Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

...και καντάδα για τη γιαγιά μου... μαζί με ένα αρθράκι από τρελίατρο...

Υπερήλικες με άθικτες εγκεφαλικές λειτουργίες

Υπερήλικες με άθικτες εγκεφαλικές λειτουργίες, γιατί; Που οφείλεται αυτή η καλή διατήρηση και αποφυγή της φθοράς;


Ερώτημα 1ο και κύριο• γιατί ο εγκέφαλος μερικών ηλικιωμένων  (ονόματα δε λέμε!) μπορεί να παραμείνει νέος όπως των νέων



Αν κοιτάξει κανείς με το μικροσκόπιο τον εγκέφαλο ορισμένων ηλικιωμένων, δεν μπορεί να τον ξεχωρίσει από τον εγκέφαλο των νέων, δείχνει μια νέα επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής μια ελληνίδα ερευνήτρια της διασποράς.
Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι για μερικούς τυχερούς(;) η τρίτη ηλικία δεν άφησε το αποτύπωμά της τον εγκέφαλό τους, γι’ αυτό, άλλωστε, συνεχίζουν να έχουν θαυμάσια μνήμη. Έτσι, ενώ η απώλεια της μνήμης σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό θεωρείται φυσική με το πέρασμα του χρόνου, ακόμη κι αν κανείς αποφύγει την άνοια, κάποιοι ηλικιωμένοι αποφεύγουν αυτή τη μοίρα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Αλεξάνδρα Τσουρούτογλου, η οποία από το 2014 διδάσκει στο Τμήμα Νευρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και διεξάγει έρευνα στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης (όπου και υπήρξε μεταδιδακτορική ερευνήτρια την περίοδο 2010-14), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «The Journal of Neuroscience».
Οι επιστήμονες συνέκριναν, με τεχνικές απεικόνισης, MRI, PET Scan κ.λπ.την κατάσταση του εγκεφάλου 41 ατόμων ηλικίας 18 έως 35 ετών, με τον εγκέφαλο 17 ανθρώπων 60 έως 80 ετών, οι οποίοι προηγουμένως στα μνημονικά τεστ είχαν πετύχει επιδόσεις εξίσου καλές με αυτές των κατά 40 έως 50 χρόνια νεότερων.
Η συγκριτική εγκεφαλική απεικόνιση έδειξε ότι όντως αυτή η ελίτ των «σούπερ-ηλικιωμένων» έχει εγκέφαλο με τελείως νεανικά χαρακτηριστικά. Ενώ ο φλοιός (το πιο ζωτικό τμήμα για τη νόηση, την μάθηση και τη μνήμη), καθώς και άλλα μέρη του εγκεφάλου όπως ο ιππόκαμπος, σταδιακά συρρικνώνονται λόγω της γήρανσης, σε ορισμένους δεν επέρχεται καμία συρρίκνωση και αυτές οι περιοχές συνεχίζουν να έχουν ίδιο μέγεθος με εκείνο των νέων.
«Σε μερικές περιπτώσεις δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στους σούπερ-ηλικιωμένους και στους νεαρους ενηλίκους», δήλωσε η Τσουρούτογλου. Όπως είπε, ενώ οι προηγούμενες έρευνες είχαν συγκρίνει αυτούς τους τυχερούς ηλικιωμένους άνω των 85 ετών με τους μεσήλικες, η νέα έρευνα για πρώτη φορά συνέκρινε σούπερ-ηλικιωμένους στην ηλικία της συνταξιοδότησης και μετά, με νέους ανθρώπους.
Η μεγάλη πρόκληση για τους επιστήμονες είναι πλέον να καταλάβουν πού κρύβεται το «μυστικό» αυτών των ανθρώπων, των οποίων ο εγκέφαλος αρνείται να γεράσει. Αν το βρουν, πιθανώς θα «φρενάρουν» την απώλεια μνήμης και την έκπτωση άλλων λειτουργιών του νου στα γηρατειά.
Παρέχεται από: ΣΚΑΪ.gr
Σ.γ.:Το 1985 στο βιβλίο μας ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ υπότιτλος: Αναλύση του Πολέμου και της Καταστροφικότητας  από την Κοινωνική Ψυχολογία γράφαμε τα πιο κάτω: «Αν σταματήσει κανείς το κάπνισμα, ασκείται καθημερινά, τρώει λιγότερο, αποφεύγει το στρες, το άγχος, χαλαρώνει, κάνει διαλογισμό, περισυλλογή, προσεύχεται, αρκείται στα λίγα, αποφεύγει την άσκοπη κατανάλωση, μειώνει στο ελάχιστο τις κοινωνικοεπαγγελματικές του φιλοδοξίες και απαρνείται τη συσσώρευση χρήματος και περιουσίας, ευρισκόμενος σε αρμονία με τον ενδοψυχικό του κόσμο και αναπτύσσοντας με ισορροπία τις διαπροσωπικές του σχέσεις με την οικογένειά του και τον κοινωνικό περίγυρο, τότε οι πιθανότητες να αρρωστήσει από τις σύγχρονες παθήσεις της αφθονίας (καρδιαγγειακές νόσοι, καρκίνοι, σακχαρώδης διαβήτης,  υχικές διαταραχές κ.ά) θα ελαχιστοποιούνταν».
Μπορούμε να περιμένουμε, χωρίς να αποκλείουμε την σημασία της κληρονομικότητας, ότι όλοι οι πιο πάνω παράγοντες μαζί με την πνευματική άσκηση, διάβασμα, πνευματικές ασκήσεις ετοιμότητας και επαγρύπνησης του ατόμου, η εστίαση σε κάποιο πολύ ισχυρό στόχο, ιεαραποστολή και λοιπή θρησκευτική δραστηριότητα, η πολιτική, κοινωνική δράση, βοηθούν όχι απλώς τη μνήμη αλλά διατηρούν νέο τον εγκέφαλο. Ανανεώνουν ακόμη και τους νευρώνες βοηθώντας και την νευρογλοία (τους σκουπιδοκαθαριστές του εγκεφάλου) να κάνουν πολύ καλλίτερα και ανετότερα την εκκαθάριση του  και το εγκεφάλου από τα παράγωγα, τις ελεύθερες ρίζες που είναι κυρίως υπεύθυνες για την πρόκληση του αποκαλούμενου οξειδωτικού στρες.

....................................................................................
....................................................................................


4 σχόλια:

  1. «Αν» του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ
    Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά όταν γύρω σου όλοι τον εαυτό τους εχάσαν δειλά, και για τούτο μαζί σου τα βάζουν,
    στον εαυτό σου αν μπορείς να ‘χεις πίστη όταν όλοι για σένα αμφιβάλλουν μα κι αδιάφορος να ‘σαι κι ορθός στις δικές τους μπροστά αμφιβολίες,
    αν μπορείς να υπομένεις χωρίς ν’ αποστάσεις ποτέ καρτερώντας, ή μπλεγμένος με ψεύτες, μακριά να σταθείς,
    αν μπορείς απ’ το ψέμα κι αν γενείς μισητός, να μη δείξεις στρατί στο δικό σου το μίσος, κι ούτε τόσο καλός να φανείς κι ούτε τόσο σοφά να μιλήσεις,
    αν μπορείς να ονειρεύεσαι δίχως να γίνεις του ονείρου σου σκλάβος,
    αν μπορείς να στοχάζεσαι δίχως τη σκέψη να κάνεις σκοπό σου,
    αν μπορείς την λαμπρήν ανταμώνοντας Νίκη ή τη μαύρη φουρτούνα, να φερθείς με τον ίδιο τον τρόπο στους δυο κατεργάρηδες τούτους,
    αν μπορείς να υποφέρεις ν’ ακούς την αλήθεια που ο ίδιος σου είπες, στρεβλωμένη από αχρείους, να γενεί μια παγίδα για ηλίθιους ανθρώπους,
    ή αν τα όσα η ζωή σού έχει δώσει αντικρίσεις συντρίμμια μπροστά σου, κι αφού σκύψεις, ν’ αρχίσεις ξανά να τα χτίζεις με σκάρτα εργαλεία,
    αν μπορείς να σωριάσεις μαζί τ’ αγαθά και τα κέρδη σου όλα, κι αν τολμήσεις με μια σου ζαριά όλα για όλα να παίξεις και να χάσεις τα πάντα και πάλι απ’ την πρώτη σου αρχή να κινήσεις, και να μην ψιθυρίσεις ποτές ούτε λέξη για τα όσα έχεις χάσει,
    κι αν μπορείς ν’ αναγκάσεις με βία, την καρδιά σου, τα νεύρα, το νου σου, να δουλέψουν για σέναν ακόμα κι αφού τσακιστούνε στο μόχθο, και ν’ αντέξεις σ’ αυτό σταθερά όταν τίποτε εντός σου δεν θα ‘χεις άλλο εξόν απ’ τη θέληση που όρθια θα κράζει σε τούτα «Κρατάτε»,
    αν μπορείς να μιλάς με τα πλήθη κι ακέριος στο ήθος να μένεις,
    ή αν βρεθείς με ρηγάδες χωρίς τα μυαλά σου να πάρουν αέρα,
    κι αν ποτέ, ούτε οι φίλοι ούτε οι εχθροί να σε κάνουν μπορούν να πονέσεις, τον καθένα αν ζυγιάζεις σωστά και κανέναν πιο πρόσβαρα απ’ άλλον,
    αν μπορείς να γεμίζεις το αμείλιχτο ένα λεφτό της κάθε ώρας στην αξία των εξήντα μοιραίων δευτερόλεφτων της διαδρομής του, τότε θα ‘ναι όλη η Γη σα δικιά σου, ως και κάθε που υπάρχει σε τούτη, και —περισσότερο ακόμα— θε να ‘σαι ένας άνθρωπος πλέριος, παιδί μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ μέ την δημοσίευση. Απλώς να μεταφέρω ότι η αγαπημένη πεθερούλα μου, κόρη τού Αθανασίου Πριμάλη που είδε τον Τίμιο Σταυρό το 1924 της εορτής της υψωσεως μέ τό Πάτριο, στα 85 έτη ζωής της σήμερα, καί μετά από 2 ελαφρά εγκεφαλικά παραμένει να έχει καταπληκτική μνήμη, καί διαύγεια Πνεύματος και έκφρασης.
    Σε εξετάσεις αίματος, οι ιατροί πολλές φορές της είπαν ότι έχει μετρήσεις αίματος μικρού παιδιού.
    Η πεθερά μου άνθρωπος τής ήσυχης πνευματικής ζωής, καθρέπτης τής καθαρότητας της ψυχής του πατέρα της Αθανασίου Πριμάλη, επιβεβαιώνει αυτό που είπε ο Χριστός μας, ότι η Αγιότητα του βίου είναι η παιδικότητα της ψυχής, αλλά και του σώματος η αξίωση τελικά τελικά.
    Ναι ναί, ο Άγιος Τού Θεού, γίνεται μικρό παιδί, και όση και νά είναι η βιολογική ηλικία, τελικά την καταργεί αυτή τη βιολογία, καί θαυμαστά και μυστηριακά αναδεικνύει την παιδικότητα σε ψυχή και σώμα.....
    Όπου βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξης!!!! Με μεγάλα θαυμαστικά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρίνο
    αγαπάς την πεθερά σου!
    Τι μακάρια πεθερά!
    Τι ευλογημένη γυναίκα!
    Τα πιστεύω όλα όσα γράφεις.
    Εύχομαι να αξιωθείς και συ, πλούσια τη χάρη του βαθέος γήρατος με πνεύμα, ευφυές, ευθές και καθαρό εν τοις εγκάτοις σου.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή