Σκιαχτικά αυτά που τονίζει ο Ογκολόγος γιατρός ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ. Να τα πιστέψω; -GRD NEWS #4 ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID. ΑΣΦΑΛΗ Ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ; ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΛΕΝΕ

ΑΚΟΥΣΑ και ΕΦΡΙΞΑ : Η μαρτυρία στο ραδιόφωνο για την 60χρονη με διπλό επεισόδιο θρόμβων μετά τον εμβολιασμ...

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και η οικογένεια του 3

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και η οικογένεια του 2

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και η οικογένεια του 1

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ

ΑΞΙΟΣ!

 

Στη φωτό ο φίλος και αδελφός εν Κυρίω, 

Διονύσιος Κυπριώτης, Μαθηματικός/Δάσκαλος/Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου 

στο Τραγανό, του νομού Ηλείας, 

τιμάει 

με την -μοναχική έστω-παρέλασή του, 

την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. 

Πάντ' Άξιος!

Παντ' ανοιχτά, παντ' Άγρυπνα

τα μάτια της ψυχής του!

"Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η παρατεταμένη νηστεία μειώνει, επίσης, το ένζυμο ΡΚΑ, το οποίο συνδέεται με τη γήρανση και με μία ορμόνη, που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου"

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο

Ο ΕΥΜΕΝΗΣ Π. ΚΑΡΑΦΥΛΛΙΔΗΣ

Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Διευθυντής Διαιτολογικού Τμήματος Μetropolitan General

Η νηστεία για μόλις τρεις ημέρες μπορεί να αναζωογονήσει ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα, ακόμη και σε ηλικιωμένα άτομα.

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας δείχνει ότι σε περιπτώσεις έντονης πείνας το σώμα βίαια επιβάλει στα βλαστικά κύτταρα να παράγουν νέα λευκά αιμοσφαίρια, που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.

Έγιναν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, στους οποίους ζητήθηκε νηστεία σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα (2-4 ημέρες νηστείας ο κάθε κύκλος) για έξι μήνες.

Φυσικά να τονιστεί ότι απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σχετικά με το θέμα, και οποιαδήποτε διαιτητική παρέμβαση τέτοιας φύσεως θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο υπό την καθοδήγηση ειδικού.

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας λένε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επωφελής για άτομα που πλήττονται από κατεστραμμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους ηλικιωμένους, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται λιγότερο αποτελεσματικό, καθώς μεγαλώνουν, και καθιστά πιο δύσκολο για αυτούς να καταπολεμήσουν ακόμα και κοινές ασθένειες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νηστεία ζητά από τα βλαστικά κύτταρα να δημιουργήσουν καινούργια λευκά αιμοσφαίρια, κατ' ουσία, η νηστεία ζητά την αναγέννηση ολόκληρου του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο Δρ Valter Longo, καθηγητής Γεροντολογίας και Βιολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας δήλωσε ότι «Δίνει το ΟΚ στα βλαστικά κύτταρα να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται και να ανοικοδομήσουν ολόκληρο το σύστημα και, ότι κατά τη διάρκεια της νηστείας το σώμα ξεφορτώνεται τα μέρη του συστήματος που μπορεί να είναι κατεστραμμένα ή παλιά ή αναποτελεσματικά».

Η παρατεταμένη νηστεία αναγκάζει το σώμα να χρησιμοποιήσει της αποθήκες γλυκόζης και λίπους, και επίσης καταστρέφει ένα σημαντικό τμήμα των λευκών αιμοσφαιρίων.

Κατά τη διάρκεια κάθε «κύκλου» νηστείας, η εξάντληση των λευκών αιμοσφαιρίων προκαλεί αλλαγές που ενεργοποιούν τα βλαστικά κύτταρα με σκοπό την αναγέννηση νέων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Έγιναν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, στους οποίους ζητήθηκε νηστεία σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα (2-4 ημέρες νηστείας ο κάθε κύκλος) για έξι μήνες.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η παρατεταμένη νηστεία μειώνει, επίσης, το ένζυμο ΡΚΑ, το οποίο συνδέεται με τη γήρανση και με μία ορμόνη, που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η μελέτη έδειξε, ότι όταν λιμοκτονεί κάποιος, το σύστημα προσπαθεί να εξοικονομήσει ενέργεια, και ένα από τα πράγματα που μπορεί να κάνει για την εξοικονόμηση αυτή είναι να ανακυκλώσει πολλά από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που δεν είναι απαραίτητα, ιδιαίτερα εκείνα που μπορεί να είναι κατεστραμμένα.

Αυτό που παρατηρήθηκε τόσο στη μελέτη στους ανθρώπους, όσο και των ζώων, είναι ότι ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων μειωνόταν σε παρατεταμένη νηστεία. Στη συνέχεια, όταν άρχιζε ξανά η σίτιση, τα κύτταρα του αίματος επανέρχονταν.

Η «ελεγχόμενη» νηστεία» για 72 ώρες ίσως να προστατεύει επίσης ασθενείς με καρκίνο, ενάντια στην τοξική επίδραση της χημειοθεραπείας.

Ενώ η χημειοθεραπεία σώζει ζωές, προκαλεί σημαντικές παράπλευρες απώλειες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι η νηστεία ίσως να μετριάσει μερικές από τις βλαβερές συνέπειες της χημειοθεραπείας.

Φυσικά απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σχετικά με το θέμα, και οποιαδήποτε διαιτητική παρέμβαση τέτοιας φύσεως θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο υπό την καθοδήγηση γιατρού η κλινικού διαιτολόγου με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Αυτό που επίσης πρέπει να τονιστεί είναι ότι πολύ επιστήμονες ήταν δύσπιστοι σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας.

Ο Δρ Graham Rook, επίτιμος καθηγητής ανοσολογίας σε Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, δήλωσε ότι η μελέτη ακούγεται "ενδιαφέρουσα".

Ο Δρ Chris Mason, καθηγητής Αναγεννητικής Ιατρικής στο UCL, είπε: «Υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία εδώ. Φαίνεται ότι η νηστεία μειώνει τον αριθμό και το μέγεθος των κυττάρων και στη συνέχεια η εκ νέου σίτιση μετά από 72 ώρες νηστείας συμβάλει στην ανάκαμψή των κυττάρων ξανά. Αυτό θα μπορούσε να είναι ενδεχομένως χρήσιμο, διότι δεν χρειάζεται και τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που να είναι τρομερά επιβλαβές για κάποιον με καρκίνο. Αλλά νομίζω ότι η πιο λογική λύση θα ήταν να συσχετισθεί αυτό το αποτέλεσμα με τα φάρμακα. Δεν είμαι βέβαιος ότι η νηστεία είναι η καλύτερη ιδέα. Οι άνθρωποι είναι καλύτερο τρώνε σε τακτική βάση».

Είναι σαφές ότι πρέπει να ολοκληρωθούν οι κλινικές δοκιμές και να γίνουν και άλλες μελέτες για να βγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα, όμως φαίνεται αρκετά ελπιδοφόρα μέθοδος. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι πάντοτε εμπιστευόμαστε τον/την Ιατρό μας και το Κλινικό διαιτολόγο μας ΜΟΝΟ με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, γιατί η διατροφή δεν είναι άποψη αλλά Επιστήμη.

Η νηστεία για μόλις τρεις ημέρες μπορεί να αναζωογονήσει ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα, ακόμη και σε ηλικιωμένα άτομα.

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας δείχνει ότι σε περιπτώσεις έντονης πείνας το σώμα βίαια επιβάλει στα βλαστικά κύτταρα να παράγουν νέα λευκά αιμοσφαίρια, που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.

Έγιναν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, στους οποίους ζητήθηκε νηστεία σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα (2-4 ημέρες νηστείας ο κάθε κύκλος) για έξι μήνες.

Φυσικά να τονιστεί ότι απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σχετικά με το θέμα, και οποιαδήποτε διαιτητική παρέμβαση τέτοιας φύσεως θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο υπό την καθοδήγηση ειδικού.

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας λένε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επωφελής για άτομα που πλήττονται από κατεστραμμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους ηλικιωμένους, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται λιγότερο αποτελεσματικό, καθώς μεγαλώνουν, και καθιστά πιο δύσκολο για αυτούς να καταπολεμήσουν ακόμα και κοινές ασθένειες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νηστεία ζητά από τα βλαστικά κύτταρα να δημιουργήσουν καινούργια λευκά αιμοσφαίρια, κατ' ουσία, η νηστεία ζητά την αναγέννηση ολόκληρου του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο Δρ Valter Longo, καθηγητής Γεροντολογίας και Βιολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας δήλωσε ότι «Δίνει το ΟΚ στα βλαστικά κύτταρα να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται και να ανοικοδομήσουν ολόκληρο το σύστημα και, ότι κατά τη διάρκεια της νηστείας το σώμα ξεφορτώνεται τα μέρη του συστήματος που μπορεί να είναι κατεστραμμένα ή παλιά ή αναποτελεσματικά».

Η παρατεταμένη νηστεία αναγκάζει το σώμα να χρησιμοποιήσει της αποθήκες γλυκόζης και λίπους, και επίσης καταστρέφει ένα σημαντικό τμήμα των λευκών αιμοσφαιρίων.

Κατά τη διάρκεια κάθε «κύκλου» νηστείας, η εξάντληση των λευκών αιμοσφαιρίων προκαλεί αλλαγές που ενεργοποιούν τα βλαστικά κύτταρα με σκοπό την αναγέννηση νέων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Έγιναν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, στους οποίους ζητήθηκε νηστεία σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα (2-4 ημέρες νηστείας ο κάθε κύκλος) για έξι μήνες.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η παρατεταμένη νηστεία μειώνει, επίσης, το ένζυμο ΡΚΑ, το οποίο συνδέεται με τη γήρανση και με μία ορμόνη, που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η μελέτη έδειξε, ότι όταν λιμοκτονεί κάποιος, το σύστημα προσπαθεί να εξοικονομήσει ενέργεια, και ένα από τα πράγματα που μπορεί να κάνει για την εξοικονόμηση αυτή είναι να ανακυκλώσει πολλά από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που δεν είναι απαραίτητα, ιδιαίτερα εκείνα που μπορεί να είναι κατεστραμμένα.

Αυτό που παρατηρήθηκε τόσο στη μελέτη στους ανθρώπους, όσο και των ζώων, είναι ότι ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων μειωνόταν σε παρατεταμένη νηστεία. Στη συνέχεια, όταν άρχιζε ξανά η σίτιση, τα κύτταρα του αίματος επανέρχονταν.

Η «ελεγχόμενη» νηστεία» για 72 ώρες ίσως να προστατεύει επίσης ασθενείς με καρκίνο, ενάντια στην τοξική επίδραση της χημειοθεραπείας.

Ενώ η χημειοθεραπεία σώζει ζωές, προκαλεί σημαντικές παράπλευρες απώλειες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι η νηστεία ίσως να μετριάσει μερικές από τις βλαβερές συνέπειες της χημειοθεραπείας.

Φυσικά απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σχετικά με το θέμα, και οποιαδήποτε διαιτητική παρέμβαση τέτοιας φύσεως θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο υπό την καθοδήγηση γιατρού η κλινικού διαιτολόγου με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Αυτό που επίσης πρέπει να τονιστεί είναι ότι πολύ επιστήμονες ήταν δύσπιστοι σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας.

Ο Δρ Graham Rook, επίτιμος καθηγητής ανοσολογίας σε Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, δήλωσε ότι η μελέτη ακούγεται "ενδιαφέρουσα".

Ο Δρ Chris Mason, καθηγητής Αναγεννητικής Ιατρικής στο UCL, είπε: «Υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία εδώ. Φαίνεται ότι η νηστεία μειώνει τον αριθμό και το μέγεθος των κυττάρων και στη συνέχεια η εκ νέου σίτιση μετά από 72 ώρες νηστείας συμβάλει στην ανάκαμψή των κυττάρων ξανά. Αυτό θα μπορούσε να είναι ενδεχομένως χρήσιμο, διότι δεν χρειάζεται και τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που να είναι τρομερά επιβλαβές για κάποιον με καρκίνο. Αλλά νομίζω ότι η πιο λογική λύση θα ήταν να συσχετισθεί αυτό το αποτέλεσμα με τα φάρμακα. Δεν είμαι βέβαιος ότι η νηστεία είναι η καλύτερη ιδέα. Οι άνθρωποι είναι καλύτερο τρώνε σε τακτική βάση».

Είναι σαφές ότι πρέπει να ολοκληρωθούν οι κλινικές δοκιμές και να γίνουν και άλλες μελέτες για να βγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα, όμως φαίνεται αρκετά ελπιδοφόρα μέθοδος. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι πάντοτε εμπιστευόμαστε τον/την Ιατρό μας και το Κλινικό διαιτολόγο μας ΜΟΝΟ με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, γιατί η διατροφή δεν είναι άποψη αλλά Επιστήμη

Ευμένης Καραφυλλίδης-Metropolitan General 

ΤΗΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΣΟΥ | π.Αθανάσιος Σκαρκαλάς

Το αφιέρωμα της ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ...

Εις Σάμον - Μαρία Φαραντούρη

Όσοι το χάλκεον χέριβαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·θέλει αρετήν και τόλμην 5η ελευθερία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει

νουν αληθείας) επτέρωσετον Ίκαρον· και αν έπεσενο πτερωθείς κι επνίγη10θαλασσωμένος·

Αφ’ υψηλά όμως έπεσε,

και απέθανεν ελεύθερος.Αν γένεις σφάγιον άτιμονενός τυράννου, νόμιζε15φρικτόν τον τάφον.
[απόσπασμα... από την Ωδή Εις Σάμον του Ανδρέα Κάλβου ]

π. Ευάγγελος Παπανικολάου: " Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν - Διονυσίου Σολωμού"

ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ (αναγιγνωσκόμενα την Κυριακή της Ορθοδοξίας επ' εκκλησίαις, από τους Φιλοπαραδοσιακούς Ορθόδοξους Χριστιανούς)

 

 

 

1) - Τοῖς ἐπαγγελλομένοις τά τῶν Ἑλλήνων, ἤτοι εἰδωλολατρῶν, δυσσεβῆ δόγματα καί ἀναβιοῦσι τά μυθικά αὐτῶν πλάσματα ἀρχαιολάτραις καί νεοπαγανισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄).
 

2) - Ἀρείῳ τῷ πρώτῳ θεομάχῳ καί ἀρχηγῷ τῶν αἱρέσεων, ἀνάθεμα (γ΄).
 

 3) - Μακεδονίῳ τῷ δυσσεβεῖ καί Νεστορίῳ τῷ θεηλάτῳ, τῷ παθητήν λέγοντι τήν Ἁγίαν Τριάδα, καί Οὐαλεντίνῳ δυσσεβεῖ τῷ παράφρονι, ἀνάθεμα (γ΄).
 

4) - Πέτρῳ τῷ Κναφεῖ καί παράφρονι, τῷ λέγοντι «Ἅγιος Ἀθάνατος, ὁ σταυρωθείς δι’ἡμᾶς», ἀνάθεμα (γ΄).
 

5) - Παύλῳ τῷ Σαμοσατεῖ καί Θεοδοτίωνι τῷ τούτου συμμύστη καί ὁμόφρονι, σύν ἄλλῳ Νεστορίῳ παράφρονι, ἀνάθεμα (γ΄).
 

6) - Πέτρῳ Δειλαίῳ τῷ αἱρετικῷ, τῷ καί Λυκοπέτρῳ ἐπονομαζομένῳ, Εὐτυχίῳ τε καί Σαββελλίῳ τοῖς κακόφροσιν, ἀνάθεμα (γ΄).
 

7) - Ἰακώβῳ Ἀρμενίῳ τῷ Ζανζάλῳ, Διοσκόρῳ «πατριάρχῃ» Ἀλεξανδρείας καί Σεβήρῳ τῷ δυσσεβεῖ, ἅμα Σεργίῳ, Παύλῳ καί Πύρρῳ τοῖς ὀμόφροσι, σύν Σεργίῳ, μαθητῇ τοῦ Λυκοπέτρου, ἀνάθεμα (γ΄).

8) - Τοῖς Ὠριγενισταῖς καί τοῖς ὀπαδοῖς καί διαδόχοις αὐτῶν, ἀνάθεμα (γ΄).

9) - Ὅλοις τοῖς Εὐτυχιανισταῖς καί Μονοθελήταις καί Ἰακωβίτες καί Ἀρτζιβουρίταις καί ἁπλῶς πᾶσιν αἱρετικοῖς,  ἀνάθεμα (γ΄). 

10) - Τοῖς ἐκπεσοῦσι αἱρεσιάρχαις καί ἀρνουμένοις τήν Ἁγίαν Δ΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, Καρεκίν Β΄ Ἀρμενίας, Θεοδώρῳ Β΄ Αἰγύπτου, Παύλῳ Αἰθιοπίας, Ἰγνατίῳ-Ἐφραίμ Β΄ Συροϊακωβιτῶν, Βασιλείῳ-Θωμᾷ Α΄ Μαλαμπαριανῶν-Ἰνδιάνων, τοῖς κακῶς ὀνομάζουσιν ἑαυτούς Ὀρθοδόξους καί τοῖς αὐτοῖς κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄). 

11) - Τοῖς ἀρνουμένοις τάς Ἁγίας Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ καί Ζ΄ Οἰκουμενικάς Συνόδους Μονοφυσίταις, Μονοθελήταις καί Μονοενεργήταις, ἀνάθεμα (γ΄).

12) - Τῷ φρυαξαμένῳ συνεδρίῳ κατά τῶν σεπτῶν Εἰκόνων, ἀνάθεμα (γ΄).

13) - Εἴ τις οὐ προσκυνεῖ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν Εἰκόνι περιγραπτόν κατά τό ἀνθρώπινον, ἤτω  ἀνάθεμα (γ΄).
 

14) - Βαρλαάμ Καλαβρῷ, Γρηγορίῳ Ἀκινδύνῳ, Προχώρῳ Κυδώνι, Νικηφόρῳ Γρηγορᾷ, Γεωργίῳ Λαπίθῃ καί τοῖς ὀπαδοῖς καί διαδόχοις αὐτῶν, ἀνάθεμα (γ΄).

15) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν αἵρεσιν τοῦ νεοβαρλααμισμοῦ, ἀνάθεμα (γ΄).

16) - Τῷ κανονικῶς ἀνυποστάτῳ καί ἐκπεσόντι αἱρεσιάρχῃ Πάπᾳ Παλαιᾶς Ρώμης Φραγκίσκῳ τῷ Α΄ καί τοῖς αὐτῷ κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄). 

17) - Τοῖς Μαρτίνῳ Λουθήρῳ, Ἰωάννῃ Καλβίνῳ, Οὐρλίχῳ Σβιγλίῳ καί Ἐρρίκῳ τῳ 8ῳ δυσσεβεῖ βασιλεῖ καί τοῖς σύν αὐτοῖς συγκροτήσασι τάς αἱρετικάς παραφυάδας τῆς Διαμαρτυρήσεως, ἀνάθεμα (γ΄).

18) - Τῷ αἱρεσιάρχῃ τῆς θρησκευτικῆς παρασυναγωγῆς τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ Ἰουστίνῳ Γουέλμπι καί τοῖς αὐτῷ κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα (γ΄).  

19) - Τοῖς ἀρνουμένοις καί καθυβρίζουσι τήν Παναγίαν, Ὁμοούσιον, Ἀδιαίρετον καί Ζωοποιόν Τριάδαν Ραββίνοις τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, Ἰσλαμισταῖς καί μέλεσι τῆς ἀνωνύμου φυλλαδικῆς Ἑταιρίας Σκοπιά τοῦ Πύργου τῶν «Μαρτύρων» τοῦ Ἱεχωβᾶ, ἀνάθεμα (γ΄).

20) - Τοῖς δυσφημοῦσι τά ἱερά Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Βαπτισταῖς, Ἀντβεντισταῖς καί Πεντηκοστιανισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄). 

21) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν παναίρεσιν τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀνάθεμα (γ΄).

22) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν μεταπατερικήν, νεοπατερικήν, συναφειακήν καί μετακανονικήν αἵρεσιν, ἀνάθεμα (γ΄).

23) - Τοῖς ἀρνουμένοις τάς Ἁγίας Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικάς Συνόδους, τάς συγκληθείσας ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, παποφιλιοκβισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄).

24) - Τῷ προτεσταντικῷ λεγομένῳ «Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν»-Αἱρέσεων, ἐν ᾧ διδάσκεται ὅτι ἅπασαι αἱ αἱρέσεις κλάδοι εἰσί τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί τοῖς Ὀρθοδόξοις, τοῖς συμμετέχουσι ἐν ταῖς ἀντικανονικαῖς συμπροσευχαῖς μεθ’αἱρετικῶν κατά τήν λεγομένην «ἑβδομάδα προσευχῆς ὑπέρ τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν», ἀνάθεμα (γ΄).

25) - Τοῖς ἀντορθοδόξοις κειμένοις τοῦ Τορόντο (1950), Μπαλαμάντ (1993), Σαμπεζύ (1994), Πόρτο Ἀλέγκρε (2006) καί Πουσάν (2013), ἀνάθεμα (γ΄).

26) - Τοῖς διδάσκουσι ὅτι αἱ αἱρέσεις, αἵτινες ἀπεκόπησαν ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συμπεριλαμβάνονται ἐντός αὐτῆς, τάς ὁποῖας καί ὀνομάζουσι «ἀτελεῖς ἐκκλησίας» καί ὅτι ἔστι σωτήριος Χάρις, ἔγκυρον βάπτισμα καί ἐνεργοῦσα Χάρις τῆς ἱερωσύνης ἐκτός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀνάθεμα (γ΄).   

27) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν αἵρεσιν ὅτι ὁ ἐκάστοτε Οἰκουμενικός Πατριάρχης πρῶτος ἐστί ἄνευ ἴσου, ἀνάθεμα (γ΄).

28) - Τῇ ληστρικῇ, αἱρετικῇ καί οἰκουμενιστικῇ ψευδοσυνόδῳ τῆς Κρήτης τοῦ Ἰουνίου 2016, τῇ λεγομένῃ «Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Συνόδῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τοῖς κακοδόξοις αὐτῆς κειμένοις, ἅτινα θεσμοθετοῦσιν 

α) τήν διεξαγωγήν τοῦ διαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί αἱρέσεων μέ κριτήριον τάς προτεσταντικάς πλατφόρμας καί οὐχί τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν, 

β) τήν  λεγομένην «ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν» καί τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τοῦ ὅρου «ἐκκλησία» διά τούς αἱρετικούς, 

γ) τόν Καταστατικόν Χάρτην  τοῦ προτεσταντικοῦ λεγομένου «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν»-αἱρέσεων καί τόν δογματικόν μινιμαλισμόν ὡς βάσιν τοῦ διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν αἱρέσεων, 

δ) τήν «Δήλωσιν τοῦ Τορόντο» τοῦ 1950, σύμφωνα μέ τήν ὁποίαν i) ὑπάρχουσιν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκτός τῶν τειχῶν Αὐτῆς, ii) ὑπάρχει Ἐκκλησία ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί iii) τό ἀποτελεῖν μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ περιεκτικώτερον ἔστιν ἤ τό ἀποτελεῖν μέλος τῆς ἰδίας Ἐκκλησίας, 

ε) τούς μεικτούς γάμους μέ πρόσχημα μίαν ψευδήν οἰκονομίαν, καί στ) τήν αἱρετικήν ζηζιούλιαν θεωρίαν περί ἀνθρωπίνου προσώπου, καί τοῖς ἀποδεχομένοις καί ἐφαρμόζουσι τάς αἱρετικάς αὐτῆς ἀποφάσεις, ἀνάθεμα (γ΄).
 

29) - Τῇ Μασονίᾳ καί τῷ διεθνῇ φρικώδῃ Σιωνισμῷ,  ἀνάθεμα (γ΄).
 

30) - Ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς,  ἀνάθεμα (γ΄).
  ......................................................................

 

ΣΧΟΛΙΟ : Είναι καλό να γνωρίζουν οι Χριστιανοί την παράδοση και τις δυσκολίες στην ιστορία της Εκκλησίας. Για την ερμηνεία του κειμένου, και τις πιθανές παρερμηνείες διαβαστε εδώ:http://www.hsir.org/Theology_el/3d7027Orthodoxias-06.pdf

Στα αγγλικά εδώ

πηγή: ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ 

 

Η Ορθοδοξία στη γη κρατιέται από την Ορθοδοξία των ουρανών… τίποτε μην σας φοβίσει, η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμο

Ακόμα και τούτο που συμβαίνει τώρα … μην σας φοβίσει και σας κλονίσει, αυτή η βίαιη φίμωση και ο στραγγαλισμός της πίστεως και των ιερών του Χριστού!

Α’ Κυριακή των Νηστειών

Κυριακή της Ορθοδοξίας

Ο θρίαμβος της Εκκλησίας

 

Στίχοι

Τας ου πρεπόντως εξορίστους Εικόνας,

Χαίρω, πρεπόντως προσκυνουμένας βλέπων.

 

Αποσπάσματα Αγίου Νικολάου Αχρίδος*

 Χιλιάδες φορές στους αιώνες που πέρασαν, νόμισαν οι άνθρωποι ότι το σκάφος της Ορθοδοξίας θα βουλιάξει. Μα ούτε βούλιαξε, ούτε και θα βουλιάξει. 

Είναι τέτοιο το σκαρί και τέτοιος ο Τιμονιέρης, που είναι αδύνατον να βουλιάξει.

Όταν ασπάζεστε τις εικόνες των μαρτύρων του Χριστού, ασπάζεστε τις πληγές και τα παθήματά τους για χάρη του Βασιλέως Χριστού.

Όταν αγγίζετε με το χέρι σας τις εικόνες των οσίων ασκητών και εγκρατευτών, δεν αγγίζεται το σανίδι αλλά τους κόπους και τις αρετές τους.

«Αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα

τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α’ Ιω. 5, 5)

Ας είναι ευλογημένη τούτη η μέρα, αγαπητοί μου αδελφοί, γιατί μας υπενθυμίζει τις πολυάριθμες νίκες της ορθόδοξης πίστης… 

Οι Άγιοι είναι οι πνευματικοί μας στρατηγοί. Οι Άγιοι ήταν εκείνοι που καθόρισαν τη σημερινή εορτή για να μας θυμίζει και να μην ξεχνούμε, για να μας ενθαρρύνει και να μην λυγίζουμε, για να μας θερμαίνει και να μην γινόμαστε ψυχροί, για να ανοίξει την πνευματική μας όραση και να μην τυφλωθούμε και μέσα στη τύφλωση εκείνη παραδοθούμε στον εχθρό.

Πραγματικά, η επίδραση τούτης της αγίας ημέρας σε όλες τις λογικές χριστιανικές ψυχές είναι τεράστια. Τούτη η μέρα μας φανερώνεται σαν τον αγγελιοφόρο από το πεδίο της μάχης, από πολλά πεδία μαχών, κομίζοντάς μας τη χαρούμενη είδηση της νίκης.

Στο άκουσμα της είδησης αυτής, σηκώνουμε την καρδιά μας στα ύψη μονολογώντας στον εαυτό μας: άνω σχώμεν τας καρδίας! 

Και με μία νέα δύναμη ξεσηκωνόμαστε ενάντια σε κάθε κακό, εσωτερικό και εξωτερικό, το οποίο περισφίγγει τη ψυχή μας και απειλεί να τη πνίξει…

Τούτη η μέρα όμως, τούτη η Κυριακή της Ορθοδοξίας, μας υπενθυμίζει, όχι μια νίκη ή έναν νικητή αλλά τη μακρά αλυσίδα από νίκες και ολόκληρο στράτευμα από νικητές. 

Πρόκειται για τις νίκες της Εκκλησίας σαν ολότητα. 

Η Εκκλησία είναι εκείνος ο νικητής που σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε.

Η κύρια νίκη της Εκκλησίας η οποία σήμερα προβάλλει μπροστά μας είναι η νίκη κατά της εικονομαχίας. 

Οι αγώνες και οι διαμάχες για τις εικόνες κράτησαν πάνω από διακόσια χρόνια.

Οι εικονομάχοι ήταν οι εσωτερικοί εχθροί της Εκκλησίας οι οποίοι ήταν πάντοτε και οι πιο επικίνδυνοι επειδή πολλοί από αυτούς είχαν στα χέρια τους δύναμη κοσμική ή εξουσία εκκλησιαστική.

Πολλοί ήταν βασιλείς ή πρίγκιπες, πολλοί αυλικοί ευνούχοι, δεινοί δολοπλόκοι και σύμβουλοι αυτοκρατορικοί. Οι τάξεις τους ενισχύθηκαν ιδιαίτερα από πολλούς ιερείς και μοναχούς, ακόμα και αιμοβόρους επισκόπους και επιβαλλόμενους πατριάρχες…

Η εκκλησία έμοιαζε με κενοτάφιο όπου η ταλαίπωρη ανθρώπινη ψυχή ένοιωθε μόνη και αβοήθητη, αγωνιζόμενη μόνη της, δίχως κάποια κλίμακα και υποστήριξη, να ανυψωθεί από τη σκόνη της γης στα ατελεύτητα ύψη του Θεϊκού θρόνου των ουρανών, στη κορφή του βασιλείου της αιωνιότητος.

Ενάντια σε μία τέτοια ασύνετη ερήμωση και πτώχευση των χριστιανικών ναών εξανέστησαν όλοι οι μεγάλοι και εμπνευσμένοι πνευματικοί μέσα στην αχανή βυζαντινή αυτοκρατορία και κατόπιν και σε άλλα ορθόδοξα βασίλεια.

Στο πλευρό τους στεκόταν και ολόκληρος ο ορθόδοξος λαός ο οποίος ένοιωθε, με τη καρδιά του, μολονότι δεν ήξερε να εκφράσει το συναίσθημα με λόγια, πως οι εικόνες αποτελούν ένα εξαιρετικό βοηθητικό μέσον για τις ψυχές των προσευχομένων. 

Σαν άλλο σκαλοπάτι το οποίο υψώνει την ψυχή στους ουρανούς και από το οποίο κατέρχεται η αρωγή, η παρηγορία και η ευλογία του Θεού στις ψυχές.

Είμαι βέβαιος, αδελφοί μου, ότι και οι δικές σας καρδιές νοιώθουν το ίδιο. Όταν προσκυνείτε τις εικόνες των Αγίων, δεν υποκλίνεστε στο ξύλο και το χρώμα του ξύλου αλλά σε ζώντες Αγίους οι οποίοι λάμπουν ως ο ήλιος στη βασιλεία του Θεού (Μτ. 13, 43).

Όταν ασπάζεστε τις εικόνες των μαρτύρων του Χριστού, ασπάζεστε τις πληγές και τα παθήματά τους για χάρη του Βασιλέως Χριστού.

Όταν αγγίζετε με το χέρι σας τις εικόνες των οσίων ασκητών και εγκρατευτών, δεν αγγίζεται το σανίδι αλλά τους κόπους και τις αρετές τους.

Όταν κλαίετε ενώπιον της εικόνας της Αγίας Θεοτόκου, δεν θρηνείται μπροστά σε ένα νεκρό κομμάτι ξύλου ή πανιού αλλά κλαίετε ενώπιον της ζωντανής και σπλαχνικής Μητέρας του Θεού η οποία βλέπει από τη Βασιλεία του Υιού της τα δάκρυά σας και σπεύδει σε βοήθεια.

Όταν συστέλλεσθε μπροστά στα πρόσωπα των αγίων αγγέλων και αρχαγγέλων, δεν το κάνετε μπροστά σε νεκρά αντικείμενα αλλά μπροστά στα πνεύματα του αγαθού και του φωτός, στους ασωμάτους και ισχυρούς στρατιώτες και υπηρέτες του Ζώντος Θεού.

Όταν ασπάζεστε το Σταυρό του Χριστού, δεν το κάνετε σαν να είναι ένα αντικείμενο αλλά ασπάζεστε την αγάπη του Κυρίου, η οποία φανερώθηκε στα παθήματά Του για σας επί του Σταυρού. 

Ασπάζεστε την ώρα εκείνη, το ισχυρότερο σύμβολο νίκης από το οποίο οι δαίμονες τρέμουν και φεύγουν, αυτό που δίνει θάρρος στη πληγωμένη καρδιά και παρηγορία στη ταλαίπωρη ψυχή.

Το σώμα σας υποκλίνεται στις εικόνες ενώ η ψυχή σε αυτούς που εικονίζονται σε αυτές. Το στόμα σας τις ασπάζεται μα η ψυχή ασπάζεται τις ψυχές των δοξασμένων αγίων στη Βασιλεία των Ουρανών. Τα μάτια σας βλέπουν το ξύλο και το χρώμα αλλά τα πνευματικά σας μάτια ατενίζουν ζωντανά πρόσωπα στο βασίλειο των πνευμάτων.

Για τους εικονομάχους, οι εικόνες αποτελούσαν πραγματικά είδωλα, αφού έβλεπαν επάνω τους μονάχα το ξύλο και το χρώμα αδυνατώντας να ανυψωθούν σε πνευματική ενατένιση των ζωντανών υπάρξεων, των αθανάτων πνευμάτων που εικονίζουν οι εικόνες. 

Όποιος μονάχα με τους σωματικούς οφθαλμούς κοιτά, αυτός και βλέπει σωματικά.

Γι’ αυτό, για ένα τέτοιον άνθρωπο, διαφεύγει η πνευματική σημασία της εικόνος, του μοιάζει ανόητο και ακατανόητο επειδή μόνο πνευματικά μπορεί να ιδωθεί κατά τους λόγους του Αποστόλου Παύλου (Α’ Κορ. Κεφ. 2).

Μα αντί να ντρέπονται για την αδυναμία κατανόησης οι εικονομάχοι εξανέστησαν υπεροπτικά για να επιβάλλουν την έλλειψη κατανόησής τους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μέσα από τις εικόνες επιβεβαιώνουμε την πραγματικότητα των Αγίων τα ζωντανά πρόσωπα. Ό,τι δεν είναι αληθινό, δεν μπορεί ούτε να εικονίζεται ούτε και να φωτογραφίζεται…

Οι δικοί μας Άγιοι όμως είναι πραγματικές ανθρώπινες υπάρξεις που έζησαν με τη παρότρυνση και ενθάρρυνση να βαδίσουμε και εμείς τον δικό τους δρόμο, να έχουμε τη σταθερότητα της πίστης τους, να καλλιεργούμε εντός μας τις αρετές τους, να ξεδιψούμε με την αφοβία τους μπροστά στα παθήματα και τις θλίψεις και να θυσιαζόμαστε από αγάπη προς τον Κύριο.

Η Βασιλεία των Ουρανών δεν θα γεμίσει με φαντασίες και οράματα αλλά με ζωντανούς ανθρώπους οι οποίοι κατέστησαν αντάξιοί της. 

Είμαστε και εμείς όλοι καλεσμένοι στη Βασιλεία των Ουρανών και όλοι μας ποθούμε να κερδίσουμε αυτή τη βασιλεία της ζωής και του φωτός, όσο τίποτε άλλο στο κόσμο.

Με τέτοια επιθυμία υψίστη ατενίζουμε τις εικόνες των Αγίων και διδασκόμαστε την οδό που οδηγεί στη Βασιλεία εκείνη. Στα πρόσωπα όλων των Αγίων διαβάζουμε την ταπείνωση, την αξιοπρέπεια, το βάθος της σκέψεως, την σοβαρότητα, την ειρήνη, την γλυκύτητα, την αγνότητα, την σωφροσύνη και τη καθαρότητα της ψυχής.

Ατενίζοντάς τους, διδασκόμαστε για το πως πρέπει να είμαστε και οι ίδιοι. Είναι οι πνευματικοί μας γεννήτορες, αδελφοί και αδελφές μας.

 Όταν λοιπόν, θεωρούμε ωφέλιμο να στολίζουμε τα σπίτια μας από αγάπη και σεβασμό, με φωτογραφίες των σαρκικών μας γονέων και αδελφών γιατί δεν θα ήταν ωφέλιμο το να κοσμούμε τον οίκο του Θεού με τις εικόνες των τέκνων Του, των εκλεκτών Του παιδιών, των συγγενών του Θεού κατά το κάλλος της ψυχής τους αλλά και δικών μας συγγενών κατά τα σωματικά παθήματα, κατά την πίστη και την ελπίδα;…

Όσοι εναντιώθηκαν στις εικόνες, στην ουσία εναντιώθηκαν στο θέλημα του Θεού. Στο τέλος έπεσαν και χάθηκαν στη θύελλα της εικονομαχίας που οι ίδιοι είχαν προκαλέσει. Η Εκκλησία του Θεού όμως εμπλουτίστηκε με μίαν ακόμα νίκη την οποία εμείς σήμερα τιμούμε και για την οποία ευχαριστούμε ειλικρινά το Θεό….

Δεν υπάρχει αδελφοί μου μεγαλύτερος μάρτυρας στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους από την Εκκλησία του Χριστού. Μα ούτε και μεγαλύτερος και ενδοξότερος νικητής. 

Νίκησε όλους τους αιρετικούς, ξερίζωσε όλες τις αιρέσεις, διατήρησε την καθαρότητα της διδαχής του Χριστού, διεφύλαξε την ιερότητα της αποκάλυψης και της παράδοσης. Έτσι, σαν αγνή και αγία νύμφη του Χριστού, έφτασε μέχρι εμάς βαδίζοντας τον ακανθώδη αλλά ορθό και νικηφόρο δρόμο της…

Ω αδελφοί μου αγαπητοί, η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμο. Η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα τον Σατανά. Η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα την αμαρτία. Η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα τον θάνατο.

Η πίστη μας είναι η νίκη του Χριστού με την οποία η Εκκλησία του Θεού ενίκησε ως τώρα όλους τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς….

Τίποτε απ’ όσα βρίσκονται κάτω από τον ουρανό, τίποτα στο φλοιό και κάτω από το φλοιό της γης, τίποτε μην σας φοβίσει. Ακόμα και τούτο που συμβαίνει τώρα στην ορθόδοξη Ρωσία μην σας φοβίσει και σας κλονίσει, αυτή η βίαιη φίμωση και ο στραγγαλισμός της πίστεως και των ιερών του Χριστού!

Μάθετε πως αυτό δεν είναι το τέλος μα η εισαγωγή, η είσοδος στη μεγαλειώδη νίκη της πίστεώς μας. Μάθετε πως η στρατηγική και η τακτική του Θεού είναι διάφορη από την ανθρώπινη.

Αυτό που οι άνθρωποι βλέπουν σαν συντριβή, ο Θεός το λαμβάνει ως νίκη και κείνο που στα μάτια των ανθρώπων είναι νίκη για το Θεό είναι το σούρουπο της καταστροφής. 

Επειδή, για τη στρατηγική και τη τακτική του Θεού έχει γραφεί ότι το «μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί» (Α’ Κορ. 1, 25).

Έτσι, αν κάποιος πει ότι η Ορθοδοξία είναι μωρία, μην θυμώσετε αλλά απαντήσατε. είναι μωρία αλλά μωρία Θεού η οποία είναι σοφότερη από τους ανθρώπους, απ’ όλους τους καιρούς και απ’ όλες τις μη χριστιανικές γενεές.

Και αν κάποιος πει ότι η Ορθοδοξία είναι αδυναμία, μην θυμώσετε αλλά απαντήσατε. είναι αδυναμία αλλά αδυναμία Θεού η οποία είναι ισχυρότερη από τους ανθρώπους, τους δαίμονες και τον θάνατο. 

Χιλιάδες φορές στους αιώνες που πέρασαν, νόμισαν οι άνθρωποι ότι το σκάφος της Ορθοδοξίας θα βουλιάξει. Μα ούτε βούλιαξε ούτε και θα βουλιάξει. Είναι τέτοιο το σκαρί και τέτοιος ο Τιμονιέρης που είναι αδύνατον να βουλιάξει….

Δοξάσατε αδελφοί τον Θεό ο Οποίος εδόξασε την πίστη μας με νίκες πολλές. Δοξάσατε τους Αγίους του Θεού οι οποίοι εκούσια με το αίμα τους και τα δάκρυα πλήρωσαν αυτές τις νίκες. 

Ας σας θυμίζει η ημέρα τούτη πως η πίστη μας είναι η πίστη η νικήσασα τον κόσμο.

Ας σας θυμίζει ότι η Ορθοδοξία στη γη κρατιέται από την Ορθοδοξία των ουρανών που σημαίνει πως ένα λαμπρό και ανίκητο στράτευμα από τον αόρατο κόσμο, στράτευμα πολυάριθμο σαν τους αστέρες του ουρανού, στέκει δίπλα και γύρω μας και μας βοηθά. 

Μπροστά από αυτό το στράτευμα των αμέτρητων νικητών ίσταται ο Νικητής των νικητών, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων! 

Αυτώ η δόξα και η ευχαριστία συν Πατρί και Αγίω Πνεύματι εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

*«Εμπνευσμένες ομιλίες για να γνωρίσουμε το μεγαλείο της Κυριακής της Ορθοδοξίας», Εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη»

 ΠΗΓΗ: Τρελογιάννης 

Καταδίκη Οικουμενισμου από Ρ.Ο.Ε.Δ.

 

Καταδίκη Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ Ρ.Ο.Ε.Δ.

ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΡΩΣΙΑΣ

 

Αὕγουστος 1983

Τὸ ἀνάθεμα κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

«Τοῖς βάλλουσι κατὰ τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ διδάσκουσιν ὅτι ἡ τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία μεμέρισται ἐν οὕτω καλουμένοις "κλάδοις", οἵτινες διαφέρουσιν ἀλλήλων ἐν διδασκαλίᾳ καὶ τρόπῳ ζωῆς, ἢ ὅτι ἡ ᾿Εκκλησία οὐχ ὑφίσταται ὁρατῶς, ἀλλ᾿ ἀπαρτισθήσεται ἐν τῷ μέλλοντι, ὅταν ἅπαντες οἱ "κλάδοι" ἢ τμήματα ἢ ὁμολογίαι ἢ προσέτι καὶ θρησκεῖαι ἑνωθῶσιν ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ οἵτινες οὐ διακρίνουσι τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῆς ᾿Εκκλησίας ἀπὸ τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ λέγουσιν ὅτι τὸ βάπτισμα καὶ ἡ εὐχαριστία τῶν αἱρετικῶν εἰσὶν ἱκανὰ πρὸς σωτηρίαν· ὡσαύτως, τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς προμνημονευθεῖσιν αἱρετικοῖς ἢ συνηγοροῦσι, διαδίδουσι, ἢ ὑπεραμυνομένοις τῆς καινοφανοῦς αὐτῶν αἱρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἐν προσχήματι ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἢ ὑποτιθεμένης ἑνώσεως τῶν διαχωρισθέντων Χριστιανῶν, ΑΝΑΘΕΜΑ».

 

῾Ο Πρόεδρος τῆς Συνόδου τῶν ᾿Επισκόπων
Μητροπολίτης Φιλάρετος

Τὰ μέλη τῆς Συνόδου:
Σεραφείμ, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σικάγου
᾿Αθανάσιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Μπουένος-῎Αϋρες
Βιτάλιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Μόντρεαλ καὶ Καναδᾶ
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Λὸς ῎Αντζελες
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Γενεύης
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σὰν Φραντσίσκο
Σεραφείμ, ᾿Αρχιεπίσκοπος Καράκας
Παῦλος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σύδνεϋ
Λαῦρος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Συρακουσῶν
Κωνσταντῖνος, ᾿Επίσκοπος Ρίτσμοντ
Γρηγόριος, ᾿Επίσκοπος Οὐάσιγκτον
Μᾶρκος, ᾿Επίσκοπος Βερολίνου
᾿Αλύπιος, ᾿Επίσκοπος Κλήβελαντ

πηγή: https://www.ecclesiagoc.gr/index.php/%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/%E1%BC%84%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/%E1%BC%90%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC/728-katadike-oikoumenismou-roed

ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΩΡΑ Ο π. Βασίλειος Βολουδάκης -Μετάδοση Κυριακής 21/3/2021

Kυριακή της Ορθοδοξίας. Οι ιερές εικόνες ψηλά!

 

Το χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. 

Η παράδοση λέει ότι και ο καθένας

 

από το σπίτι του φέρνει, 

φέρει και υψώνει 

μία μικρή ή μεγάλη εικόνα. 

Υποδεχόμαστε την Κυριακή της Ορθοδοξίας!

πηγή : Τρελογιάννης 

Τη Υπερμάχω

*** Νέοι (βιολογικοί) πόλεμοι σε μορφή τριγωνικού σχήματος ***

 *** Νέοι (βιολογικοί) πόλεμοι σε μορφή τριγωνικού σχήματος ***

Ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος στο δοκίμιό του με τίτλο “Το τέλος του ηρωισμού” (εις: “Ο Σύγχρονος Άνθρωπος”, Εκδόσεις των Φίλων, Αθήναι 1991, σελ. 304 επ.) γράφει τα ακόλουθα σημαντικά:

«Ο πόλεμος άρχισε να χάνει ένα μέρος από την ομορφιά του από τότε που ο άνθρωπος μπόρεσε ν’ αντικαταστήσει τα αγχέμαχα με τα εκηβόλα όπλα. Κι άρχισε να μεταμορφώνεται σε ολόσωμη φρίκη από τότε που εστοχάσθηκε να συντρίψει το ηθικό του αντιπάλου του χτυπώντας τον ά μ α χ ο πληθυσμό. […]

Οι βομβαρδισμοί αμάχων πληθυσμών μεταμόρφωσαν τους μ ο ν ο μ ά χ ο υ ς σε κοινούς δ ο λ ο φ ό ν ο υ ς.

Τώρα έρχονται οι π ύ ρ α υ λ ο ι: ένας τεχνικός, κρυμμένος κάπου, αθέατος, ήσυχος, ψύχραιμος, δεν έχει παρά να πατήσει το κουμπί και ν’ αφανίσει λαούς. Η φυσική ρώμη, η γενναιότητα, που θα μπορούσε, κατά την περίσταση, να γίνεται και γενναιοφροσύνη, δεν παίζει πια κανένα ρόλο. […] Έτσι είμαστε αναγκασμένοι να ομολογήσουμε πως οι ά γ ρ ι ο ι του παρθένου δάσους, οι απολίτιστοι, πολεμούν τ ι μ ι ό τ ε ρ α από τους πολιτισμένους. Κ’ επί τέλους εκείνοι, το ξέρεις, είναι απολίτιστοι και, όταν εισχωρείς στην περιοχή τους, παίρνεις κάθε δυνατή προφύλαξη.

Εδώ, ολωσδιόλου αντίθετα, ένας π ε ρ ι π ο ι η μ έ ν ο ς κύριος, φρεσκοξυρισμένος, με κ α λ ο γ υ α λ ι σ μ έ ν α παπούτσια, με άμεμπτη χ ω ρ ί σ τ ρ α, που έχει σπουδάσει φιλοσοφία, που ξέρει φυσική και χημεία, που παίζει στα δάχτυλα την επιστήμη της αρμονίας των κόσμων, τα μαθηματικά, που εκστασιάζεται μπροστά σε μια συμφωνία του Μπετόβεν ή σ’ ένα πίνακα του Κουατροτσέντο, τόσο λεπταίσθητος είναι, απλώνει το χέρι και σπρώχνει ένα κ ο υ μ π ί. Αυτό είναι όλο. Και δεν υπάρχει καμιά ανησυχία, κανένα πρόβλημα μέσα του. Είναι ένας νους α π ο σ τ ε ι ρ ω μ έ ν ο ς από κάθε συναισθηματική προϋπόθεση».

Και καταλήγει ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος: «Ζούμε σε μια εποχή μ ί σ ο υ ς και α γ ω ν ί α ς. Η Ιστορία μνημονεύει πολλές τέτοιες εποχές. Αλλά εκείνες δ ε ν είχαν υποτάξει την ε π ι σ τ ή μ η. Οι περισσότερές τους μάλιστα είταν και ολωσδιόλου αγράμματες. Δηλαδή: εντιμότερες».

Σε μια εποχή α π ύ θ μ ε ν ο υ μίσους κατά του απλού ανθρώπου, δηλ. εν έτει 2021, (υποτίθεται ότι) διεξάγεται ένας οιονεί Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπου όλα τα κράτη είναι συνασπισμένα εναντίον ενός κοινού “αόρατου εχθρού”, του κορωνοϊού. Ο εχθρός αυτός (υποτίθεται ότι) επιτίθεται ταυτοχρόνως εναντίον όλων των χωρών, και δη κατά κ ύ μ α τ α. Τα εν λόγω κύματα με την σειρά τους π ρ ο β λ έ π ο ν τ α ι από τους επιστήμονες των αμυνόμενων κυβερνήσεων με θαυμαστή ακρίβεια μήνες πριν από το εκάστοτε ξέσπασμά τους! Και όλες οι κυβερνήσεις αποφασίζουν τ α υ τ ο χ ρ ό ν ω ς την εφαρμογή δ ρ α κ ό ν τ ε ι ω ν μέτρων για να αναχαιτίσουν τον εχθρό!

Εν τούτοις, οι ηγέτες των κρατών που είναι συντονισμένοι σε μια κοινή γραμμή καταπολέμησης του “αόρατου εχθρού” δεν αμύνονται πλήττοντας τον ίδιο τον “αόρατο εχθρό” (με όρους Ποινικού Δικαίου: δεν αντιπροσβάλλουν αγαθά του επιτιθεμένου), αλλά τους π ο λ ί τ ε ς, δηλ. τους α μ έ τ ο χ ο υ ς τρίτους, οι οποίοι “πληρώνουν την νύφη” καταβάλλοντας ένα βαρύτατο τίμημα: θυσιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά τους, αλλά και την ατομική υγεία ή ακόμη και την ζωή τους.

Υπ’ αυτήν την έννοια δημιουργείται η εξής τ ρ ι γ ω ν ι κ ή σχέση: ά λ λ ο ς επιτίθεται, δηλ. ο “αόρατος εχθρός”, ά λ λ ο ς αμύνεται, δηλ. η εκάστοτε κυβέρνηση, και ά λ λ ο ς θυσιάζεται, δηλ. οι αθώοι-άμαχοι πολίτες. Το τριγωνικό αυτό σχήμα αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε καταστάσεως α ν ά γ κ η ς αλλά και κάθε π ο λ έ μ ο υ: τα μέτρα εναντίον του κορωνοϊού θυμίζουν κατά τούτο τις βόμβες που εξολοθρεύουν τα γυναικόπαιδα, αποκαλούμενα κυνικά “π α ρ ά π λ ε υ ρ ε ς απώλειες”.

Έτσι, αν ζούσε σήμερα ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος μιλούσε για “ολόσωμη φρίκη” σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το ηθικό του αντιπάλου συντρίβεται κάθε φορά που χτυπιέται ο άμαχος πληθυσμός, θα έπρεπε να σκεφθεί έναν άλλο όρο για να περιγράψει καταλλήλως την σημερινή “ν ε ο χ ι τ λ ε ρ ι κ ή φρίκη” της υποδούλωσης, της ταπείνωσης αλλά και του αφανισμού αποκλειστικά και μόνο αμάχων!

Πάντως, η τωρινή κατάσταση, αν γίνει δεκτό ότι δεν συνιστά πόλεμο με μεταφορική σημασία (όπως εξ αρχής υπονοήθηκε από τους περισσότεους ηγέτες) αλλά με κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ ή (όπως υποστηρίχθηκε τους τελευταίους μήνες από μέλη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων), τότε το προαναφερθέν τριγωνικό σχήμα πρέπει να τροποποιηθεί ως ακολούθως: Στην κ ο ρ υ φ ή του τριγώνου δεν βρίσκεται ο κορωνοϊός ως επιτιθέμενος “αόρατος εχθρός” με αυτοτελή υπόσταση, αλλά κάποιος ή κάποιοι (απ)άνθρωποι, οι οποίοι εξαπέλυσαν τον ιό, χρησιμοποιώντας τον ως βιολογικό όπλο.

Κατά τα λοιπά, οι αντιστοιχίες παραμένουν αναλλοίωτες: Στην α ρ ι σ τ ε ρ ή γωνία του τριγώνου βρίσκονται όλα τα κράτη που δέχθηκαν την επίθεση και στην δ ε ξ ι ά γωνία του τριγώνου βρίσκονται οι λαοί που πλήττονται από την αντίδραση των κυβερνήσεων.

Ωστόσο, μια διεισδυτικότερη ματιά στο συγκεκριμένο σχήμα οδηγεί στην εξής απορία: Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι κυβερνήσεις, με τα δρακόντεια μέτρα που εφαρμόζουν σε βάρος των πολιτών, επιτυγχάνουν τα ί δ ι α ή και χ ε ι ρ ό τ ε ρ α αποτελέσματα με εκείνα που επεδίωκαν όποιοι αποφάσισαν να ε ξ α π ο λ ύ σ ο υ ν τον ιό, δεδομένου ότι οι επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όμηροι των κυβερνήσεων χάνουν την ψυχική τους υγεία, αφ’ ενός στερούμενοι τις βασικές χαρές της ζωής, αφ’ ετέρου βλέποντας να κοντοζυγώνει η ώρα της οικονομικής τους καταστροφής, ενώ ουκ ολίγες φορές επιλέγουν την οδό της αυτοκαταστροφής τους (λόγω δε της πίεσης να εμβολιαστούν εκτίθενται στον κίνδυνο των παρενεργειών του μη επαρκώς δοκιμασμένου εμβολίου).

Άραγε, δεν σημαίνει αυτό ότι οι ηγέτες των κυβερνήσεων που λαμβάνουν τα υγειοβλαπτικά ή ανθρωποκτόνα μέτρα και τα πρόσωπα που εξαπέλυσαν τον ιό συνδέονται με έναν ο μ φ ά λ ι ο λώρο;

Με όρους Ποινικού Δικαίου, λοιπόν, μήπως πρόκειται για πλείονες δράστες που σ υ ν ε κ τ ε λ ο ύ ν διαδοχικώς το συναποφασισμένο έγκλημά τους; Κι αν ισχύει αυτό, μήπως τελικά οι κυβερνήσεις, επικαλούμενες τον “αόρατο εχθρό”, υλοποιούν ό,τι δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν ευθέως όποιοι τον εξαπέλυσαν; Ο υφιστάμενος ομφάλιος λώρος ανάμεσα σε επιτιθεμένους και αμυνομένους δικαιολογεί την εξής ορολογική αντιστοιχία: Οι μεν πρώτοι ανήκουν στο στρατόπεδο του “αόρατου μ α ρ ι ο ν ε τ ί σ τ α”, οι δε δεύτεροι στο στρατόπεδο των “μ α ρ ι ο ν ε τ ώ ν”!

Εις επίρρωσιν της σκέψης αυτής χρησιμεύει και πάλι το Ποινικό Δίκαιο: Οι ηγέτες των αμυνόμενων κρατών όφειλαν να στραφούν εναντίον εκείνων που εξαπέλυσαν τον ιό χρησιμοποιώντας τον ως βιολογικό όπλο, όπως θα έπραττε και εκείνος που θα έβλεπε να εκδηλώνεται επίθεση από έναν σ κ ύ λ ο τον οποίο έχει ξαμολήσει ο επιτιθέμενος:

Για να τερματίσει την επίθεση του σκύλου, θα έπρεπε να εξαναγκάσει τον κύριό του να δώσει διαταγή αναχαίτισης της σκυλίσιας επίθεσης και, αν αυτό δεν ήταν εφικτό, θα έπρεπε να αποκρούσει τον ίδιο τον σκύλο, εν ανάγκη σκοτώνοντάς τον (η θανάτωση του σκύλου ως οργάνου της επιθέσεως θα ήταν δικαιολογημένη στο πλαίσιο της άμυνας).

Αν, μάλιστα, ο σκύλος (όπως, αντιστοίχως, σήμερα ο κορωνοϊός) χυμούσε σε τρίτους (πρβλ. τους πολίτες κάθε χώρας), τότε ο θεατής της επίθεσης θα επιτρεπόταν να πράξει τα ίδια ακριβώς είτε εναντίον του σκύλου είτε εναντίον του κυρίου του, ασκώντας το λεγόμενο δικαίωμα τριτάμυνας.

Φανταστείτε, όμως, πόσο παρανοϊκή θα ήταν η αντίδραση του θεατή της επιθέσεως, αν επέλεγε να πλήξει, αντί του επιτιθέμενου σκύλου, τα υποψήφια θ ύ μ α τ ά του, ώστε να γλυτώσουν τον θάνατο από το σκυλίσιο δάγκωμα!

Δυστυχώς, τόσο παρανοϊκά φαίνεται να αντιδρά σήμερα κάθε «περιποιημένος κύριος, φρεσκοξυρισμένος, με καλογυαλισμένα παπούτσια, με άμεμπτη χωρίστρα» (βλ. τον προαναφερθέντα χαρακτηρισμό του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου) που του κόλλησαν την ετικέτα του “ε ι δ ι κ ο ύ” και σε συνεργασία με τα κ υ β ε ρ ν η τ ι κ ά στελέχη συναποφασίζει ελαφρά τη καρδία την εφαρμογή των ψυχοκτόνων και ανθρωποκτόνων υγειονομικών μέτρων! Υπό αυτό το πρίσμα, η σημερινή εποχή του κορωνοϊού είναι εκείνη που έλειπε από το παλμαρέ του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, ο οποίος μιλούσε για τις εποχές που «δεν είχαν υποτάξει την επιστήμη». Διότι εδώ και έναν χρόνο ζούμε στην εποχή που υπέταξε τ υ ρ α ν ν ι κ ά την μοίρα κάθε απλού πολίτη στην ε π ι σ τ ή μ η.

Συμπέρασμα: Εφόσον κατά τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο «οι βομβαρδισμοί αμάχων πληθυσμών μεταμόρφωσαν τους μονομάχους σε κοινούς δολοφόνους», τώρα που θύματα του πολέμου με τον “αόρατο εχθρό” είναι ά μ α χ ο ι, και μόνο άμαχοι από όλα τα μέρη της γης, όσοι τον διεξάγουν είναι κ α μ ο υ φ λ α ρ ι σ μ έ ν ο ι serial killers της ανθρωπότητας!

Δεν γνωρίζω ποιος θα ήταν ο κατάλληλος όρος, αν αποδειχθεί ότι ο κορωνοϊός αποτελεί μόνο την πρώτη φάση ενός πολυεπίπεδου εφιαλτικού βιολογικού πολέμου που διεξάγεται εναντίον των λ α ώ ν. Από την στιγμή που θα εξαπολυθεί δεύτερος ιός, δεν θα πρέπει μάλλον να μιλάμε για serial killers της ανθρωπότητας, αλλά για δ α ι μ ο ν ι κ έ ς οντότητες που προσφέρουν υπηρεσίες στον Ε ω σ φ ό ρ ο.

Κωνσταντίνος Βαθιώτης

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

13-14.3.2021, σελ. 08β/24.