και κοινωνούσε συνεχώς με μεγάλη ευλάβεια, καιρό πριν το τέλος...
Έφυγε στους τέσσερις μήνες μετά το θάνατο της μάνας μου.
Ηταν 60 χρόνια μαζί.
Έζησαν ένα εξαιρετικά δύσκολο γάμο- που σ' εμένα δώρισε πολύτιμα μαθήματα ανθρωπογνωσίας και προσοχής για τις επιλογές της ζωής μου.
Καλό πέρασμα στην "Αιώνια Ζωή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα
Καλή μου Σαλογραία αφού διάβασα το παραπάνω σχόλιό σου πιστεύω ότι για τον Πατέρα σου ο θάνατος ήταν ο σταθμός που τον μετέφερε από την γη στον ουρανό ,πράγματι είναι γλυκός ο θάνατος,που βρίσκει την ψυχή συμφιλιωμένη με το Θεό έστω και την ύστατη στιγμή.Σε φιλώ γλυκά και να προσεύχεσαι καλή μου !Φως Ιλαρόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ΠΑράδεισο νάχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ όλους, για την προσευχή και την αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κύριος να σας ανταποδώσει...
Φρόντισε να τον οδηγήσεις "εις ανάστασιν ζωής" και μαζί με εκείνον, να οδηγηθείς εσύ και όλοι μας "εις την κατάπαυσιν του Κυρίου, όπου πάντες οι άγιοι αναπαύονται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μας Σαλογραια Καλό Παράδεισο ο πατέρας σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα!
Αμέθυστος
Aμέθυστε
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά σ' ευχαριστώ και εύχομαι υγεία, και κάθε ευλογία για το χρόνο που μας δωρίζεται...
Ειχα την τυχη να τον γνωρισω πριν μερικα χρονια.Ειχε ερθει με μια ξενη που φυλαγε τη μητερα σου.Ο τροπος του,οι κινησεις του, τα λογια του,σκετο μεγαλειο!Μολις διαβασα οτι εφυγε.Καλη ξεκουραση και στους δυο γονεις σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@11:50
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου, με εκπλήσσεις!
Σε ποιο μέρος είχατε συναντηθεί;
;-) Ο μακαρίτης ο πατέρας μου, από μικρή που τον θυμάμαι όλο μου έλεγε:"θέλω να είσαι αΪτός! Θέλω να είσαι αϊτός!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΓΗΣΑ πολύ να καταλάβω τι εννοούσε με αυτό που έλεγε!