Ευγενικέ μου φίλε , θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι δεν δικαιούμαστε να είμαστε υπερβολικά απαισιόδοξοι, διότι βλέπουμε μόνο τα εξωτερικά, όμως, έχοντας εντολή να προσέχουμε τις Ομολογίες Πίστεως και συνειδητοποιώντας ότι η Ομολογία της Ορθής Πίστης, παγκοσμίως όλο και συρρικνώνεται, θυμούμαι τα λόγια του Κυρίου τα για το μέλλον της ανθρωπότητας, απαισιόδοξα:
Είπε Εκείνος:
Άραγε, όταν θα ξανάρθει ο Υιός του Ανθρώπου θα βρεί την Πίστη(την Ορθή)έστω και σε έναν απο τους ανθρώπους;
«Πλήν ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18, 8)
Γιατί το εξέφρασε αυτό;
Διότι...ό,τι ομολογούμε εξωτερικά, έχει και π ρ α κ τ ι κ ό αντίκρισμα οπωσδήποτε στην καθημερινότητά μας.
Δεν ειναι απλά, κενός λόγος.
Οτιδήποτε σκεφτόμαστε, οτιδήποτε πιστεύουμε, οτιδήποτε κάνουμε ανά παν δευτερόλεπτο, μας τροποποιεί είτε προς την κατεύθυνση του Φωτός είτε προς την κατεύθυνση του Σκότους και μας αλλοιώνει...
Δεν δικαιούμαστε να είμαστε υπερβολικά απαισιόδοξοι για κανέναν- ούτε και για τον εαυτόν μας ακόμα και αν τον δούμε να πράττει τα χειρότερα- διότι πάντα –όσο φέρουμε τη θνητή μας σάρκα-υπάρχει το ενδεχόμενο μετα-νοίας, μετα-στροφής δηλαδή της ζωής μας προς την κατεύθυνση της Χάριτος.
Μιλάμε, άλλη μια φορά θα το πώ, για δυο σαφώς διακεκριμένες καταστάσεις : το τι πιστεύουμε(σκεφτόμαστε) για τα μικρά και τα μεγάλα του βίου μας και το τι πράττουμε για τα μικρά και τα μεγάλα του βίου μας.
Η πίστη που έχουμε επηρεάζει πάντα την πράξη
Και η πράξη επηρεάζει πάντα την πίστη.
Είναι ο φαύλος βίος που γεννάει δόγματα πονηρά.
Και είναι τα πονηρά δόγματα που προξενούν το φαύλο βίο.
Και την προσωπική ζωή κανενός ανθρώπου δεν έχουμε δικαίωμα να την αξιολογήσουμε(εκτός και είναι δημόσιος λειτουργός και οι πράξεις του στο πλήρωμα των πιστών ή των πολιτών, έχουν αρνητικό αντίκτυπο) διότι ο Κύριος Ιησούς εν τη Δευτέρα αυτού Ελεύσει θα είναι ο Κριτής του.
Τα δόγματα όμως τα πονηρά, ελάβαμε εντολή και να τα κρίνουμε και να τα καταδικάζουμε απο τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, που είπε στους Γαλάτες ότι:
ή εγώ ο ίδιος ή και άγγελος εξ Ουρανού αν σας πεί αντίθετα που σας είπα εγώ, ανάθεμα έστω!
Τι σημαίνει ανάθεμα έστω;
Να τον μισήσετε, να τον ξεσκίσετε και να τον λιθοβολήσετε επεκτείνοντες στο διηνεκές τη σκληρότητα της φάρας των Γραμματέων και Φαρισαίων;
Όχι βέβαια!
Ανάθεμα έστω,
σημαίνει τον αναθέτω τον εν λόγω αιρετικό στην Κρίση του Θεού, εν τη Εσχάτη Ημέρα, αλλά- όσο παραμένει αιρετικός- εγώ απομακρύνομαι απο αυτόν, όχι από μίσος- άπαγε- αλλά από το δικαίωμα που έχω να προφυλάξω τον εαυτό μου και τους οικείους μου, εκ της μολυσματικής-προς θάνατον μολυσματικής- ασθενείας της αιρέσεως.
Αυτό έπραξε ο μέγας Μάξιμος ο Ομολογητής όταν ΟΛΑ τα Πατριαρχεία του καιρού του, είχαν μολυνθεί απο την αίρεση, και οι δήθεν παπάδες του καιρού του- για τούτο το ήρεμο σθένος του, που προερχόταν απο βαθιά σοφία και Πίστη και Ελπίδα και Αγάπη Χριστού- μαρτυρικά τον εφόνευσαν...
Εμείς από αυτά τα παραδείγματα συγκινούμαστε και αυτά τα παραδείγματα θα επιθυμούσαμε να ακολουθήσουμε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που ζωοποιεί πάσαν αγαπώσαν την Αλήθειαν, καρδίαν...
Ευανθία η Σαλογραία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου