tag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post993031231964516130..comments2024-01-18T22:32:17.010+02:00Comments on Σαλογραία η Ευαν. Παναγοπούλου-Κουτσούκου: Η Τελετή (Rite)- Άντονυ ΧόπκινςΣαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttp://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comBlogger87125tag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-74368831394236720422011-04-04T23:52:47.068+03:002011-04-04T23:52:47.068+03:00Μυρμιδόνα
εμείς παρελάβομεν από τους αιρετικούς μ...Μυρμιδόνα <br />εμείς παρελάβομεν από τους αιρετικούς με λουφίο, όπως είναι οι παπικοί, να φεύγουμε ως δια πυρός...τώρα τι γίνεται παραμέσα και διατί τους πολεμάει και αυτούς ο Εξαποδώς είναι μια συζήτηση με πολλές υποθέσεις εργασίας, που δεν θα με ωφελήσει νομίζω αν την κάνω...Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-24752118202271341732011-04-04T23:48:24.156+03:002011-04-04T23:48:24.156+03:00Σαλή,
ειδα και εγω την ταινια ...και αναρωτιέμαι ...Σαλή,<br /><br />ειδα και εγω την ταινια ...και αναρωτιέμαι το εξης:<br /><br />Αραγε, για να πολεμα ο Διαβολος τους Καθολικους, πρεπει εν μερει να εχουνε και οι Δυτικοι την 'αληθεια' του Χριστιανισμου;<br /><br />Αλλιως, γιατι να τους πολεμουσε ο Οφις;<br /><br />*************************************<br /><br />Μηπως ειμαστε εμεις οι Ορθοδοξοι πολυ αυστηροι κατα των Καθολικων;<br /><br />Εννοειται οτι ειναι σε Αιρεση.<br />Και εννοειται οτι δεν θα ενωθουμε με τους Καθολικους.<br />Δεν εχω γραψει και λιγα κατα των Παπικων (στο ιστολογιο του Αμέθυστου).<br /><br />Ομως...οταν βλεπω οτι ο Διαβολος τους πολεμα και τους Καθολικους - αφου πιστεύουνε στον Ιησου Χριστό - μηπως;<br /><br />Παντως ο Σκηνοθέτης του έργου θα πρεπει να ειχε 'προσωπικα βιωματα" ή τελοςπαντων 'αμεσα ακουσματα'....αλλιως δεν εξηγειται πως γνωριζε 'λεπτομερειες'!<br /><br />Ιδωμεν...<br /><br />ΜυρμιδόναςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-77728726491743124632011-03-25T16:07:38.834+02:002011-03-25T16:07:38.834+02:00Εξαιρετικό το σχόλιο απ' το βιβλίο του π. Βασι...Εξαιρετικό το σχόλιο απ' το βιβλίο του π. Βασιλείου Θερμού.<br />Ευχαριστώ για τη βοήθεια στη συζήτηση...Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-27295920281656407042011-03-25T15:15:37.326+02:002011-03-25T15:15:37.326+02:00"Μια και το αναφερατε,τελικα η ψυχιατρικη δια..."Μια και το αναφερατε,τελικα η ψυχιατρικη διαταραχη ειναι εντελως ασχετη με το διαβολο;<br /><br />Σχετιζεται οσο και η σωματικη αρρωστια και τα ατυχηματα.Απο την ιστορια του Ιωβ <br />μαθαμε οτι ο διαβολος-μετα απο παραχωρηση του Θεου- βρισκεται πισω απο καθε αρρωστια<br />και καθε ατυχημα.Θα ηθελε αν μπορουσε να μας σκοτωσει η να μας τρελλανει ολους.Αν ο <br />πολεμος του ομως εκφραζεται στο επιπεδο της υγειας,θα αντιμετωπιστει με τα αντιστοιχα<br />θεραπευτικα μεσα.Αυτος που θα σπασει το ποδι του απο φθονο του διαβολου θα πρεπει να<br />βαλει γυψο,εκεινος που θα [παθει πνευμονια απο πολεμο του διαβολου χρειαζεται αντιβιωση.<br />Εννοειται οτι και τα πνευματικα οπλα της Εκκλησιας εχουν τη θεση τους αμειωτη (ευχελαιο,<br />προσευχη,Θεια Κοινωνια).<br />Εδω απαιτεται προσοχη και διακριση εκ μερους του κληρικου αλλα και των πιστων.Αφ ενος<br />δεν θα πρεπει να νομισουν οτι αρκουν τα πνευματικα μεσα διοτι αυτο συχνα γινεται αλλοθι για την <br />υπερηφανια απεναντι στην ιατρικη αλλα και για την απροθυμια τους να αλλαξουν στασεις και<br />νοοτροπιες που συνεβαλαν στο προβλημα.Αφ ετερου δεν θα πρεπει να καταφευγουμε σε υποθεσεις <br />οτι εγιναν μαγια απο φθονερους ανθρωπους διοτι ετσι χανουμε την ειρηνη μας,αποπροσανατολιζομαστε<br />απο το στοχο της προσωπικης αλλαγης και υποψιαζομαστε η μισουμε αδικα αθωους."<br /><br />Ανθρωπος στον Οριζοντα<br />π.Βασιλειος ΘερμοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-72119523765004645492011-03-22T19:32:42.071+02:002011-03-22T19:32:42.071+02:00Αγαπητή Σαλογραία,
Ανοίγω κουβέντα για τον Χριστό...Αγαπητή Σαλογραία,<br /><br />Ανοίγω κουβέντα για τον Χριστό σε ανθρώπους που έρχονται στο γραφείο μου στην δουλειά και μερικοί από αυτούς μου διηγούνται θαυμαστά γεγονότα.<br /><br />Μία καθαρίστρια μου διηγήθηκε ένα θαυμαστό γεγονός που το άκουσε από τον παππού της που είναι το παιδί στην παρακάτω ιστορία:<br /><br />Το 1942 στο χωριό Πρόδρομος Κιρκασέϊκος (σήμερα Αγία Τριάδα) κατοικούσαν 70 οικογένειες μουσουλμάνων Κιρκασίων (Τσερκέζων) και μερικές οικογένειες ελληνικές, προσφυγικές.<br /><br />Οι πρόσφυγες και οι Τσερκέζοι την εποχή εκείνη έβγαζαν το πρωί τις αγελάδες τους στην πλατεία του χωριού, από όπου τις παραλάμβανε ο Έλληνας βοσκός Τ.Χ. με τον γιό του, για να τις βοσκήσει στις πλαγιές πάνω από το χωριό και να τις επιστρέψει το βράδυ.<br /><br />Ένα πρωί του Μαΐου του 1942, οι αγελάδες παρέμεναν στην πλατεία αρκετές ώρες και ο Πρόεδρος των Τσερκέζων Μεμέτ Τσαούς ρώτησε τον βοσκό για πιο λόγο καθυστερεί. Ο βοσκός του είπε ότι περιμένει τις αγελάδες του τσερκέζου Ιλιάς.<br /><br />Ο Ιλιάς ήταν ανύπαντρος, 40 χρονών περίπου, ψηλός και γερός άντρας με αρκετή περιουσία. Ο Μεμέτ πήγε στο σπίτι του Ιλιάς, τον οποίο βρήκε ξαπλωμένο στο κρεββάτι ανήμπορο να σηκωθεί, με γυρισμένα τα χέρια και τα πόδια προς τα πίσω και το κεφάλι στραβωμένο προς την μία πλευρά.<br /><br />Ο Ιλιάς του είπε φοβισμένος ότι το έπαθε το προηγούμενο βράδυ, του ζήτησε να πάει τις αγελάδες και να ειδοποιήσει τον Έλληνα γείτονά του Κ.Σ. να έρθει να τον δει.<br /><br />Ο Κ.Σ. πήγε και ο Ιλιάς του διηγήθηκε ότι το έπαθε το προηγούμενο βράδυ μετά από κλοπή που έκανε στο κοντινό μοναστήρι της Αγίας Τριάδος. Ήταν βέβαιος ότι το έπαθε εξαιτίας της κλοπής.<br /><br />Την νύχτα πήγε στο μοναστήρι και πήρε περίπου 50 κεραμίδια από την στέγη του μοναστηριού και τα έβαλε στο κοτέτσι πού έφτιαχνε. Πριν κάνει την κλοπή ο Ιλιάς είχε παραγγείλει κεραμίδια από την Αλεξάνδρεια αλλά ο αγωγιάτης που τα μετάφερε, περνώντας από τον Αλιάκμονα με σχεδία όπως γινόταν τότε, έπεσε με το κάρο στο ποτάμι. <br /><br />Ο αγωγιάτης και το άλογο γλύτωσαν, το κάρο όμως με τα κεραμίδια χάθηκαν στο ποτάμι.<br /><br />Ο Ιλιάς μετά από αυτό σκέφτηκε να πάρει κεραμίδια από την στέγη του μοναστηριού, πράγμα που έκανε και έφτασε στην κατάσταση βρίσκονταν.<br /><br />Ήταν σε απόγνωση και αντιλαμβανόταν ότι έπρεπε να εξιλεώσει τον Θεό των Ορθοδόξων για να γίνει καλά και ήταν πρόθυμος να δώσει ό,τι του ζητούσαν. Γι΄αυτό φώναξε τον Κ.Σ., να τον ρωτήσει τι έπρεπε να κάνει.<br /><br />Ο Κ.Σ παρόλο που δεν είχε πολλές σχέσεις με τον παπά του χωριού και τα δύο κοντινά μοναστήρια, της Αγίας Τριάδος και της Αγίας Κυριακής, στα οποία εγκαταβίωναν δύο μοναχές, προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει.<br /><br />Οι μοναχές ζήτησαν να επιστρέψει τα κεραμίδια, να προσφέρει μία λαμπάδα και ένα δοχείο λάδι.<br />Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να δώσει δύο από τα καλλίτερα ζώα του και μέρος της περιουσίας του.<br /><br />Μετά από παρακλήσεις στο μοναστήρι και μετά από λίγο καιρό, ο Ιλιάς σηκώθηκε και περπάτησε. Δεν επανήλθε όμως πλήρως, του έμεινε ένα μικρό γύρισμα στα χέρια και τα πόδια.<br /><br />Ο Ιλιάς μέχρι και την ημέρα που οι οικογένειες αυτές έφυγαν από την Ελλάδα δεν έπαυε να ομολογεί ότι η θρησκεία των Ορθοδόξων είναι ζωντανή και αληθινή. Έλεγε χαρακτηριστικά ότι, μακάρι και η δική του θρησκεία να ήταν αληθινή, έστω και λίγο, όσο ένα σπυρί καλαμποκιού.<br /><br />Για του Ορθόδοξους έλεγε ότι δεν γνωρίζουν πόσο θαυμαστό και αληθινό Θεό έχουν (δεν ξέρετε τι έχετε, έλεγε στην γλώσσα του) και δυστυχώς για τους περισσότερους από εμάς, έχει και σήμερα απολύτως δίκαιο.<br /><br />ΠαναγιώτηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-10333118952098157642011-03-22T14:22:04.223+02:002011-03-22T14:22:04.223+02:00Ηλε
όλα ξεκινούν και τελειώνουν απο τη ΜΕΣΑ μας, ...Ηλε <br />όλα ξεκινούν και τελειώνουν απο τη ΜΕΣΑ μας, ΔΙΑΘΕΣΗ.<br /><br />Βλέπεις οι σκληρόκαρδοι Φαρισαίοι -επειδή έτρεφαν τέτοιο φθονερό μίσος μέσα τους- τον κύριο Ιησού, χαρακτήρισαν ως λαοπλάνο και ΑΝΕΛΕΗΤΑ, <br />Τον σταύρωσαν.<br /><br />Ας ευχόμαστε, λοιπόν, να μας δίδεται η αγία διάθεση.<br /><br />Όταν υπάρχει αυτή, ΟΛΑ, ανθίζουν σοφά, αρμονικά και πανέμορφα...<br /><br />:-)Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-73501245686637950612011-03-22T10:28:34.635+02:002011-03-22T10:28:34.635+02:00Καλή σου μέρα Σαλογραία μας. Διάβασα κι εγώ το άρθ...Καλή σου μέρα Σαλογραία μας. Διάβασα κι εγώ το άρθρο σου και μου άρεσε αυτή η παρομοίωση της υπεραγωγιμότητας με τα πνευματικά θέματα.<br /><br />Όπως δηλαδή ένα γνωστό υλικό σε θερμοκρασίες που πλησιάζουν το απόλυτο μηδέν, ξαφνικά αλλάζει συμπεριφορά, και εμφανίζει ιδιότητες καινούργιες, έτσι κι εμείς οι χωματένιοι, μόλις μας αγγίξει η ευσπλαχνία της αγάπης του Θεού, μεταμορφωνόμαστε και βιώνουμε καταστάσεις που μέχρι πριν δεν γνωρίζαμε ότι μπορούμε να τις βιώσουμε.<br /><br />Κάτι άλλο επίσης που μου άρεσε στο άρθρο σου Σαλογραία μου, έστω κι αν δεν το έγραψες είναι, το πως μπορεί ο νους μας υπό το πρίσμα του Θεού, να δει τα πράγματα και να τα κατανοήσει τελείως διαφορετικά. Όπως το φως (που είναι λευκό) περνώντας μέσα από ένα πρίσμα μας φανερώνει τα χρώματά του, έτσι κι εσύ μας έδωσες μια άλλη προοπτική σε κάτι που ξέραμε. Πήρες δύο θέματα άσχετα και διαφορετικά μεταξύ τους, κατάφερες όμως να τα συνδέσεις και να δημιουργήσεις μια σχέση. Έτσι, κάθε φορά που θα ακούω τώρα περί υπεραγωγιμότητας θέλοντας και μη, θα θυμάμαι και το παράδειγμα σου.<br /><br />Μένοντας τα στα επιστημονικά θέματα, θυμάμαι στην τρίτη Λυκείου της καθηγήτρια της αστρονομίας, να αφιερώνει το τελευταίο μάθημα της χρονιάς σε μια φιλοσοφική - υπαρξιακή συζήτηση. (Καλή της ώρα όπου κι αν βρίσκεται.) Και αλήθεια, ήταν πολύ πετυχημένη η επιλογή της σε ένα μάθημα στο οποίο έχεις δει τα μεγαλεία του σύμπαντος κι έχεις νοιώσει την ασημαντότητα σου στο έπακρο, να βάζεις τους μαθητές να στοχαστούν πάνω στο δέος της δημιουργίας. Είχα λοιπόν τότε πει περίπου το εξής. <br /><br />Είχα πει, ότι μου έκανε εντύπωση αυτή η ομοιότητα του πολύ μικρού με το πολύ μεγάλο. Κι εξηγούμαι. Όπως στην χημεία γνωρίζουμε ότι ένα άτομο έχει έναν πυρήνα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα ηλεκτρόνια, έτσι δεν μπορούσα να μην προσέξω και ότι οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο με παρόμοιο τρόπο. <br /><br />Όπως στη βιολογία γνωρίζουμε ότι ένα κύτταρο περιέχει μέσα του έναν ολόκληρο κόσμο από μονάδες που εκτελούν ένα κάρο λειτουργίες φυσικές και χημικές, σαν ένα μικρό εργοστάσιο, έτσι φαντάστηκα και τη γη μας με εμάς επάνω της να αποτελούμε ένα κύτταρο στο σώμα του σύμπαντος.<br /><br />Ας φανταστούμε τώρα τον εαυτό μας, να ζει μέσα σε ένα κύτταρο ή πάνω σε ένα ηλεκτρόνιο, το οποίο είναι μέρος ενός ανθρωπίνου σώματος. Όσο και να παρατηρούσαμε από την θέση εκείνη τα πράγματα γύρω μας, ποτέ δε φτάναμε να κατανοήσουμε ότι είμαστε ελάχιστο μέρος ενός ανθρώπου, με όλα τα χαρακτηριστικά που τον απαρτίζουν. <br /><br />Άντε το πολύ να φτάναμε να καταλάβουμε ότι για παράδειγμα είμαστε ένα κύτταρο της καρδιάς ή του χεριού του. Θα ήταν όμως αδύνατον να κατανοήσουμε ότι αποτελούμε ελάχιστο μέρος ενός ζώντος, κινούμενου, σκεπτόμενου, αισθανόμενου, αποτελούμενου από χιλιάδες άλλα μέρη και στοιχεία ανθρώπου!<br /><br />Κατέληγα λοιπόν (αχ ρομαντισμός της νιότης) ότι ίσως κάποτε η ανθρωπότητα κατανοήσει, ότι αποτελεί απειροελάχιστο μέρος ενός άλλου σώματος. Ίσως να ανακαλύψουμε ότι κι εμείς και ο πλανήτης μας και το ηλιακό μας σύστημα και το σύμπαν, είναι απλά τα μέρη ενός σώματος, ενός όντος πολύ μεγαλύτερου και θαυμαστότερου που ξεπερνά κατά πολύ την ικανότητα μας να παρατηρήσουμε και να κατανοήσουμε. <br /><br />Και τι σχέση έχουν Ήλε μου ίσως με ρωτήσεις φίλε αναγνώστη, όλες τούτες οι φαντασιοπληξίες σου με τα πνευματικά θέματα που κουβεντιάζουμε εδώ; Θα σου πω. Βλέποντας όλη τούτη την πανδαισία γύρω μας, από το άτομο μέχρι τον γαλαξία, από το λουλουδάκι μέχρι τους πλανήτες, από εμένα κι εσένα μέχρι τα αστέρια, από τα στοιχεία και τις ενώσεις τους μέχρι την σκέψη και τα αισθήματα, πως είναι δυνατόν, ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ κραυγάζω, να είναι όλα τούτα τυχαία; Μα δεν το βλέπεις πως είμαστε ελάααααααααχιστα, τόσο δα μικρούλικα, μέρη του σώματος του Θεού;<br /><br />Μη βιαστείς πάλι, να με κατηγορήσεις για αιρετικό μιλώντας μου περί του άυλου του Θεού. Μια ρομαντική-ποιητική παρομοίωση έκανα ο άνθρωπος...<br /><br />ΉλοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-60719069397592586842011-03-21T23:42:38.993+02:002011-03-21T23:42:38.993+02:00Τερτυλλιανέ μου
Ευχαριστούμε πολύ...
Καλό βράδυ.....Τερτυλλιανέ μου <br />Ευχαριστούμε πολύ...<br />Καλό βράδυ...Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-25119012574178088152011-03-21T23:16:39.794+02:002011-03-21T23:16:39.794+02:00tertilianos
Κλείνουν τα μάτια μου..Καλό ξημέρωμα ...tertilianos<br /><br />Κλείνουν τα μάτια μου..Καλό ξημέρωμα σε όλους σας.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-66039590031250958712011-03-21T23:01:49.904+02:002011-03-21T23:01:49.904+02:00tertilianos
Αγαπητή μου Σαλογραία διάβασα το άρθρ...tertilianos<br /><br />Αγαπητή μου Σαλογραία διάβασα το άρθρο σου (αν και χώμα)προσεκτικά και με όσες δυνάμεις μου απέμειναν απο μία εξαντλητική ημέρα. Νομίζω ότι για να θανατώσουμε το φανταστικό εγώ μας και να κάνουμε Υπακοή στο θέλημα Του μας έχουν δοθεί όπλα δυνατά συν Θεώ. Η Εκκλησία «σημαίνεται εν τοις μυστηρίοις» μας λέει ο άγιος Καβάσιλας και αν υπολογίσουμε τη μελέτη αγίας Γραφής και πατερικών κειμένων φθάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο απ'το να Γνωρίσουμε τον εαυτό μας (Αυτογνωσία). Νομίζω ότι το πρώτο βήμα για τον άνθρωπο είναι να γίνει η Διάγνωση των παθών με αποτέλεσμα την ταπείνωση, η οποία μας οδηγεί σε αγώνα για θεραπεία (κάθαρση). Κάπου όμως εδώ, με μαθηματικη ακρίβεια, θα αντιμετωπίσουμε ένα άλλο πρόβλημα, και δεν είναι άλλο απο το να λησμονήσουμε... Καλύτερα όμως να μας το πεί ο απόστολος Ιάκωβος.<br /><br />«ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶ καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ· 24 κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθε, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν. 25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας, οὗτος οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος, ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται».Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-70377446435642251152011-03-21T22:37:12.933+02:002011-03-21T22:37:12.933+02:00Παναγιώτη
μου αρέσει απίστευτα να ακούω αληθινές, ...Παναγιώτη<br />μου αρέσει απίστευτα να ακούω αληθινές, θαυμαστές ιστορίες...<br />αν έχεις και άλλες, δώσε και μένα μπάρμπααααα!<br />:-)Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-26755300009631651112011-03-21T19:36:14.124+02:002011-03-21T19:36:14.124+02:00Παρών.
Διάβασα ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γύρισε...Παρών.<br /><br />Διάβασα ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γύρισε την πλάτη του, (το σκήνωμα του), όταν πλησίασε να προσκυνήσει κάποια που η ζωή της ήταν ...κάπως.<br /><br />(Κοίταξε τώρα. Αν το διαβάσει αυτό κάποιος που ...δυσκολεύεται με τον Χριστό, θα το παρεξηγήσει.<br /><br />Άντε τώρα να του εξηγήσεις ότι η Αγία Μαρία η Αιγυπτία έγινε χριστιανή μετά από παρόμοια απόρριψη ("έφαγε πόρτα"))<br /><br />Ξεκίνησα για του υπεραγωγούς και κοίτα που έφτασα...<br /><br />Την βρίσκω καλή την παρομοίωση. Αφορά βέβαια την κτίση. <br /><br />Στους Αγίους όμως έχουμε να κάνουμε με πραγματική αλλοίωση του κτιστού. Και εν ζωή και μετά την κοίμηση.<br /><br />Τι να πρωτοαναφέρω. Εμείς οι ορθόδοξοι ζούμε καθημερινά μέσα σε θαύματα...<br /><br />Έχω βάσανο με την μάνα μου (85 χρονών) που δεν πολυπάει στην εκκλησία. (άντε ρε μάνα, όλο δικαιολογίες είσαι..)<br /><br />Και όμως αυτή η γυναίκα, μου διηγήθηκε δύο θαύματα. Το ένα που είδε την Αγία Βαρβάρα να κάνει καλά την 3χρονη κορούλα της από βαρύτατο παράτυφο και ένα άλλο θαυμαστό: <br /><br />σε εργάτη του θερισμού στην 10ετία του 50, το άλογο του έφαγε το λιγοστό φαγητό που είχε σε άσπρη πετσέτα (κάτι σαν μαντήλα). Ζήτησε λίγο από τους υπόλοιπους που δεν του δώσανε. Δεν παραπονέθηκε. <br /><br />Πηγαίνοντας το μεσημέρι στην βρύση (αρτεσιανό) βρήκε μια δεμένη πετσέτα με φαγητό. Θαύμασαν όλοι. Οι άπιστοι που "έπεσε" από άλλον το φαγητό και το βρήκε αυτός και οι πιστοί που είδαν ένα θαυμαστό σημείο από τον Θεό. <br /><br />Πώς γίνεται να βλέπουμε καθημερινά θαύματα και μην πηγαίνουμε στην εκκλησία για ένα "ευχαριστώ";<br /><br />(πάλι πολλά έγραψα...και προσωπικά που δεν πρέπει)<br /><br />ΠαναγιώτηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-20718195816340369912011-03-21T13:44:04.901+02:002011-03-21T13:44:04.901+02:00Αν θέλει ο Ήλος και ο Παναγιώτης και ο Τερτυλλιανό...Αν θέλει ο Ήλος και ο Παναγιώτης και ο Τερτυλλιανός και όποιος άλλος καινούργιος, ας διαβάσει ένα θέμα άσχετο φαινομενικά, πλην...σχετικό κατά βάθος...<br />:-) από το ...<br /><br />http://salograia.blogspot.com/2010/01/1730.html#commentsΣαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-24427690443965440872011-03-21T12:24:28.730+02:002011-03-21T12:24:28.730+02:00:-)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον τίμιο Ήλο, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΠΟΥ...:-)<br />ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον τίμιο Ήλο, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ <br />ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ<br /> ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ:<br />.................................................<br /><br />Μιά φορά ήταν μιά γριά(όχι η Σαλογραία)<br /> καί κάθε πρωΐ έβγαινε στός δάσος καί μάζευε ξύλα γιά τή φωτιά της καί χορταράκια, γιά νά φάει. <br /><br />Καθώς εγύριζε μιά μέρα φορτωμένη στόν ώμο τά ξύλα καί στήν ποδιά της τά χόρτα, στό δρόμο συναντάει τόν χάροντα. <br /><br />-Γειά καί χαρά σου, χάροντα, τοϋ λέει, γιά ποιόν μέ τό καλό; <br />-Γιά του λόγου σου, θειά, τής λέει ό χάροντας. <br />Αντε, ετοιμάσου νά σέ πάρω.<br /> <br />-Τώρα, του λέει, νά πάω σπίτι νά ξεφορτωθώ καί νά ετοιμασθώ. <br />Καί γιά νάχω καλό ρώτημα, σάν πώς θέλεις νά ετοιμασθώ;<br /> <br />- Οπως θέλεις εσύ, άπαντάει ό χάροντας.<br /> <br />Τότε ή γριά πηγαίνει στό σπίτι, άνάβει τό τζάκι καί βάζει νά βράσει τά χόρτα. <br />Υστερα έπιασε νά ζημώσει ψωμιά, έφτιαξε καί κουλούρια γιά συγχώρεση.<br /> <br />Υστερα έστρωσε τραπέζι καί περίμενε νά ψηθοϋν τά ψωμιά.<br /> <br />Τότε παρουσιάσθηκε o χάροντας καί τή ρωτάει: <br /><br />-Ε, ετοιμάστηκες θειά; <br />-Περιμένω γιέ μου νά βράσουν τά χόρτα, νά ξεφουρνίσω τό ψωμί καί νά φαμε. <br />Δέν κάθεσαι καί του λόγου σου νά φας μαζί μου;<br /> <br />-Μά δέν μ’ έχεις κακία θειά, πού θά σου πάρω τήν ψυχή;<br /> <br />-Μπά, γιατί νά σού΄χω κακία.<br /> <br />Όπου τήν πας τήν ψυχή μου, θάρχομαι κι εγώ μαζί.<br /> <br />-Καί τό κορμάκι σου, που θά τάφήσεις εδώ; ξαναρωτάει ό χάροντας.<br /> <br />- Ε, αυτό είναι δική μου υπόθεση, απαντάει ή γριά. Εγώ θά τό παραδώσω στόν Θεό καί θά μου τό φυλάει. Είδες πού βάζομε σταυρό πάνω απ’ τά μνήματα;<br /> <br />Απάνω στήν ώρα έβρασαν καί τά χόρτα, μύρισε καί τό ψωμί στό φουρνο καί ή γριά κατέβασε τό φαΐ, ξεφούρνισε κι έβαλε στό τραπέζι δυό πιάτα χόρτα καί κάμποσες φέτες ψωμί.<br /> <br />Ό χάροντας όμως φαίνονταν στενοχωρημένος καί δέν ήθελε νά φάει.<br /> <br />-Δέν μου κάνει κέφι νά παίρνω ανθρώπους, πού δέν κλαίνε, λέει στή γριά.<br /> <br />-Καί δεν μου λές κι εμένα τό λόγο; λέει ή γριά. <br />Τί σημασία έχει άν κλαίνε ή όχι;<br /> <br />-Οταν κλαίνε καί θρηνουνε, μόνο τότε είναι δικοί μου καί τούς πάω στήν κόλαση. <br /><br />Οταν είναι ευχαριστημένοι καί ήσυχοι, μου τούς παίρνει o Θεός καί τούς πάει ίσια στόν Παράδεισο.<br /> <br />-Γι’ αυτό κι έχεις κακό όνομα, του λέει ή γριά. <br /><br />Φάε λίγο νά ζεσταθεί ή ψυχή σου, νά κάνεις τό σταυρό σου, μήπως καί πάψεις νά κολάζεις τόν κόσμο.<br /><br /> <br />Τότε o χάροντας έσκασε απ’ τό κακό του, πετιέται επάνω καί φεύγει λέγοντας.<br /> <br />-Εσένα έτσι κι έτσι χαμένη σ’ έχω.<br /> Τί κάθομαι καί χασομερώ μαζί σου.<br /> <br />Ετσι έφυγε o χάροντας κι ή γριά ζει ακόμα καί ποιος ξέρει πόσο ακόμα θά ζει καί θά ‘ναι καί ευχαριστημένη καί καλόγνωμη.<br /><br />ΠΗΓΗ.ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ.<br />http://fdathanasiou.wordpress.com/2011/01/31/%CE%B7-%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82/Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-82026587629339525282011-03-21T12:12:36.034+02:002011-03-21T12:12:36.034+02:00Σαλογραία, η ανάρτησή σου στις 20 Μαρτίου 2011 7:1...Σαλογραία, η ανάρτησή σου στις 20 Μαρτίου 2011 7:12 μ.μ., μου θύμισε αυτή την ιστορία:<br /><br />http://fdathanasiou.wordpress.com/2011/01/31/%CE%B7-%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82/<br /><br />ΉλοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-31388478081448086302011-03-21T10:58:59.098+02:002011-03-21T10:58:59.098+02:00Αγαπημένα
Μου έλεγε χτές, η με Μικρασιάτικες ρίζ...Αγαπημένα <br /><br />Μου έλεγε χτές, η με Μικρασιάτικες ρίζες, Ελένη η φίλτατη, ότι σε ένα προσκύνημα της Αγίας Αννης κάπου στη Μικρασία<br /><br />(αν θέλετε λεπτομέρειες μπορούμε να μάθουμε τόπο)<br /><br />όταν κάποιος είχε σοβαρό είτε σωματικό πρόβλημα, είτε σοβαρό ψυχολογικό, <br />τον έκλειναν με μια συντροφιά, για ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΟ,με νηστεία ΑΝΑΛΑΔΗ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΛΑΔΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΚΟΣΤΗΣ, και συνεχή προσευχή<br /><br />(διάβαζαν παρακλήσεις ή ό,τι άλλο τους φώτιζε, δεν γνωρίζω ακριβώς)<br /><br />Αν δεν μπορούσε να νηστέψει ο ίδιος ο πάσχων, νήστευαν οι γονείς ή οι άλλοι οικείοι του.<br /><br />Αν είχαν πρόβλημα να νηστέψουν οι γονείς ή οι οικείοι για τη θεραπεία του πάσχοντος,<br /> ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΗΜΕΡΑ, <br />ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΟΣ, ΈΝΑΣ ΕΥΛΑΒΗΣ <br />ΓΕΙΤΟΝΑΣ!!!!<br /><br />Αυτό το τελευταίο που άκουσα χτες, με άφησε ΆΝΑΥΔΗ.<br /><br />Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ, τόνιζαν παλιά...<br />Κάτι ξέραν που το λέγαν οι άνθρωποι...<br /><br />Πάντως, για να μην πει κάποιος ότι σήμερα ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΘΥΣΙΕΣ, θα σας πώ, ότι έχω γνωρίσει προσωπικά, μία μοναχή νέα γυναίκα, γύρω στα 40, που ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ με ΘΥΣΙΑ ΤΕΤΟΙΑΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΤΗΣ...<br /><br />Και η ίδια είχα γνωρίσει έναν πατέρα, με δαιμονισμένη κόρη, στην Πάτρα, για τον οποίο <br />(μου εκμυστηρεύτηκε με πόνο, η ίδια η καλή γυναίκα του) ότι επί τρία χρόνια ο άνθρωπος αυτός, το πήγαινε ανάλαδο όλη την εβδομάδα, με λάδι ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΎΡΙΑΚΟ, προκειμένου να βοηθήσει τη θεραπεία του κοριτσιού του.<br />(Ο ανθρωπος ήταν ψηλός και γεμάτος, και δούλευε σκληρά σωματικα...και όμως...κάποιος που θα έβλεπε τη σωματική του κατασκευή θα τον κατέκρινε για κοιλιόδουλο......γι αυτό λέω...ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΦΡΙΚΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ-ΑΔΙΚΙΑ, Η ΚΡΙΣΗ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΑΖΕΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...)<br /><br />ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ...<br /><br />ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑ, μου έλεγε η αδερφή η Ελένη, γίνονταν πάρα πολλές θεραπείες με αυτή την πρακτική της ΑΝΕΛΕΗΤΗΣ νηστείας και της ΣΥΝΕΧΟΥΣ προσευχής.<br /><br />Το είπε και ο ίδιος ο ΚΎΡΙΟς ΙΗΣΟΥς, για το γένος των κακών πνευμάτων-δαιμόνων.<br /><br />"Τούτο το γένος ...ουκ εκβαλείται, ει μή εν νηστεία και προσευχή"Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-64166032949533251382011-03-21T00:15:13.350+02:002011-03-21T00:15:13.350+02:00Χαρά μου
ελήφθη!
;-)
Πάντα τα βιβλία διαθέτουν έν...Χαρά μου <br />ελήφθη!<br />;-)<br />Πάντα τα βιβλία διαθέτουν ένα άλλο βάθος...<br />Οι εικόνες είναι εύκολη τροφή για τους βιαστικούς, αλλά αφήνουν και κείνες στην ψυχή, δυνατό αποτύπωμα...<br />Καλό βράδυ, περιστεράκια μου...Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-67118547738523905932011-03-20T23:31:00.324+02:002011-03-20T23:31:00.324+02:00Χαρά μου
με το υπέροχο όνομα(είναι το αληθινό;)
Ε...Χαρά μου <br />με το υπέροχο όνομα(είναι το αληθινό;)<br />Ευχαριστώ για την αγάπη!<br />Τα θρίλερ ούτε εμένα μου αρέσουν, αλλά για τα μεταφυσικού περιεχομένου στο είδος του Εξορκισμού, δε λέω όχι, επειδή ψάχνω για ψήγματα αληθείας...<br /><br />Το Νησί του Οστρόβ το είδα, πράγματι, εξαιρετικό!<br />Πιστεύω ότι μονάχα ένας Ορθόδοξος Ρώσος θα μπορούσε , τέτοιο χαρακτήρα σαλού, να πλάσει...Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-42489190265292584352011-03-20T22:11:25.844+02:002011-03-20T22:11:25.844+02:00Χαρά
Αγαπητή Σαλογραία,
έμαθα για το μπλογκ σου ...Χαρά<br /><br />Αγαπητή Σαλογραία, <br />έμαθα για το μπλογκ σου απ τον tertiliano (σύζυγο), τον οποίο κέρδισες με τους λόγους σου...<br /><br />Οσο για την ταινία, εγώ τρόμαξα αρκετές φορές θα έλεγα. Τα θρίλερ δεν μου αρέσουν, αλλά μπορώ να συμφωνήσω εν μέρη μαζί σας, γιατί είχε δυνατά σημεία. Αντί αυτής της ταινίας εγώ θα πρότείνα "το νησί" του Οστροβ. <br />Ως "σαλογραία" θα σου αρέσει κ αντίστοιχος υποδυόμενος σαλός.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-8375007432624605062011-03-20T20:57:38.316+02:002011-03-20T20:57:38.316+02:00tertilianos
Το κρατώ αυτό "ανώνυμε", φα...tertilianos<br /><br />Το κρατώ αυτό "ανώνυμε", φαίνεται ότι κάτι παραπάνω ξέρεις.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-26958246611185724112011-03-20T19:58:24.850+02:002011-03-20T19:58:24.850+02:00:-):-)Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-88499662191625151642011-03-20T19:57:41.761+02:002011-03-20T19:57:41.761+02:00tertilianos
Νόστιμη ερώτηση αλλά μάλλον θα περιμέ...tertilianos<br /><br />Νόστιμη ερώτηση αλλά μάλλον θα περιμένω τη νέα ανάρτηση, καθότι η αγαπητή Σαλογραία απέφυγε με έντεχνο τρόπο (και με λίγη δόση απο ποίηση) να δώσει μια πιο ξεκάθαρη απάντηση.. Υπομονή λοιπόν μέχρι τη νέα ανάρτηση. <br /><br />Προς το παρόν πάω να πλύνω τα πιάτα που με περιμένουν και επανέρχομαι εντός ολίγου!<br /><br />Χαίρε εν Κυρίω Πάντοτε!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-35689800268133294712011-03-20T19:52:20.371+02:002011-03-20T19:52:20.371+02:00Τερτυλλιανέ, σε πειράζει. Σε συγγχωρεί επειδή επιθ...Τερτυλλιανέ, σε πειράζει. Σε συγγχωρεί επειδή επιθυμεί να σε συγγχωρήσει, όχι επειδή φοβάται τα αντίποινα! ;)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-49083527899532804192011-03-20T19:19:46.830+02:002011-03-20T19:19:46.830+02:00Υ.Γ. Τερτυλλιανέ, χαχα...και βέβαια παρεξηγήθηκες,...Υ.Γ. Τερτυλλιανέ, χαχα...και βέβαια παρεξηγήθηκες, πουλάκι μου,<br /><br />και μόλις σε έθαβα με το λογισμό μου, χαχα, αλλά αφού ζήτηξες συγνώμη, εντάξει, μωρέ, ας είσαι συχωρεμένος, ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΙ να σε συχωρέσω ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ! <br />διότι μετά, ΑΝ ΔΕ ΣΕ ΣΥΧΩΡΕΣΩ, ΔΕ ΘΑ ΣΥΧΩΡΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, όπερ απεύχομαι, <br />διότι... κοίτα στην ταινία τι Φρικιαστικές Μαρμάγκες παραμονεύουν<br /><br />( "μανούλααα!"που έκραζε και ο Βέγγος) προκειμένου να πιούν της αιώνιας ύπαρξής μας το αίμα...<br /><br />;-)Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2219854782932057061.post-15493260054132050732011-03-20T19:12:22.195+02:002011-03-20T19:12:22.195+02:00Τερτυλλιανέ
κάνεις νόστιμη ερώτηση...
;-)
Νομίζ...Τερτυλλιανέ <br /> <br />κάνεις νόστιμη ερώτηση...<br />;-)<br />Νομίζω χρειάζεται νέα ανάρτηση προκειμένου να το κουβεντιάσουμε διεξοδικότερα...<br /><br />Προς το παρόν θα σου πώ ότι με είχε- εδώ και χρόνια- συγκινήσει η φράση που έλεγε:<br /><br />-ΚΡΑΤΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΜΗ ΑΠΕΛΠΙΖΟΥ...<br /><br />Από τότε που θυμάμαι τον εαυτόν μου- από νήπιο, με την αυξημένη αίσθηση θνητότητας που με διακατείχε-<br /><br /> κρατώ το νού μου στον Αδη και προσπαθώ να μην απελπίζομαι,όπως συμβούλευε ο Γέρων Σιλουανός, μόνο που ως γυναίκα τρελότατη, καμιά φορά- άμα έχω και έξτρα κέφια- του βγάζω του Άδη<br /><br />(στέκεται αυτός-ο Άδης ντε- πάντα σκοτεινός σε μια γωνία έκαστης κάμαρας, επιβλέποντάς με, σε κάθε μου πράξη ή λέξη, ως κακή πεθερά έτοιμη να βρει "πατήματα" για θάψιμό μου, στο γιό της) <br /><br />του βγάζω κοροΪδευτικά, λέω, του Άδη, και τη γλώσσα- του κάνω:<br /><br />"Μπδδδδ! παλιοΆδηηη!"<br /><br />και συνεχίζω να φτιάχνω κροκέτες με ρεβίθια γαρίδες και ταροσαλάτα, όπως έφτιαξα σήμερα...<br /><br /> Νομίζω, δεν είναι κακή ιδέα να περιμένουμε εν Κυρίω το θάνατο, είτε αυτοσχεδίως χορεύοντας είτε και χριστιανικά, αραιά και πού, μαγειρεύοντας...<br /><br />:-))Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκουhttps://www.blogger.com/profile/17283178488194923234noreply@blogger.com